Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KSP 14/12
POSTANOWIENIE
Dnia 15 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)
SSN Józef Szewczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu bez udziału stron
w Izbie Karnej w dniu 15 listopada 2012 r.,
skargi skazanego E. M.
na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w
postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym w sprawie o wznowienie postępowania,
na podstawie art. 9 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o
skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i
postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843),
p o s t a n o w i ł:
skargę odrzucić.
UZASADNIENIE
W dniu 2 października 2012 r. do Prokuratury Rejonowej wpłynęła skarga
sporządzona w dniu 2 października 2012 r. przez E. M. w której – na podstawie art.
6 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do
rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub
nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej
zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) – zwaną dalej „ustawą o skardze na
przewlekłość” – zażądał on „stwierdzenia przewlekłości sprawy II AKo /…/ Sądu
Apelacyjnego”, zasądzenia na swoją rzecz 100 000 zł, a także „postawienia przed
sądem R. N.” i „wypłacenia z kasy PR kwoty 10 000 zł” (k. 4).
2
Skarga ta nie zawierała uzasadnienia. Prokurator Rejonowy odesłał ją 9
października 2012 r. do Sądu Apelacyjnego, który przesłał ją w dniu 22
października 2012 r. – według właściwości- do Sądu Najwyższego.
W związku z tą skargą Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przytoczona powyżej treść przedmiotowej skargi, ograniczająca się
wyłącznie do sprecyzowania żądań, bez (nawet tylko próby) ich uzasadniania,
sprawia, że nie spełnia ona wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 ustawy o
skardze na przewlekłość.
Przywołany przepis reguluje wymogi formalne skargi. Jednym z nich jest
„przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie”.
Oznacza to konieczność wskazania przez autora skargi okoliczności
przemawiających za słusznością skargi.
Sąd Najwyższy trafnie w postanowieniu z dnia 7 czerwca 2005 r., w sprawie
III SPP 95/05, (OSNP 2006, nr 1-2, poz. 34) stwierdził, że przytoczenie okoliczności
uzasadniających żądanie w rozumieniu art. 6 ust. 2 oznacza wskazanie czasu
trwania postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak również
konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął lub dokonał wadliwie,
powodując w ten sposób nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu.
Zważywszy na to, że przedmiotowa skarga owych wymagań w ogóle nie
spełnia i nie zawiera żadnych okoliczności uzasadniających żądanie – stosownie do
treści przepisu art. 9 ust. 1 zd. 1 ustawy o skardze na przewlekłość, należało ją
odrzucić i to bez wzywania do uzupełnienia braków.
Z tych to względów – postanowiono jak wyżej.

KSP 14/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia