Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 108/11
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi B. P.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
Sądu Okręgowego z dnia 5 kwietnia 2006 r.,
wydanym w sprawie z wniosku T. S. i T. S.
przy uczestnictwie B. P., H. S. i T. D.
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2011 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania (skarżącej) B. P.
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 8 marca 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 marca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę B. P.
o wznowienie postępowania w sprawie o zasiedzenie, zakończonego
postanowieniem tego Sądu z dnia 5 kwietnia 2006 r., uznając, że nie zachodzą
wskazane przez skarżącą podstawy wznowienia przewidziane w art. 403 § 1 pkt 1 i
§ 2 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.
B. P. wniosła zażalenie na postanowienie z dnia 8 marca 2011 r.,
zarzucając Sądowi Okręgowemu naruszenie przepisów postępowania, to jest art.
410 § 1 k.p.c., przez jego błędne zastosowanie oraz art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c.,
wskutek jego niezastosowania. W konkluzji wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c., można żądać wznowienia na tej
podstawie, że wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym
albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym. W orzecznictwie Sądu
Najwyższego zostało już wyjaśnione, że za dokument podrobiony uznaje się
dokument sporządzony w całości przez inną osobę niż ta, od której ma pochodzić,
natomiast przerobienie dokumentu polega na dokonaniu zmian w jego treści;
z punktu widzenia postępowania wznowieniowego istotne jest jednak, aby sąd
rozpoznający sprawę oparł się na treści takiego dokumentu, a dokument musi
wywrzeć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia; nie wystarczy samo zaliczenie go
w poczet materiału procesowego (por. postanowienie z dnia 9 lipca 2008 r., V CZ
43/08, niepubl.).
Według skarżącej, sfałszowanymi dokumentami, na których oparte zostało
zaskarżone skargą postanowienie, miały być sporządzone przez biegłego geodetę
A. T., protokół graniczny i szkic przebiegi granic oraz ugoda graniczna. Sąd
Okręgowy przyjął, że nie mają charakteru dokumentów podrobionych, czy też
przerobionych protokół graniczny i szkic przebiegi granic, gdyż kwestionowane
3
rozstrzygnięcie nie zostało oparte na powyższych dokumentach. Zgodzić się więc
trzeba z oceną tego Sądu, że w takiej sytuacji nie może być mowy o wskazanej
przez skarżącą podstawie wznowienia.
Jeżeli zaś chodzi o ugodę graniczną, to została ona zaliczona do materiału
dowodowego i stanowiła podstawę orzeczenia Sądu Okręgowego. Sąd ten
dostrzegł jednak okoliczność, że ugoda ta nie została podpisana przez
uczestników postępowania rozgraniczeniowego, a jedynie przez biegłego geodetę
A. T., i że wobec tego nie wywołała ona ostatecznie skutków prawnych, jakie wiążą
się z jej zawarciem. Nie można zatem i w tym przypadku zasadnie uznać, że
zaskarżone postanowienie oparte zostało na dokumencie podrobionym lub
przerobionym.
Skoro – jak prawidłowo przyjął Sąd Okręgowy – wskazane przez skarżącą
podstawy wznowienia postępowania w rzeczywistości nie wystąpiły, odrzucenie
skargi było w pełni usprawiedliwione.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c. orzekł, jak w sentencji.