Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 120/11
POSTANOWIENIE
Dnia 14 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSA Andrzej Niedużak
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa – Ministra Skarbu Państwa
przeciwko M. G. i D. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 czerwca 2012 r.,
zażalenia pozwanych na postanowienie zawarte w punkcie II wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 5 maja 2011 r.,
umarza postępowanie zażaleniowe i pozostawia
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego
orzeczeniu kończącemu postępowanie w sprawie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w pkt II sentencji wyroku z dnia 5 maja 2011 r.
Sąd Apelacyjny zasądził od powoda na rzecz pozwanych 5 400 zł tytułem zwrotu
kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym. Uzasadnienie
tego rozstrzygnięcia zostało ograniczone do stwierdzenia, że Sąd orzekł „o
kosztach postępowania apelacyjnego na podstawie art. 98 w zw. z art. 108 k.p.c.”.
W zażaleniu pozwani zarzucili, że zasądzony zwrot kosztów postępowania
apelacyjnego nie obejmuje poniesionej przez nich opłaty od apelacji w wysokości
10 000 zł. W konkluzji zażalenia wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia
i zasądzenie od powoda na ich rzecz 15 400 zł tytułem kosztów postępowania
odwoławczego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2012 r. Sąd Najwyższy – na skutek skargi
kasacyjnej powoda od wymienionego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 maja
2011 r. – uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu do
ponownego rozpoznania. Wyrok kasatoryjny obejmuje także zaskarżone
postanowienie o kosztach postępowania apelacyjnego.
W związku z uchyleniem zaskarżonego zażaleniem rozstrzygnięcia
o kosztach postępowania apelacyjnego, wydanie postanowienia stało się zbędne.
W konsekwencji, należało umorzyć postępowanie zażaleniowe i pozostawić
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego orzeczeniu kończącemu
postępowanie w sprawie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia
2011 r., I CZ 103/10, niepubl.).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3941
§ 3 w związku z art. 39821
, art. 391 § 1, art. 355 i art. 108
§ 2 k.p.c.).