IV CZ 111/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 111/13
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa W. C. przeciwko Skarbowi Państwa - Komendantowi
Powiatowemu Policji w R.
o zapłatę i ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2014 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 lipca 2013 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 24 lipca 2013 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki W. C. od wyroku z dnia 28 marca 2013 r., oddalającego
apelację powódki wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 25 maja
2012 r., którym oddalono powództwo o ochronę dóbr osobistych, obejmujące
żądanie nakazania przeprosin, zapłaty kwoty 1.000 zł na cel społeczny i zapłaty
kwoty 14.000 zł tytułem zadośćuczynienia, skierowane przeciwko pozwanemu
Skarbowi Państwa – Komendantowi Powiatowemu Policji w R.
Sąd Apelacyjny wskazał, że adwokatowi reprezentującemu powódkę
doręczono w dniu 6 lipca 2013 r. odpis postanowienia oddalającego wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu kasacyjnym, a tygodniowy
termin do opłacenia skargi kasacyjnej przewidziany w art. 112 ust. 3 u.k.s.c. upłynął
bezskutecznie.
Powódka zaskarżyła zażaleniem postanowienie Sądu Apelacyjnego
podnosząc, że należną od skargi kasacyjnej opłatę sądową uiściła w dniu 10 lipca
2013 r., z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 112 ust. 3 u.k.s.c., tyle że
na rachunek Sądu Okręgowego, zamiast Sądu Apelacyjnego, co spowodowane
zostało błędną informacją udzieloną jej telefonicznie. Skarżąca wniosła o uchylenie
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach
cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199), w brzmieniu uwzględniającym wyrok Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 2008 r., SK 11/2007 (Dz. U. Nr 84, poz. 517),
opłatę sądową w formie bezgotówkowej uiszcza się na rachunek właściwego sądu,
przy czym przez sąd właściwy w rozumieniu tego przepisu należy rozumieć
zarówno sąd, za pośrednictwem którego pismo podlegające opłacie sądowej jest
wnoszone, jak i sąd do którego pismo takie jest kierowane (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2011 r., II CZ 71/11, niepubl.;
3
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2009 r., IV CZ 58/09, niepubl.;
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2008 r., V CZ 45/08, niepubl.;
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2008 r., II PZ 15/08, OSNP
2009/23-24/318). Nie jest natomiast skuteczne uiszczenie opłaty w formie
bezgotówkowej na rachunek sądu, który nie ma żadnego powiązania
proceduralnego z toczącym się postępowaniem (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 8 marca 2012 r., V CZ 150/11, niepubl.; postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 listopada 2012 r., V CZ 77/08, niepubl.).
Podzielając ten pogląd Sąd Apelacyjny trafnie wskazał, że w rozpoznawanej
sprawie brakująca opłata sądowa od skargi kasacyjnej uiszczona została na
rachunek sądu pierwszej instancji, co jednoznacznie wynika z dołączonego do
zażalenia potwierdzenia przelewu (k. 403). Skoro zaś, zgodnie z art. 3985
i art. 3986
k.p.c., czynności w postępowaniu kasacyjnym wykonywane są wyłącznie przed
sądem drugiej instancji oraz przed Sądem Najwyższym, sąd pierwszej instancji nie
bierze w nich udziału (z wyjątkiem sytuacji określonej w art. 117 § 6 k.p.c., która nie
ma zastosowania w niniejszej sprawie) to wpłaty dokonanej przez powódkę na
rachunek bankowy sądu niewłaściwego w dniu 10 lipca 2013 r. nie można uznać za
skuteczne uiszczenie opłaty sądowej. Wobec tego, że skarga kasacyjna powódki –
nie została prawidłowo opłacona w zakreślonym terminie, jej odrzucenie skargi Sąd
Apelacyjny nie naruszało art. 3986
§ 2 w zw. z art. 112 ust. 3 u.k.s.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., postanowił jak wyżej.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa W. C. przeciwko Skarbowi Państwa - Komendantowi
Powiatowemu Policji w R.
o zapłatę i ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2014 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 lipca 2013 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 24 lipca 2013 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki W. C. od wyroku z dnia 28 marca 2013 r., oddalającego
apelację powódki wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 25 maja
2012 r., którym oddalono powództwo o ochronę dóbr osobistych, obejmujące
żądanie nakazania przeprosin, zapłaty kwoty 1.000 zł na cel społeczny i zapłaty
kwoty 14.000 zł tytułem zadośćuczynienia, skierowane przeciwko pozwanemu
Skarbowi Państwa – Komendantowi Powiatowemu Policji w R.
Sąd Apelacyjny wskazał, że adwokatowi reprezentującemu powódkę
doręczono w dniu 6 lipca 2013 r. odpis postanowienia oddalającego wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu kasacyjnym, a tygodniowy
termin do opłacenia skargi kasacyjnej przewidziany w art. 112 ust. 3 u.k.s.c. upłynął
bezskutecznie.
Powódka zaskarżyła zażaleniem postanowienie Sądu Apelacyjnego
podnosząc, że należną od skargi kasacyjnej opłatę sądową uiściła w dniu 10 lipca
2013 r., z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 112 ust. 3 u.k.s.c., tyle że
na rachunek Sądu Okręgowego, zamiast Sądu Apelacyjnego, co spowodowane
zostało błędną informacją udzieloną jej telefonicznie. Skarżąca wniosła o uchylenie
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach
cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199), w brzmieniu uwzględniającym wyrok Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 2008 r., SK 11/2007 (Dz. U. Nr 84, poz. 517),
opłatę sądową w formie bezgotówkowej uiszcza się na rachunek właściwego sądu,
przy czym przez sąd właściwy w rozumieniu tego przepisu należy rozumieć
zarówno sąd, za pośrednictwem którego pismo podlegające opłacie sądowej jest
wnoszone, jak i sąd do którego pismo takie jest kierowane (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2011 r., II CZ 71/11, niepubl.;
3
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2009 r., IV CZ 58/09, niepubl.;
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2008 r., V CZ 45/08, niepubl.;
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2008 r., II PZ 15/08, OSNP
2009/23-24/318). Nie jest natomiast skuteczne uiszczenie opłaty w formie
bezgotówkowej na rachunek sądu, który nie ma żadnego powiązania
proceduralnego z toczącym się postępowaniem (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 8 marca 2012 r., V CZ 150/11, niepubl.; postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 listopada 2012 r., V CZ 77/08, niepubl.).
Podzielając ten pogląd Sąd Apelacyjny trafnie wskazał, że w rozpoznawanej
sprawie brakująca opłata sądowa od skargi kasacyjnej uiszczona została na
rachunek sądu pierwszej instancji, co jednoznacznie wynika z dołączonego do
zażalenia potwierdzenia przelewu (k. 403). Skoro zaś, zgodnie z art. 3985
i art. 3986
k.p.c., czynności w postępowaniu kasacyjnym wykonywane są wyłącznie przed
sądem drugiej instancji oraz przed Sądem Najwyższym, sąd pierwszej instancji nie
bierze w nich udziału (z wyjątkiem sytuacji określonej w art. 117 § 6 k.p.c., która nie
ma zastosowania w niniejszej sprawie) to wpłaty dokonanej przez powódkę na
rachunek bankowy sądu niewłaściwego w dniu 10 lipca 2013 r. nie można uznać za
skuteczne uiszczenie opłaty sądowej. Wobec tego, że skarga kasacyjna powódki –
nie została prawidłowo opłacona w zakreślonym terminie, jej odrzucenie skargi Sąd
Apelacyjny nie naruszało art. 3986
§ 2 w zw. z art. 112 ust. 3 u.k.s.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., postanowił jak wyżej.
jw