III KK 262/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 262/12
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 kpk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej dniu 9 października 2012 r.,
sprawy A. P.
skazanego z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i in. k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 15 lutego 2012 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w B.
z dnia 26 września 2011 r.,
p o s t a n o w i: ł
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążyć
skazanego.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w B., wyrokiem z dnia 26 września 2011 r., skazał A. P. za
przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art.
11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz
grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych ustalając jedną stawkę na kwotę 30 zł,
nadto na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody.
W apelacji od tego wyroku oskarżony i jego obrońca podnieśli zarzuty obrazy
przepisów postępowania – art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k., art. 6 k.p.k. w zw. z
2
art. 175 § 1 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k., błędu w ustaleniach faktycznych oraz rażącej
niewspółmierności kary pozbawienia wolności.
Sąd Okręgowy, wyrokiem z dnia 15 lutego 2012 r., zmienił zaskarżony wyrok
w ten sposób, że obniżył oskarżonemu A. P. karę pozbawienia wolności do lat 2 i
na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie kary warunkowo zawiesił
na okres próby 3 lat, zaś w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.
W kasacji od powyższego wyroku obrońca skazanego zarzucił „uchybienie
stanowiące bezwzględną przesłankę odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt 10
k.p.k., polegającą na obrazie art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k. przez nie posiadanie obrońcy z
urzędu, podczas gdy zachodziła uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności”,
i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w stosunku do A. P. w całości i
przekazanie sprawy właściwemu sądowi do ponownego rozpoznania.
W pisemnej odpowiedzi na kasację prokurator Prokuratury Okręgowej wniósł
o jej oddalenie jako oczywiście bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja obrońcy jest bezzasadna w stopniu oczywistym.
Przesłuchiwany w dniu 19 listopada 2002 r. w toku postępowania
przygotowawczego w charakterze podejrzanego, w obecności obrońcy z wyboru, A.
P., zapytany o stan zdrowia, wyjaśnił, że „dobry, leczył się kilkanaście lat temu w
wojsku, potem nie „kontynuował leczenia, obecnie nie ma żadnych problemów ze
zdrowiem psychicznym” (k. 1751, podobnie w toku przesłuchania w dniu 12
czerwca 2003 r. – k. 2025). Przez cały okres toczącego się na przestrzeni od 2004
r.do 2012 r. postępowania w sprawie oskarżony, jak również działający w sprawie
obrońca, nie podnosili żadnych argumentów dotyczących stanu zdrowia
psychicznego oskarżonego. Analiza protokołów rozpraw wskazuje na aktywny
udział oskarżonego w postępowaniu sądowym. W świetle tych okoliczności nie
sposób uznać, by zachodziły uzasadnione wątpliwości co do poczytalności
oskarżonego, w rozumieniu art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k.
W tym stanie rzeczy kasację jako oczywiście bezzasadną należało oddalić.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 kpk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej dniu 9 października 2012 r.,
sprawy A. P.
skazanego z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i in. k.k.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 15 lutego 2012 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w B.
z dnia 26 września 2011 r.,
p o s t a n o w i: ł
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciążyć
skazanego.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w B., wyrokiem z dnia 26 września 2011 r., skazał A. P. za
przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art.
11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz
grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych ustalając jedną stawkę na kwotę 30 zł,
nadto na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody.
W apelacji od tego wyroku oskarżony i jego obrońca podnieśli zarzuty obrazy
przepisów postępowania – art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k., art. 6 k.p.k. w zw. z
2
art. 175 § 1 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k., błędu w ustaleniach faktycznych oraz rażącej
niewspółmierności kary pozbawienia wolności.
Sąd Okręgowy, wyrokiem z dnia 15 lutego 2012 r., zmienił zaskarżony wyrok
w ten sposób, że obniżył oskarżonemu A. P. karę pozbawienia wolności do lat 2 i
na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie kary warunkowo zawiesił
na okres próby 3 lat, zaś w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.
W kasacji od powyższego wyroku obrońca skazanego zarzucił „uchybienie
stanowiące bezwzględną przesłankę odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt 10
k.p.k., polegającą na obrazie art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k. przez nie posiadanie obrońcy z
urzędu, podczas gdy zachodziła uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności”,
i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w stosunku do A. P. w całości i
przekazanie sprawy właściwemu sądowi do ponownego rozpoznania.
W pisemnej odpowiedzi na kasację prokurator Prokuratury Okręgowej wniósł
o jej oddalenie jako oczywiście bezzasadnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja obrońcy jest bezzasadna w stopniu oczywistym.
Przesłuchiwany w dniu 19 listopada 2002 r. w toku postępowania
przygotowawczego w charakterze podejrzanego, w obecności obrońcy z wyboru, A.
P., zapytany o stan zdrowia, wyjaśnił, że „dobry, leczył się kilkanaście lat temu w
wojsku, potem nie „kontynuował leczenia, obecnie nie ma żadnych problemów ze
zdrowiem psychicznym” (k. 1751, podobnie w toku przesłuchania w dniu 12
czerwca 2003 r. – k. 2025). Przez cały okres toczącego się na przestrzeni od 2004
r.do 2012 r. postępowania w sprawie oskarżony, jak również działający w sprawie
obrońca, nie podnosili żadnych argumentów dotyczących stanu zdrowia
psychicznego oskarżonego. Analiza protokołów rozpraw wskazuje na aktywny
udział oskarżonego w postępowaniu sądowym. W świetle tych okoliczności nie
sposób uznać, by zachodziły uzasadnione wątpliwości co do poczytalności
oskarżonego, w rozumieniu art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k.
W tym stanie rzeczy kasację jako oczywiście bezzasadną należało oddalić.