Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 31/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski
w sprawie ze skargi M. S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w T. z dnia 8 grudnia 2009 r.,
wydanego w sprawie
z powództwa HDI Asekuracja Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w Warszawie
przeciwko M. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 grudnia 2011 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w T. wyrokiem z dnia 8 grudnia 2009 r. zmienił oddalający
powództwo wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia 10 września 2009 r. i zasądził od
pozwanego M. S. na rzecz HDI Asekuracja Towarzystwa Ubezpieczeń S.A. w
Warszawie kwotę 2 743,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 22 kwietnia 2008 r.
do dnia zapłaty oraz kwotę 1 117 zł tytułem kosztów procesu. W skardze pozwany
wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest środkiem wyjątkowym i sformalizowanym. Zasadą bowiem jest, że
prawomocność tworzy nowy stan prawny pomiędzy stronami albo erga omnes, jak
też sanuje wszelkie naruszenia prawa, którymi orzeczenie ewentualnie jest
dotknięte. Z tego względu wszystkie jej wymagania konstrukcyjne określone w art.
4245
§ 1 k.p.c. należy interpretować ściśle.
Do omawianej kategorii wymagań należy uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. 4245
§ 1
pkt 4). Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie, że prawomocne orzeczenie
jest niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu, gdyż stwarza możliwość
dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez jego
wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu rodzaju i rozmiaru
szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację dotyczącą czasu jej
powstania i określać związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego
z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania odwołanie się do szkody
niesprecyzowanej, hipotetycznej, czy też mogącej powstać w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
OSNC 2006 nr 1, poz. 16; z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05 niepub.). W skardze
nie uprawdopodobniono szkody we wskazany sposób, skoro nie określono jej
3
kwotowo, ani też nie wskazano jakoby zasądzoną zaskarżonym wyrokiem
należność skarżący uiścił.
Skoro więc w skardze odwołano się do szkody, która jeszcze nie wystąpiła,
bo do szkody przyszłej, to w rezultacie nie zostało spełnione wymaganie określone
w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Trafnie Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił uwagę skarżącemu, że
podstawą skargi nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów i oceny
dowodów, a nadto, iż aby mogła zostać uwzględniona naruszenie prawa musi mieć
kwalifikowany, elementarny oraz oczywisty charakter i tylko w takim wypadku
zaskarżonemu orzeczeniu można przypisać cechy bezprawności w rozumieniu art.
4241
§ 1 k.p.c.
Ze wskazanego względu skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
md

I CNP 31/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia