Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 167/11
POSTANOWIENIE
Dnia 3 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Z. J.
przeciwko PGE Dystrybucja S.A. z siedzibą w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 20 października 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z 20 października 2011 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego z 28 grudnia 2010 r. Uzasadniając to
rozstrzygnięcie Sąd Apelacyjny wskazał, że pełnomocnik pozwanej na
wcześniejszym etapie postępowania przedstawiła pełnomocnictwo udzielone jej 27
października 2010 r. przez pracownika pozwanej, legitymującego się
pełnomocnictwem ogólnym jej zarządu z 1 września 2010 r., ograniczonym
terminem końcowym – 31 grudnia 2010 r. Na wezwanie Sądu do przedłożenia
pełnomocnictwa upoważniającego ją do działania w postępowaniu apelacyjnym pod
rygorem odrzucenia apelacji, przedstawiła ponownie te same dokumenty, które
znajdowały się już w aktach sprawy i wykazywały jej umocowanie do działania
imieniem pozwanej. Z tego powodu, wobec faktu, że działała ona na podstawie
dalszego pełnomocnictwa udzielonego przez pełnomocnika pozwanej w chwili, gdy
jego pełnomocnictwo już wygasło, Sąd Apelacyjny stwierdził, że apelacja dotknięta
jest brakiem, którego nieusunięcie w wyznaczonym terminie, prowadziło do jej
odrzucenia na podstawie art. 373 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie z 20 października 2011 r. pozwana zarzuciła,
że zostało ono wydane z naruszeniem: - art. 373 k.p.c., bowiem Sąd Apelacyjny
w wezwaniu do usunięcia braku formalnego apelacji nie skonkretyzował wymagań,
jakim powinno odpowiadać pełnomocnictwo i odrzucił apelację bez wyznaczenia
pozwanej odpowiedniego terminu do potwierdzenia czynności polegającej na
złożeniu apelacji przez osobę działającą bez stosownego umocowania; - art. 96 k.c.
w zw. z art. 106 k.c. przez błędne uznanie, że pełnomocnictwo udzielone
pracownikowi pozwanej było pełnomocnictwem procesowym, podczas gdy
posiadało ono charakter materialnoprawny i jego wygaśnięcie nie miało wpływu na
skuteczność pełnomocnictwa procesowego z 27 października 2010 r.
Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie
sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
Zażalenie jest zasadne. Trafnie wskazuje skarżąca, że Sąd Apelacyjny
bezpodstawnie orzekł o odrzuceniu apelacji, bez wezwania strony do potwierdzenia
czynności dokonanych w jej imieniu przez nieprawidłowo umocowanego
pełnomocnika. Wprawdzie w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia trafnie
przyjęto, że wygaśnięcie pełnomocnictwa materialnego prowadzi także do
wygaśnięcia udzielonego na jego podstawie pełnomocnictwa procesowego, nie
oznacza to jednak, by czynności dokonane bez skutecznego umocowania nie
mogły zostać potwierdzone przez stronę postępowania (por. uchwała Sądu
Najwyższego z 20 grudnia 1968 r. III CZP 93/68, OSNC 1969, nr 7-8, poz. 129).
Wobec nieprzedłożenia prawidłowego dokumentu pełnomocnictwa zastosowanie
w sprawie powinien znaleźć art. 97 § 2 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. nakazujący
wyznaczanie dodatkowego terminu do potwierdzenia czynności dokonanych bez
umocowania. Sposób sformułowania wezwania do uzupełnienia braku formalnego,
na który wskazuje skarżąca, pozostaje z tej perspektywy okolicznością nieistotną.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., orzeczono jak w postanowieniu.

I CZ 167/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia