Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SA – Bogdan Świerczakowski

Sędzia SA – Beata Kozłowska

Sędzia SA – Edyta Jefimko /spr./

Protokolant – sekr. sąd. Marta Lach

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K. (1)

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt XVI GC 290/09

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

-w punkcie trzecim zasądza od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz J. K. (1) dalszą kwotę 3517,18 (trzy tysiące pięćset siedemnaście złotych osiemnaście gorszy)

-w punkcie piątym zasądza od pozwanego na rzecz powoda ponad kwotę 12.282,15 złotych dalszą kwotę 2611,51 (dwa tysiące sześćset jedenaście złotych pięćdziesiąt jeden groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania,

2. oddala apelację w pozostałej części,

3. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 626 (sześćset dwadzieścia sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

I ACa 1011/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2012 r. wydanym w sprawie z powództwa J. K. (1) skierowanego przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę - Sąd Okręgowy w Warszawie:

1.zasądził od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz J. K. (1) kwotę 113.490 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

•od kwoty 25.138 zł od dnia 26 lutego 2005 r. do dnia zapłaty,

•od kwoty 88.602 zł od dnia 15 maja 2008 r. do dnia zapłaty;

2.umorzył postępowanie co do kwoty 10.081,90 zł;

3.oddalił w pozostałej części powództwo;

4.nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Warszawie kwotę 4.801 zł 12 gr. tytułem kosztów procesu;

5.zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12.282,15 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 3.204 zł tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego.

Powyższy wyrok Sąd Okręgowy wydał na podstawie następujących ustaleń faktycznych i wniosków.

(...) Spółka Akcyjna w W. jest podmiotem świadczącym powszechne usługi ubezpieczeniowe .W dniu 6 maja 2004 r. pozwany zawarł z powodem, prowadzącym hurtownię ogólnospożywczą w miejscowości K., umowę „Ubezpieczenia dla małych i średnich przedsiębiorstw — ubezpieczenie firmowe", potwierdzone polisą typu (...) nr (...). Przedmiotem umowy było ubezpieczenie budynków, budowli lub nakładów inwestycyjnych, a także ubezpieczenie mienia ruchomego m. in. od ognia i innych zdarzeń losowych. Ubezpieczyciel i ubezpieczający określili sumę ubezpieczenia mienia ruchomego na kwotę 60.000 zł i sumę ubezpieczenia budynków, budowli i nakładów inwestycyjnych na kwotę 100.000 zł. Okres ubezpieczenia zaczynał się w dniu 7 maja 2004 r., a kończył w dniu 6 maja 2005 r. W dniu 25 stycznia 2005 r. w budynku w K. pod nr (...), gdzie powód prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Agencja Handlowa (...), wybuchł pożar. Wartość szkody powstałej na nieruchomości w wyniku pożaru wyniosła 88.602 zł, a wartość ruchomości, które uległy spaleniu lub zniszczeniu w czasie trwania akcji pożarniczej, stanowiła kwotę 25.138 zł, łącznie 113.740 zł. Spalony budynek wyposażony był w sprzęt przeciwpożarowy wymagany dla materiałów, które znajdowały się w hurtowni. Były problemy z ustaleniem przyczyny pożaru; prawdopodobnie został on spowodowany na skutek nieszczelności w kominie pieca używanego do ogrzewania pomieszczenia biurowego w przedmiotowej nieruchomości, bądź awarii instalacji elektrycznej. Wykluczono natomiast działanie osób trzecich. W dniu 26 stycznia 2005 r. pracownik pozwanego spisał protokół likwidacji szkody z ubezpieczenia majątkowego. Jako przyczyna szkody został wskazany ogień, a za przedmiot szkody uznano budynek, środki obrotowe i wyposażenie. Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2005 r. młodszy aspirant R. K. z Komendy Miejskiej Policji w N. umorzył śledztwo w sprawie zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu wielu osób lub mieniu w wielkich rozmiarach w wyniku pożaru budynku powoda. Jako prawdopodobną przyczynę pożaru wskazano zwarcie instalacji elektrycznej. Pismem z dnia 9 lutego 2006 r. pozwany poinformował, iż odmawia wypłaty odszkodowania i postępowanie likwidacyjne zamyka, bowiem powód nie dopełnił warunków formalnych. W dniu 18 kwietnia 2008 r. powód złożył do Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie wniosek o zawezwanie pozwanego do próby ugodowej w sprawie o zapłatę 127.339,61 zł, ale do zawarcia ugody nie doszło.

Sąd Okręgowy uwzględnił powództwo co do kwoty 113.490 zł wraz z ustawowymi odsetkami .Powód wykazał, iż w jego majątku zaistniała szkoda, której wartość powinna zostać pokryta przez pozwanego jako ubezpieczyciela na podstawie zawartej przez strony umowy ubezpieczenia. Jednocześnie, pozwany nie udowodnił, że zaistniały okoliczności zwalniające go z tej odpowiedzialności. Poza sporem pozostawała kwestia istnienia między stronami umowy ubezpieczenia, która dotyczyła nieruchomości zlokalizowanej pod adresem K. (...) .Suma ubezpieczenia mienia ruchomego wynosiła 60.000 zł, natomiast budynków, budowli i nakładów inwestycyjnych - 100.000 zł. Również nie podważana przez żadną ze stron, była okoliczność, iż w okresie obowiązywania umowy doszło do pożaru, w wyniku którego zniszczeniu uległa zabudowana nieruchomość oraz rzeczy ruchome. Wreszcie, bezspornym był fakt, że pozwany już w dniu 26 stycznia 2005 r. wiedział o powstaniu szkody i jej rozmiarach, bowiem jego pracownik spisał protokół likwidacji szkody. Powód wypełnił obowiązek zawiadomienia o wypadku, jaki spoczywał na nim zgodnie z art. 818 § 1 k.c. Co więcej, w dniu 30 maja 2005 r. pozwany otrzymał odpis postanowienia Policji w przedmiocie umorzenia śledztwa dotyczącego tego wypadku i prawdopodobnej przyczyny jego zaistnienia. W tej sytuacji Sąd Okręgowy za bezzasadne uznał twierdzenia pozwanego, że nie ciążył na nim obowiązek wypłacenia odszkodowania powodowi za zaistniały pożar, gdyż nie dopełnił on wymagań w zakresie poinformowania pozwanego o okolicznościach sprawy, do czego zobowiązywał go § 73 ust. 4 OWU. Art. 818 § 4 k.c. wyraźnie stwierdza, że skutki braku zawiadomienia ubezpieczyciela o wypadku nie następują, jeżeli ubezpieczyciel w terminie wyznaczonym do zawiadomienia otrzymał wiadomość o okolicznościach, które należało podać do jego wiadomości. Jeśli pozwany dążył do wykazania, iż przyczyny pożaru wykluczały możliwość wypłaty umownego odszkodowania, powinien był przedstawić stosowne dowody. Ustalone przez Sąd prawdopodobne przyczyny pożaru nie mogły zwalniać pozwanego w świetle § 18 ust. 11 i 12 OWU z obowiązku wypłaty odszkodowania. Dlatego też Sąd uwzględnił roszczenie powoda w zakresie kwoty 113.490 zł wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 817 k.c. Sąd obniżył żądaną przez powoda kwotę odszkodowania o 250 zł ( franszyzę redukcyjną wynikającą z § 19 OWU). Na podstawie art. 355 k.p.c. umorzono postępowanie w zakresie kwoty 10.081,90 zł, z uwagi na skuteczne cofnięcie pozwu w tej części. Natomiast oddalono powództwo w zakresie kwoty 3.517 zł 18 gr, odpowiadającej wysokości kosztów sporządzenia prywatnych opinii rzeczoznawców, wykonanych na zlecenie powoda po zaistniałym pożarze. Koszty te są kosztami poniesionymi przez powoda z własnej woli, a uzyskane w ten sposób ekspertyzy nie miały wartości dowodowej w postępowaniu. Nie zachodziły więc podstawy, by koszty te uznać za element szkody poniesionej w związku z pożarem.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania wydano w oparciu o art. 100 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1i §3 k.p.c. oraz art. 113 ust. 1 u.k.s.c.

Apelację od wyroku wniósł powód, zaskarżając go w punkcie trzecim w części oddalającej powództwo o zasądzenie kwoty 3 517 zł 18 gr. oraz w punkcie piątym w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu co do kwoty 3 204 zł na podstawie następujących zarzutów:

1)naruszenia prawa materialnego w postaci art. 361 § 1 i 2 k.c., poprzez jego niezastosowanie i uznanie, iż prywatne opinie rzeczoznawców majątkowych wykonanych na zlecenie powoda nie stanowiły wartości dowodowej, więc nie należało ich kosztami obciążyć pozwanego, podczas gdy opinie te były niezbędne do celowego dochodzenia roszczeń powoda ,

2)naruszenia prawa procesowego, tj. art. 100 k.p.c. w zw. 98 § 3 i 1 k.p.c. i § 2 ust. 1 i 2 oraz § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że koszty z tytułu zastępstwa adwokackiego należą się tylko w minimalnych stawkach, podczas gdy pełnomocnik powoda przedstawił umowę z klientem (faktury VAT i spis kosztów) a także nakład pracy i celowe koszty obrony interesów (dojazdy do Sądu) powodowały, iż powinno orzec się te koszty w co najmniej podwójnej wysokości oraz doliczyć koszty dojazdu powoda i jego pełnomocnika do Sądu.

W oparciu o powyższe zarzuty powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie piątym poprzez zasądzenie na jego rzecz od pozwanego dalszej kwoty 3517 zł 18 gr. tytułem zwrotu poniesionych kosztów zabezpieczenia mienia oraz wydatków na opracowanie opinii przez rzeczoznawcę oraz w punkcie piątym poprzez zasądzenie na jego rzecz od pozwanego dalszej kwoty 3204 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu pełnomocnika oraz wynagrodzenia adwokata wyższego niż stawka minimalna , a także o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego .

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest w przeważającej części uzasadniona.

Ustalenia faktyczne poczynione w sprawie przez Sąd Okręgowy są prawidłowe; skarżący ich nie kwestionuje . W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku błędnie wskazano , iż kwota 3.517 zł 18 gr, co do której powództwo zostało oddalone, obejmowała jedynie koszty sporządzenia na zlecenie apelującego prywatnych opinii rzeczoznawców. Stanowisko Sądu Okręgowego w tym zakresie jest niezgodne z treścią pozwu , z którego uzasadnienia k- 5 wprost wynika , że suma ta obejmuje nie tylko koszty sporządzenia opinii przez rzeczoznawców, ale również koszty zabezpieczeń uszkodzonego w wyniku pożaru mienia. Art. 826 § 1 i § 4 k.c. stanowi , iż w razie zajścia wypadku ubezpieczający obowiązany jest użyć dostępnych mu środków w celu ratowania przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, a ubezpieczyciel obowiązany jest, w granicach sumy ubezpieczenia, zwrócić koszty wynikłe z zastosowania środków, o których mowa w § 1, jeżeli środki te były celowe, chociażby okazały się bezskuteczne. Umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą zawierać postanowienia korzystniejsze dla ubezpieczającego. Zgodnie z treścią § 15 pkt 1 i 2 OWU ubezpieczyciel pokrywa faktycznie poniesione w związku z powstałą szkodą i udokumentowane koszty : wynikłe z zabezpieczenia bezpośrednio zagrożonego przedmiotu przed szkodą oraz zastosowania wszelkich dostępnych środków w celu zmniejszenia szkody, jeżeli środki te były właściwe , chociażby okazały się bezskuteczne ( § 15 ust. 1 pkt 1 ) oraz usunięcia pozostałości po szkodzie – do wysokości 5% ustalonej wysokości odszkodowania, w granicach sumy ubezpieczenia ( § 15 ust. 1 pkt 1 ) . Ubezpieczone mienie objęte jest również ochroną od szkód powstały wskutek akcji ratowniczej lub gaśniczej , wyburzenia lub odgruzowania prowadzonych w związku z wystąpieniem zdarzeń objętych zakresem ubezpieczenia określonym w umowie ( § 15ust. 2). Apelujący dowodami z dokumentów ( w postaci 10 Faktur VAT k- 167- 176) wykazał, jakie koszty poniósł w związku z zabezpieczeniem budynku po pożarze oraz przeprowadzeniem kontroli ocalałych produktów spożywczych przeznaczonych do prowadzonej działalności gospodarczej. Stan budynku po pożarze wynika m.in. z treści sporządzonego przez pracownika pozwanego protokołu likwidacji szkody, jak również z dokumentacji zdjęciowej zawartej w opinii rzeczoznawcy majątkowego M. S. sporządzonej na zlecenie powoda niedługo po zdarzeniu , bo w dniu 2 lutego 2005 r. (k- 27 opinii ).Faktury Vat dokumentują nabycie przez J. K. (1) tarcicy za kwotę 740 zł 83 gr k- 169, folii budowlanej za kwotę 100 zł 04 gr k- 170, gwoździ za kwotę 26 zł 38 gr. k- 171, płyty OSB za kwotę 1 132 zł 32 gr. k- 172, maty za kwotę 207 zł 90 gr. k- 176, a także zapłatę za usługę transportu tych przedmiotów na miejsce pożaru w wysokości 20 zł 01 gr. k- 173 oraz usługę wykonania prac zabezpieczenia dachu w wysokości 683 zł 20 gr. k- 174. Łącznie poniesione z tego tytułu koszty wyniosły 2910 zł 68gr. Powód nie wykazał natomiast, aby dla wykonania zabezpieczenia uszkodzonego budynku celowe było dokonanie zakupu puszek, gniazd, opraw , odgałęźników i przewodów za kwotę 160 zł 18 gr. k- 175 zł. W spalonym budynku, podczas pożaru znajdował się towar , który był związany z prowadzoną przez powoda działalnością gospodarczą ( Hurtownią (...) w K. (...) ). Decyzją z dnia 4 lutego 2005 r. wydaną przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w N. ( k- 124) powód został obciążony kosztami przeprowadzonej w dniu 31 stycznia 2005 r. kontroli sanitarnej , niezbędnej do stwierdzenia, czy ocalałe produkty mogą nadal pozostać w obrocie . Koszty tej kontroli należy uznać za zastosowane w celu zmniejszenia szkody , a wyniosły one 121 zł 80 gr. k- 167. Wprawdzie w wyniku kontroli nakazano zniszczenie części towaru ( decyzja z dnia 4 lutego 2005 r. k- 137-144), ale złożona przez powoda faktura na kwotę 48 zł 18 gr. k- 22 , dotyczy jedynie produktów przeterminowanych, a nie uszkodzonych. W tej sytuacji nie można poniesionych z tego tytułu kosztów zakwalifikować jako usunięcia pozostałości po szkodzie . Oznacza to, iż udokumentowane koszty, spełniające kryteria z § 15 OWU łącznie wyniosły 3031 zł 48 gr. , a pozwany ma obowiązek zwrócić tę sumę apelującemu .

Bezzasadnie Sąd Okręgowy uznał , iż J. K. (2) nie może domagać się zwrotu poniesionych kosztów opinii rzeczoznawcy .Sąd Apelacyjny podziela wyrażane w judykaturze stanowisko, że odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia majątkowego może - stosownie do okoliczności sprawy - obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego. Pojęcie szkody ubezpieczeniowej, jest tożsame z pojęciem szkody zawartym w art. 361 k.c. W skład takiej szkody wchodzą wydatki i koszy związane ze zdarzeniem wywołującym szkodę. Ocena czy poniesione koszty ekspertyzy sporządzonej na zlecenie poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym są objęte odszkodowaniem przysługującym od ubezpieczyciela, musi być dokonana przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy, a w szczególności uzależniona od ustalenia, czy zachodzi normalny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a wypadkiem, oraz czy poniesienie tego kosztu było obiektywnie uzasadnione i konieczne także w kontekście ułatwienia określenia prawidłowo konkretnego ubezpieczyciela, jak i ułatwienia zakładowi ubezpieczeń ustalenia okoliczności wypadku i rozmiarów szkody ( por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2004 r. , III CZP 24/04, OSNC 2005/7-8/117). W ocenie Sądu Apelacyjnego sporządzenie bezpośrednio po wypadku na zlecenie poszkodowanego opinii przez rzeczoznawcę majątkowego wraz z dokumentacją zdjęciową, w sytuacji gdy takiej dokumentacji nie wykonali pracownicy pozwanego , spisując protokół likwidacji szkody, było obiektywnie uzasadnione także w kontekście ułatwienia zakładowi ubezpieczeń ustalenia okoliczności wypadku i rozmiarów szkody .Opinia ta niezwłocznie została złożona pozwanemu ( 14 lutego 2005 r. – data prezentaty na dokumencie załączonym do akt szkodowych), przy czym niewykorzystanie je wynikało z nieuzasadnionej bierności zakładu ubezpieczeń , który nie podjął czynności likwidacji szkody. W tej sytuacji koszt wykonania takiej opinii w kwocie 610 zł , udokumentowany Fakturą VAT k- 166, powinien zostać zwrócony powodowi. Łączna wartość kosztów prac zabezpieczających i wykonania opinii przewyższa kwotę dochodzoną pozwem 3.517zł 18 gr ( 3031 zł 48 gr. plus 610 zł = 3641 zł ) i objętą zakresem zaskarżenia .

Apelujący kwestionował także rozstrzygnięcie przez Sąd Okręgowy o kosztach postępowania za pierwszą instancję, domagając się zasądzenia dodatkowo kwoty 3 .204 zł . Na rozprawie przed Sądem Okręgowym w dniu 4 stycznia 2012 r. powód wnosił o zasądzenie kosztów procesu w wysokości 17.605zł 60 gr., w tym podwójnej stawki wynagrodzenia za zastępstwo procesowe i kosztów związanych z dojazdem do siedziby sądu. Koszty dojazdu w złożonym spisie kosztów k- 535 określone zostały na kwotę 2 838 zł 60 gr. Obejmowały one dojazdy powoda i pełnomocnika na cztery rozprawy jednym samochodem - od siedziby kancelarii pełnomocnika w B.(,a jeden raz z miejsca zamieszkania powoda w K.) do siedziby Sądu Okręgowego w Warszawie. Zgodnie z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez pełnomocnika profesjonalnego zalicza się m.in. wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata. Wydatkiem jest również podróż pełnomocnika w celu wzięcia udziału w rozprawie. Nie znajduje obecnie uzasadnienia twierdzenie, że podróż ta powinna odbywać się przy wykorzystaniu najtańszego środka transportu. Z uwagi na znaczną odległość do siedziby Sądu możliwe jest skorzystanie z transportu własnego , a nawet lotniczego ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2011 r., I CZ 22 /11, Lex nr 846544 i uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2012 r., III PZP 4/12, Lex 1168758). Z uwagi na powyższe roszczenie o zwrot tych wydatków było uzasadnione, co do zasady. Mając na uwadze, iż ostatecznie powództwo zostało uwzględnione w 92% ( powód domagał się zasądzenia 127 339 zł 61 gr, a zasądzono na jego rzecz łącznie 117 007 zł 18 gr. ( Sąd Okręgowy 113 490 zł, a sąd odwoławczy 3 517 zł 18 gr. ) , to pozwany powinien zwrócić powodowi 92% poniesionych przez niego wydatków na koszty dojazdu, czyli 2 611 zł 51 gr. (2 838 zł 60 gr. x 92 % =2 611 zł 51 gr. ). Natomiast brak było podstaw do zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda wynagrodzenia pełnomocnika w wysokości podwójnej stawki minimalnej.

Użycie w rozporządzeniu z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) pojęcia stawki minimalnej oznacza, co do zasady, że stanowi ona minimalne "wynagrodzenie" - według terminu użytego w art. 98 § 3 k.p.c. - jakie przysługuje adwokatowi za prowadzenie danego rodzaju sprawy i które, jako składnik kosztów procesu, jest podstawą rozliczeń tych kosztów między stronami procesu. Nie ma przeszkód, aby strona korzystająca z pomocy adwokata umówiła się, przy zastosowaniu kryteriów określonych w § 3 ust. 1 rozporządzenia, na opłatę w wyższej wysokości od minimalnej stawki opłaty przewidzianej za pomoc prawną dla danego rodzaju sprawy. W takim jednak przypadku, wysokość umówionego wynagrodzenia nie jest wiążąca dla sądu przy dokonywaniu rozliczenia kosztów procesu. Sąd, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, zgodnie z art. 109 § 2 k.p.c. oraz § 2 ust. 1 rozporządzenia, bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Uwzględnienie tych przesłanek następuje jednak w granicach określonych w § 2 ust. 2 rozporządzenia ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2012 r., V CZ 107/11, Lex nr 1168556). W ocenie Sądu Apelacyjnego argumentacja przytoczona w apelacji, w celu uzasadnienia przyznania wynagrodzenia w kwocie wyżej niż stawka minimalna , w istocie ograniczająca się do okoliczności treści umowy z mocodawcą oraz liczby dojazdów do Sądu nie uzasadnia zwiększenia wynagrodzenia powyżej stawki minimalnej.

Uznając apelację za częściowo uzasadnioną Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386§ 1 k.p.c. zamienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie trzecim zasądził od (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz J. K. (1) dalszą kwotę 3517 zł 18 gr.( bez odsetek, gdyż wniosek apelacji ostatecznie sprecyzowany na rozprawie apelacyjnej k- 695-696 ich nie dotyczył) , a w punkcie piątym zasądził od pozwanego na rzecz powoda ponad kwotę 12.282,15 złotych dalszą kwotę 2611 zł 51 gr. tytułem zwrotu kosztów postępowania. W pozostałej części na podstawie art. 385 k.p.c. apelacja została oddalona jako bezzasadna. O kosztach procesu za II instancję orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z art. 108§ 1 k.p.c. , art.391§ 1 k.p.c. oraz § 13 ust.1 pkt 1 i §6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd Apelacyjny mając na uwadze, iż apelacja została uwzględniona w całości co do roszczenia głównego , a częściowo w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania , włożył na pozwanego obowiązek pokrycia całości tych kosztów w kwocie 626 zł ( w tym opłata od apelacji 176 zł oraz koszty zastępstwa prawnego 450 zł ).