Ts 55/03
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
195
POSTANOWIENIE
z dnia 2 maja 2003 r.
Sygn. akt Ts 55/03
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Wyrzykowski
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Zbigniewa Kuriaty,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE:
W skardze konstytucyjnej zarzucono, iż wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 17 grudnia 2002 r. (sygn. akt II Ca 750/02) naruszył art. 2, art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
W skardze konstytucyjnej Zbigniewa Kuriaty zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności wskazanych w tej skardze orzeczeń z Konstytucją, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstaw normatywnych tych orzeczeń. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego, wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji.
Na okoliczność, iż orzeczenia sądowe nie mogą stanowić przedmiotu skargi konstytucyjnej, Trybunał Konstytucyjny wskazał m.in. w postanowieniach z 4 lipca 2000 r. oraz z 25 października 2000 r. (sygn. Ts 54/00, OTK ZU nr 7/2000, poz. 275). Pełnomocnik skarżącego zdaje się nie zauważać faktu, iż postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie skargi konstytucyjnej nie ma charakteru kolejnej instancji sądowej w sprawie.
Biorąc po uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
1
POSTANOWIENIE
z dnia 2 maja 2003 r.
Sygn. akt Ts 55/03
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Mirosław Wyrzykowski
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Zbigniewa Kuriaty,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE:
W skardze konstytucyjnej zarzucono, iż wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 17 grudnia 2002 r. (sygn. akt II Ca 750/02) naruszył art. 2, art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
W skardze konstytucyjnej Zbigniewa Kuriaty zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności wskazanych w tej skardze orzeczeń z Konstytucją, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstaw normatywnych tych orzeczeń. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego, wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji.
Na okoliczność, iż orzeczenia sądowe nie mogą stanowić przedmiotu skargi konstytucyjnej, Trybunał Konstytucyjny wskazał m.in. w postanowieniach z 4 lipca 2000 r. oraz z 25 października 2000 r. (sygn. Ts 54/00, OTK ZU nr 7/2000, poz. 275). Pełnomocnik skarżącego zdaje się nie zauważać faktu, iż postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie skargi konstytucyjnej nie ma charakteru kolejnej instancji sądowej w sprawie.
Biorąc po uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
1