Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 14/12
POSTANOWIENIE
Dnia 19 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski
w sprawie ze skargi J. A. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 7 stycznia 2010 r., wydanego w sprawie
z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w P.
przeciwko J. A.
o wydanie nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 lipca 2012 r.,
skargę odrzuca.
2
Uzasadnienie
Pozwany J. A. złożył skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, tj. wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 7 stycznia
2010 r., którym oddalono apelację od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 26
września 2008 r. Sąd pierwszej instancji nakazał nim skarżącemu, aby wydał
powódce Spółdzielni Mieszkaniowej w P. część nieruchomości gruntowej o
wymiarach 11,5 m od strony wschodniej, 29,5 m od strony północnej i 39 m od
strony zachodnio-południowej o powierzchni 230 m2
z działki ewidencyjnej 468/7
według oznaczenia szkicu sytuacyjnego opracowanego przez geodetę
uprawnionego K. J. z czerwca 2004 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od prawomocnego merytorycznego orzeczenia w zasadzie sądu drugiej
instancji i wyjątkowo - w przypadku określonym w art. 4241
§ 2 k.p.c. - sądu
pierwszej instancji, kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie
stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia
w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Skarga jest nie tylko środkiem nowym, ale i wyjątkowym. Zasadą bowiem
jest, że prawomocność, tworzy nowy stan prawny pomiędzy stronami albo erga
omnes, jak też sanuje wszelkie ewentualne naruszenia prawa, którymi
orzeczenie jest dotknięte. Z tego względu jest środkiem wysoce sformalizowanym
i wszystkie jej wymagania konstrukcyjne określone w art. 4245
§ 1 k.p.c. należy
interpretować ściśle.
Do tej kategorii wymagań należy uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c.). Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie, że prawomocne orzeczenie
jest niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu, gdyż stwarza możliwość
dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez jego
wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu rodzaju i rozmiaru
3
szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację dotyczącą czasu jej
powstania oraz określać związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia
niezgodnego z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania odwołanie się do
szkody niesprecyzowanej, hipotetycznej, czy też mogącej powstać w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
OSNC 2006 nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05, niepublikowane).
W skardze nie spełniono tego wymagania, gdyż nie określono ani rodzaju, ani
rozmiaru szkody. Poza tym wynika z niej, że w zasadzie jest to szkoda przyszła.
Zasygnalizowane wymaganie jest elementami konstrukcyjnym skargi
i dlatego brak ten jest nieusuwalny w trybie właściwym dla naprawiania braków
formalnych pism procesowych.
Z tych względów skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jw

I CNP 14/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia