Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 26/12
POSTANOWIENIE
Dnia 22 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 24 lutego 2010 r.,
w sprawie z powództwa K. C.
przeciwko Gminie G.
o ustalenie istnienia stosunku najmu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 sierpnia 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Powód K. C. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego z dnia 24 lutego 2010 r., którym została
oddalona jego apelacja od oddalającego powództwo o ustalenie stosunku najmu
wyroku Sądu Rejonowego z dnia 17 września 2009 r.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem prawnym i musi ona spełniać określono ściśle
w ustawie kryteria, a to: po pierwsze, spełniać wymogi formalne właściwe dla
każdego pisma procesowego oraz po drugie, posiadać tzw. elementy
konstrukcyjne, które pozwalają określone pismo zakwalifikować jako ów
nadzwyczajny środek prawny. Skarga nie posiadająca elementów konstrukcyjnych,
w myśl art. 4248
§ 1 k.p.c., podlega odrzuceniu a limine.
Stosownie do treści art. 4245
§ 1 k.p.c. wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia to: oznaczenie
wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony
w całości lub w części; przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie; wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny; uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie wyroku, którego skarga
dotyczy; wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono, stosując
art. 4241
§ 2 k.p.c. - że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie
skargi oraz wniosek o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem.
Do omawianej kategorii wymagań należy więc uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy
(art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie,
że prawomocne orzeczenie jest niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu,
gdyż stwarza możliwość dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę
wyrządzoną przez jego wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu
rodzaju i rozmiaru szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację
dotyczącą czasu jej powstania i określać związek przyczynowy z wydaniem
3
orzeczenia niezgodnego z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania
odwołanie się do szkody niesprecyzowanej, hipotetycznej, czy też mogącej
powstać w przyszłości (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia
2005 r., III CNP 4/05, OSNC 2006 nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05
niepublikowane).
Ze wskazanego względu, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., skargę należało
odrzucić, o czym orzeczono jak sentencji.