IV CSK 140/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 140/12
POSTANOWIENIE
Dnia 21 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa "F." sp. z o.o.
przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Izby Celnej w O.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 czerwca 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 grudnia 2011 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 5400 (pięć tysięcy
czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
2
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarżący w skardze kasacyjnej wskazał, że przesłanką jej przyjęcia jest
występujące w sprawie zagadnienie prawne, które ujął w sposób następujący: ,,czy
brak możliwości stwierdzenia we właściwym postępowaniu niezgodności z prawem
niewydania decyzji administracyjnej, który to brak spowodowany jest brakiem
odpowiedniej procedury (właściwego postępowania), co uniemożliwia przedłożenie
w toku postępowania odszkodowawczego wymaganego art. 4171
§ 3 k.c.
prejudykatu, uzasadnia dochodzenie przez poszkodowanego naprawienia szkody,
spowodowanej przez niewydanie decyzji, na podstawie ogólnej normy art. 417 k.c.
„i czy norma art. 4171
§ 3 k.c. obejmuje również sytuacje faktyczne, w których
stwierdzenie niezgodności z prawem we właściwym postępowaniu (uzyskanie
prejudykatu) jest ze względów proceduralnych niemożliwe”.
Rozważając to wskazane przez skarżącego zagadnienie prawne jako
przesłankę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, zauważyć należy,
że udzielenie odpowiedzi na przedstawione zagadnienie prawne musi mieć
znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Tymczasem, jak wynika z treści skargi,
skarżący nie kwestionuje przyjętej przez Sąd Apelacyjny podstawy prawnej
zaskarżonego rozstrzygnięcia w postaci art. 4171
§ 3 k.c. Po drugie,
w okolicznościach sprawy niniejszej, odpowiednia procedura istniała, powodowi
przysługiwała bowiem skarga na bezczynność organu administracyjnego; Ponadto,
po trzecie, Sąd Apelacyjny ustalił, że powód miał dostatecznie dużo czasu,
aby postępowanie ze skargi na bezczynność organu administracyjnego wdrożyć.
To ustalenie, jako ustalenie faktyczne, wiąże Sąd Najwyższy (art. 39813
§ 2 k.p.c.).
Tylko postawienie w skardze kasacyjnej zarzutów naruszenia przepisów
procesowych (jeżeli naruszenie ich miało wpływ na wynik sprawy) może
doprowadzić do podważenia dokonanych przez sąd w zaskarżonym wyroku ustaleń
3
faktycznych. Takich zarzutów skarga kasacyjna nie zawiera, jako jedyną podstawę
zawiera wskazanie naruszenia art. 4171
§ 3 k.c. przez jego błędną wykładnię oraz
art. 417 k.c. przez jego niezastosowanie, co pozostaje w sprzeczności z wyrażoną
w uzasadnieniu skargi aprobatą dla podstawy prawnej rozstrzygnięcia z art. 4171
§ 3 k.c.
W sytuacji przeto gdy sformułowane zagadnienie prawne, na tle
poczynionych, wiążących Sąd Najwyższych ustaleń faktycznych, nie ma znaczenia
dla rozstrzygnięcia sprawy, a nadto nie zachodzi nieważność postępowania, którą
Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu - należało odmówić przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania, co mając na uwadze, Sąd Najwyższy na podstawie art.
3989
§ 2 k.p.c., postanowił jak w sentencji.
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1
i § 3 i art. 99 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. oraz na podstawie § 6
ust. 7 w związku z § 13 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 21 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa "F." sp. z o.o.
przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Izby Celnej w O.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 czerwca 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 grudnia 2011 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 5400 (pięć tysięcy
czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
2
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarżący w skardze kasacyjnej wskazał, że przesłanką jej przyjęcia jest
występujące w sprawie zagadnienie prawne, które ujął w sposób następujący: ,,czy
brak możliwości stwierdzenia we właściwym postępowaniu niezgodności z prawem
niewydania decyzji administracyjnej, który to brak spowodowany jest brakiem
odpowiedniej procedury (właściwego postępowania), co uniemożliwia przedłożenie
w toku postępowania odszkodowawczego wymaganego art. 4171
§ 3 k.c.
prejudykatu, uzasadnia dochodzenie przez poszkodowanego naprawienia szkody,
spowodowanej przez niewydanie decyzji, na podstawie ogólnej normy art. 417 k.c.
„i czy norma art. 4171
§ 3 k.c. obejmuje również sytuacje faktyczne, w których
stwierdzenie niezgodności z prawem we właściwym postępowaniu (uzyskanie
prejudykatu) jest ze względów proceduralnych niemożliwe”.
Rozważając to wskazane przez skarżącego zagadnienie prawne jako
przesłankę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, zauważyć należy,
że udzielenie odpowiedzi na przedstawione zagadnienie prawne musi mieć
znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Tymczasem, jak wynika z treści skargi,
skarżący nie kwestionuje przyjętej przez Sąd Apelacyjny podstawy prawnej
zaskarżonego rozstrzygnięcia w postaci art. 4171
§ 3 k.c. Po drugie,
w okolicznościach sprawy niniejszej, odpowiednia procedura istniała, powodowi
przysługiwała bowiem skarga na bezczynność organu administracyjnego; Ponadto,
po trzecie, Sąd Apelacyjny ustalił, że powód miał dostatecznie dużo czasu,
aby postępowanie ze skargi na bezczynność organu administracyjnego wdrożyć.
To ustalenie, jako ustalenie faktyczne, wiąże Sąd Najwyższy (art. 39813
§ 2 k.p.c.).
Tylko postawienie w skardze kasacyjnej zarzutów naruszenia przepisów
procesowych (jeżeli naruszenie ich miało wpływ na wynik sprawy) może
doprowadzić do podważenia dokonanych przez sąd w zaskarżonym wyroku ustaleń
3
faktycznych. Takich zarzutów skarga kasacyjna nie zawiera, jako jedyną podstawę
zawiera wskazanie naruszenia art. 4171
§ 3 k.c. przez jego błędną wykładnię oraz
art. 417 k.c. przez jego niezastosowanie, co pozostaje w sprzeczności z wyrażoną
w uzasadnieniu skargi aprobatą dla podstawy prawnej rozstrzygnięcia z art. 4171
§ 3 k.c.
W sytuacji przeto gdy sformułowane zagadnienie prawne, na tle
poczynionych, wiążących Sąd Najwyższych ustaleń faktycznych, nie ma znaczenia
dla rozstrzygnięcia sprawy, a nadto nie zachodzi nieważność postępowania, którą
Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu - należało odmówić przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania, co mając na uwadze, Sąd Najwyższy na podstawie art.
3989
§ 2 k.p.c., postanowił jak w sentencji.
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1
i § 3 i art. 99 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. oraz na podstawie § 6
ust. 7 w związku z § 13 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
jw