II CZ 29/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 29/12
POSTANOWIENIE
Dnia 15 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa S. K.
przeciwko J. N.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 czerwca 2012 r.,
zażalenia pozwanego
na orzeczenie o kosztach
zawarte w pkt. 3 postanowienia Sądu Okręgowego w P.
z dnia 30 listopada 2010 r.,
oddala zażalenie i wniosek adw. E. G. o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu
w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy zmienił postanowienie Sądu
Rejonowego z dnia 12 maja 2008 r. w ten sposób, że nie obciążył pozwanego tylko
połową kosztów sądowych. W zażaleniu na to postanowienie pozwany J. N.,
zarzucając naruszenie art. 102 k.p.c. wniósł o jego uchylenie w części, w której Sąd
Okręgowy orzekł o obciążeniu pozwanego kosztami postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie skarżący wskazuje, że rozpoznawana sprawa jest szczególnym
przypadkiem w rozumieniu art. 102 k.p.c. Sąd Rejonowy, dostrzegając, że pozwany
nie przyczynił się do zaistniałej rozbieżności pomiędzy wpisem do ksiąg
wieczystych a rzeczywistym stanem prawnym, odstąpił od obciążenia go kosztami
procesu. Sąd Okręgowy w zaskarżonym postanowieniu słusznie zwrócił jednak
uwagę, że także powód, w tym samym stopniu co pozwany, nie przyczynił się
do tego, że wbrew woli stron w umowach sprzedaży, na skutek nieprawidłowych
oznaczeń geodezyjnych i błędu notariusza podano odwrotnie dane dotyczące
nabywanych przez powoda i pozwanego nieruchomości, co doprowadziło do
sprzeczności rzeczywistego stanu prawnego ze stanem ujawnionym w księgach
wieczystych. Skoro zaś powód wystąpił o uzgodnienie rzeczywistego stanu
prawnego z ujawnionym w księgach wieczystych nie tylko swojej nieruchomości,
ale także nieruchomości pozwanego, to na uwzględnieniu powództwa w równym
stopniu skorzystały obie strony. Uwzględnienie powództwa doprowadziło bowiem
nie tylko do uzgodnienia treści księgi wieczystej powoda z rzeczywistym stanem
prawnym, ale skorzystał na tym także pozwany, gdyż również nastąpiło
uzgodnienie treści księgi wieczystej, do której wpisana była nieruchomość
pozwanego z rzeczywistym stanem prawnym. W tej sytuacji odstąpienie
od obciążenia każdej ze stron procesu w 50% znajduje pełne uzasadnienie
w świetle art. 102 k.p.c. Skoro zaś nastąpiło to na skutek zażalenia jakie złożył
powód, to rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego także nie budzi
zastrzeżeń.
Oddalając wniosek pełnomocnika pozwanego o zasądzenie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu w postępowaniu
3
zażaleniowym Sąd Najwyższy miał na uwadze, że pełnomocnik nie złożył
oświadczenia, wymaganego przez § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 15 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa S. K.
przeciwko J. N.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 czerwca 2012 r.,
zażalenia pozwanego
na orzeczenie o kosztach
zawarte w pkt. 3 postanowienia Sądu Okręgowego w P.
z dnia 30 listopada 2010 r.,
oddala zażalenie i wniosek adw. E. G. o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu
w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy zmienił postanowienie Sądu
Rejonowego z dnia 12 maja 2008 r. w ten sposób, że nie obciążył pozwanego tylko
połową kosztów sądowych. W zażaleniu na to postanowienie pozwany J. N.,
zarzucając naruszenie art. 102 k.p.c. wniósł o jego uchylenie w części, w której Sąd
Okręgowy orzekł o obciążeniu pozwanego kosztami postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie skarżący wskazuje, że rozpoznawana sprawa jest szczególnym
przypadkiem w rozumieniu art. 102 k.p.c. Sąd Rejonowy, dostrzegając, że pozwany
nie przyczynił się do zaistniałej rozbieżności pomiędzy wpisem do ksiąg
wieczystych a rzeczywistym stanem prawnym, odstąpił od obciążenia go kosztami
procesu. Sąd Okręgowy w zaskarżonym postanowieniu słusznie zwrócił jednak
uwagę, że także powód, w tym samym stopniu co pozwany, nie przyczynił się
do tego, że wbrew woli stron w umowach sprzedaży, na skutek nieprawidłowych
oznaczeń geodezyjnych i błędu notariusza podano odwrotnie dane dotyczące
nabywanych przez powoda i pozwanego nieruchomości, co doprowadziło do
sprzeczności rzeczywistego stanu prawnego ze stanem ujawnionym w księgach
wieczystych. Skoro zaś powód wystąpił o uzgodnienie rzeczywistego stanu
prawnego z ujawnionym w księgach wieczystych nie tylko swojej nieruchomości,
ale także nieruchomości pozwanego, to na uwzględnieniu powództwa w równym
stopniu skorzystały obie strony. Uwzględnienie powództwa doprowadziło bowiem
nie tylko do uzgodnienia treści księgi wieczystej powoda z rzeczywistym stanem
prawnym, ale skorzystał na tym także pozwany, gdyż również nastąpiło
uzgodnienie treści księgi wieczystej, do której wpisana była nieruchomość
pozwanego z rzeczywistym stanem prawnym. W tej sytuacji odstąpienie
od obciążenia każdej ze stron procesu w 50% znajduje pełne uzasadnienie
w świetle art. 102 k.p.c. Skoro zaś nastąpiło to na skutek zażalenia jakie złożył
powód, to rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego także nie budzi
zastrzeżeń.
Oddalając wniosek pełnomocnika pozwanego o zasądzenie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu w postępowaniu
3
zażaleniowym Sąd Najwyższy miał na uwadze, że pełnomocnik nie złożył
oświadczenia, wymaganego przez § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jw