III CSK 301/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 301/12
POSTANOWIENIE
Dnia 15 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku Skarbu Państwa Naczelnika Urzędu Skarbowego
w M.
przy uczestnictwie M. C.
o wpis,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 stycznia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 26 maja 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od uczestniczki na rzecz
wnioskodawcy - Skarbu Państwa, Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa - kwotę 120 zł (sto dwadzieścia zł) tytułem
zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Uczestniczka M. C. wniosła skargę kasacyjną od postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 26 maja 2011 r., podnosząc jako okoliczność uzasadniającą
przyjęcie skargi do rozpoznania, że jest ona uzasadniona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Jeżeli przesłanką
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest twierdzenie skarżącego,
iż skarga jest oczywiście uzasadniona, powinien on w uzasadnieniu wniosku
zawrzeć wywód prawny wskazujący, w czym wyraża się ta „oczywistość”
i przedstawić argumenty wykazujące, że rzeczywiście skarga jest oczywiście
uzasadniona. Wymaganie to jest spełnione, gdy skarżący wykaże, że wyrok zapadł
z oczywistym, rażącym naruszeniem przepisów prawa lub podstawowych
zasad obowiązujących w praworządnym państwie, widocznym na „pierwszy
rzut oka”, bez konieczności przeprowadzenia bardziej szczegółowej analizy
(postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2007 r., II CSK 460/07,
niepubl., z dnia 18 czerwca 2008 r., III CSK 110/08 niepubl., z dnia 27 kwietnia
2006 r., I CZ 15/06, niepubl., z dnia 26 kwietnia 2006 r., II CZ 28/06, niepubl.).
Powołanie się przez skarżącego - także po wdrożeniu postępowania
naprawczego przewidzianego w art. 130 § 1 w związku z art. 3984
§ 2, art. 391 § 1
i 39821
k.p.c. - na to, iż skarga jest uzasadniona, bez wskazania, że chodzi
o zasadność „oczywistą” oraz bez wymaganego uzasadnienia powoduje, że skarga
nie spełnia ustawowych wymagań określonych w art. 3984
k.p.c., w związku z czym
podlega odrzuceniu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3986
§ 2 k.p.c.),
o kosztach postępowania kasacyjnego rozstrzygając na podstawie art. 520 § 3
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 15 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku Skarbu Państwa Naczelnika Urzędu Skarbowego
w M.
przy uczestnictwie M. C.
o wpis,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 stycznia 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 26 maja 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od uczestniczki na rzecz
wnioskodawcy - Skarbu Państwa, Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa - kwotę 120 zł (sto dwadzieścia zł) tytułem
zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Uczestniczka M. C. wniosła skargę kasacyjną od postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 26 maja 2011 r., podnosząc jako okoliczność uzasadniającą
przyjęcie skargi do rozpoznania, że jest ona uzasadniona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Jeżeli przesłanką
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest twierdzenie skarżącego,
iż skarga jest oczywiście uzasadniona, powinien on w uzasadnieniu wniosku
zawrzeć wywód prawny wskazujący, w czym wyraża się ta „oczywistość”
i przedstawić argumenty wykazujące, że rzeczywiście skarga jest oczywiście
uzasadniona. Wymaganie to jest spełnione, gdy skarżący wykaże, że wyrok zapadł
z oczywistym, rażącym naruszeniem przepisów prawa lub podstawowych
zasad obowiązujących w praworządnym państwie, widocznym na „pierwszy
rzut oka”, bez konieczności przeprowadzenia bardziej szczegółowej analizy
(postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2007 r., II CSK 460/07,
niepubl., z dnia 18 czerwca 2008 r., III CSK 110/08 niepubl., z dnia 27 kwietnia
2006 r., I CZ 15/06, niepubl., z dnia 26 kwietnia 2006 r., II CZ 28/06, niepubl.).
Powołanie się przez skarżącego - także po wdrożeniu postępowania
naprawczego przewidzianego w art. 130 § 1 w związku z art. 3984
§ 2, art. 391 § 1
i 39821
k.p.c. - na to, iż skarga jest uzasadniona, bez wskazania, że chodzi
o zasadność „oczywistą” oraz bez wymaganego uzasadnienia powoduje, że skarga
nie spełnia ustawowych wymagań określonych w art. 3984
k.p.c., w związku z czym
podlega odrzuceniu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3986
§ 2 k.p.c.),
o kosztach postępowania kasacyjnego rozstrzygając na podstawie art. 520 § 3
k.p.c.