I CZ 97/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 97/11
POSTANOWIENIE
Dnia 1 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi J. A.
o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 stycznia 2010 r.
w sprawie z powództwa J. A.
przeciwko Skarbowi Państwa - Przewodniczącemu Krajowej Rady Sądownictwa
w W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 1 grudnia 2011 r.,
zażalenia skarżącej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie; nie obciąża żalącej kosztami postępowania
zażaleniowego; przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego adw. M. R. kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta)
powiększoną o podatek od towarów i usług (VAT), tytułem
zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 stycznia 2011 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił - jako niedopuszczalne - zażalenie J. A. na zarządzenie Przewodniczącej
w sądzie drugiej instancji, z dnia 15 listopada 2010 r., o zwrocie skargi o
wznowienie postępowania z powodu nieuzupełnienia jej braków.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik procesowy J. A. wniósł o jego
uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, zażalenie nie
przysługuje na zarządzenie przewodniczącego o zwrocie skargi o wznowienie
postępowania wobec nieuzupełnienia jej braków (por. postanowienie SN z dnia
21 grudnia 1998 r., III CKN 739/98 (OSNC 1999, nr 5, poz. 102).
Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym niniejsze zażalenie podziela
to stanowisko i jego motywy. Wprawdzie wskazany w art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c. katalog
orzeczeń, na które przysługuje zażalenie, został rozszerzony w stosunku do stanu
prawnego obowiązującego w chwili wydania powołanego postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 21 grudnia 1998 r., III CKN 739/98, jednakże również obecnie
obejmuje on jedynie postanowienia sądu drugiej instancji. Stanowiska, że na
zaskarżone zarządzenie nie przysługuje zażalenie nie podważa odwołanie się do
art. 362 i art. 398 k.p.c., ponieważ odpowiednie zastosowanie tych przepisów - jak
wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 28 lipca 1998 r., II CKN 884/97
(OSNC 1999, nr 2, poz. 34) - może mieć miejsce tylko w odniesieniu do zarządzeń
wskazanych w ustawie jako zaskarżalne zażaleniem ((tak też Sąd Najwyższy
w postanowieniu z dnia 16 maja 2008 r., III CZ 22/08, niepubl.).
Żaląca nietrafnie odwołała się do stanowiska Sądu Najwyższego zawartego
w postanowieniu z dnia 8 września 2010 r. (III PZ 6/10, niepubl.), gdyż w tamtej
sprawie zażalenie zostało wniesione na postanowienie sądu odrzucające skargę
o wznowienie, a nie, jak w niniejszej, na zarządzenie przewodniczącej o zwrocie
skargi.
3
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 1 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi J. A.
o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 stycznia 2010 r.
w sprawie z powództwa J. A.
przeciwko Skarbowi Państwa - Przewodniczącemu Krajowej Rady Sądownictwa
w W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 1 grudnia 2011 r.,
zażalenia skarżącej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie; nie obciąża żalącej kosztami postępowania
zażaleniowego; przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego adw. M. R. kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta)
powiększoną o podatek od towarów i usług (VAT), tytułem
zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 stycznia 2011 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił - jako niedopuszczalne - zażalenie J. A. na zarządzenie Przewodniczącej
w sądzie drugiej instancji, z dnia 15 listopada 2010 r., o zwrocie skargi o
wznowienie postępowania z powodu nieuzupełnienia jej braków.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik procesowy J. A. wniósł o jego
uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, zażalenie nie
przysługuje na zarządzenie przewodniczącego o zwrocie skargi o wznowienie
postępowania wobec nieuzupełnienia jej braków (por. postanowienie SN z dnia
21 grudnia 1998 r., III CKN 739/98 (OSNC 1999, nr 5, poz. 102).
Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym niniejsze zażalenie podziela
to stanowisko i jego motywy. Wprawdzie wskazany w art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c. katalog
orzeczeń, na które przysługuje zażalenie, został rozszerzony w stosunku do stanu
prawnego obowiązującego w chwili wydania powołanego postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 21 grudnia 1998 r., III CKN 739/98, jednakże również obecnie
obejmuje on jedynie postanowienia sądu drugiej instancji. Stanowiska, że na
zaskarżone zarządzenie nie przysługuje zażalenie nie podważa odwołanie się do
art. 362 i art. 398 k.p.c., ponieważ odpowiednie zastosowanie tych przepisów - jak
wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 28 lipca 1998 r., II CKN 884/97
(OSNC 1999, nr 2, poz. 34) - może mieć miejsce tylko w odniesieniu do zarządzeń
wskazanych w ustawie jako zaskarżalne zażaleniem ((tak też Sąd Najwyższy
w postanowieniu z dnia 16 maja 2008 r., III CZ 22/08, niepubl.).
Żaląca nietrafnie odwołała się do stanowiska Sądu Najwyższego zawartego
w postanowieniu z dnia 8 września 2010 r. (III PZ 6/10, niepubl.), gdyż w tamtej
sprawie zażalenie zostało wniesione na postanowienie sądu odrzucające skargę
o wznowienie, a nie, jak w niniejszej, na zarządzenie przewodniczącej o zwrocie
skargi.
3
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.