Sygn. akt I CZ 58/12
POSTANOWIENIE
Dnia 6 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Kozłowska (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka
SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa E. R.
przeciwko E. R.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 września 2012 r.,
na skutek zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 31 stycznia 2012 r., w przedmiocie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania
zażaleniowego (pkt 2),
1) oddala zażalenie,
2) zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 300
(trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2012 r., Sąd Apelacyjny w pkt 1 oddalił
zażalenie powoda na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 2 grudnia 2011 r.,
umarzające postępowanie w niniejszej sprawie oraz w pkt 2. zasądził od powoda
na rzecz pozwanego kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego. Za podstawę rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów Sąd
Apelacyjny przyjął art. 98 § 1 i art. 108 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i art. 397 § 2 k.p.c.
oraz § 6 pkt 7 w zw. z § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie... (Dz. U. Nr
139, poz. 1348 ze zm.).
Powód wniósł zażalenie na rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego. Zarzucił w nim naruszenie art. 96 § 1 pkt 10 w zw. z art. 100
u.k.s.c., polegające na nieuwzględnieniu okoliczności, że został zwolniony w całości
od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie oraz naruszenie art. 109 § 2
k.p.c. polegające na ustaleniu zwrotu kosztów w wysokości rażąco wygórowanej,
biorąc pod uwagę nakład pracy pełnomocnika pozwanego.
W odpowiedzi na zażalenie pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie
zażalenia i zasądzenie od powoda kosztów postępowania zażaleniowego według
norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 98 § 3 k.p.c., który ma odpowiednie zastosowanie
w postępowaniu zażaleniowym przed sądem drugiej instancji (art. 391 § 1 w zw.
z art. 397 § 2 k.p.c.), do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej
przez adwokata zalicza się wynagrodzenie adwokata, nie wyższe niż obliczone
w odrębnych przepisach wymienionego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. W niniejszej sprawie, zakończonej oddaleniem zażalenia
na postanowienie umarzające postępowanie, powód domagał się zasądzenia
kwoty 400.000 zł. Biorąc pod uwagę § 6 pkt 7 w zw. z § 13 ust. 2 pkt 2 tego
3
rozporządzenia, koszty postępowania zażaleniowego związane z wynagrodzeniem
adwokata reprezentującego pozwanego Sąd Apelacyjny ustalił według stawki
minimalnej i wyniosły one 3.600 zł. Tak jak podniesiono w zażaleniu, przy ustalaniu
wysokości kosztów związanych z wynagrodzeniem adwokata art. 109 § 2 k.p.c.
nakazuje uwzględniać niezbędny jego nakład pracy oraz podjęte w sprawie
czynności, jak również charakter sprawy i wkład pełnomocnika w przyczynienie się
do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia, podobnie jak § 2 ust. 2 tego rozporządzenia.
W zażaleniu pominięto jednak treść regulacji § 2 ust. 3 rozporządzenia, zgodnie
z którą podstawę zasądzenia opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa
prawnego stanowi stawka minimalna określona według przepisów rozporządzenia,
a górnym limitem takiej opłaty jest sześciokrotność stawki minimalnej lub wartość
przedmiotu sporu. W świetle tej regulacji brak było podstaw do ustalenia wysokości
kosztów postępowania zażaleniowego związanych z wynagrodzeniem adwokata
reprezentującego pozwanego poniżej wysokości wynikającej ze stawki minimalnej
(por. postanowienie SN z dnia 3 listopada 2010 r., V CZ 77/10, niepubl.).
Powód natomiast, wnosząc zażalenie, powinien był liczyć się z obowiązkiem zwrotu
stronie przeciwnej kosztów postępowania zażaleniowego. Nie zmienia tego
okoliczność, że zwolniony on został od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych
powstałych w sprawie, co zgodnie z art. 2 ust. 1 u.k.s.c. dotyczy jedynie opłat
sądowych i wydatków, a nie kosztów procesu poniesionych przez stronę przeciwną.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., postanowił jak w sentencji, o kosztach postępowania zażaleniowego
orzekając w oparciu o art. 98 § 3 w zw. art. 391 § 1, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.
oraz § 6 pkt 3 w zw. z § 13 ust. 2 pkt 2 wskazanego wyżej rozporządzenia.
jw