I CK 725/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-09-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CK 725/04
POSTANOWIENIE
Dnia 7 stycznia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski
w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej "S.(...)" w W.
przeciwko B.(...) Spółce z o.o. w W.
o ustalenie i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 stycznia 2005 r.,
na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 czerwca
2004 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca kasację.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 25 czerwca 2004 r. zmienił zaskarżony wyrok w
ten sposób, że zasądził od pozwanej B.(...) sp. z o.o. na rzecz Spółdzielni
mieszkaniowej „S.(...)” kwotę 684 009 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 17 grudnia
2002 r. do dnia zapłaty i w pozostałej części powództwo i apelację powódki oddalił.
W kasacji strona pozwana wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3933
§ 1 k.p.c., w obecnym brzmieniu, kasacja obok oznaczenia
zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem zakresu zaskarżenia, przytoczenia podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia, oraz wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z
oznaczeniem zakresu uchylenia lub zmiany – powinna, zawierać jako jeden z
elementów konstrukcyjnych, także przedstawienie okoliczności uzasadniających jej
rozpoznanie. Ustawodawca nowelizując art. 3933
k.p.c., nie tylko postawił kasacji nowe,
2
dodatkowe wymagania, ale także zmienił językową i logiczną strukturę przepisu, dzieląc
go na dwa paragrafy, wyraźnie rozgraniczył wymagania konstrukcyjne kasacji określone
w paragrafie pierwszym, których spełnienie sprawia, że podejmowana przez stronę
czynność procesowa nosi cechy tego środka odwoławczego, od wymagań stawianych
kasacji jako pismu procesowemu, o których mowa w paragrafie drugim.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że braki kasacji w zakresie
elementów konstrukcyjnych powodują, że kasacja jest dotknięta tzw. brakiem istotnym,
nieusuwalnym w trybie właściwym dla uzupełnienia braków formalnych i w związku z
tym podlega odrzuceniu a limine (por. np. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1938 r., C III 319/37, Zb. Urz. 1938, poz. 303 albo
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2000 r. II CKN 711/00 OSNC 2000,
nr 7- 8, poz. 151).
Odwołanie się do uzasadnienia podstaw kasacyjnych, bez przedstawienia
okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji nie stanowi spełnienia obowiązku
określonego w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12
grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52). Ze względu bowiem na
charakter postępowania kasacyjnego i wysoki stopień jego sformalizowania nie jest
dopuszczalna wykładnia kasacji w kierunku ustalenia okoliczności uzasadniających jej
rozpoznanie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2001 r., V CZ
131/00, OSNC 2001, nr 10, poz. 156). Podobnie zatem, jak przytoczenie podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia, koniecznym jest wyraźne wskazanie w tej skardze
okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie. Nie są to jednak obowiązki tożsame i inna
jest ich funkcja.
Przedstawienie okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji, aczkolwiek nie
wiąże Sądu Najwyższego, ma na celu wykazanie, że skarga ta nie powinna spotkać się
z odmową przyjęcia jej do rozpoznania (art. 393 k.p.c.). Ponieważ wstępne badanie
kasacji odbywa się przed właściwym jej rozpoznaniem, a więc przed podjęciem oceny,
czy przytoczone w kasacji podstawy są usprawiedliwione, należy dojść do wniosku, że
Sąd Najwyższy powinien dysponować także tymi argumentami strony skarżącej, które –
jej zdaniem – doprowadzą do pozytywnego wyniku przedsądu.
Z tego względu spełnienie obowiązku określonego w art. 3933
§1 pkt 3 k.p.c.
wymaga przedstawienia wyodrębnionego wywodu, który odnosi się do co najmniej
jednej z wyraźnie powołanych w kasacji przesłanek określonych w art. 393 § 1 i 2 k.p.c.
Tymczasem skarżący wskazał jedynie iż „okolicznością uzasadniającą rozpoznanie
3
kasacji jest konieczność określenia wynikających z art. 378 § 1 granic, w jakich sąd
drugiej instancji rozpoznać może apelację w szczególności kontekście wymogów
stawianych apelacji w art. 368 § 1 k.p.c. pkt 5 k.p.c. a także art. 386 § 4”.
W judykaturze wyjaśniono, że nie jest spełnieniem omawianego wymagania samo
posłużenie się przez skarżącego sformułowaniem ustawy (por. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 6 listopada 2002 r. , II CK 85/02, nie publ.). W sprawie natomiast
tylko ograniczono się w zasadzie do powołania artykułów kodeksu postępowania
cywilnego i nawet nie przywołano ich treści. W istocie brak jest zatem wyartykułowania
istotnego zagadnienia prawnego.
Poza tym gdyby kasacja zawierała okoliczności uzasadniające jej rozpoznanie
należałoby rozważyć, czy ze względu na rodzaj sprawy jest ona dopuszczalna, tj. czy
nie jest wyłączona przez regulację zawartą w art. 3921
§ 2 pkt 1 k.p.c.
Wobec więc nie spełnienia wymagania określonego w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c.
kasacja musiała ulec odrzuceniu (art. 3937
§ 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 7 stycznia 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski
w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej "S.(...)" w W.
przeciwko B.(...) Spółce z o.o. w W.
o ustalenie i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 stycznia 2005 r.,
na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 czerwca
2004 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca kasację.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 25 czerwca 2004 r. zmienił zaskarżony wyrok w
ten sposób, że zasądził od pozwanej B.(...) sp. z o.o. na rzecz Spółdzielni
mieszkaniowej „S.(...)” kwotę 684 009 zł, z ustawowymi odsetkami od dnia 17 grudnia
2002 r. do dnia zapłaty i w pozostałej części powództwo i apelację powódki oddalił.
W kasacji strona pozwana wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3933
§ 1 k.p.c., w obecnym brzmieniu, kasacja obok oznaczenia
zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem zakresu zaskarżenia, przytoczenia podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia, oraz wniosku o uchylenie lub zmianę orzeczenia z
oznaczeniem zakresu uchylenia lub zmiany – powinna, zawierać jako jeden z
elementów konstrukcyjnych, także przedstawienie okoliczności uzasadniających jej
rozpoznanie. Ustawodawca nowelizując art. 3933
k.p.c., nie tylko postawił kasacji nowe,
2
dodatkowe wymagania, ale także zmienił językową i logiczną strukturę przepisu, dzieląc
go na dwa paragrafy, wyraźnie rozgraniczył wymagania konstrukcyjne kasacji określone
w paragrafie pierwszym, których spełnienie sprawia, że podejmowana przez stronę
czynność procesowa nosi cechy tego środka odwoławczego, od wymagań stawianych
kasacji jako pismu procesowemu, o których mowa w paragrafie drugim.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że braki kasacji w zakresie
elementów konstrukcyjnych powodują, że kasacja jest dotknięta tzw. brakiem istotnym,
nieusuwalnym w trybie właściwym dla uzupełnienia braków formalnych i w związku z
tym podlega odrzuceniu a limine (por. np. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1938 r., C III 319/37, Zb. Urz. 1938, poz. 303 albo
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2000 r. II CKN 711/00 OSNC 2000,
nr 7- 8, poz. 151).
Odwołanie się do uzasadnienia podstaw kasacyjnych, bez przedstawienia
okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji nie stanowi spełnienia obowiązku
określonego w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12
grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52). Ze względu bowiem na
charakter postępowania kasacyjnego i wysoki stopień jego sformalizowania nie jest
dopuszczalna wykładnia kasacji w kierunku ustalenia okoliczności uzasadniających jej
rozpoznanie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2001 r., V CZ
131/00, OSNC 2001, nr 10, poz. 156). Podobnie zatem, jak przytoczenie podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia, koniecznym jest wyraźne wskazanie w tej skardze
okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie. Nie są to jednak obowiązki tożsame i inna
jest ich funkcja.
Przedstawienie okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji, aczkolwiek nie
wiąże Sądu Najwyższego, ma na celu wykazanie, że skarga ta nie powinna spotkać się
z odmową przyjęcia jej do rozpoznania (art. 393 k.p.c.). Ponieważ wstępne badanie
kasacji odbywa się przed właściwym jej rozpoznaniem, a więc przed podjęciem oceny,
czy przytoczone w kasacji podstawy są usprawiedliwione, należy dojść do wniosku, że
Sąd Najwyższy powinien dysponować także tymi argumentami strony skarżącej, które –
jej zdaniem – doprowadzą do pozytywnego wyniku przedsądu.
Z tego względu spełnienie obowiązku określonego w art. 3933
§1 pkt 3 k.p.c.
wymaga przedstawienia wyodrębnionego wywodu, który odnosi się do co najmniej
jednej z wyraźnie powołanych w kasacji przesłanek określonych w art. 393 § 1 i 2 k.p.c.
Tymczasem skarżący wskazał jedynie iż „okolicznością uzasadniającą rozpoznanie
3
kasacji jest konieczność określenia wynikających z art. 378 § 1 granic, w jakich sąd
drugiej instancji rozpoznać może apelację w szczególności kontekście wymogów
stawianych apelacji w art. 368 § 1 k.p.c. pkt 5 k.p.c. a także art. 386 § 4”.
W judykaturze wyjaśniono, że nie jest spełnieniem omawianego wymagania samo
posłużenie się przez skarżącego sformułowaniem ustawy (por. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 6 listopada 2002 r. , II CK 85/02, nie publ.). W sprawie natomiast
tylko ograniczono się w zasadzie do powołania artykułów kodeksu postępowania
cywilnego i nawet nie przywołano ich treści. W istocie brak jest zatem wyartykułowania
istotnego zagadnienia prawnego.
Poza tym gdyby kasacja zawierała okoliczności uzasadniające jej rozpoznanie
należałoby rozważyć, czy ze względu na rodzaj sprawy jest ona dopuszczalna, tj. czy
nie jest wyłączona przez regulację zawartą w art. 3921
§ 2 pkt 1 k.p.c.
Wobec więc nie spełnienia wymagania określonego w art. 3933
§ 1 pkt 3 k.p.c.
kasacja musiała ulec odrzuceniu (art. 3937
§ 2 k.p.c.).