IV CZ 70/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 70/12
POSTANOWIENIE
Dnia 12 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości
położonej przy ul. O. 60/61 w G.
przeciwko M. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 października 2012 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim orzeczenia
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 19 grudnia 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie co do kwoty 1050 (tysiąc
pięćdziesiąt) zł i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi
Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania, pozostawiając
temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2011r. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie
powódki i zasądził od powódki na rzecz pozwanego 1200 zł tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.
Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że zostało ono wydane po
rozpoznaniu zażalenia powódki na punkt piąty postanowienia Sądu Rejonowego z
dnia 10 czerwca 2011 r., którym zasądzono od powódki na rzecz pozwanego 2417
zł kosztów zastępstwa procesowego. Uzasadniając rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania zażaleniowego, Sąd odwoławczy przytoczył tylko przepisy art. 108 §
1 w związku z art. 98 § 1 i 2 k.p.c. oraz § 2 ust. 1 i 2, § 4 ust. 1 i § 13 ust. 2 pkt 1 w
związku z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163,
poz. 1348 ze zm.; dalej: „rozporządzenie MS”).
Postanowienie Sądu odwoławczego zaskarżył powódka co do kosztów
postępowania zażaleniowego w części zasądzającej zwrot kosztów zastępstwa
procesowego w kwocie przekraczającej 150 zł. Zdaniem skarżącej zasądzone
koszty postępowania zażaleniowego, nie powinny być, ze względu na wartość
przedmiotu zaskarżenia (2417 zł.), wyższe niż 150 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że postanowienie
o kosztach procesu, do którego – zgodnie z art. 361 k.p.c. – stosuje się
odpowiednio art. 328 § 2 k.p.c., powinno zawierać nie tylko przytoczenie
stanowiących podstawę prawną rozstrzygnięcia przepisów prawa, ale także
wyjaśnienie, dlaczego w konkretnej sytuacji prawnej mają zastosowanie powołane
przepisy prawa i w jaki sposób wpływają one na rozstrzygnięcie. Nie jest bowiem
rolą Sądu Najwyższego poszukiwanie motywów, jakimi kierował się sąd orzekając
o kosztach procesu, niezbędnych do oceny zasadności zażalenia. Niewskazanie
podstawy prawnej, jak również motywów, którymi kierował się sąd orzekając
3
o kosztach postępowania odwoławczego, oznacza, że uzasadnienie nie odpowiada
wymogom art. 328 § 2 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
25 lutego 2010 r. V CZ 7/10, OSNC-ZD 2010, nr 4, poz. 104).
Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia jest dotknięte wadą polegającą
na niewyjaśnieniu podstawy prawnej rozstrzygnięcia, uniemożliwiającym odparcie
zarzutów skarżącego, że wadliwie została ustalona wysokość zasądzonych
kosztów z tytułu zastępstwa procesowego. Dotyczy to zwłaszcza związanego
z przytoczeniem § 6 pkt 5 rozporządzenia MS ustalenia wartości przedmiotu
zaskarżenia. Sąd nie wyjaśnił dlaczego uznał, co ma zasadnicze znaczenie dla
ustalenia wysokości opłaty za czynności adwokata, że wartość przedmiotu
zaskarżenia w sprawie jest wyższa niż 10 000 zł., mimo wskazania w zażaleniu
innej wartości przedmiotu zaskarżenia. Wątpliwości w tym zakresie pogłębia
nieskorzystanie przez Sąd z możliwości przewidzianej w art. 395 § 2 k.p.c.,
wskazujące, że nie zachodzi – w jego ocenie – możliwość uchylenia zaskarżonego
postanowienia ze względu na oczywistą zasadność zażalenia. Również
przytoczenie jako podstawy prawnej rozstrzygnięcia § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia
MS wymaga – czego nie ma w sprawie – odpowiedniego wyjaśnienia, jakie
przewidziane w tych przepisach kryteria ustalenia wysokości opłaty za czynności
adwokata znalazły zastosowanie w sprawie.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
§ 1 i 108 § 2 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 12 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości
położonej przy ul. O. 60/61 w G.
przeciwko M. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 października 2012 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim orzeczenia
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 19 grudnia 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie co do kwoty 1050 (tysiąc
pięćdziesiąt) zł i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi
Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania, pozostawiając
temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2011r. Sąd Okręgowy oddalił zażalenie
powódki i zasądził od powódki na rzecz pozwanego 1200 zł tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.
Z uzasadnienia tego orzeczenia wynika, że zostało ono wydane po
rozpoznaniu zażalenia powódki na punkt piąty postanowienia Sądu Rejonowego z
dnia 10 czerwca 2011 r., którym zasądzono od powódki na rzecz pozwanego 2417
zł kosztów zastępstwa procesowego. Uzasadniając rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania zażaleniowego, Sąd odwoławczy przytoczył tylko przepisy art. 108 §
1 w związku z art. 98 § 1 i 2 k.p.c. oraz § 2 ust. 1 i 2, § 4 ust. 1 i § 13 ust. 2 pkt 1 w
związku z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163,
poz. 1348 ze zm.; dalej: „rozporządzenie MS”).
Postanowienie Sądu odwoławczego zaskarżył powódka co do kosztów
postępowania zażaleniowego w części zasądzającej zwrot kosztów zastępstwa
procesowego w kwocie przekraczającej 150 zł. Zdaniem skarżącej zasądzone
koszty postępowania zażaleniowego, nie powinny być, ze względu na wartość
przedmiotu zaskarżenia (2417 zł.), wyższe niż 150 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że postanowienie
o kosztach procesu, do którego – zgodnie z art. 361 k.p.c. – stosuje się
odpowiednio art. 328 § 2 k.p.c., powinno zawierać nie tylko przytoczenie
stanowiących podstawę prawną rozstrzygnięcia przepisów prawa, ale także
wyjaśnienie, dlaczego w konkretnej sytuacji prawnej mają zastosowanie powołane
przepisy prawa i w jaki sposób wpływają one na rozstrzygnięcie. Nie jest bowiem
rolą Sądu Najwyższego poszukiwanie motywów, jakimi kierował się sąd orzekając
o kosztach procesu, niezbędnych do oceny zasadności zażalenia. Niewskazanie
podstawy prawnej, jak również motywów, którymi kierował się sąd orzekając
3
o kosztach postępowania odwoławczego, oznacza, że uzasadnienie nie odpowiada
wymogom art. 328 § 2 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
25 lutego 2010 r. V CZ 7/10, OSNC-ZD 2010, nr 4, poz. 104).
Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia jest dotknięte wadą polegającą
na niewyjaśnieniu podstawy prawnej rozstrzygnięcia, uniemożliwiającym odparcie
zarzutów skarżącego, że wadliwie została ustalona wysokość zasądzonych
kosztów z tytułu zastępstwa procesowego. Dotyczy to zwłaszcza związanego
z przytoczeniem § 6 pkt 5 rozporządzenia MS ustalenia wartości przedmiotu
zaskarżenia. Sąd nie wyjaśnił dlaczego uznał, co ma zasadnicze znaczenie dla
ustalenia wysokości opłaty za czynności adwokata, że wartość przedmiotu
zaskarżenia w sprawie jest wyższa niż 10 000 zł., mimo wskazania w zażaleniu
innej wartości przedmiotu zaskarżenia. Wątpliwości w tym zakresie pogłębia
nieskorzystanie przez Sąd z możliwości przewidzianej w art. 395 § 2 k.p.c.,
wskazujące, że nie zachodzi – w jego ocenie – możliwość uchylenia zaskarżonego
postanowienia ze względu na oczywistą zasadność zażalenia. Również
przytoczenie jako podstawy prawnej rozstrzygnięcia § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia
MS wymaga – czego nie ma w sprawie – odpowiedniego wyjaśnienia, jakie
przewidziane w tych przepisach kryteria ustalenia wysokości opłaty za czynności
adwokata znalazły zastosowanie w sprawie.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
§ 1 i 108 § 2 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
db