IV CZ 109/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-12-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 109/11
POSTANOWIENIE
Dnia 19 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku D. A. i I. A.
przy uczestnictwie Gminy S., Ł. L., B. S.
i D. S.
o ustanowienie drogi koniecznej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 stycznia 2012 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania B. S.
na postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 17 maja 2011 r., w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie
i doręczenie uzasadnienia postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 22 marca 2011 r.,
i na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 17 maja 2011 r.,
w przedmiocie sporządzenia i doręczenia uzasadnienia postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 22 marca 2011 r.,
1) odrzuca zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 17 maja 2011 r., w przedmiocie przywrócenia terminu
do złożenia wniosku o sporządzenie i
doręczenie postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 22
marca 2011 r.;
2) oddala zażalenie w pozostałej części.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 17 marca 2011 r. oddalił wniosek
uczestniczki postępowania B. S. o przywrócenie jej terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie i doręczenie uzasadnienia postanowienia tego Sądu z dnia 22 marca
2011 r., a postanowieniem z dnia 17 marca 2011 r. odmówił sporządzenia i
doręczenia uzasadnienia wymienionego orzeczenia.
Uczestniczka postępowania B. S. w zażaleniu na powyższe postanowienia
zarzuciła Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 169 § 1 i 2 i art. 233 § 1 k.p.c. oraz
art. 45 ust. 1, art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Powołując się na te zarzuty wniosła o uchylenie obu tych postanowień i
uwzględnienie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia postanowienia z
dnia 22 marca 2011 r. lub przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 2 k.p.c., w sprawach, w których przysługuje
skarga kasacyjna, zaskarżeniu zażaleniem do Sądu Najwyższego podlegają
postanowienia sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie,
z wyjątkiem postanowień, o których mowa w art. 3981
, a także postanowień
wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej
instancji. W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało już wyjaśnione
że postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku
o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem nie jest postanowieniem kończącym
postępowanie w sprawie w rozumieniu przywołanego przepisu, gdyż dopiero
po rozpoznaniu pierwszego z tych wniosków zachodzi konieczność rozstrzygnięcia
drugiego (zob. m.in. postanowienia: z dnia 21 marca 2001 r., III CZ 138/00, niepubl.
oraz z dnia 10 stycznia 2008 r., IV CZ 110/07, niepubl.).
Niezaskarżalne postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu
niewątpliwie zdeterminowało rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku o doręczenie
postanowienia z uzasadnieniem i jako takie mogło zostać poddane badaniu
na podstawie art. 380 w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. Warunkiem
3
przeprowadzenia takiej kontroli było zamieszczenie w zażaleniu stosownego
wniosku (zob. postanowienie Sądu Najwyższego: z dnia 23 września 2004 r., III CZ
71/04, niepubl. oraz z dnia 15 stycznia 2001 r., I PZ 85 /00, OSNP 2002, nr 19
poz. 464). Jednak, gdy w sprawie występuje profesjonalny pełnomocnik, wniosek
ten powinien być jednoznacznie sformułowany, gdyż nie ma podstaw
do doszukiwania się w piśmie przez niego wniesionym treści w nim wprost nie
wyrażonej (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 3 marca 2005 r.
II CZ 197/04, nie publ. i z dnia 4 października 2006 r., I CZ 81/06, niepubl.).
Skarżąca takiego wniosku z zażaleniu nie sformułowała. Podjęła natomiast
niedopuszczalną próbę zaskarżenia postanowienia oddalającego wniosek
o przywrócenie terminu zażaleniem, co - z przytoczonych wyżej względów -
skutkować musiało jego odrzuceniem (art. 373 w związku z art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c.).
W konsekwencji, bezzasadne okazało się zażalenie na postanowienie
odmawiające sporządzenia i doręczenia uzasadnienia postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 22 marca 2011 r. z uzasadnieniem., skoro skarżąca
uchybiła terminowi do zgłoszenia w tym przedmiocie stosownego wniosku
o sporządzenie, a termin do dokonania tej czynności nie został jej przywrócony.
Zażalenie skierowane przeciwko temu rozstrzygnięciu podlegało oddaleniu
(art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 19 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku D. A. i I. A.
przy uczestnictwie Gminy S., Ł. L., B. S.
i D. S.
o ustanowienie drogi koniecznej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 stycznia 2012 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania B. S.
na postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 17 maja 2011 r., w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie
i doręczenie uzasadnienia postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 22 marca 2011 r.,
i na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 17 maja 2011 r.,
w przedmiocie sporządzenia i doręczenia uzasadnienia postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 22 marca 2011 r.,
1) odrzuca zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 17 maja 2011 r., w przedmiocie przywrócenia terminu
do złożenia wniosku o sporządzenie i
doręczenie postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 22
marca 2011 r.;
2) oddala zażalenie w pozostałej części.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 17 marca 2011 r. oddalił wniosek
uczestniczki postępowania B. S. o przywrócenie jej terminu do złożenia wniosku o
sporządzenie i doręczenie uzasadnienia postanowienia tego Sądu z dnia 22 marca
2011 r., a postanowieniem z dnia 17 marca 2011 r. odmówił sporządzenia i
doręczenia uzasadnienia wymienionego orzeczenia.
Uczestniczka postępowania B. S. w zażaleniu na powyższe postanowienia
zarzuciła Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 169 § 1 i 2 i art. 233 § 1 k.p.c. oraz
art. 45 ust. 1, art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Powołując się na te zarzuty wniosła o uchylenie obu tych postanowień i
uwzględnienie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia postanowienia z
dnia 22 marca 2011 r. lub przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3941
§ 2 k.p.c., w sprawach, w których przysługuje
skarga kasacyjna, zaskarżeniu zażaleniem do Sądu Najwyższego podlegają
postanowienia sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie,
z wyjątkiem postanowień, o których mowa w art. 3981
, a także postanowień
wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej
instancji. W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało już wyjaśnione
że postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku
o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem nie jest postanowieniem kończącym
postępowanie w sprawie w rozumieniu przywołanego przepisu, gdyż dopiero
po rozpoznaniu pierwszego z tych wniosków zachodzi konieczność rozstrzygnięcia
drugiego (zob. m.in. postanowienia: z dnia 21 marca 2001 r., III CZ 138/00, niepubl.
oraz z dnia 10 stycznia 2008 r., IV CZ 110/07, niepubl.).
Niezaskarżalne postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu
niewątpliwie zdeterminowało rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku o doręczenie
postanowienia z uzasadnieniem i jako takie mogło zostać poddane badaniu
na podstawie art. 380 w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. Warunkiem
3
przeprowadzenia takiej kontroli było zamieszczenie w zażaleniu stosownego
wniosku (zob. postanowienie Sądu Najwyższego: z dnia 23 września 2004 r., III CZ
71/04, niepubl. oraz z dnia 15 stycznia 2001 r., I PZ 85 /00, OSNP 2002, nr 19
poz. 464). Jednak, gdy w sprawie występuje profesjonalny pełnomocnik, wniosek
ten powinien być jednoznacznie sformułowany, gdyż nie ma podstaw
do doszukiwania się w piśmie przez niego wniesionym treści w nim wprost nie
wyrażonej (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 3 marca 2005 r.
II CZ 197/04, nie publ. i z dnia 4 października 2006 r., I CZ 81/06, niepubl.).
Skarżąca takiego wniosku z zażaleniu nie sformułowała. Podjęła natomiast
niedopuszczalną próbę zaskarżenia postanowienia oddalającego wniosek
o przywrócenie terminu zażaleniem, co - z przytoczonych wyżej względów -
skutkować musiało jego odrzuceniem (art. 373 w związku z art. 3941
§ 3 i art. 39821
k.p.c.).
W konsekwencji, bezzasadne okazało się zażalenie na postanowienie
odmawiające sporządzenia i doręczenia uzasadnienia postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 22 marca 2011 r. z uzasadnieniem., skoro skarżąca
uchybiła terminowi do zgłoszenia w tym przedmiocie stosownego wniosku
o sporządzenie, a termin do dokonania tej czynności nie został jej przywrócony.
Zażalenie skierowane przeciwko temu rozstrzygnięciu podlegało oddaleniu
(art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.