V CNP 22/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 22/12
POSTANOWIENIE
Dnia 14 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi M. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego
z dnia 31 sierpnia 2010 r., w sprawie z powództwa I. Spółki Akcyjnej z siedzibą w
C.
przeciwko M. M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 grudnia 2012 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od M. M. na rzecz "I." S.A. w C. kwotę 317 zł (trzysta
siedemnaście) tytułem kosztów postępowania skargowego.
Uzasadnienie
2
Prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 31 sierpnia 2010 r. Sąd Rejonowy
nakazał pozwanemu M. M. zapłatę powodowi 4 374,50 zł z odsetkami ustawowymi
od dnia 24 sierpnia 2010 r. oraz orzekł o kosztach procesu.
Pozwany zakwestionował w całości nakaz zapłaty skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i zarzucił naruszenie przepisów
postępowania cywilnego: art. 233 k.p.c., i art. 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c., art. 316
k.p.c. oraz art. 485 § 1 i 2 k.p.c., art. 379 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 86 k.p.c. oraz
naruszenie art. 45 pkt 1 Konstytucji RP.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., w sytuacji gdy strona nie skorzystała
z przysługujących jej środków prawnych, dopuszczalność skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzależniona jest od istnienia
wyjątkowego wypadku polegającego na występowaniu niezgodności z prawem
o kwalifikowanym charakterze, wynikającej z naruszenia podstawowych zasad
porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że za wypadek wyjątkowy,
o którym mowa w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c., można uznać - przykładowo
- nieskorzystanie przez stronę z przysługującego jej środka zaskarżenia z powodu
ciężkiej choroby, katastrofy, klęski żywiołowej lub błędnej informacji udzielonej
przez pracownika sądu (postanowienie z dnia 2 lutego 2006 r., I CNP 4/06, OSNC
2006/6/113). Skarżący nie wykazał, że jakikolwiek wyjątkowy wypadek występuje
w jego sprawie.
W przedmiotowej sprawie - jak sam skarżący wskazuje - była możliwość
zaskarżenia nakazu zapłaty, istniała zatem możliwość jego uchylenia lub zmiany.
Skarżący nie skorzystał z tej możliwości. W istocie skarżący zastępuje skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia środki
odwoławcze przysługujące od nakazu zapłaty na zasadach ogólnych.
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji
odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie,
3
to skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy
świadomej rezygnacji z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej
przez stronę niemożności skorzystania z takiego środka (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r., V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107).
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy
odrzucił skargę.
O kosztach postępowania skargowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 14 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi M. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego
z dnia 31 sierpnia 2010 r., w sprawie z powództwa I. Spółki Akcyjnej z siedzibą w
C.
przeciwko M. M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 grudnia 2012 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od M. M. na rzecz "I." S.A. w C. kwotę 317 zł (trzysta
siedemnaście) tytułem kosztów postępowania skargowego.
Uzasadnienie
2
Prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 31 sierpnia 2010 r. Sąd Rejonowy
nakazał pozwanemu M. M. zapłatę powodowi 4 374,50 zł z odsetkami ustawowymi
od dnia 24 sierpnia 2010 r. oraz orzekł o kosztach procesu.
Pozwany zakwestionował w całości nakaz zapłaty skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i zarzucił naruszenie przepisów
postępowania cywilnego: art. 233 k.p.c., i art. 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c., art. 316
k.p.c. oraz art. 485 § 1 i 2 k.p.c., art. 379 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 86 k.p.c. oraz
naruszenie art. 45 pkt 1 Konstytucji RP.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., w sytuacji gdy strona nie skorzystała
z przysługujących jej środków prawnych, dopuszczalność skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzależniona jest od istnienia
wyjątkowego wypadku polegającego na występowaniu niezgodności z prawem
o kwalifikowanym charakterze, wynikającej z naruszenia podstawowych zasad
porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że za wypadek wyjątkowy,
o którym mowa w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c., można uznać - przykładowo
- nieskorzystanie przez stronę z przysługującego jej środka zaskarżenia z powodu
ciężkiej choroby, katastrofy, klęski żywiołowej lub błędnej informacji udzielonej
przez pracownika sądu (postanowienie z dnia 2 lutego 2006 r., I CNP 4/06, OSNC
2006/6/113). Skarżący nie wykazał, że jakikolwiek wyjątkowy wypadek występuje
w jego sprawie.
W przedmiotowej sprawie - jak sam skarżący wskazuje - była możliwość
zaskarżenia nakazu zapłaty, istniała zatem możliwość jego uchylenia lub zmiany.
Skarżący nie skorzystał z tej możliwości. W istocie skarżący zastępuje skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia środki
odwoławcze przysługujące od nakazu zapłaty na zasadach ogólnych.
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji
odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie,
3
to skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy
świadomej rezygnacji z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej
przez stronę niemożności skorzystania z takiego środka (postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r., V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107).
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy
odrzucił skargę.
O kosztach postępowania skargowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
es