Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PZ 4/14
POSTANOWIENIE
Dnia 8 kwietnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Roman Kuczyński
w sprawie z powództwa E. S.
przeciwko Jednostce Wojskowej nr … w B.
z udziałem Polskiego Towarzystwa Prawa Antydyskryminacyjnego
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 kwietnia 2014 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 września 2013 r.
oddala zażalenie i przyznaje adwokatowi P.R. -
pełnomocnikowi z urzędu od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego kwotę 2 025 zł (dwa tysiące dwadzieścia pięć)
podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej w
postępowaniu zażaleniowym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z 18 września 2013 r. odrzucił wniosek o
przywrócenie terminu oraz odrzucił skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego z 6 marca 2013 r.
2
W uzasadnieniu podniesiono, że wyrokiem z 6 marca 2013 r. Sąd Apelacyjny
oddalił apelację powódki E. S. od wyroku Sądu Okręgowego w B. Pismem z 13
sierpnia 2013 r. powódka za pośrednictwem pełnomocnika (adwokat J. P.) złożyła
do Sądu Apelacyjnego wniosek o przywrócenie terminu wniesienia skargi
kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego, wskazując, że wyrok nie został przez
Sąd doręczony skarżącej, lecz osobie nieuprawnionej, tj. radcy prawnemu P. K.,
którego umocowanie do reprezentacji nie obejmowało wystąpienia ze skargą
kasacyjną. Tym samym skarżąca nie może ponosić winy za bezskuteczny upływ
terminu do wniesienia skargi.
W ocenie Sądu Apelacyjnego, wniosek E. S. o przywrócenie terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej należało odrzucić. Podkreślono, że w rozpoznawanej
sprawie wniosek o przywrócenie terminu został złożony 13 sierpnia 2013 r., zatem
należałoby uznać go za złożony w terminie przewidzianym w art. 169 § 1 k.p.c.,
gdyby przyczyna niemożności wniesienia przez powódkę skargi kasacyjnej ustała
nie wcześniej niż 6 sierpnia 2013 r. Dopuszczalność rozpoznania merytorycznego
wniosku o przywrócenie terminu wymagałaby zatem wykazania, że powódka przed
6 sierpnia 2013 r. nie mogła wnieść skargi kasacyjnej.
Pełnomocnik powódki zachowanie tygodniowego terminu do złożenia
wniosku o przywrócenie terminu motywowała tym, że dopiero 8 sierpnia 2013 r.
uzyskano wiedzę o tym, że odpis wyroku Sądu II instancji wraz z uzasadnieniem
został doręczony osobie nieumocowanej do jego odbioru. Na potwierdzenie tego
załączono wydruk korespondencji mailowej z 8 sierpnia 2013 r., w której
przedstawiciel kancelarii informuje adwokat J. P., że odpis wyroku Sądu
Apelacyjnego z 6 marca 2013 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony radcy
prawnemu P. K. 15 kwietnia 2013 r.
Gdyby powódka dopiero 8 sierpnia 2013 r. dowiedziała się o możliwości
przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej, należałoby uznać, iż
składając 13 sierpnia 2013 r. wniosek o przywrócenie terminu, tygodniowy termin
zachowała.
Z całokształtu okoliczności sprawy wynika jednak, że wiedzę o tym, iż wyrok
Sądu Apelacyjnego z uzasadnieniem został doręczony radcy prawnemu P. K.
powódka musiała posiadać już wcześniej. We wniesionej bowiem pierwotnie, tj. 17
3
czerwca 2013 r. przez powódkę (za pośrednictwem pełnomocnika, adwokat J. P.)
skardze kasacyjnej wskazano, że odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został
doręczony 15 kwietnia 2013 r. Z powyższego wynika, że skoro 17 czerwca 2013 r.
powódka znała datę doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem, musiała także
mieć świadomość, iż doręczenie to dokonane zostało jej pełnomocnikowi, radcy
prawnemu P. K.
Na marginesie zaznaczono, że doręczenie przez Sąd Apelacyjny odpisu
wyroku wraz z uzasadnieniem ustanowionemu z urzędu pełnomocnikowi powódki
(radca prawny P. K.), było prawidłowe i nie powoduje automatycznego braku
zawinienia powódki w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej.
Zażalenie na postanowienie Sądu Apelacyjnego wniosła powódka.
Zarzucono naruszenie art. 169 § 1 k.p.c. w związku z art. 171 k.p.c. przez uznanie
wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej za spóźniony, a w
konsekwencji jego odrzucenie. Naruszono w konsekwencji art. 3986
§ 2 k.p.c. przez
przyjęcie, że skarga kasacyjna została wniesiona po terminie.
Wniesiono o: 1) zmianę postanowienia z 18 września 2013 r. przez
przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania jako wniesionej w terminie, 2) zasądzenie od
pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania zażaleniowego według norm
przepisanych, 3) zwolnienie powódki z kosztów sądowych w całości, w tym kosztów
opłaty sądowej od niniejszego zażalenia, albowiem nie jest w stanie ich ponieść
bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, 4) przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu według norm
przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście bezzasadne i należało je oddalić. Zgodnie z
art. 133 § 3 k.p.c. jeżeli ustanowiono pełnomocnika procesowego lub osobę
upoważnioną do odbioru pism sądowych, doręczenia należy dokonać tym osobom.
Trafnie Sąd Apelacyjny stwierdził, z powołaniem się na orzecznictwo Sądu
Najwyższego, że pełnomocnictwo nie wygasa z chwilą wydania (ogłoszenia)
4
wyroku przez sąd drugiej instancji. Pełnomocnik może, w ramach umocowania
określonego w art. 91 k.p.c., złożyć już po wydaniu prawomocnego wyroku np.
wniosek o wydanie odpisu wcześniej wydanego orzeczenia (art. 9 k.p.c.), wniosek o
sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem
albo wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej (zob. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z 27 lipca 2012 r., I UZ 81/12, LEX nr 1274958).
Zgodnie z art. 169 § 1 k.p.c. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu
wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu tygodnia od
czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Sąd Apelacyjny ustalił, że powódka przekroczyła ten termin. Co najmniej 17
czerwca 2013 r. znała ona datę doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem, a
dopiero 13 sierpnia 2013 r. złożono wniosek o przywrócenie terminu wniesienia
skargi kasacyjnej.
Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.