KIO 2062/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Listkiewicz
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt KIO 2062/14
POSTANOWIENIE
z dnia 16 października 2014 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron postępowania odwoławczego
w dniu 16 października 2014 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 3 października 2014 r.
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis
sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Usługi kompleksowego
utrzymania czystości, w tym obsługa pomieszczeń kuchenek oddziałowych, obrót bielizną
oraz czynności pomocnicze przy pacjencie (nr postępowania GZP/3800/10/2014)
prowadzonym przez zamawiającego: Szpital Wojewódzki im. Jana Pawła II
w Bełchatowie z siedzibą w Bełchatowie
postanawia:
1. Odrzuca odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża odwołującego – wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis sp. z o.o. z siedzibą
w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego
– wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Vendi
Servis sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą
w Krakowie tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od odwołującego – wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: Vendi Servis sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi,
Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie na rzecz zamawiającego –
Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Pawła II w Bełchatowie z siedzibą
w Bełchatowie kwotę 3617 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset
Sygn. akt KIO 2062/14
siedemnaście zł zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu uzasadnionych kosztów strony w postaci wynagrodzenia
pełnomocnika i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.) na niniejsze postanowienie –
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.
Przewodniczący: ………………………..
Sygn. akt KIO 2062/14
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Szpital Wojewódzki im. Jana Pawła II w Bełchatowie z siedzibą
w Bełchatowie – prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo
zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.; zwanej dalej
również „ustawą pzp” lub „pzp”), w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie
o udzielenie zamówienia na usługi pn. Usługi kompleksowego utrzymania czystości, w tym
obsługa pomieszczeń kuchenek oddziałowych, obrót bielizną oraz czynności pomocnicze
przy pacjencie (nr postępowania GZP/3800/10/2014).
Ogłoszenie o tym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej 12 kwietnia 2014 r. pod nr 2014/S_073-126051, z tym że 14 kwietnia 2014 r.
Zamawiający zamieścił ogłoszenie o zamówieniu w swojej siedzibie na tablicy ogłoszeń oraz
na swojej stronie internetowej (www.szpital-belchatow.pl), na której udostępnił również
od tego dnia specyfikację istotnych warunków zamówienia {zwaną również dalej w skrócie
„SIWZ” lub „s.i.w.z.”}.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp i została ustalona przez Zamawiającego na kwotę
8.002.742,06 zł, co stanowi równowartość 1.894.184,97 euro, w tym wartość
przewidywanych zamówień uzupełniających została określona na kwotę 1.302.529,63 zł,
co stanowi równowartość 308.298,33 euro.
23 września 2014 r. Zamawiający przesłał drogą elektroniczną Odwołującemu –
wykonawcom wspólnie ubiegającym się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis sp. z o.o.
z siedzibą w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie {zwanych dalej „Konsorcjum
Vendi”} – informację o wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez
Przedsiębiorstwo Produkcyjne, Handlowe i Usługowe „DELFA” B. P. z Warszawy {zwane
również dalej w skrócie „Delfa”}.
3 października 2014 r. Odwołujący wniósł – w formie elektronicznej opatrzonej
bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego
kwalifikowanego certyfikatu – do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie
{zachowując wymóg przekazania jego kopii Zamawiającemu} od powyższej czynności
Zamawiającego, a także od zaniechania przez Zamawiającego wykluczenia z postępowania
wykonawcy Delfa.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp:
1. Art. 24 ust. 2 pkt 4 oraz art. 89 ust. 1 pkt 5 – przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy
Delfa w sytuacji, gdy nie wykazał on, że spełnia warunki udziału w postępowaniu
Sygn. akt KIO 2062/14
dotyczące dysponowaniem odpowiednim potencjałem technicznym oraz osobami
zdolnymi do wykonania zamówienia – w terminie przewidzianym w przepisach ustawy
pzp, a w konsekwencji zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy podlegającego
wykluczeniu.
2. Art. 91 ust. 1 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 4, art. 89 ust. 1 pkt 5 – przez dokonanie wyboru
oferty wykonawcy Delfa, pomimo że winien on być wykluczony z postępowania, a jego
oferta winna być odrzucona.
3. Art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 26 ust. 3 – przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy
Delfa z powodu niespełnienia warunki udziału w postępowaniu dotyczącego
dysponowania odpowiednim potencjałem technicznym oraz osobami zdolnymi do
wykonania zamówienia, w sytuacji, gdy na podstawie prawomocnego wyroku Krajowej
Izby Odwoławczej z 30 lipca 2014 r. (sygn. akt KIO 1433/14), uwzględniającego
w całości odwołanie, wykonawca ten winien być wykluczony.
4. Art. 7 ust. 1 – przez prowadzenie postępowania z naruszeniem zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców.
5. Art. 7 ust. 3 – przez udzielenie zamówienia Wykonawcy Delfa wybranemu niezgodnie
z przepisami ustawy pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. Unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
2. Unieważnienia czynności oceny ofert.
3. Dokonania czynności powtórnej oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej
spośród ważnych ofert.
Odwołujący sprecyzował okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające wniesienie
odwołania w następujący sposób.
{pkt I. uzasadnienia odwołania}
Odwołujący podał, że w ogłoszeniu o zamówieniu (sekcja III pkt 2.1) oraz w rozdziale
VI pkt I SIWZ Zamawiający podał, że dokona oceny spełniania warunków udziału
w postępowaniu na podstawie załączonych do oferty dokumentów lub oświadczeń
wymaganych w SIWZ. Na potwierdzenie spełnienia warunku udziału w postępowaniu
dotyczącego dysponowania odpowiednim potencjałem technicznych oraz osobami zdolnymi
do wykonania zamówienia, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy pzp, Zamawiający
żądał załączenia do oferty wykazu osób, które będą uczestniczyć w wykonywaniu
zamówienia, w szczególności odpowiedzialnych za świadczenie usług, kontrolę jakości, wraz
z informacjami na temat ich kwalifikacji zawodowych, doświadczenia i wykształcenia
niezbędnych do wykonania zamówienia, a także zakresu wykonywanych przez nie czynności
Sygn. akt KIO 2062/14
oraz informacją o podstawie do dysponowania tymi osobami (wzór wykazu stanowi załącznik
nr 6 do SIWZ).
Zamawiający pismem z 25 czerwca 2014 r. wezwał na podstawie art. 26 ust. 3 pzp
wykonawcę Delfa uzupełnienia oferty o prawidłowo sporządzony wykaz osób, o którym
mowa w mowa w Rozdz. VI pkt 11.2) SIWZ, zgodnie z załącznikiem nr 6 SIWZ.
Odwołujący zarzucił, że w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego wykonawca
Delfa dokonał uzupełnienia dokumentów w postaci wykazu osób (załącznik nr 6 SIWZ)
w sposób, który nie potwierdza, że na dzień składania ofert spełnia warunki udziału
w postępowaniu, gdyż uzupełnione dokumenty nie zawierają żadnej daty, to jest nie wynika
z nich, że wykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu w terminie przewidzianym
przez przepisy ustawy pzp. Odwołujący wskazał, że art. 26 ust. 3 pzp jednoznacznie określa
termin, w którym wykonawcy mają potwierdzać spełnianie warunków udziału
w postępowaniu tj. nie później niż w dniu, w którym upłynął termin składania wniosków
o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert. W przedmiotowym
postępowaniu termin składania ofert został przewidziany na 16 czerwca 2014 r. Odwołujący
dodał, że z uzupełnionych dokumentów nie wynika w żaden sposób, że stan, jaki
potwierdzają, istniał na dzień składania ofert. Zamawiający nie posiada wiedzy, czy na dzień
składania ofert wykonawca dysponuje osobami posiadającymi odpowiednie doświadczenie
do wykonania zamówienia. Tym samym wykonawca nie udowodnił, że spełnia warunki
udziału w postępowaniu i daje rękojmię należytego wykonania zamówienia.
Odwołujący stwierdził, że dokument niezawierający daty jego wystawienia bądź
nie zawierający oświadczenia, od jakiej daty wykonawca spełnia warunek udziału
w postępowaniu nie czyni zadość dyspozycji art. 26 ust. 3 pzp {vide: wyrok Krajowej Izby
Odwoławczej z 7 sierpnia 2012 r., sygn. akt KIO 1610/12}. Uzupełnione na wezwanie
Zamawiającego dokumenty winny w sposób jednoznaczny, niebudzący jakichkolwiek
wątpliwości potwierdzać spełnianie warunków udziału w postępowaniu na dzień określony
przez ustawodawcę i nie mogą być przedmiotem domniemania Zamawiającego. Odwołujący
podkreślił, że tryb przewidziany w art. 26 ust. 3 pzp, dopuszczający możliwość uzupełniania
przez wykonawców brakujących, niezłożonych w ofercie dokumentów i oświadczeń jest
wyjątkiem od zasady, wynikającej z art. 44 ust. 1 pzp, składania dokumentów i oświadczeń
wraz z ofertą, i należy go stosować ściśle, nie dopuszczając interpretacji rozszerzającej.
Ustawodawca przewidział zatem, że w sytuacji dokumentów lub oświadczeń złożonych
w wyniku wezwania do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 zdanie drugie pzp , dokumenty te
(jak również oświadczenia) mają potwierdzać spełnianie przez wykonawcę warunków udziału
w postępowaniu oraz spełnianie przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane
Sygn. akt KIO 2062/14
wymagań określonych przez Zamawiającego, nie później niż w dniu, w którym upłynął termin
składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert.
Odwołujący zarzucił w związku z powyższym, że zaniechanie wykluczenia
wykonawcy Delfa jest przejawem nierównego traktowania Wykonawców ubiegających się o
udzielenie przedmiotowego zamówienia, co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 pzp, a także art.
7 ust. 3 pzp, statuującego zasadę, że zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy
wybranemu zgodnie z przepisami ustawy pzp.
{pkt II. uzasadnienia odwołania}
Odwołujący stwierdził również, że nawet gdyby uznać, że powyższy zarzut był
przedmiotem rozstrzygnięcia przez Krajową Izbę Odwoławczą w sprawie o sygn. akt KIO
1433/14, należy stwierdzić, że w wyroku wydanym w tamtej sprawie Izba uwzględniła
w całości odwołanie z 9 lipca 2014 r. wniesione przez Odwołującego. Izba uznała
za zasadne zarzuty, że wykonawca Delfa nie potwierdził spełnienia warunku udziału
w postępowaniu w zakresie dysponowania odpowiednim potencjałem technicznym oraz
osobami zdolnymi do wykonania zamówienia. Odwołujący podkreślił, że Zamawiający,
pomimo przysługującego mu prawa zaskarżenia przedmiotowego wyroku, nie wniósł skargi
na orzeczenie Izby. Zdaniem Odwołującego ponieważ Zamawiający nie zakwestionował ww.
wyroku, winien wykluczyć wykonawcę Delfa z postępowania oraz odrzucić jego ofertę.
Odwołujący wniósł o przeprowadzenie dowodów z akt sprawy odwoławczej o sygn.
KIO 1433/14 w następującym zakresie: odwołania z 9 lipca 2014 r. wniesionego przez niego
– na okoliczność zarzutów w nim podnoszonych, a także z wyroku Izby z 30 lipca 2014 r.
(sygn. akt KIO 1433) – na okoliczność uwzględnienia odwołania.
8 października 2014 r. wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia:
DGP Catering Partner sp. z o.o. z siedzibą w Legnicyt, DERSŁAW sp. z o.o. z siedzibą
w Połańcu, DGP Clean Partner sp. z o.o. z siedzibą w Legnicy, DGP Dozorbud Grupa
Polska sp. z o.o. z siedzibą w Legnicy, Przedsiębiorstwo Usługowe GOS-ZEC sp. z o.o.
z siedzibą w Poznaniu {zwani dalej w skrócie „Konsorcjum DGP”} zgłosili do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej – w formie elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem
elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu –
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, wnosząc
o oddalenie odwołania jako bezzasadnego.
Konsorcjum DGP wskazało, że ma interes prawny w przystąpieniu do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego, gdyż złożyło ważną, niepodlegającą odrzuceniu
ofertę i jest zainteresowane rozstrzygnięciem postępowania zgodnie z przepisami prawa.
Sygn. akt KIO 2062/14
Izba uwzględniła na podstawie art. 185 ust. 4 pzp opozycję zgłoszoną względem tego
przystąpienia przez Odwołującego, gdyż uprawdopodobnił on brak interesu Kosorcjum DGP
w oddaleniu odwołania. Niesporna była okoliczność, że po ostatniej ocenie ofert Konsorcjum
DGP znajduje się na trzecim miejscu w rankingu ofert. Konsorcjum DGP mogłoby mieć
raczej interes w uwzględnieniu odwołania, skoro podkreśla, że złożyło ważną ofertę, a tym
samym ubiega się o udzielenie przedmiotowego zamówienia. W ocenie składu orzekającego
Izby powołanie się na zainteresowanie rozstrzygnięciem postępowania zgodnie z przepisami
prawa nie jest wystarczające, zwłaszcza że równie dobrze mogłoby być podniesione jako
uzasadnienie przystąpienia po przeciwnej stronie. Reasumując, wobec braku sprecyzowania
{ujawnienia} przez Konsorcjum DGP na czym polega jego interes w oddaleniu odwołania,
opozycja Odwołującego zasługiwała na uwzględnienie.
Ponieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych, a wpis od niego został
uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę.
16 października 2014 r. na posiedzeniu Zamawiający wniósł o odrzucenie odwołania
na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy pzp, gdyż Odwołujący powołał się wyłącznie na te
same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie o sygn. akt
KIO 1433/14 dotyczącej poprzedniego odwołania wniesionego 11 lipca 2014 r. przez
Konsorcjum Vendi w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia.
W złożonej wraz z wnioskiem pisemnej odpowiedzi na odwołanie Zamawiający
wskazał, że porównanie treści obu odwołań jednoznacznie wskazuje na tożsamość stron,
zarzutów, okoliczności, podstawy prawnej zaskarżenia.
Zamawiający przywołał przy tym następujące stanowisko doktryny odnośnie
rozumienia normy wynikającej z art. 189 ust. 2 pkt 3 pzp: Należy wskazać, że hipoteza
normy prawnej wyrażonej w art. 189 ust. 2 pkt 4 powinna zostać odczytana w ten sposób,
iż przez wyrażenie „odwołujący powołuje się na te same okoliczności” należy rozumieć
okoliczności prawne i faktyczne, w tym w szczególności zarzuty (naruszenia określonych
przepisów ustawy), podstawy faktyczne zarzutów (czynność bądź zaniechanie
zamawiającego) oraz sformułowane na ich poparcie uzasadnienia faktyczne i prawne.
Należy podnieść, iż do uznania, że pod pojęciem „odwołujący powołuje się na te same
okoliczności”, kryje się powołanie analogicznych zarzutów, ustawodawca posłużyłby się
w art. 189 ust. 2 pkt 4 właśnie takim pojęciem – jednoznacznie rozumianym w nomenklaturze
ustawy – Prawo zamówień publicznych. {Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Paweł
Granecki, 2014, C.H. Beck}.
Sygn. akt KIO 2062/14
Zamawiający podał, że w pierwotnym odwołaniu Odwołujący odnośnie wykonawcy
Delfa podnosił dwa zarzuty: pierwszy – w zakresie posiadania wiedzy i doświadczenia (art.
22 ust. 1 pkt 2 pzp), drugi – w zakresie potencjału technicznego oraz osób zdolnych
do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp). Natomiast w aktualnym odwołaniu
powtarza się dokładnie ten sam zarzut braku wykluczenia wykonawcy Delfa, z uwagi
na niewykazanie spełnienia warunku udziału w zakresie potencjału technicznego oraz osób
zdolnych do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp).
Zamawiający zacytował identyczne brzmienie pierwszych punktów listy zarzutów
z obu odwołań oraz zacytował identyczne brzmienie uzasadnień dotyczących tych zarzutów.
W ocenie Zamawiającego przytoczone fragmenty jednoznacznie wskazują,
że Odwołujący w aktualnym odwołaniu powołuje się również na te same okoliczności,
zarzucając wykonawcy Delfa, że ten nie wykazał dysponowania odpowiednim potencjałem
technicznym oraz osobami zdolnymi do wykonania zamówienia w terminie przewidzianym w
przepisach ustawy pzp. W ten sposób Odwołujący oczywiście zmierza do sytuacji, w której
Krajowa Izba Odwoławcza rozpatrzy drugie odwołanie i zajmie się ponownie tymi samymi
zarzutami, które były już podnoszone przez Odwołującego we wcześniejszym odwołaniu.
Zamawiający podniósł, że norma prawna wyrażona w art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy pzp
wyraża zasadę koncentracji materiału procesowego, w tym zarzutów podnoszonych
w postępowaniu odwoławczym. Zamawiający przytoczył następujący fragment uzasadnienia
postanowienia Izby z 28 maja 2013 r. (sygn. akr KIO 1145/13): Izba wskazuje, iż odwołujący
nie może dwukrotnie, a taka sytuacja w niniejszym stanie faktycznym niewątpliwie ma
miejsce, wnieść odwołania z powołaniem się na te same okoliczności faktyczne, gdyż
rozstrzygnięcie odwołania opartego na określonych okolicznościach faktycznych powoduje
stan zbliżony do powagi rzeczy osądzonej. (...) Tym samym Izba uznała, iż w przedmiotowej
sprawie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 189 ust. 2 pkt 4 PrZamPubl.
Zamawiający zwrócił ponadto również uwagę na fakt, że zarzuty zawarte
w pierwszym z odwołań zostały rozstrzygnięte wyrokiem. Zamawiający przytoczył brzmienie
art. 192 ust. 2 pkt 1 pzp i podał, że wyrokiem z 30 lipca 2014 r. (sygn. akt KIO 1433/14) Izba
uwzględniła pierwsze z odwołań Odwołującego, co oznacza, że Izba stwierdziła naruszenie
przepisów ustawy.
Jednakże według Zamawiającego Odwołujący błędnie twierdzi, że wyrok uwzględniał
odwołanie w całości, a podstawą tezy odwołującego jest wyłącznie sam fakt uwzględnienia
odwołania, a nie treść wyroku i nakazu Izby. Zamawiający podniósł, że nie jest tak, jak
chciałby sugerować Odwołujący, że Izba wydaje wyłącznie wyrok uwzględniający odwołanie
w całości, gdyż Izba wydaje wyrok w razie stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy pzp,
wyłącznie w zakresie tak stwierdzonego naruszenia (art. 192 ust. 2 i 3 pzp). Zamawiający
Sygn. akt KIO 2062/14
wywiódł, że wszystkie z zarzutów zgłoszonych w pierwszym odwołaniu zostały rozpoznane
i zostały rozstrzygnięte. Uwzględniony został jednak wyłącznie jeden zarzut – naruszenia
przepisów w zakresie braku wykazania przez wykonawcę Delfa spełnienia warunków udziału
w zakresie posiadania wiedzy i doświadczenia, a więc dotyczący dyspozycji art. 22 ust. 1 pkt
2 pzp. Wyłącznie w takim zakresie Izba nakazała Zamawiającemu wezwanie tego
wykonawcy do uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału
w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia opisanego w Rozdzielę V pkt 2 ppkt 1b)
SIWZ z zastosowaniem procedury określonej w art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. {por. wyrok z 30
lipca 2014 r., sygn. akt KIO 1433/14} A contrario, skoro Izba w wyroku wskazała wyłącznie
na naruszenie dotyczące zakresu posiadania wiedzy i doświadczenia opisanego dokładnie
w rozdziale V pkt 2 ppkt 1b) SIWZ, czyli zakresu objętego dyspozycją art. 22 ust. 1 pkt 2 pzp,
pozostałe zarzuty nie były zasadne. Niezasadny był zatem i zarzut dotyczący potencjału
technicznego oraz osób zdolnych do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp), czyli
zarzut obecnie ponownie zgłaszany. Zamawiający wskazał, że zgodnie z art. 191 ust. 2 pzp
wydając wyrok, Izba bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania.
Zamawiający podsumował, że Izba rozpoznała zarzut i w dacie wyrokowania uznała, że nie
był on zasadny, a wyrok ograniczał się wyłącznie do innego zarzutu. Stąd zdaniem
Zamawiającego istnieje w tym zakresie stan powagi rzeczy osądzonej.
Zamawiający dodał, że art. 189 ust. 2 pkt 4 pzp w szerszym rozumieniu jest
przepisem zabezpieczającym realizację zasady koncentracji środków ochrony prawnej oraz
zapobiegającym ponownemu orzekaniu przez Izbę w tej samej sprawie, na podstawie tych
samych okolicznościach faktycznych i prawnych. W tym samym postępowaniu o zamówienie
publiczne te same okoliczności faktyczne i prawne mogą być tylko raz przedmiotem
odwołania wniesionego przez ten sam podmiot. Odmienna regulacja prowadziłaby bowiem
do naruszenia art. 366 kpc. Granice powagi rzeczy osądzonej określa przedmiot
rozstrzygnięcia i jego podstawa faktyczna, a jej granice podmiotowe obejmują tożsamość
obydwu stron postępowania odwoławczego {patrz: wyrok Izby z 17 czerwca 2013 r., sygn.
akt KIO 1305/13}.
Zamawiający załączył do odwołania kopie odwołań Konsorcjum Vendi z 9 lipca i 3
października 2014 r. i wniósł o przeprowadzenie z nich dowodów, a także o przeprowadzenie
dowodów z odwołania z 9 lipca 2014 r. wniesionego do Prezesa Izby, odpowiedzi na
odwołanie Zamawiającego z 25 lipca 2014 r. (znak GZP/0707/628/2014), a także z wyroku z
30 lipca 2014 r., znajdujących się w aktach sprawy odwoławczej o sygn. akt KIO 1434/14) –
na okoliczność powoływania się przez Odwołującego wyłącznie na te same okoliczności,
które były już przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę, tożsamość zarzutów, tożsamość
stron, tożsamość podstawy zaskarżenia {wszystkie trzy dokument}, a w szczególności
Sygn. akt KIO 2062/14
podnoszenia przez Odwołującego zarzutu braku wykluczenia wykonawcy Delfa z uwagi na
brak wykazania spełnienia warunku udziału w zakresie potencjału technicznego oraz osób
zdolnych do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp) {tylko odwołanie}, a także
rozstrzygnięcia tego zarzutu w pierwszym postępowaniu {tylko wyrok}.
Izba uwzględniła wnioski dowodowe Odwołującego i Zamawiającego w ten sposób,
że przeprowadziła dowód z obu odwołań, odpowiedzi na pierwsze odwołanie
Zamawiającego z 25 lipca 2014 r., a także odpisu wyroku Izby z 30 lipca 2014 r. wraz
z uzasadnieniem, które znalazły się w dokumentacji przedmiotowego postępowania
o udzielenie zamówienia, która została okazana w oryginale, a także złożona w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem.
Ponadto Izba przeprowadziła dowód z dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia w zakresie opisanym poniżej.
Na podstawie treści obu odwołań oraz dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia przesłanej w formie kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem przez
Zamawiającego, Izba ustaliła i zważyła , co następuje:
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie adekwatnie i zgodnie z rzeczywistym
stanem rzeczy przywołał okoliczności faktyczne co do tożsamości aktualnie wniesionego
odwołania z poprzednim odwołaniem wniesionym przez Konsorcjum Vendi, a także treścią
wyroku z 30 lipca 2014 r. Natomiast odwołanie nie jest w tym ostatnim zakresie miarodajne.
Uzupełniająco ustalono, co następuje:
Zarówno poprzednio {odwołanie zostało wniesione 11 lipca 2014 r. w formie
elektronicznej, kopia przekazana Zamawiającemu jest datowana na 9 lipca 2014 r.} jak
i aktualnie wniesione odwołanie {w tym przypadku kopia odwołania ma taką samą datę jak
dzień wniesienia odwołania w formie elektronicznej} dotyczą czynności wezwania przez
Zamawiającego pismem z 25 czerwca 2014 r., w trybie art. 26 ust. 3 pzp, wykonawcy Delfa
do uzupełnienia dokumentów o prawidłowo sporządzony wykazu osób, tj. z uwzględnieniem
informacji dotyczącej wymaganego doświadczenia osób w zakresie posiadania co najmniej
12-miesięcznego doświadczenia w pełnieniu podobnych funkcji (koordynatora / kierownika
obiektu) związanych z utrzymaniem czystości w zakładach opieki zdrowotnej. Rezultatem tej
czynności było uzupełnienie przez wykonawcę Delfa w zakreślonym terminie wykazu osób
o wymagane przez Zamawiającego informacje {pismo z 26 czerwca 2014 r. z załącznikami}.
Sygn. akt KIO 2062/14
Zarówno wykaz złożony wraz z ofertą, jak i wykaz uzupełniony nie zawierały daty
sporządzenia.
Poprzednio wniesione odwołanie jest niemal tożsame w brzmieniu z aktualnie
wniesionym odwołaniem w zakresie okoliczności związanych z zarzutem naruszenia przez
Zamawiającego art. 24 ust. 2 pkt 4 oraz art. 89 ust. 1 pkt 5 pzp oraz art. 91 ust. 1 pzp przez
zaniechanie wykluczenia wykonawcy Delfa za niewykazanie spełniania warunków udziału
w postępowaniu dotyczących dysponowania odpowiednim potencjałem technicznym oraz
osobami zdolnymi do wykonania zamówienia – w terminie przewidzianym w przepisach
ustawy pzp, w konsekwencji zaniechanie odrzucenia oferty tego wykonawcy, a także
dokonanie wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej.
Dodatkowo w poprzednim odwołaniu odwołujący zgłosił żądanie wykluczenia
wykonawcy Delfa oraz odrzucenia jego oferty.
Natomiast w aktualnie wniesionym odwołaniu dodatkowo wskazano na wstępie
naruszenie przez Zamawiającego art. 7 ust. 3 pzp w związku z wyborem oferty wykonawcy
Delfa, co zostało jednak analogicznie opisane w uzasadnieniu obu odwołań.
Jedyne novum aktualnie wniesionego odwołania stanowi wskazanie dodatkowo
na wyrok Izby z 30 lipca 2014 r. w sprawie 1433/14 jako przesądzającego, że wykonawca
Delfa powinien być wykluczony z postępowania, a jego oferta odrzucona, co zostało
wplecione w listę zarzutów na wstępie odwołania, a dodatkowo opisane w pkt II.
uzasadnienia.
Pomijając zarzuty dotyczące Konsorcjum DGP, poprzednie odwołanie zawierało
ponadto względem oferty wykonawcy Delfa: po pierwsze – analogicznie sformułowane
zarzuty – oparte na analogicznym uzasadnieniu, ale związane z niewykazaniem spełniania
warunków dotyczących wiedzy i doświadczenia, po drugie – odrębny zarzut dotyczący
niewykazania warunku dotyczącego wiedzy i doświadczenia w związku z załączeniem
dla wykonywanej usługi o charakterze ciągłym referencji, która została wystawiona wcześniej
niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert, tj. w sposób sprzeczny z terminem
określonym w ustawie pzp {w odwołaniu nie wskazano dokładnie o naruszenie jakiego
przepisu chodzi}.
W odpowiedzi na poprzednio wniesione odwołanie {pismo z 25 lipca 2014 r.}
Zamawiający uznał za zasadny wyłącznie drugi z powyżej wymienionych zarzutów
i oświadczył, że ponieważ zaniechał w tym zakresie wezwania wykonawcy Delfa
do uzupełnienia dokumentu zawierającego błąd {niebędącego poświadczeniem dla nadal
wykonywanych usług wydanym nie wcześniej niż na 3 miesiące przed upływem składania
ofert} na podstawie art. 26 ust. 3 pzp, co jest czynnością obligatoryjną w toku badania
Sygn. akt KIO 2062/14
i oceny ofert, zobowiązany jest unieważnić czynność wyboru oferty najkorzystniejszej oraz
oceny ofert.
Natomiast Zamawiający uznał za niezasadne wszystkie pozostałe zarzuty
{powtórzone w aktualnie wniesionym odwołaniu}, obszernie uzasadniając swoje stanowisko,
co wyczerpuje większość treści odpowiedzi na odwołanie.
W wyroku z 30 lipca 2014 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1433/14 z odwołania
Konsorcjum Vendi Izba uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu: unieważnienie
czynności wyboru najkorzystniejszej oferty oraz unieważnienie czynności oceny ofert
i powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym wezwanie wykonawcy: B. P.
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-
Handlowe „DELFA” B. P. z siedzibą w Warszawie do uzupełnienia dokumentów
potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy
i doświadczenia opisanego w Rozdziale V pkt 2 ppkt 1b) SIWZ z zastosowaniem procedury
określonej art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
W uzasadnieniu wyroku Izba odnotowała, że: Zamawiający pismem z dnia 25 lipca
2014 r. uwzględnił część zarzutów odwołania w zakresie dokonania wyboru oferty
wykonawcy P.P.H. i U. Delfa B. P., jednak nie wezwał ww. wykonawcy w spornym zakresie o
uzupełnienie brakujących dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
W następnym akapicie Izba uzasadniła uwzględnienie odwołania w następujący
sposób: Wobec uwzględnienia zarzutów odwołania w zakresie dotyczącym wykonawcy
P.P.H. i U. Delfa B. P. i niewezwania wykonawcy w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp należało
nakazać Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty oraz
unieważnienie czynności oceny ofert i powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym
wezwanie wykonawcy : B. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „DELFA” B. P. z siedzibą w Warszawie do
uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu w
zakresie wiedzy i doświadczenia opisanego w Rozdziale V pkt 2 ppkt 1b) SIWZ z
zastosowaniem procedury określonej art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
W wykonaniu powyższego wyroku Zamawiający pismem z 5 sierpnia 2014 r. wezwał
wykonawcę Delfa na podstawie art. 26 ust. 3 pzp, w celu potwierdzenia spełniania warunków
udziału w postępowaniu dotyczących wiedzy i doświadczenia, do uzupełnienia dokumentów
oferty o prawidłowo wystawiony dokument poświadczenia należytego wykonania usługi.
W zakreślonym terminie wykonawca Delfa przesłał pismo z 7 sierpnia 2014 r.,
do którego załączył referencję wystawioną 16 lipca 2014 r.
Sygn. akt KIO 2062/14
W tak ustalonych okolicznościach Izba stwierdziła, że odwołanie podlega odrzuceniu.
Art. 189 ust. 2 ustawy pzp zawiera enumeratywne wyliczenie przesłanek
stanowiących podstawę odrzucenia odwołania, których zaistnienie w danej sprawie Izba
zobowiązana jest wziąć pod uwagę z urzędu, zgodnie z art. 189 ust. 4 pzp.
Izba stwierdziła zaistnienie co najmniej jednej przesłanki odrzucenia odwołania
w rozpoznawanej sprawie.
Jedną z podstaw odrzucenia odwołania, wynikającą z normy art. 189 ust. 2 pkt 4
pzp, jest powołanie się przez odwołującego wyłącznie na te same okoliczności, które były
przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego tego
samego postępowania {o udzielenie zamówienia}, wniesionego przez tego samego
odwołującego.
Izba podziela w tym zakresie w pełni ocenę prawną wyrażoną przez Zamawiającego
w odpowiedzi na odwołanie i uznaje ją za własną.
Dodatkowo Izba uznała za celowe odniesienie się do podnoszonego przez
Odwołującego na posiedzeniu argumentu, że aktualnie wniesione odwołanie w stosunku
do poprzedniego zawiera dodatkowo: po pierwsze – pkt 5 listy zarzutów (naruszenie art. 7
ust. 3 pzp), po drugie – okoliczność niewykonania wyroku Izby z 30 lipca 2014 r., który
uwzględnił poprzednio wniesione odwołanie.
Przede wszystkim Odwołujący nie dostrzega, że podstawą odrzucenia odwołania nie
jest tożsamość listy zarzutów na wstępie odwołania, ani listy zgłoszonych żądań, ani
tożsamość redakcji uzasadnienia odwołania {która akurat w tej sprawie niemal zachodzi},
ale powołanie się na te same okoliczności, czyli okoliczności prawne i faktyczne dotyczące
czynności lub zaniechań zamawiającego naruszających przepisy ustawy pzp, które były już
przedmiotem rozstrzygnięcia na skutek poprzedniego odwołania. Prawidłowe rozumienie
normy art. 189 ust. 2 pkt 4 pzp zostało trafnie oddane w tezie zacytowanej powyżej
z komentarza do ustawy pzp autorstwa P. Graneckiego.
Na marginesie należy zauważyć, że uzasadnienie poprzednio wniesionego odwołania
zawierało również zarzut naruszenia art. 7 ust. 3 pzp, gdyż został on w taki sam sposób ujęty
w uzasadnieniu obu odwołań.
Natomiast okoliczności dotyczące wydania wyroku z 30 lipca 2014 r. {które
w odwołaniu nie zostały przywołane w sposób zgodny z rzeczywistością} nie tworzą nowych
okoliczności, które uzasadniają nowe zarzuty związane z nowymi czynnościami
Sygn. akt KIO 2062/14
Zamawiającego, ale stanowią wypełnienie hipotezy art. 189 ust. 2 pkt 4 pzp w tym
postępowaniu odwoławczym.
Należy zauważyć, że wszystkie wymienione w odwołaniu naruszenia przepisów
ustawy pzp i wypunktowane na wstępie zarzuty są związane z zaniechaniem wykluczenia
wykonawcy Delfa za niewykazanie spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia {Zamawiający nie sprecyzował
w postępowaniu żadnego warunku w zakresie potencjału technicznego}, gdyż uzupełniony
na wezwanie Zamawiającego z 25 lipca 2014 r. wykaz osób nie zawiera żadnej daty.
Wszystkie inne zarzuty mają charakter wtórny, niesamodzielny, niesamoistny, tzn. żaden
z nich samodzielnie lub nawet łącznie nie mógłby być podstawą uwzględnienia odwołania,
jeżeli nie znalazłby potwierdzenia powyżej wyspecyfikowany zarzut zasadniczy.
Odwołujący stwarza jedynie pozory, że wnosi odwołanie od wyboru oferty z 1 lipca
2014 r., gdyż w rzeczywistości nie wskazuje na żadne okoliczności dotyczące
nieprawidłowości w zakresie badania i oceny ofert powtórzonego w związku z poprzednim
wyrokiem Izby. W wyroku tym Izba nakazała wezwanie wykonawcy Delfa w trybie art. 26 ust.
3 pzp do uzupełnienia dokumentów na potwierdzenie spełniania warunku udziału
dotyczącego wiedzy i doświadczenia opisanego w s.i.w.z. Odwołanie w ogóle nie odnosi się
do czynności wezwania do uzupełnienia dokumentów z 5 sierpnia 2014 r. i jej rezultatu,
stanowiących wykonanie wyroku z 30 lipca 2014 r. Zamiast tego odwołujący ponownie
odwołuje się od badania i oceny ofert z 1 lipca 2014 r., a konkretnie od rezultatów wezwania
z 25 czerwca 2014 r. do uzupełniania dokumentów na potwierdzenia spełniania warunku
dotyczącego dysponowania odpowiednim potencjałem osobowym. Tymczasem okoliczności
te były już przedmiotem rozpoznania przez Izbę, gdyż były zawarte w odwołaniu z 9 lipca
2014 r., które 11 lipca 2014 r. wniosło do Prezesa izby Konsorcjum Vendi.
Ponadto Odwołujący niezgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy twierdzi,
że uwzględnienie poprzedniego odwołania wynikało z uwzględnienia przez Izbę odwołania
w całości, w tym z uznania zasadności zarzutu dotyczącego niewykazania warunku
dotyczącego potencjału kadrowego, co stoi w oczywistej sprzeczności z sentencją wyroku
z 30 lipca 2014 r. Wynika z niej wprost, że potwierdzenie znalazł wyłącznie zarzut dotyczący
niewykazania warunku dotyczącego wiedzy i doświadczenia. Ponadto już na podstawie tej
sentencji ustalić można, że nie znalazły potwierdzenia zarzuty dotyczące niewykazania
warunków dotyczących wiedzy i doświadczenia oraz potencjału osobowego oparte
na analogicznych podstawach faktycznych, a związane z brakiem daty na wykazach
uzupełnionych przez wykonawcę Delfa za pismem z 26 czerwca 2014 r. Skutkiem
uwzględnienie tych zarzutów – których istotą jest, że uzupełnione w trybie art. 26 ust. 3 pzp
dokumenty muszą wykazywać spełnianie warunków udziału w postępowaniu nie później niż
Sygn. akt KIO 2062/14
w dniu, w którym upłynął termin składania ofert – mogłoby być wyłącznie nakazanie
odrzucenia oferty wykonawcy Delfa. Ponadto z uzasadnienia wyroku wynika wprost, że Izba
uwzględniła odwołanie wyłącznie w takim zakresie, w jakim uprzednio uznał zarzuty
Zamawiający, który w odpowiedzi na odwołanie uznał za zasadny wyłącznie zarzut związany
z nieaktualnością poświadczenia należytego wykonania usługi. Zamawiający nie uznał
natomiast pozostałych zarzutów, w tym zarzutów odnośnie niewykazania przez wykonawcę
Delfa spełniania warunku dotyczącego dysponowania osobami zdolnymi do wykonania
zamówienia, a Izba nie dokonała odmiennego rozstrzygnięcia tych zarzutów.
Ponadto należy stwierdzić, że ponieważ nieodrzucenie oferty wykonawcy Delfa
z uwagi na niewykazanie spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia jest zgodne z wyrokiem Izby
z 30 lipca 2014 r., odwołanie podlega odrzuceniu również na podstawie normy art. 189 ust.
2 pkt 5 pzp, gdyż dotyczy w ten sposób czynności {zaniechania}, którą Zamawiający wykonał
zgodnie z treścią tego wyroku.
Wreszcie, z uwagi na brak w odwołaniu zarzutów dotyczących badania i oceny ofert
przeprowadzonej w wyniku wyroku Izby z 30 lipca 2014 r., odwołanie podlega odrzuceniu
jako wniesione po upływie terminu określonego w ustawie, tj. 10-dniowego terminu, o którym
mowa w art. 182 ust. 1 pkt 1 pzp, który należy liczyć od zawiadomienia przez
Zamawiającego z 1 lipca 2014 r.
Wobec stwierdzenia zajścia przesłanek odrzucenia odwołania, Izba nie mogła
merytorycznie rozpoznać odwołania, które podlega obligatoryjnemu odrzuceniu na podstawie
przepisu art. 189 ust. 2 pkt 3, 4 i 5 ustawy pzp. Z tego względu, Izba – działając
na podstawie przepisu art. 192 ust. 1 zdanie 2 w zw. z art. 189 ust. 3 ustawy pzp – odrzuciła
odwołanie na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz zgodnie z p § 3
pkt 1 i 2 oraz § 5 ust. 3 pkt 1 i ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15
marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238),
obciążając Odwołującego tymi kosztami w postaci uiszczonego przez niego wpisu oraz
uzasadnionymi kosztami Zamawiającego w postaci wynagrodzenia pełnomocnika, zgodnie
ze złożonym do zamknięcia rozprawy rachunkiem (fakturą VAT), a także opłaty skarbowej
Sygn. akt KIO 2062/14
od pełnomocnictwa, zgodnie z potwierdzeniem jej uiszczenia złożonym na posiedzeniu.
Wobec braku jakiejkolwiek aktywności drugiego pełnomocnika, Izba nie uznała za
uzasadnione koszty postępowania odwoławczego kosztów opłaty skarbowej od drugiego
pełnomocnictwa. Ponadto Izba nie zasądziła wnioskowanych kosztów dojazdu samochodem
na wyznaczone posiedzenie Izby z uwagi na brak złożenia w tym zakresie jakichkolwiek
rachunków do zamknięcia rozprawy.
Przewodniczący: ………………………..
POSTANOWIENIE
z dnia 16 października 2014 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron postępowania odwoławczego
w dniu 16 października 2014 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej
Izby Odwoławczej w dniu 3 października 2014 r.
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis
sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Usługi kompleksowego
utrzymania czystości, w tym obsługa pomieszczeń kuchenek oddziałowych, obrót bielizną
oraz czynności pomocnicze przy pacjencie (nr postępowania GZP/3800/10/2014)
prowadzonym przez zamawiającego: Szpital Wojewódzki im. Jana Pawła II
w Bełchatowie z siedzibą w Bełchatowie
postanawia:
1. Odrzuca odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża odwołującego – wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis sp. z o.o. z siedzibą
w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego
– wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Vendi
Servis sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą
w Krakowie tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od odwołującego – wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: Vendi Servis sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi,
Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie na rzecz zamawiającego –
Szpitala Wojewódzkiego im. Jana Pawła II w Bełchatowie z siedzibą
w Bełchatowie kwotę 3617 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset
Sygn. akt KIO 2062/14
siedemnaście zł zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu uzasadnionych kosztów strony w postaci wynagrodzenia
pełnomocnika i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.) na niniejsze postanowienie –
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.
Przewodniczący: ………………………..
Sygn. akt KIO 2062/14
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Szpital Wojewódzki im. Jana Pawła II w Bełchatowie z siedzibą
w Bełchatowie – prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo
zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.; zwanej dalej
również „ustawą pzp” lub „pzp”), w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie
o udzielenie zamówienia na usługi pn. Usługi kompleksowego utrzymania czystości, w tym
obsługa pomieszczeń kuchenek oddziałowych, obrót bielizną oraz czynności pomocnicze
przy pacjencie (nr postępowania GZP/3800/10/2014).
Ogłoszenie o tym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej 12 kwietnia 2014 r. pod nr 2014/S_073-126051, z tym że 14 kwietnia 2014 r.
Zamawiający zamieścił ogłoszenie o zamówieniu w swojej siedzibie na tablicy ogłoszeń oraz
na swojej stronie internetowej (www.szpital-belchatow.pl), na której udostępnił również
od tego dnia specyfikację istotnych warunków zamówienia {zwaną również dalej w skrócie
„SIWZ” lub „s.i.w.z.”}.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp i została ustalona przez Zamawiającego na kwotę
8.002.742,06 zł, co stanowi równowartość 1.894.184,97 euro, w tym wartość
przewidywanych zamówień uzupełniających została określona na kwotę 1.302.529,63 zł,
co stanowi równowartość 308.298,33 euro.
23 września 2014 r. Zamawiający przesłał drogą elektroniczną Odwołującemu –
wykonawcom wspólnie ubiegającym się o udzielenie zamówienia: Vendi Servis sp. z o.o.
z siedzibą w Łodzi, Medassist sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie {zwanych dalej „Konsorcjum
Vendi”} – informację o wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez
Przedsiębiorstwo Produkcyjne, Handlowe i Usługowe „DELFA” B. P. z Warszawy {zwane
również dalej w skrócie „Delfa”}.
3 października 2014 r. Odwołujący wniósł – w formie elektronicznej opatrzonej
bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego
kwalifikowanego certyfikatu – do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie
{zachowując wymóg przekazania jego kopii Zamawiającemu} od powyższej czynności
Zamawiającego, a także od zaniechania przez Zamawiającego wykluczenia z postępowania
wykonawcy Delfa.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp:
1. Art. 24 ust. 2 pkt 4 oraz art. 89 ust. 1 pkt 5 – przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy
Delfa w sytuacji, gdy nie wykazał on, że spełnia warunki udziału w postępowaniu
Sygn. akt KIO 2062/14
dotyczące dysponowaniem odpowiednim potencjałem technicznym oraz osobami
zdolnymi do wykonania zamówienia – w terminie przewidzianym w przepisach ustawy
pzp, a w konsekwencji zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy podlegającego
wykluczeniu.
2. Art. 91 ust. 1 w zw. z art. 24 ust. 2 pkt 4, art. 89 ust. 1 pkt 5 – przez dokonanie wyboru
oferty wykonawcy Delfa, pomimo że winien on być wykluczony z postępowania, a jego
oferta winna być odrzucona.
3. Art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 26 ust. 3 – przez zaniechanie wykluczenia wykonawcy
Delfa z powodu niespełnienia warunki udziału w postępowaniu dotyczącego
dysponowania odpowiednim potencjałem technicznym oraz osobami zdolnymi do
wykonania zamówienia, w sytuacji, gdy na podstawie prawomocnego wyroku Krajowej
Izby Odwoławczej z 30 lipca 2014 r. (sygn. akt KIO 1433/14), uwzględniającego
w całości odwołanie, wykonawca ten winien być wykluczony.
4. Art. 7 ust. 1 – przez prowadzenie postępowania z naruszeniem zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców.
5. Art. 7 ust. 3 – przez udzielenie zamówienia Wykonawcy Delfa wybranemu niezgodnie
z przepisami ustawy pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. Unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
2. Unieważnienia czynności oceny ofert.
3. Dokonania czynności powtórnej oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej
spośród ważnych ofert.
Odwołujący sprecyzował okoliczności prawne i faktyczne uzasadniające wniesienie
odwołania w następujący sposób.
{pkt I. uzasadnienia odwołania}
Odwołujący podał, że w ogłoszeniu o zamówieniu (sekcja III pkt 2.1) oraz w rozdziale
VI pkt I SIWZ Zamawiający podał, że dokona oceny spełniania warunków udziału
w postępowaniu na podstawie załączonych do oferty dokumentów lub oświadczeń
wymaganych w SIWZ. Na potwierdzenie spełnienia warunku udziału w postępowaniu
dotyczącego dysponowania odpowiednim potencjałem technicznych oraz osobami zdolnymi
do wykonania zamówienia, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy pzp, Zamawiający
żądał załączenia do oferty wykazu osób, które będą uczestniczyć w wykonywaniu
zamówienia, w szczególności odpowiedzialnych za świadczenie usług, kontrolę jakości, wraz
z informacjami na temat ich kwalifikacji zawodowych, doświadczenia i wykształcenia
niezbędnych do wykonania zamówienia, a także zakresu wykonywanych przez nie czynności
Sygn. akt KIO 2062/14
oraz informacją o podstawie do dysponowania tymi osobami (wzór wykazu stanowi załącznik
nr 6 do SIWZ).
Zamawiający pismem z 25 czerwca 2014 r. wezwał na podstawie art. 26 ust. 3 pzp
wykonawcę Delfa uzupełnienia oferty o prawidłowo sporządzony wykaz osób, o którym
mowa w mowa w Rozdz. VI pkt 11.2) SIWZ, zgodnie z załącznikiem nr 6 SIWZ.
Odwołujący zarzucił, że w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego wykonawca
Delfa dokonał uzupełnienia dokumentów w postaci wykazu osób (załącznik nr 6 SIWZ)
w sposób, który nie potwierdza, że na dzień składania ofert spełnia warunki udziału
w postępowaniu, gdyż uzupełnione dokumenty nie zawierają żadnej daty, to jest nie wynika
z nich, że wykonawca spełnia warunki udziału w postępowaniu w terminie przewidzianym
przez przepisy ustawy pzp. Odwołujący wskazał, że art. 26 ust. 3 pzp jednoznacznie określa
termin, w którym wykonawcy mają potwierdzać spełnianie warunków udziału
w postępowaniu tj. nie później niż w dniu, w którym upłynął termin składania wniosków
o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert. W przedmiotowym
postępowaniu termin składania ofert został przewidziany na 16 czerwca 2014 r. Odwołujący
dodał, że z uzupełnionych dokumentów nie wynika w żaden sposób, że stan, jaki
potwierdzają, istniał na dzień składania ofert. Zamawiający nie posiada wiedzy, czy na dzień
składania ofert wykonawca dysponuje osobami posiadającymi odpowiednie doświadczenie
do wykonania zamówienia. Tym samym wykonawca nie udowodnił, że spełnia warunki
udziału w postępowaniu i daje rękojmię należytego wykonania zamówienia.
Odwołujący stwierdził, że dokument niezawierający daty jego wystawienia bądź
nie zawierający oświadczenia, od jakiej daty wykonawca spełnia warunek udziału
w postępowaniu nie czyni zadość dyspozycji art. 26 ust. 3 pzp {vide: wyrok Krajowej Izby
Odwoławczej z 7 sierpnia 2012 r., sygn. akt KIO 1610/12}. Uzupełnione na wezwanie
Zamawiającego dokumenty winny w sposób jednoznaczny, niebudzący jakichkolwiek
wątpliwości potwierdzać spełnianie warunków udziału w postępowaniu na dzień określony
przez ustawodawcę i nie mogą być przedmiotem domniemania Zamawiającego. Odwołujący
podkreślił, że tryb przewidziany w art. 26 ust. 3 pzp, dopuszczający możliwość uzupełniania
przez wykonawców brakujących, niezłożonych w ofercie dokumentów i oświadczeń jest
wyjątkiem od zasady, wynikającej z art. 44 ust. 1 pzp, składania dokumentów i oświadczeń
wraz z ofertą, i należy go stosować ściśle, nie dopuszczając interpretacji rozszerzającej.
Ustawodawca przewidział zatem, że w sytuacji dokumentów lub oświadczeń złożonych
w wyniku wezwania do uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 zdanie drugie pzp , dokumenty te
(jak również oświadczenia) mają potwierdzać spełnianie przez wykonawcę warunków udziału
w postępowaniu oraz spełnianie przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane
Sygn. akt KIO 2062/14
wymagań określonych przez Zamawiającego, nie później niż w dniu, w którym upłynął termin
składania wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert.
Odwołujący zarzucił w związku z powyższym, że zaniechanie wykluczenia
wykonawcy Delfa jest przejawem nierównego traktowania Wykonawców ubiegających się o
udzielenie przedmiotowego zamówienia, co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 pzp, a także art.
7 ust. 3 pzp, statuującego zasadę, że zamówienia udziela się wyłącznie wykonawcy
wybranemu zgodnie z przepisami ustawy pzp.
{pkt II. uzasadnienia odwołania}
Odwołujący stwierdził również, że nawet gdyby uznać, że powyższy zarzut był
przedmiotem rozstrzygnięcia przez Krajową Izbę Odwoławczą w sprawie o sygn. akt KIO
1433/14, należy stwierdzić, że w wyroku wydanym w tamtej sprawie Izba uwzględniła
w całości odwołanie z 9 lipca 2014 r. wniesione przez Odwołującego. Izba uznała
za zasadne zarzuty, że wykonawca Delfa nie potwierdził spełnienia warunku udziału
w postępowaniu w zakresie dysponowania odpowiednim potencjałem technicznym oraz
osobami zdolnymi do wykonania zamówienia. Odwołujący podkreślił, że Zamawiający,
pomimo przysługującego mu prawa zaskarżenia przedmiotowego wyroku, nie wniósł skargi
na orzeczenie Izby. Zdaniem Odwołującego ponieważ Zamawiający nie zakwestionował ww.
wyroku, winien wykluczyć wykonawcę Delfa z postępowania oraz odrzucić jego ofertę.
Odwołujący wniósł o przeprowadzenie dowodów z akt sprawy odwoławczej o sygn.
KIO 1433/14 w następującym zakresie: odwołania z 9 lipca 2014 r. wniesionego przez niego
– na okoliczność zarzutów w nim podnoszonych, a także z wyroku Izby z 30 lipca 2014 r.
(sygn. akt KIO 1433) – na okoliczność uwzględnienia odwołania.
8 października 2014 r. wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia:
DGP Catering Partner sp. z o.o. z siedzibą w Legnicyt, DERSŁAW sp. z o.o. z siedzibą
w Połańcu, DGP Clean Partner sp. z o.o. z siedzibą w Legnicy, DGP Dozorbud Grupa
Polska sp. z o.o. z siedzibą w Legnicy, Przedsiębiorstwo Usługowe GOS-ZEC sp. z o.o.
z siedzibą w Poznaniu {zwani dalej w skrócie „Konsorcjum DGP”} zgłosili do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej – w formie elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem
elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu –
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, wnosząc
o oddalenie odwołania jako bezzasadnego.
Konsorcjum DGP wskazało, że ma interes prawny w przystąpieniu do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego, gdyż złożyło ważną, niepodlegającą odrzuceniu
ofertę i jest zainteresowane rozstrzygnięciem postępowania zgodnie z przepisami prawa.
Sygn. akt KIO 2062/14
Izba uwzględniła na podstawie art. 185 ust. 4 pzp opozycję zgłoszoną względem tego
przystąpienia przez Odwołującego, gdyż uprawdopodobnił on brak interesu Kosorcjum DGP
w oddaleniu odwołania. Niesporna była okoliczność, że po ostatniej ocenie ofert Konsorcjum
DGP znajduje się na trzecim miejscu w rankingu ofert. Konsorcjum DGP mogłoby mieć
raczej interes w uwzględnieniu odwołania, skoro podkreśla, że złożyło ważną ofertę, a tym
samym ubiega się o udzielenie przedmiotowego zamówienia. W ocenie składu orzekającego
Izby powołanie się na zainteresowanie rozstrzygnięciem postępowania zgodnie z przepisami
prawa nie jest wystarczające, zwłaszcza że równie dobrze mogłoby być podniesione jako
uzasadnienie przystąpienia po przeciwnej stronie. Reasumując, wobec braku sprecyzowania
{ujawnienia} przez Konsorcjum DGP na czym polega jego interes w oddaleniu odwołania,
opozycja Odwołującego zasługiwała na uwzględnienie.
Ponieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych, a wpis od niego został
uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę.
16 października 2014 r. na posiedzeniu Zamawiający wniósł o odrzucenie odwołania
na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy pzp, gdyż Odwołujący powołał się wyłącznie na te
same okoliczności, które były przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie o sygn. akt
KIO 1433/14 dotyczącej poprzedniego odwołania wniesionego 11 lipca 2014 r. przez
Konsorcjum Vendi w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia.
W złożonej wraz z wnioskiem pisemnej odpowiedzi na odwołanie Zamawiający
wskazał, że porównanie treści obu odwołań jednoznacznie wskazuje na tożsamość stron,
zarzutów, okoliczności, podstawy prawnej zaskarżenia.
Zamawiający przywołał przy tym następujące stanowisko doktryny odnośnie
rozumienia normy wynikającej z art. 189 ust. 2 pkt 3 pzp: Należy wskazać, że hipoteza
normy prawnej wyrażonej w art. 189 ust. 2 pkt 4 powinna zostać odczytana w ten sposób,
iż przez wyrażenie „odwołujący powołuje się na te same okoliczności” należy rozumieć
okoliczności prawne i faktyczne, w tym w szczególności zarzuty (naruszenia określonych
przepisów ustawy), podstawy faktyczne zarzutów (czynność bądź zaniechanie
zamawiającego) oraz sformułowane na ich poparcie uzasadnienia faktyczne i prawne.
Należy podnieść, iż do uznania, że pod pojęciem „odwołujący powołuje się na te same
okoliczności”, kryje się powołanie analogicznych zarzutów, ustawodawca posłużyłby się
w art. 189 ust. 2 pkt 4 właśnie takim pojęciem – jednoznacznie rozumianym w nomenklaturze
ustawy – Prawo zamówień publicznych. {Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Paweł
Granecki, 2014, C.H. Beck}.
Sygn. akt KIO 2062/14
Zamawiający podał, że w pierwotnym odwołaniu Odwołujący odnośnie wykonawcy
Delfa podnosił dwa zarzuty: pierwszy – w zakresie posiadania wiedzy i doświadczenia (art.
22 ust. 1 pkt 2 pzp), drugi – w zakresie potencjału technicznego oraz osób zdolnych
do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp). Natomiast w aktualnym odwołaniu
powtarza się dokładnie ten sam zarzut braku wykluczenia wykonawcy Delfa, z uwagi
na niewykazanie spełnienia warunku udziału w zakresie potencjału technicznego oraz osób
zdolnych do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp).
Zamawiający zacytował identyczne brzmienie pierwszych punktów listy zarzutów
z obu odwołań oraz zacytował identyczne brzmienie uzasadnień dotyczących tych zarzutów.
W ocenie Zamawiającego przytoczone fragmenty jednoznacznie wskazują,
że Odwołujący w aktualnym odwołaniu powołuje się również na te same okoliczności,
zarzucając wykonawcy Delfa, że ten nie wykazał dysponowania odpowiednim potencjałem
technicznym oraz osobami zdolnymi do wykonania zamówienia w terminie przewidzianym w
przepisach ustawy pzp. W ten sposób Odwołujący oczywiście zmierza do sytuacji, w której
Krajowa Izba Odwoławcza rozpatrzy drugie odwołanie i zajmie się ponownie tymi samymi
zarzutami, które były już podnoszone przez Odwołującego we wcześniejszym odwołaniu.
Zamawiający podniósł, że norma prawna wyrażona w art. 189 ust. 2 pkt 4 ustawy pzp
wyraża zasadę koncentracji materiału procesowego, w tym zarzutów podnoszonych
w postępowaniu odwoławczym. Zamawiający przytoczył następujący fragment uzasadnienia
postanowienia Izby z 28 maja 2013 r. (sygn. akr KIO 1145/13): Izba wskazuje, iż odwołujący
nie może dwukrotnie, a taka sytuacja w niniejszym stanie faktycznym niewątpliwie ma
miejsce, wnieść odwołania z powołaniem się na te same okoliczności faktyczne, gdyż
rozstrzygnięcie odwołania opartego na określonych okolicznościach faktycznych powoduje
stan zbliżony do powagi rzeczy osądzonej. (...) Tym samym Izba uznała, iż w przedmiotowej
sprawie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 189 ust. 2 pkt 4 PrZamPubl.
Zamawiający zwrócił ponadto również uwagę na fakt, że zarzuty zawarte
w pierwszym z odwołań zostały rozstrzygnięte wyrokiem. Zamawiający przytoczył brzmienie
art. 192 ust. 2 pkt 1 pzp i podał, że wyrokiem z 30 lipca 2014 r. (sygn. akt KIO 1433/14) Izba
uwzględniła pierwsze z odwołań Odwołującego, co oznacza, że Izba stwierdziła naruszenie
przepisów ustawy.
Jednakże według Zamawiającego Odwołujący błędnie twierdzi, że wyrok uwzględniał
odwołanie w całości, a podstawą tezy odwołującego jest wyłącznie sam fakt uwzględnienia
odwołania, a nie treść wyroku i nakazu Izby. Zamawiający podniósł, że nie jest tak, jak
chciałby sugerować Odwołujący, że Izba wydaje wyłącznie wyrok uwzględniający odwołanie
w całości, gdyż Izba wydaje wyrok w razie stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy pzp,
wyłącznie w zakresie tak stwierdzonego naruszenia (art. 192 ust. 2 i 3 pzp). Zamawiający
Sygn. akt KIO 2062/14
wywiódł, że wszystkie z zarzutów zgłoszonych w pierwszym odwołaniu zostały rozpoznane
i zostały rozstrzygnięte. Uwzględniony został jednak wyłącznie jeden zarzut – naruszenia
przepisów w zakresie braku wykazania przez wykonawcę Delfa spełnienia warunków udziału
w zakresie posiadania wiedzy i doświadczenia, a więc dotyczący dyspozycji art. 22 ust. 1 pkt
2 pzp. Wyłącznie w takim zakresie Izba nakazała Zamawiającemu wezwanie tego
wykonawcy do uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału
w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia opisanego w Rozdzielę V pkt 2 ppkt 1b)
SIWZ z zastosowaniem procedury określonej w art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. {por. wyrok z 30
lipca 2014 r., sygn. akt KIO 1433/14} A contrario, skoro Izba w wyroku wskazała wyłącznie
na naruszenie dotyczące zakresu posiadania wiedzy i doświadczenia opisanego dokładnie
w rozdziale V pkt 2 ppkt 1b) SIWZ, czyli zakresu objętego dyspozycją art. 22 ust. 1 pkt 2 pzp,
pozostałe zarzuty nie były zasadne. Niezasadny był zatem i zarzut dotyczący potencjału
technicznego oraz osób zdolnych do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp), czyli
zarzut obecnie ponownie zgłaszany. Zamawiający wskazał, że zgodnie z art. 191 ust. 2 pzp
wydając wyrok, Izba bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania.
Zamawiający podsumował, że Izba rozpoznała zarzut i w dacie wyrokowania uznała, że nie
był on zasadny, a wyrok ograniczał się wyłącznie do innego zarzutu. Stąd zdaniem
Zamawiającego istnieje w tym zakresie stan powagi rzeczy osądzonej.
Zamawiający dodał, że art. 189 ust. 2 pkt 4 pzp w szerszym rozumieniu jest
przepisem zabezpieczającym realizację zasady koncentracji środków ochrony prawnej oraz
zapobiegającym ponownemu orzekaniu przez Izbę w tej samej sprawie, na podstawie tych
samych okolicznościach faktycznych i prawnych. W tym samym postępowaniu o zamówienie
publiczne te same okoliczności faktyczne i prawne mogą być tylko raz przedmiotem
odwołania wniesionego przez ten sam podmiot. Odmienna regulacja prowadziłaby bowiem
do naruszenia art. 366 kpc. Granice powagi rzeczy osądzonej określa przedmiot
rozstrzygnięcia i jego podstawa faktyczna, a jej granice podmiotowe obejmują tożsamość
obydwu stron postępowania odwoławczego {patrz: wyrok Izby z 17 czerwca 2013 r., sygn.
akt KIO 1305/13}.
Zamawiający załączył do odwołania kopie odwołań Konsorcjum Vendi z 9 lipca i 3
października 2014 r. i wniósł o przeprowadzenie z nich dowodów, a także o przeprowadzenie
dowodów z odwołania z 9 lipca 2014 r. wniesionego do Prezesa Izby, odpowiedzi na
odwołanie Zamawiającego z 25 lipca 2014 r. (znak GZP/0707/628/2014), a także z wyroku z
30 lipca 2014 r., znajdujących się w aktach sprawy odwoławczej o sygn. akt KIO 1434/14) –
na okoliczność powoływania się przez Odwołującego wyłącznie na te same okoliczności,
które były już przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę, tożsamość zarzutów, tożsamość
stron, tożsamość podstawy zaskarżenia {wszystkie trzy dokument}, a w szczególności
Sygn. akt KIO 2062/14
podnoszenia przez Odwołującego zarzutu braku wykluczenia wykonawcy Delfa z uwagi na
brak wykazania spełnienia warunku udziału w zakresie potencjału technicznego oraz osób
zdolnych do wykonania zamówienia (art. 22 ust. 1 pkt 3 pzp) {tylko odwołanie}, a także
rozstrzygnięcia tego zarzutu w pierwszym postępowaniu {tylko wyrok}.
Izba uwzględniła wnioski dowodowe Odwołującego i Zamawiającego w ten sposób,
że przeprowadziła dowód z obu odwołań, odpowiedzi na pierwsze odwołanie
Zamawiającego z 25 lipca 2014 r., a także odpisu wyroku Izby z 30 lipca 2014 r. wraz
z uzasadnieniem, które znalazły się w dokumentacji przedmiotowego postępowania
o udzielenie zamówienia, która została okazana w oryginale, a także złożona w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem.
Ponadto Izba przeprowadziła dowód z dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia w zakresie opisanym poniżej.
Na podstawie treści obu odwołań oraz dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia przesłanej w formie kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem przez
Zamawiającego, Izba ustaliła i zważyła , co następuje:
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie adekwatnie i zgodnie z rzeczywistym
stanem rzeczy przywołał okoliczności faktyczne co do tożsamości aktualnie wniesionego
odwołania z poprzednim odwołaniem wniesionym przez Konsorcjum Vendi, a także treścią
wyroku z 30 lipca 2014 r. Natomiast odwołanie nie jest w tym ostatnim zakresie miarodajne.
Uzupełniająco ustalono, co następuje:
Zarówno poprzednio {odwołanie zostało wniesione 11 lipca 2014 r. w formie
elektronicznej, kopia przekazana Zamawiającemu jest datowana na 9 lipca 2014 r.} jak
i aktualnie wniesione odwołanie {w tym przypadku kopia odwołania ma taką samą datę jak
dzień wniesienia odwołania w formie elektronicznej} dotyczą czynności wezwania przez
Zamawiającego pismem z 25 czerwca 2014 r., w trybie art. 26 ust. 3 pzp, wykonawcy Delfa
do uzupełnienia dokumentów o prawidłowo sporządzony wykazu osób, tj. z uwzględnieniem
informacji dotyczącej wymaganego doświadczenia osób w zakresie posiadania co najmniej
12-miesięcznego doświadczenia w pełnieniu podobnych funkcji (koordynatora / kierownika
obiektu) związanych z utrzymaniem czystości w zakładach opieki zdrowotnej. Rezultatem tej
czynności było uzupełnienie przez wykonawcę Delfa w zakreślonym terminie wykazu osób
o wymagane przez Zamawiającego informacje {pismo z 26 czerwca 2014 r. z załącznikami}.
Sygn. akt KIO 2062/14
Zarówno wykaz złożony wraz z ofertą, jak i wykaz uzupełniony nie zawierały daty
sporządzenia.
Poprzednio wniesione odwołanie jest niemal tożsame w brzmieniu z aktualnie
wniesionym odwołaniem w zakresie okoliczności związanych z zarzutem naruszenia przez
Zamawiającego art. 24 ust. 2 pkt 4 oraz art. 89 ust. 1 pkt 5 pzp oraz art. 91 ust. 1 pzp przez
zaniechanie wykluczenia wykonawcy Delfa za niewykazanie spełniania warunków udziału
w postępowaniu dotyczących dysponowania odpowiednim potencjałem technicznym oraz
osobami zdolnymi do wykonania zamówienia – w terminie przewidzianym w przepisach
ustawy pzp, w konsekwencji zaniechanie odrzucenia oferty tego wykonawcy, a także
dokonanie wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej.
Dodatkowo w poprzednim odwołaniu odwołujący zgłosił żądanie wykluczenia
wykonawcy Delfa oraz odrzucenia jego oferty.
Natomiast w aktualnie wniesionym odwołaniu dodatkowo wskazano na wstępie
naruszenie przez Zamawiającego art. 7 ust. 3 pzp w związku z wyborem oferty wykonawcy
Delfa, co zostało jednak analogicznie opisane w uzasadnieniu obu odwołań.
Jedyne novum aktualnie wniesionego odwołania stanowi wskazanie dodatkowo
na wyrok Izby z 30 lipca 2014 r. w sprawie 1433/14 jako przesądzającego, że wykonawca
Delfa powinien być wykluczony z postępowania, a jego oferta odrzucona, co zostało
wplecione w listę zarzutów na wstępie odwołania, a dodatkowo opisane w pkt II.
uzasadnienia.
Pomijając zarzuty dotyczące Konsorcjum DGP, poprzednie odwołanie zawierało
ponadto względem oferty wykonawcy Delfa: po pierwsze – analogicznie sformułowane
zarzuty – oparte na analogicznym uzasadnieniu, ale związane z niewykazaniem spełniania
warunków dotyczących wiedzy i doświadczenia, po drugie – odrębny zarzut dotyczący
niewykazania warunku dotyczącego wiedzy i doświadczenia w związku z załączeniem
dla wykonywanej usługi o charakterze ciągłym referencji, która została wystawiona wcześniej
niż 3 miesiące przed upływem terminu składania ofert, tj. w sposób sprzeczny z terminem
określonym w ustawie pzp {w odwołaniu nie wskazano dokładnie o naruszenie jakiego
przepisu chodzi}.
W odpowiedzi na poprzednio wniesione odwołanie {pismo z 25 lipca 2014 r.}
Zamawiający uznał za zasadny wyłącznie drugi z powyżej wymienionych zarzutów
i oświadczył, że ponieważ zaniechał w tym zakresie wezwania wykonawcy Delfa
do uzupełnienia dokumentu zawierającego błąd {niebędącego poświadczeniem dla nadal
wykonywanych usług wydanym nie wcześniej niż na 3 miesiące przed upływem składania
ofert} na podstawie art. 26 ust. 3 pzp, co jest czynnością obligatoryjną w toku badania
Sygn. akt KIO 2062/14
i oceny ofert, zobowiązany jest unieważnić czynność wyboru oferty najkorzystniejszej oraz
oceny ofert.
Natomiast Zamawiający uznał za niezasadne wszystkie pozostałe zarzuty
{powtórzone w aktualnie wniesionym odwołaniu}, obszernie uzasadniając swoje stanowisko,
co wyczerpuje większość treści odpowiedzi na odwołanie.
W wyroku z 30 lipca 2014 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1433/14 z odwołania
Konsorcjum Vendi Izba uwzględniła odwołanie i nakazała Zamawiającemu: unieważnienie
czynności wyboru najkorzystniejszej oferty oraz unieważnienie czynności oceny ofert
i powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym wezwanie wykonawcy: B. P.
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-
Handlowe „DELFA” B. P. z siedzibą w Warszawie do uzupełnienia dokumentów
potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu w zakresie wiedzy
i doświadczenia opisanego w Rozdziale V pkt 2 ppkt 1b) SIWZ z zastosowaniem procedury
określonej art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
W uzasadnieniu wyroku Izba odnotowała, że: Zamawiający pismem z dnia 25 lipca
2014 r. uwzględnił część zarzutów odwołania w zakresie dokonania wyboru oferty
wykonawcy P.P.H. i U. Delfa B. P., jednak nie wezwał ww. wykonawcy w spornym zakresie o
uzupełnienie brakujących dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
W następnym akapicie Izba uzasadniła uwzględnienie odwołania w następujący
sposób: Wobec uwzględnienia zarzutów odwołania w zakresie dotyczącym wykonawcy
P.P.H. i U. Delfa B. P. i niewezwania wykonawcy w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp należało
nakazać Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty oraz
unieważnienie czynności oceny ofert i powtórzenie czynności badania i oceny ofert, w tym
wezwanie wykonawcy : B. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą
Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe „DELFA” B. P. z siedzibą w Warszawie do
uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu w
zakresie wiedzy i doświadczenia opisanego w Rozdziale V pkt 2 ppkt 1b) SIWZ z
zastosowaniem procedury określonej art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.
W wykonaniu powyższego wyroku Zamawiający pismem z 5 sierpnia 2014 r. wezwał
wykonawcę Delfa na podstawie art. 26 ust. 3 pzp, w celu potwierdzenia spełniania warunków
udziału w postępowaniu dotyczących wiedzy i doświadczenia, do uzupełnienia dokumentów
oferty o prawidłowo wystawiony dokument poświadczenia należytego wykonania usługi.
W zakreślonym terminie wykonawca Delfa przesłał pismo z 7 sierpnia 2014 r.,
do którego załączył referencję wystawioną 16 lipca 2014 r.
Sygn. akt KIO 2062/14
W tak ustalonych okolicznościach Izba stwierdziła, że odwołanie podlega odrzuceniu.
Art. 189 ust. 2 ustawy pzp zawiera enumeratywne wyliczenie przesłanek
stanowiących podstawę odrzucenia odwołania, których zaistnienie w danej sprawie Izba
zobowiązana jest wziąć pod uwagę z urzędu, zgodnie z art. 189 ust. 4 pzp.
Izba stwierdziła zaistnienie co najmniej jednej przesłanki odrzucenia odwołania
w rozpoznawanej sprawie.
Jedną z podstaw odrzucenia odwołania, wynikającą z normy art. 189 ust. 2 pkt 4
pzp, jest powołanie się przez odwołującego wyłącznie na te same okoliczności, które były
przedmiotem rozstrzygnięcia przez Izbę w sprawie innego odwołania dotyczącego tego
samego postępowania {o udzielenie zamówienia}, wniesionego przez tego samego
odwołującego.
Izba podziela w tym zakresie w pełni ocenę prawną wyrażoną przez Zamawiającego
w odpowiedzi na odwołanie i uznaje ją za własną.
Dodatkowo Izba uznała za celowe odniesienie się do podnoszonego przez
Odwołującego na posiedzeniu argumentu, że aktualnie wniesione odwołanie w stosunku
do poprzedniego zawiera dodatkowo: po pierwsze – pkt 5 listy zarzutów (naruszenie art. 7
ust. 3 pzp), po drugie – okoliczność niewykonania wyroku Izby z 30 lipca 2014 r., który
uwzględnił poprzednio wniesione odwołanie.
Przede wszystkim Odwołujący nie dostrzega, że podstawą odrzucenia odwołania nie
jest tożsamość listy zarzutów na wstępie odwołania, ani listy zgłoszonych żądań, ani
tożsamość redakcji uzasadnienia odwołania {która akurat w tej sprawie niemal zachodzi},
ale powołanie się na te same okoliczności, czyli okoliczności prawne i faktyczne dotyczące
czynności lub zaniechań zamawiającego naruszających przepisy ustawy pzp, które były już
przedmiotem rozstrzygnięcia na skutek poprzedniego odwołania. Prawidłowe rozumienie
normy art. 189 ust. 2 pkt 4 pzp zostało trafnie oddane w tezie zacytowanej powyżej
z komentarza do ustawy pzp autorstwa P. Graneckiego.
Na marginesie należy zauważyć, że uzasadnienie poprzednio wniesionego odwołania
zawierało również zarzut naruszenia art. 7 ust. 3 pzp, gdyż został on w taki sam sposób ujęty
w uzasadnieniu obu odwołań.
Natomiast okoliczności dotyczące wydania wyroku z 30 lipca 2014 r. {które
w odwołaniu nie zostały przywołane w sposób zgodny z rzeczywistością} nie tworzą nowych
okoliczności, które uzasadniają nowe zarzuty związane z nowymi czynnościami
Sygn. akt KIO 2062/14
Zamawiającego, ale stanowią wypełnienie hipotezy art. 189 ust. 2 pkt 4 pzp w tym
postępowaniu odwoławczym.
Należy zauważyć, że wszystkie wymienione w odwołaniu naruszenia przepisów
ustawy pzp i wypunktowane na wstępie zarzuty są związane z zaniechaniem wykluczenia
wykonawcy Delfa za niewykazanie spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia {Zamawiający nie sprecyzował
w postępowaniu żadnego warunku w zakresie potencjału technicznego}, gdyż uzupełniony
na wezwanie Zamawiającego z 25 lipca 2014 r. wykaz osób nie zawiera żadnej daty.
Wszystkie inne zarzuty mają charakter wtórny, niesamodzielny, niesamoistny, tzn. żaden
z nich samodzielnie lub nawet łącznie nie mógłby być podstawą uwzględnienia odwołania,
jeżeli nie znalazłby potwierdzenia powyżej wyspecyfikowany zarzut zasadniczy.
Odwołujący stwarza jedynie pozory, że wnosi odwołanie od wyboru oferty z 1 lipca
2014 r., gdyż w rzeczywistości nie wskazuje na żadne okoliczności dotyczące
nieprawidłowości w zakresie badania i oceny ofert powtórzonego w związku z poprzednim
wyrokiem Izby. W wyroku tym Izba nakazała wezwanie wykonawcy Delfa w trybie art. 26 ust.
3 pzp do uzupełnienia dokumentów na potwierdzenie spełniania warunku udziału
dotyczącego wiedzy i doświadczenia opisanego w s.i.w.z. Odwołanie w ogóle nie odnosi się
do czynności wezwania do uzupełnienia dokumentów z 5 sierpnia 2014 r. i jej rezultatu,
stanowiących wykonanie wyroku z 30 lipca 2014 r. Zamiast tego odwołujący ponownie
odwołuje się od badania i oceny ofert z 1 lipca 2014 r., a konkretnie od rezultatów wezwania
z 25 czerwca 2014 r. do uzupełniania dokumentów na potwierdzenia spełniania warunku
dotyczącego dysponowania odpowiednim potencjałem osobowym. Tymczasem okoliczności
te były już przedmiotem rozpoznania przez Izbę, gdyż były zawarte w odwołaniu z 9 lipca
2014 r., które 11 lipca 2014 r. wniosło do Prezesa izby Konsorcjum Vendi.
Ponadto Odwołujący niezgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy twierdzi,
że uwzględnienie poprzedniego odwołania wynikało z uwzględnienia przez Izbę odwołania
w całości, w tym z uznania zasadności zarzutu dotyczącego niewykazania warunku
dotyczącego potencjału kadrowego, co stoi w oczywistej sprzeczności z sentencją wyroku
z 30 lipca 2014 r. Wynika z niej wprost, że potwierdzenie znalazł wyłącznie zarzut dotyczący
niewykazania warunku dotyczącego wiedzy i doświadczenia. Ponadto już na podstawie tej
sentencji ustalić można, że nie znalazły potwierdzenia zarzuty dotyczące niewykazania
warunków dotyczących wiedzy i doświadczenia oraz potencjału osobowego oparte
na analogicznych podstawach faktycznych, a związane z brakiem daty na wykazach
uzupełnionych przez wykonawcę Delfa za pismem z 26 czerwca 2014 r. Skutkiem
uwzględnienie tych zarzutów – których istotą jest, że uzupełnione w trybie art. 26 ust. 3 pzp
dokumenty muszą wykazywać spełnianie warunków udziału w postępowaniu nie później niż
Sygn. akt KIO 2062/14
w dniu, w którym upłynął termin składania ofert – mogłoby być wyłącznie nakazanie
odrzucenia oferty wykonawcy Delfa. Ponadto z uzasadnienia wyroku wynika wprost, że Izba
uwzględniła odwołanie wyłącznie w takim zakresie, w jakim uprzednio uznał zarzuty
Zamawiający, który w odpowiedzi na odwołanie uznał za zasadny wyłącznie zarzut związany
z nieaktualnością poświadczenia należytego wykonania usługi. Zamawiający nie uznał
natomiast pozostałych zarzutów, w tym zarzutów odnośnie niewykazania przez wykonawcę
Delfa spełniania warunku dotyczącego dysponowania osobami zdolnymi do wykonania
zamówienia, a Izba nie dokonała odmiennego rozstrzygnięcia tych zarzutów.
Ponadto należy stwierdzić, że ponieważ nieodrzucenie oferty wykonawcy Delfa
z uwagi na niewykazanie spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
dysponowania osobami zdolnymi do wykonania zamówienia jest zgodne z wyrokiem Izby
z 30 lipca 2014 r., odwołanie podlega odrzuceniu również na podstawie normy art. 189 ust.
2 pkt 5 pzp, gdyż dotyczy w ten sposób czynności {zaniechania}, którą Zamawiający wykonał
zgodnie z treścią tego wyroku.
Wreszcie, z uwagi na brak w odwołaniu zarzutów dotyczących badania i oceny ofert
przeprowadzonej w wyniku wyroku Izby z 30 lipca 2014 r., odwołanie podlega odrzuceniu
jako wniesione po upływie terminu określonego w ustawie, tj. 10-dniowego terminu, o którym
mowa w art. 182 ust. 1 pkt 1 pzp, który należy liczyć od zawiadomienia przez
Zamawiającego z 1 lipca 2014 r.
Wobec stwierdzenia zajścia przesłanek odrzucenia odwołania, Izba nie mogła
merytorycznie rozpoznać odwołania, które podlega obligatoryjnemu odrzuceniu na podstawie
przepisu art. 189 ust. 2 pkt 3, 4 i 5 ustawy pzp. Z tego względu, Izba – działając
na podstawie przepisu art. 192 ust. 1 zdanie 2 w zw. z art. 189 ust. 3 ustawy pzp – odrzuciła
odwołanie na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Prawo zamówień publicznych oraz zgodnie z p § 3
pkt 1 i 2 oraz § 5 ust. 3 pkt 1 i ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15
marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238),
obciążając Odwołującego tymi kosztami w postaci uiszczonego przez niego wpisu oraz
uzasadnionymi kosztami Zamawiającego w postaci wynagrodzenia pełnomocnika, zgodnie
ze złożonym do zamknięcia rozprawy rachunkiem (fakturą VAT), a także opłaty skarbowej
Sygn. akt KIO 2062/14
od pełnomocnictwa, zgodnie z potwierdzeniem jej uiszczenia złożonym na posiedzeniu.
Wobec braku jakiejkolwiek aktywności drugiego pełnomocnika, Izba nie uznała za
uzasadnione koszty postępowania odwoławczego kosztów opłaty skarbowej od drugiego
pełnomocnictwa. Ponadto Izba nie zasądziła wnioskowanych kosztów dojazdu samochodem
na wyznaczone posiedzenie Izby z uwagi na brak złożenia w tym zakresie jakichkolwiek
rachunków do zamknięcia rozprawy.
Przewodniczący: ………………………..