V CNP 20/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 20/12
POSTANOWIENIE
Dnia 14 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi B. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 14 grudnia 2010 r., oraz wyroku Sądu Rejonowego
z dnia 28 kwietnia 2010 r.
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości P. […]
w C.
przeciwko B. T.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 grudnia 2012 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy na skutek apelacji
pozwanego B. T., zmienił wyrok Sądu Rejonowego z dnia 28 kwietnia 2010 r. m.in.
w ten sposób, że zasądzoną w punkcie I kwotę 59.014,93 zł obniżył do kwoty
56.770,29 zł i orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
Pozwany B. T. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego oraz wyroku Sądu Rejonowego.
Kwestionowanym wyrokom zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego (art.
21 ust. 1, art. 29 ust. 1 oraz art. 30 ust. 1 ustawy o własności lokali.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie była możliwość wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu
Okręgowego.
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., w sytuacji gdy strona nie skorzystała
z przysługujących jej środków prawnych, dopuszczalność skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzależniona jest od łącznego
spełnienia przesłanek: istnienia wyjątkowego wypadku oraz występowania
kwalifikowanej niezgodności z prawem, wynikającej z naruszenia podstawowych
zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka
i obywatela.
Pojęcie wyjątkowego wypadku, o którym jest mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.
obejmuje szczególne sytuacje polegające na tym, że strona z przyczyn
niezawinionych i usprawiedliwiających jej zaniechanie nie mogła skorzystać
ze zwykłych środków prawnych. Obowiązek ich wykazania obciąża stronę, która
chce skorzystać z możliwości wniesienia skargi na podstawie art. 4241
§ 2 k.p.c.
(postanowienie Sądu Najwyższego z 24 lipca 2007 r., IV CNP 80/07, niepubl.).
We wniesionej skardze nie zostały wykazane okoliczności pozwalające
uznać, że w sprawie zachodzi wyjątkowy wypadek w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c.
W sprawie zakończonej prawomocnie wyrokiem Sądu Okręgowego,
powódka – Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości P. […] w C. - domagała się
kwoty stanowiącej nierozliczoną należność z tytułu zarządu sprawowanego przez
3
pozwanego. Wbrew stanowisku skarżącego, istniała możliwość wniesienia skargi
kasacyjnej od kwestionowanego wyroku. W istocie skarżący zastępuje skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia środek prawny,
który przysługiwał mu od prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji.
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji
odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie,
to skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy
świadomej rezygnacji z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej
przez stronę niemożności skorzystania z takiego środka (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r. V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107).
Należy także zwrócić uwagę, że niedopuszczalna jest skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia kwestionująca jednocześnie
wyrok Sądu I instancji.
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy
odrzucił skargę.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi B. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 14 grudnia 2010 r., oraz wyroku Sądu Rejonowego
z dnia 28 kwietnia 2010 r.
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości P. […]
w C.
przeciwko B. T.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 grudnia 2012 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy na skutek apelacji
pozwanego B. T., zmienił wyrok Sądu Rejonowego z dnia 28 kwietnia 2010 r. m.in.
w ten sposób, że zasądzoną w punkcie I kwotę 59.014,93 zł obniżył do kwoty
56.770,29 zł i orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
Pozwany B. T. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego oraz wyroku Sądu Rejonowego.
Kwestionowanym wyrokom zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego (art.
21 ust. 1, art. 29 ust. 1 oraz art. 30 ust. 1 ustawy o własności lokali.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie była możliwość wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu
Okręgowego.
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., w sytuacji gdy strona nie skorzystała
z przysługujących jej środków prawnych, dopuszczalność skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzależniona jest od łącznego
spełnienia przesłanek: istnienia wyjątkowego wypadku oraz występowania
kwalifikowanej niezgodności z prawem, wynikającej z naruszenia podstawowych
zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka
i obywatela.
Pojęcie wyjątkowego wypadku, o którym jest mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.
obejmuje szczególne sytuacje polegające na tym, że strona z przyczyn
niezawinionych i usprawiedliwiających jej zaniechanie nie mogła skorzystać
ze zwykłych środków prawnych. Obowiązek ich wykazania obciąża stronę, która
chce skorzystać z możliwości wniesienia skargi na podstawie art. 4241
§ 2 k.p.c.
(postanowienie Sądu Najwyższego z 24 lipca 2007 r., IV CNP 80/07, niepubl.).
We wniesionej skardze nie zostały wykazane okoliczności pozwalające
uznać, że w sprawie zachodzi wyjątkowy wypadek w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c.
W sprawie zakończonej prawomocnie wyrokiem Sądu Okręgowego,
powódka – Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości P. […] w C. - domagała się
kwoty stanowiącej nierozliczoną należność z tytułu zarządu sprawowanego przez
3
pozwanego. Wbrew stanowisku skarżącego, istniała możliwość wniesienia skargi
kasacyjnej od kwestionowanego wyroku. W istocie skarżący zastępuje skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia środek prawny,
który przysługiwał mu od prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji.
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji
odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie,
to skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy
świadomej rezygnacji z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej
przez stronę niemożności skorzystania z takiego środka (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r. V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107).
Należy także zwrócić uwagę, że niedopuszczalna jest skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia kwestionująca jednocześnie
wyrok Sądu I instancji.
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy
odrzucił skargę.