III CZ 53/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 53/11
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
w sprawie z powództwa O. Inwestycje sp. z o.o. w K.
przeciwko J. K.-W. i M. J.K. sp. z o.o. z siedzibą w K.
o dopuszczenie do posiadania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 31 marca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 31 marca 2011 r. Sąd Okręgowy sprostował punkt II
wyroku Sądu Rejonowego z dnia 4 października 2010 r. w zakresie zasądzonych w
tym wyroku kosztów oraz wyrok Sądu Okręgowego z dnia 15 marca 2011 r. także w
zakresie zasądzonych tym wyrokiem kosztów postępowania.
Zażaleniem z dnia 26 kwietnia 2011 r. powód zaskarżył postanowienie z dnia
31 marca 2011 r. w zakresie, w jakim Sąd Okręgowy dokonał sprostowania punktu
II wyroku Sądu Rejonowego z dnia 4 października 2010 r. i wniósł o jego uchylenie
w zaskarżonej części. Wskazał, iż w ten sposób Sąd dokonał zmiany
rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, a zatem tryb sprostowania (art. 350
k.p.c.) nie mógł mieć w sprawie zastosowania, albowiem sprostowanie nie może
prowadzić do merytorycznej zmiany rozstrzygnięcia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Powód zażaleniem zaskarżył postanowienie Sądu Okręgowego
w przedmiocie sprostowania orzeczeń. Zgodnie z art. 3941
§ 1 k.p.c., zażalenie do
Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji
odrzucające skargę kasacyjną oraz skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, a także na postanowienie sądu drugiej instancji co do
kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej
instancji. Przepis ten rozszerza krąg wyjątków od zasady, że nie przysługuje
zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienia sądu drugiej instancji inne, niż
kończące postępowanie w sprawie. Przepis ten - mający charakter wyjątku od
zasady - powinien być interpretowany ściśle.
Uwzględniając powyższe zażalenie podlegało odrzuceniu jako
niedopuszczalne na podstawie art. 373 w zw. z art. 3941
§ 1 pkt 2, art. 3941
§ 3
i art. 39821
k.p.c. Środek zaskarżenia przewidziany w art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. nie
obejmuje bowiem rozstrzygnięć sądu drugiej instancji w przedmiocie sprostowania.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
w sprawie z powództwa O. Inwestycje sp. z o.o. w K.
przeciwko J. K.-W. i M. J.K. sp. z o.o. z siedzibą w K.
o dopuszczenie do posiadania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 31 marca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 31 marca 2011 r. Sąd Okręgowy sprostował punkt II
wyroku Sądu Rejonowego z dnia 4 października 2010 r. w zakresie zasądzonych w
tym wyroku kosztów oraz wyrok Sądu Okręgowego z dnia 15 marca 2011 r. także w
zakresie zasądzonych tym wyrokiem kosztów postępowania.
Zażaleniem z dnia 26 kwietnia 2011 r. powód zaskarżył postanowienie z dnia
31 marca 2011 r. w zakresie, w jakim Sąd Okręgowy dokonał sprostowania punktu
II wyroku Sądu Rejonowego z dnia 4 października 2010 r. i wniósł o jego uchylenie
w zaskarżonej części. Wskazał, iż w ten sposób Sąd dokonał zmiany
rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, a zatem tryb sprostowania (art. 350
k.p.c.) nie mógł mieć w sprawie zastosowania, albowiem sprostowanie nie może
prowadzić do merytorycznej zmiany rozstrzygnięcia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Powód zażaleniem zaskarżył postanowienie Sądu Okręgowego
w przedmiocie sprostowania orzeczeń. Zgodnie z art. 3941
§ 1 k.p.c., zażalenie do
Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji
odrzucające skargę kasacyjną oraz skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, a także na postanowienie sądu drugiej instancji co do
kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej
instancji. Przepis ten rozszerza krąg wyjątków od zasady, że nie przysługuje
zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienia sądu drugiej instancji inne, niż
kończące postępowanie w sprawie. Przepis ten - mający charakter wyjątku od
zasady - powinien być interpretowany ściśle.
Uwzględniając powyższe zażalenie podlegało odrzuceniu jako
niedopuszczalne na podstawie art. 373 w zw. z art. 3941
§ 1 pkt 2, art. 3941
§ 3
i art. 39821
k.p.c. Środek zaskarżenia przewidziany w art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. nie
obejmuje bowiem rozstrzygnięć sądu drugiej instancji w przedmiocie sprostowania.