II CNP 43/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:06-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 43/13
POSTANOWIENIE
Dnia 9 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Górski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 grudnia 2013 r.,
skargi M. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 22 lipca 2011 r., wydanego
w sprawie z powództwa M. T.
przeciwko "E." Spółce Akcyjnej o zapłatę,
odrzuca skargę; zasądza od powoda na rzecz pozwanego 300
złotych kosztów zastępstwa prawnego.
UZASADNIENIE
2
Powód złożył skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 22 lipca 2011 r. wskazując, że zaskarżony
wyrok jest niezgodny z art. 746 § 1 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od prawomocnego merytorycznego orzeczenia sądu drugiej instancji
i wyjątkowo - w przypadku określonym w art. 4241
§ 2 k.p.c. - sądu pierwszej
instancji, kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie
została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Skarga ta środkiem wyjątkowym i nadzwyczajnym. Zasadą bowiem jest,
że prawomocność tworzy nowy stan prawny pomiędzy stronami albo erga omnes,
jak też sanuje wszelkie ewentualne naruszenia prawa, którymi orzeczenie jest
dotknięte. Z tego względu jest środkiem wysoce sformalizowanym i wszystkie jej
wymagania konstrukcyjne określone w art. 4245
§ 1 k.p.c. należy interpretować
ściśle.
Do tej kategorii wymagań należy uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. art. 4241
§ 4).
Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie, że prawomocne orzeczenie jest
niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu, gdyż stwarza możliwość
dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez jego
wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu rodzaju i rozmiaru
szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację dotyczącą czasu jej
powstania i określać związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego
z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania odwołanie się do szkody
niesprecyzowanej, hipotetycznej, czy też mogącej powstać w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
OSNC 2006 nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05 niepublikowane).
3
W skardze nie spełniono tego wymagania, gdyż skarżący wskazał jedynie,
że na skutek rażącego naruszenia przepisów przez oba orzekające sądy został
pozbawiony przysługującego mu wynagrodzenia.
Nie spełnia przesłanki uprawdopodobnienia szkody zgłoszenie przez
skarżącego na tę okoliczność dowodów w postaci wyroków sądowych czy też
wskazanie na dowody zawarte w aktach sprawy, bez próby dokładnego
sprecyzowania wyrządzonej szkody.
Z tych względów skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Postanowienie o kosztach uzasadnia art. 98 § 1 k.p.c.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 9 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Górski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 grudnia 2013 r.,
skargi M. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 22 lipca 2011 r., wydanego
w sprawie z powództwa M. T.
przeciwko "E." Spółce Akcyjnej o zapłatę,
odrzuca skargę; zasądza od powoda na rzecz pozwanego 300
złotych kosztów zastępstwa prawnego.
UZASADNIENIE
2
Powód złożył skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 22 lipca 2011 r. wskazując, że zaskarżony
wyrok jest niezgodny z art. 746 § 1 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od prawomocnego merytorycznego orzeczenia sądu drugiej instancji
i wyjątkowo - w przypadku określonym w art. 4241
§ 2 k.p.c. - sądu pierwszej
instancji, kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie
została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Skarga ta środkiem wyjątkowym i nadzwyczajnym. Zasadą bowiem jest,
że prawomocność tworzy nowy stan prawny pomiędzy stronami albo erga omnes,
jak też sanuje wszelkie ewentualne naruszenia prawa, którymi orzeczenie jest
dotknięte. Z tego względu jest środkiem wysoce sformalizowanym i wszystkie jej
wymagania konstrukcyjne określone w art. 4245
§ 1 k.p.c. należy interpretować
ściśle.
Do tej kategorii wymagań należy uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy (art. art. 4241
§ 4).
Uwzględnienie bowiem skargi i stwierdzenie, że prawomocne orzeczenie jest
niezgodne z prawem, ma charakter prejudykatu, gdyż stwarza możliwość
dochodzenia od państwa odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez jego
wydanie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu rodzaju i rozmiaru
szkody. Wywód ten powinien także zawierać informację dotyczącą czasu jej
powstania i określać związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego
z prawem. Nie jest spełnieniem tego wymagania odwołanie się do szkody
niesprecyzowanej, hipotetycznej, czy też mogącej powstać w przyszłości
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
OSNC 2006 nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006,
nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 października 2005 r., V CNP 28/05 niepublikowane).
3
W skardze nie spełniono tego wymagania, gdyż skarżący wskazał jedynie,
że na skutek rażącego naruszenia przepisów przez oba orzekające sądy został
pozbawiony przysługującego mu wynagrodzenia.
Nie spełnia przesłanki uprawdopodobnienia szkody zgłoszenie przez
skarżącego na tę okoliczność dowodów w postaci wyroków sądowych czy też
wskazanie na dowody zawarte w aktach sprawy, bez próby dokładnego
sprecyzowania wyrządzonej szkody.
Z tych względów skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Postanowienie o kosztach uzasadnia art. 98 § 1 k.p.c.
es