Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 159/11
POSTANOWIENIE
Dnia 3 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. L.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie w przedmiocie kosztów procesu
zawarte w punkcie I., 2, oraz III. wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 5 września 2011 r.,
1) odrzuca zażalenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia
o kosztach postępowania pierwszoinstancyjnego;
2) zmienia zaskarżone postanowienie w pkt III w ten sposób,
że zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.700
(tysiąc siedemset) zł tytułem kosztów postępowania
apelacyjnego;
3) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300 (trzysta)
zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z 5 września 2011 r. Sąd Okręgowy uwzględnił w przeważającej
części apelację powoda oraz w całości apelację pozwanego i zmienił zaskarżony
wyrok Sądu Rejonowego, postanowieniem zawartym w punkcie I. 2., zasądzając
2.917 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania pierwszoinstancyjnego, zaś
postanowieniem zawartym w punkcie III zniósł wzajemnie pomiędzy stronami
koszty postępowania apelacyjnego. Jako podstawę rozstrzygnięcia o koszach
postępowania w drugiej instancji wskazał on art. 100 k.p.c. w zw. z art. 391 k.p.c.,
uzasadniając jego zastosowanie częściowym uwzględnieniem żądań zgłoszonych
w postępowaniu apelacyjnym przez każdą ze stron.
W zażaleniu na te postanowienia powód zarzucił nieprawidłowe
zastosowanie art. 100 zd. 2 k.p.c. pomimo okoliczności, że pozwany uległ co do
żądań powoda niemal w całości, ewentualnie zaś niezastosowanie art. 100 zd. 1
in fine k.p.c. przez brak dokonania stosunkowego rozdzielenia kosztów
postępowania. Na tej podstawie skarżący wniósł o zmianę postanowienia
zawartego w punkcie I.2. przez zasądzenie na jego rzecz od pozwanego
dodatkowo kwoty 790 zł oraz postanowienia zawartego w punkcie III przez
zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kwoty 1.700 zł oraz o zasądzenie kosztów
postępowania apelacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W części dotyczącej postanowienia zawartego w punkcie I.2. wyroku
z 2 września 2011 r. zażalenie jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na
postanowienia sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były
przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania w pierwszej instancji wydane w konsekwencji orzeczenia
reformatoryjnego w postępowaniu apelacyjnym nie zalicza się do orzeczeń
zaskarżalnych zażaleniem do Sądu Najwyższego, dotyczy ono bowiem kosztów,
które stanowiły przedmiot rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji
3
(por. postanowienia Sądu Najwyższego: z 26 stycznia 2011 r., IV CZ 103/10,
nie publ. oraz z 12 maja 2011 r., III CZ 22/11, nie publ.).
W odniesieniu natomiast do drugiego z zaskarżonych postanowień,
zażalenie jest zasadne. Zgodnie z konsekwentnym stanowiskiem Sądu
Najwyższego, koszty postępowania ustalane są stosownie do zakresu, w jakim
uwzględnione zostało żądanie powoda zgłoszone w sprawie, nie zaś jedynie
w odniesieniu do treści rozstrzygnięcia wydanego w danej instancji (por. m.in.
postanowienie Sądu Najwyższego z 3 grudnia 2010 r., I CZ 120/10, nie publ. oraz
z 16 lutego 2011 r., II CZ 203/10, nie publ.). Zgodnie z ostatecznym wynikiem
postępowania, ustalonym wyrokiem Sądu Okręgowego z 5 września 2011 r., powód
uzyskał całość dochodzonej należności głównej (20.000 zł) oraz odsetki naliczane
od 2 maja 2005 r. Pozwany, w wyniku uwzględnienia apelacji, wygrał natomiast
sprawę jedynie co do zmiany początkowej daty naliczania odsetek: z 9 kwietnia
2004 r. na 2 maja 2005 r.
W konsekwencji, sprawa w przeważającej mierze została wygrana przez
powoda, co wykluczało możliwość zastosowania art. 100 zd. 1 in principio k.p.c.
i wzajemne zniesienie na tej podstawie kosztów postępowania apelacyjnego
pomiędzy stronami. Stopień uwzględnienia roszczeń obu stron uzasadnia
natomiast obciążenie strony pozwanej obowiązkiem zwrotu na rzecz powoda
kosztów postępowania apelacyjnego w łącznej kwocie 1.700 zł, na którą składa się:
500 zł tytułem opłaty od apelacji oraz 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego stosownie do § 13 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
oraz art. 39815
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzeczono jak w postanowieniu,
o kosztach postępowania rozstrzygając na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i art. 108 § 2
k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
oraz § 13 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
4
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

I CZ 159/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia