Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 86/11
POSTANOWIENIE
Dnia 17 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSA Agnieszka Piotrowska
w sprawie z powództwa Z. B.
przeciwko Przedsiębiorstwu Budowlanemu „B.” Spółce Jawnej J. i L. K. w L.
o zapłatę
oraz z powództwa Przedsiębiorstwa Budowlanego „B.” Spółki Jawnej J.i L. K. w L.
przeciwko Z. B.
o zapłatę
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 listopada 2011 r.,
zażalenia Z. B.
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie II wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 31 marca 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 31 marca 2011 r. oddalił apelację
pozwanego Przedsiębiorstwa Budowlanego „B.” Spółki Jawnej w L. J. i L. K.
(powoda wzajemnego) od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 23 grudnia 2010 r. (pkt
I) i zasądził od pozwanego na rzecz powoda Z. B. (pozwanego wzajemnego) 2 700
zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego (pkt II).
Powód Z. B. (pozwany wzajemny) wniósł zażalenie na zawarte w wyroku
Sądu Apelacyjnego postanowienie o kosztach, zarzucając naruszenie art. 108 § 1
w związku z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z § 2 ust. 2, § 6 pkt 6 i § 12 ust. 1 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z
urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) w związku z art. 219 k.p.c. Podkreślił, że
Sąd Apelacyjny rozpoznawał dwie sprawy, a orzekł o kosztach postępowania
apelacyjnego tylko w jednej z nich, gdy tymczasem powinien zasądzić dodatkowo
na rzecz powoda (pozwanego wzajemnego) kwotę 450 złotych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2011 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
Z. B. o uzupełnienie wyroku. Podkreślił, że Sąd Okręgowy połączył obie sprawy do
wspólnego rozpoznania. Zgodnie z art. 219 k.p.c., sąd może zarządzić połączenie
kilku oddzielnych spraw toczących się przed nim w celu ich łącznego rozpoznania
lub także rozstrzygnięcia, jeżeli są one ze sobą w związku lub mogły być objęte
jednym pozwem. Sąd Najwyższy jednolicie przyjmuje w swoim orzecznictwie, że
połączenie kilku spraw do jednoczesnego rozpoznania na podstawie tego przepisu
ma jedynie techniczny charakter, nie oznacza więc powstania jednej nowej sprawy,
a każda z połączonych spraw zachowuje samodzielność wymagającą odrębnego
rozstrzygnięcia (zob. np. wyrok z dnia 22 września 1967 r., I CR 158/67, OSNCP
1968, nr 6, poz. 105, wyrok z dnia 6 października 2006 r., niepubl., wyrok z dnia 24
października 2007 r., niepubl., postanowienie z dnia 15 lutego 2008 r., I CZ 148/07,
niepubl.). Nie oznacza to jednak, aby można było zarzucić sądowi drugiej instancji
błędne rozstrzygnięcie o zwrocie kosztów postępowania stronie wygrywającej w
3
sytuacji, gdy łączna wartość przedmiotu zaskarżenia w obu sprawach uzasadniała
takie rozstrzygnięcie.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).

IV CZ 86/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia