Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 17/12
POSTANOWIENIE
Dnia 21 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Kozłowska
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 czerwca 2012 r.,
skargi J. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 23 września 2009 r.,
wydanego na skutek apelacji J. J. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 27 lutego
2009 r., oddalającego powództwo J. J. skierowane przeciwko Skarbowi Państwa
reprezentowanemu przez Prezesa Sądu Rejonowego o zapłatę,
1. odrzuca skargę,
2. zasądza od J. J. na rzecz Skarbu Państwa – Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 900 (dziewięćset) zł
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w
postępowaniu przed Sądem Najwyższym,
3. oddala wniosek radcy prawnego I. P. o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu J. J. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
Uzasadnienie
2
J. J. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego z dnia 23 września 2009 r., wydanego po rozpoznaniu
jego apelacji od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 27 lutego 2009 r., oddalającego
jego powództwo skierowane przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu
przez Prezesa Sądu Rejonowego, o zapłatę.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wymagania, którym, zgodnie z treścią art. 4245
§ 1 k.p.c., powinna
odpowiadać skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku,
mają charakter szczególny, są traktowane jako wymagania konstrukcyjne tej skargi.
Oznacza to, że jeżeli skarga nie zawiera wszystkich przewidzianych powołanym
przepisem elementów podlega, w myśl art. 4248
§ 1, odrzuceniu a limine.
Wśród wymagań stawianych skardze powołany przepis wymienia mi. in.
przytoczenie podstaw skargi oraz ich uzasadnienie (pkt 2 § 1 art. 4245
k.p.c.),
a nadto uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody (pkt 4).
W tym zakresie skarga powoda uchybia powołanemu przepisowi. Autor
skargi co prawda wskazuje, że skargę tę opiera na naruszeniu prawa materialnego
w postaci art. 417 § 1 k.c. jednakże nie został spełniony wymóg uzasadnienia tej
podstawy w związku z okolicznościami sprawy. W skardze zawarto ogólne uwagi
co do znaczenia art. 417 k.c. na gruncie odpowiedzialności za niezgodne z prawem
działania władzy publicznej, przeoczono jednak, że skarga została wniesiona
w konkretnej sprawie, co oznacza, że rzeczą skarżącego było powiązanie
uzasadnienia wskazanej podstawy z okolicznościami sprawy, a więc wykazanie
związku pomiędzy kwestionowanym wyrokiem a zarzucanym naruszeniem.
Obowiązek uprawdopodobnienia przez skarżącego wyrządzenia szkody
przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.)
oznacza złożenie oświadczenia, że szkoda wystąpiła, ze wskazaniem jej rodzaju
i rozmiaru (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r.,
III CNP 4/05, Biul. SN 2005, nr 10, s. 14, z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05,
niepubl., z dnia 31 stycznia 2006 r. IV CNP 38/05 niepubl., z dnia 15 czerwca
2010 r., I CNP 9/10, niepubl., z dnia 14 grudnia 2011 r. II CNP 48/11niepubl.) oraz
uwiarygodnienie tego oświadczenia. W tym celu, w związku z treścią art. 243 k.p.c.,
3
skarżący powinien powołać uprawdopodabniające to oświadczenie fakty i dowody
w sposób, który pozwoliłby na powiązanie wskazywanego uszczerbku z treścią
kwestionowanego orzeczenia. Skarga powoda nie zawiera oświadczenia, o którym
tu mowa, brak jest też określenia rozmiaru i rodzaju szkody, nie przedstawiono też
żadnych okoliczności, które uwiarygodniałyby wystąpienie szkody, na tym bowiem
etapie postępowania odwołanie się do dowodu w postaci zeznania powoda jest
chybione. Dowód taki mógłby prowadzić sąd powszechny w toku procesu
o odszkodowanie, a nie Sąd Najwyższy badający dopuszczalność lub nawet
zasadność skargi.
Brak wskazanych elementów w skardze powoda czyni ją niedopuszczalną.
W myśl art. 4248
k.p.c. skarga niedopuszczalna podlega odrzuceniu, przeto na
podstawie powołanego przepisu Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
O kosztach postępowania przez Sądem Najwyższym należnych pozwanemu
reprezentowanemu przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa orzeczono na
podstawie art. 98 § 1 i § 3 w związku z art. 99 k.p.c. w związku z § 6 ust. 4
w związku z § 12 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Odrzucenie skargi z powodu jej braków konstrukcyjnych nie uzasadnia
przyznania od Skarbu Państwa ustanowionemu z urzędu pełnomocnikowi powoda
wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną powodowi w postępowaniu przez
Sądem Najwyższym.

IV CNP 17/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia