V CZ 128/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 128/12
POSTANOWIENIE
Dnia 15 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa W. G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w K.,
Prezesowi Sądu Rejonowego w K. i Ministrowi Sprawiedliwości
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 listopada 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania
apelacyjnego, zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 marca 2011 r.,
1. oddala zażalenie,
2. przyznaje od Skarbu Państwa Sądu Apelacyjnego na rzecz
adw. J. P. Kancelaria Adwokacka kwotę 150 (sto
pięćdziesiąt ) złotych powiększoną o należny podatek od
towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zawartym w wyroku z 11 marca 2011 r. Sąd Apelacyjny
zasądził od powoda na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1500
złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania apelacyjnego. Swoje
rozstrzygnięcie oparł na treści art. 102 k.p.c.
Powód zaskarżył to postanowienie zażaleniem, w którym wniósł o jego
zmianę i odstąpienie od obciążania go kosztami postępowania. Wskazał, że jego
sytuacja majątkowa i osobista jest wyjątkowa, co uzasadnia zastosowanie
w sprawie art. 102 k.p.c. poprzez całkowite odstąpienie od obciążania go kosztami
postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 102 k.p.c. przewiduje wyjątek od - odnoszącej się do obowiązku
rozliczania kosztów postępowania - zasady odpowiedzialności za wynik procesu
i pozwala na odstąpienie od niej „w szczególnie uzasadnionych wypadkach".
Fakt ich nastąpienia (bądź braku) podlega ocenie sądu orzekającego
w jednostkowym przypadku, także na tle całokształtu rozpoznanej sprawy.
Z rozstrzygnięcia wydanego w niniejszej sprawie wynika, że Sąd uznał,
iż w sprawie mają miejsce szczególne okoliczności, które przemawiają za
zastosowaniem art. 102 k.p.c. Uznał jednakże, że powód może ponieść część tych
kosztów, to jest kwotę 1500 zł. Podkreślił w uzasadnieniu, że zaskarżając wyrok
Sądu pierwszej instancji, powód powinien liczyć się z tym, iż jego żądanie nie
zostanie uwzględnione, albowiem zapoznał się z treścią uzasadnienia wyroku.
Ocena, czy w sprawie ma zastosowanie art. 102 k.p.c. dokonywana jest na tle
stanu faktycznego konkretnej sprawy i należy do sądu orzekającego w sprawie.
Z oceną dokonaną przez Sąd Apelacyjny należy się zgodzić. Sąd wyjaśnił motywy
zasądzenia od powoda jedynie części kosztów postępowania i nie budzą one
wątpliwości.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
Sąd Najwyższy przyznał adw. J. P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych
powiększoną o należny podatek VAT z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu, ustalając należne wynagrodzenie w oparciu o treść §
3
13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.
1348 z późn. zm.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 15 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa W. G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w K.,
Prezesowi Sądu Rejonowego w K. i Ministrowi Sprawiedliwości
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 listopada 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania
apelacyjnego, zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 marca 2011 r.,
1. oddala zażalenie,
2. przyznaje od Skarbu Państwa Sądu Apelacyjnego na rzecz
adw. J. P. Kancelaria Adwokacka kwotę 150 (sto
pięćdziesiąt ) złotych powiększoną o należny podatek od
towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zawartym w wyroku z 11 marca 2011 r. Sąd Apelacyjny
zasądził od powoda na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1500
złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania apelacyjnego. Swoje
rozstrzygnięcie oparł na treści art. 102 k.p.c.
Powód zaskarżył to postanowienie zażaleniem, w którym wniósł o jego
zmianę i odstąpienie od obciążania go kosztami postępowania. Wskazał, że jego
sytuacja majątkowa i osobista jest wyjątkowa, co uzasadnia zastosowanie
w sprawie art. 102 k.p.c. poprzez całkowite odstąpienie od obciążania go kosztami
postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 102 k.p.c. przewiduje wyjątek od - odnoszącej się do obowiązku
rozliczania kosztów postępowania - zasady odpowiedzialności za wynik procesu
i pozwala na odstąpienie od niej „w szczególnie uzasadnionych wypadkach".
Fakt ich nastąpienia (bądź braku) podlega ocenie sądu orzekającego
w jednostkowym przypadku, także na tle całokształtu rozpoznanej sprawy.
Z rozstrzygnięcia wydanego w niniejszej sprawie wynika, że Sąd uznał,
iż w sprawie mają miejsce szczególne okoliczności, które przemawiają za
zastosowaniem art. 102 k.p.c. Uznał jednakże, że powód może ponieść część tych
kosztów, to jest kwotę 1500 zł. Podkreślił w uzasadnieniu, że zaskarżając wyrok
Sądu pierwszej instancji, powód powinien liczyć się z tym, iż jego żądanie nie
zostanie uwzględnione, albowiem zapoznał się z treścią uzasadnienia wyroku.
Ocena, czy w sprawie ma zastosowanie art. 102 k.p.c. dokonywana jest na tle
stanu faktycznego konkretnej sprawy i należy do sądu orzekającego w sprawie.
Z oceną dokonaną przez Sąd Apelacyjny należy się zgodzić. Sąd wyjaśnił motywy
zasądzenia od powoda jedynie części kosztów postępowania i nie budzą one
wątpliwości.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
Sąd Najwyższy przyznał adw. J. P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych
powiększoną o należny podatek VAT z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu, ustalając należne wynagrodzenie w oparciu o treść §
3
13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.
1348 z późn. zm.).
jw