IV CZ 41/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-12-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 41/12
POSTANOWIENIE
Dnia 5 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Anna Owczarek
w sprawie z powództwa A. K.
przeciwko B. A.S. NITRA z siedzibą w Nitrze (Słowacja)
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 lipca 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 września 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjnym, odrzucił postanowieniem z dnia 26 września skargę
kasacyjną strony pozwanej, wniesioną od wyroku tego Sądu z dnia 2 czerwca
2011 r. jako niedopuszczalną ratione valoris (art. 3982
§ 1 zd. pierwsze k.p.c.).
Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2011 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację strony
pozwanej. Wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu apelacyjnym
określono na kwotę 35.645,99 zł.
W zażaleniu strony pozwanej na postanowienie z dnia 26 września 2011 r.
stwierdzono, że określenie wartości przedmiotu zaskarżenia niżej niż 50.000 zł było
wynikiem „wadliwego rozliczenia roszczenia dokonanego przez Sąd pierwszej
instancji” przy czym „do rozliczenia tego z uwagi na jego abstrakcyjność nie można
się ustosunkować, a złożona apelacja w zasadzie nie została rozpatrzona”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 1 marca 2011 r. pozbawiono opisany
w nim tytuł wykonawczy wykonalności ponad kwotę 10.116,05 zł (z tytułu
należności głównej) i ponad kwotę 21.925,46 zł (z tytułu należności odsetkowych;
k. 157 akt sprawy). W uzasadnieniu tego wyroku wyjaśniono bliżej prawny sens
takiego rozstrzygnięcia. W ocenie Okręgowego Sądu, dług powoda wobec
pozwanego (dysponującego tytułem wykonawczym) za okres od dnia 1 lipca
2010 r. wynosił 10.116,05 (należność główna) oraz 21.925,46 (odsetki ustawowe,
k. 169 akt sprawy). W pozostałym zakresie powództwo A. K. zostało oddalone (pkt
2 wyroku z dnia 1 marca 2011 r.). Sąd Apelacyjny oddalił apelację strony pozwanej.
Wartość przedmiotu zaskarżenia w apelacji pozwany określił na sumę
35.645,99 zł. Wyrok Sądu Okręgowego został zaskarżony „w części
przekraczającej kwotę 40.000 zł” (k. 170 akt sprawy). Należało przyjąć, że
zaskarżeniem objęto pkt 1, tego wyroku. Wnoszący apelację pozwany wywodził,
że Sąd Okręgowy „uznał wpłaty powoda dla pozwanej (46.042,80 zł i 30.000 zł),
których faktycznie nie było, a tym samym (nastąpiło) orzeczenie ponad żądanie
strony powodowej”. W apelacji strona pozwana utrzymywała stanowisko, że jej
należność wobec powoda w tym procesie jest wyższa niż wynikało to
z rozstrzygnięcia zawartego w pkt 1 wyroku Sądu Okręgowego z dnia 1 marca
3
2011 r. W uzasadnieniu zażalenia (na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia
26 września 2011 r.) strona pozwana wyjaśniła m.in. to, że „wpis z ostrożności
procesowej wniesiony został od wyżej wymienionej kwoty, pomniejszonej
o uznanie, ale postawiony został zarzut orzeczenia ponad żądanie powoda”
(75.645,99 – 40.000 = 35.645,99 zł). Jeżeli właśnie ta ostatnia kwota stanowiła
odzwierciedlenie majątkowego interesu strony pozwanej, eksponowanego
w apelacji, a wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym nie
może przewyższać wartości przedmiotu zaskarżenia w poprzedzającym go
postępowaniu apelacyjnym, to trafnie odrzucono skargę kasacyjną strony pozwanej
jako niedopuszczalną ratione valoris (art. 3982
§ 1 zd. pierwsze k.p.c.).
W tej sytuacji należało oddalić zażalenie jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 1
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 5 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Anna Owczarek
w sprawie z powództwa A. K.
przeciwko B. A.S. NITRA z siedzibą w Nitrze (Słowacja)
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 lipca 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 26 września 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjnym, odrzucił postanowieniem z dnia 26 września skargę
kasacyjną strony pozwanej, wniesioną od wyroku tego Sądu z dnia 2 czerwca
2011 r. jako niedopuszczalną ratione valoris (art. 3982
§ 1 zd. pierwsze k.p.c.).
Wyrokiem z dnia 2 czerwca 2011 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację strony
pozwanej. Wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu apelacyjnym
określono na kwotę 35.645,99 zł.
W zażaleniu strony pozwanej na postanowienie z dnia 26 września 2011 r.
stwierdzono, że określenie wartości przedmiotu zaskarżenia niżej niż 50.000 zł było
wynikiem „wadliwego rozliczenia roszczenia dokonanego przez Sąd pierwszej
instancji” przy czym „do rozliczenia tego z uwagi na jego abstrakcyjność nie można
się ustosunkować, a złożona apelacja w zasadzie nie została rozpatrzona”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 1 marca 2011 r. pozbawiono opisany
w nim tytuł wykonawczy wykonalności ponad kwotę 10.116,05 zł (z tytułu
należności głównej) i ponad kwotę 21.925,46 zł (z tytułu należności odsetkowych;
k. 157 akt sprawy). W uzasadnieniu tego wyroku wyjaśniono bliżej prawny sens
takiego rozstrzygnięcia. W ocenie Okręgowego Sądu, dług powoda wobec
pozwanego (dysponującego tytułem wykonawczym) za okres od dnia 1 lipca
2010 r. wynosił 10.116,05 (należność główna) oraz 21.925,46 (odsetki ustawowe,
k. 169 akt sprawy). W pozostałym zakresie powództwo A. K. zostało oddalone (pkt
2 wyroku z dnia 1 marca 2011 r.). Sąd Apelacyjny oddalił apelację strony pozwanej.
Wartość przedmiotu zaskarżenia w apelacji pozwany określił na sumę
35.645,99 zł. Wyrok Sądu Okręgowego został zaskarżony „w części
przekraczającej kwotę 40.000 zł” (k. 170 akt sprawy). Należało przyjąć, że
zaskarżeniem objęto pkt 1, tego wyroku. Wnoszący apelację pozwany wywodził,
że Sąd Okręgowy „uznał wpłaty powoda dla pozwanej (46.042,80 zł i 30.000 zł),
których faktycznie nie było, a tym samym (nastąpiło) orzeczenie ponad żądanie
strony powodowej”. W apelacji strona pozwana utrzymywała stanowisko, że jej
należność wobec powoda w tym procesie jest wyższa niż wynikało to
z rozstrzygnięcia zawartego w pkt 1 wyroku Sądu Okręgowego z dnia 1 marca
3
2011 r. W uzasadnieniu zażalenia (na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia
26 września 2011 r.) strona pozwana wyjaśniła m.in. to, że „wpis z ostrożności
procesowej wniesiony został od wyżej wymienionej kwoty, pomniejszonej
o uznanie, ale postawiony został zarzut orzeczenia ponad żądanie powoda”
(75.645,99 – 40.000 = 35.645,99 zł). Jeżeli właśnie ta ostatnia kwota stanowiła
odzwierciedlenie majątkowego interesu strony pozwanej, eksponowanego
w apelacji, a wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym nie
może przewyższać wartości przedmiotu zaskarżenia w poprzedzającym go
postępowaniu apelacyjnym, to trafnie odrzucono skargę kasacyjną strony pozwanej
jako niedopuszczalną ratione valoris (art. 3982
§ 1 zd. pierwsze k.p.c.).
W tej sytuacji należało oddalić zażalenie jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 1
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
db