IV CSK 344/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-08-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 344/07
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku M. Ż.
przy uczestnictwie S. Ż. i in. ,
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 listopada 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy oraz skargi kasacyjnej
uczestnika postępowania S. Ż.
od postanowienia Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 19 kwietnia 2007 r.,
I. odrzuca skargę kasacyjną wnioskodawcy M. Ż.;
II. odmawia przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej
uczestnika S. Ż.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2007 r. Sąd Okręgowy w Ł. zmienił
postanowienie Sądu pierwszej instancji i oddalił wniosek M. Ż. o zmianę
postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po K. Ż.
Od postanowienia tego wnieśli skargi kasacyjne wnioskodawca oraz
uczestnik S. Ż.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Przysługująca od prawomocnych orzeczeń skarga kasacyjna, jako
nadzwyczajny środek zaskarżenia, w ramach którego Sąd Najwyższy kontroluje
wyłącznie stosowanie prawa, ma na celu – w interesie publicznym – ujednolicanie
orzecznictwa sądów powszechnych rozstrzyganie spraw precedensowych oraz
o istotnym znaczeniu dla orzecznictwa sądowego.
Skarżący uczestnik S. Ż. uzasadnił wniosek o przyjęcie skargi do
rozpoznania występowaniem istotnego zagadnienia prawnego, czy kategoryczne
stwierdzenie przez spadkodawcę, że odwołuje wszystkie uprzednie testamenty
może być odmiennie tłumaczone w oparciu o treść art. 948 § 1 k.c., a ponadto „jak
daleko z uwagi na treść wyżej wymienionego przepisu może sięgać wykładnia
sądowa co do treści rozporządzenia testamentowego”.
Zagadnienie wykładni testamentu, w tym w szczególności ustalania woli
spadkodawcy przy uwzględnieniu wszystkich znanych i istotnych okoliczności, było
już przedmiotem licznych orzeczeń Sądu Najwyższego i wypowiedzi
w piśmiennictwie prawniczym. Chociaż w skardze wnioskodawcy zagadnieniu
nadano formę uogólnioną, to w istocie sprowadza się ono do oceny pewnych
kwestii o charakterze jednostkowym, które pojawiły się na tle konkretnych,
specyficznych okoliczności sprawy i dotyczy twierdzeń i zarzutów mających
przekonać o zasadności podstawy kasacyjnej naruszenia art. 948 § 1 k.c.
Wobec tego, ze skarżący uczestnik nie wykazał występowania w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c., Sąd Najwyższy
odmówił przyjęcia jego skargi kasacyjnej do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
Wnioskodawca M. Ż. uzasadnił wniosek o przyjęcie jego skargi do
rozpoznania tym, że jest ona oczywiście uzasadniona, bowiem „sformułowania
testamentu z dnia 10.XI.2005 r. są jednoznaczne, a ich interpretacja przy pomocy
3
okoliczności sporządzenia testamentu nie może prowadzić do jego uzupełnienia
czyli uzupełnienia woli testatora”.
W wypadku, gdy skarżący twierdzi, że jego skarga jest oczywiście
uzasadniona, powinien przedstawić argumentację prawną, wyjaśniającą, w czym ta
oczywistość się wyraża oraz uzasadnić to twierdzenie, przy uwzględnieniu, że
„oczywista” zasadność skargi to jej zasadność ewidentna, niewątpliwa, możliwa do
stwierdzenia bez głębszej analizy (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 75). Skarga kasacyjna
wnioskodawcy, ograniczająca się w analizowanym zakresie do zacytowanych
stwierdzeń, nie zawiera wymaganego uzasadnienia wniosku.
Nieusuwalny brak odpowiadającego ustawowym wymaganiom uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, powoduje odrzucenie skargi
kasacyjnej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ
61/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 75). Uzasadniało to odrzucenie skargi wnioskodawcy
przez Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
kg
POSTANOWIENIE
Dnia 23 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku M. Ż.
przy uczestnictwie S. Ż. i in. ,
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 listopada 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy oraz skargi kasacyjnej
uczestnika postępowania S. Ż.
od postanowienia Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 19 kwietnia 2007 r.,
I. odrzuca skargę kasacyjną wnioskodawcy M. Ż.;
II. odmawia przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej
uczestnika S. Ż.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2007 r. Sąd Okręgowy w Ł. zmienił
postanowienie Sądu pierwszej instancji i oddalił wniosek M. Ż. o zmianę
postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po K. Ż.
Od postanowienia tego wnieśli skargi kasacyjne wnioskodawca oraz
uczestnik S. Ż.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Przysługująca od prawomocnych orzeczeń skarga kasacyjna, jako
nadzwyczajny środek zaskarżenia, w ramach którego Sąd Najwyższy kontroluje
wyłącznie stosowanie prawa, ma na celu – w interesie publicznym – ujednolicanie
orzecznictwa sądów powszechnych rozstrzyganie spraw precedensowych oraz
o istotnym znaczeniu dla orzecznictwa sądowego.
Skarżący uczestnik S. Ż. uzasadnił wniosek o przyjęcie skargi do
rozpoznania występowaniem istotnego zagadnienia prawnego, czy kategoryczne
stwierdzenie przez spadkodawcę, że odwołuje wszystkie uprzednie testamenty
może być odmiennie tłumaczone w oparciu o treść art. 948 § 1 k.c., a ponadto „jak
daleko z uwagi na treść wyżej wymienionego przepisu może sięgać wykładnia
sądowa co do treści rozporządzenia testamentowego”.
Zagadnienie wykładni testamentu, w tym w szczególności ustalania woli
spadkodawcy przy uwzględnieniu wszystkich znanych i istotnych okoliczności, było
już przedmiotem licznych orzeczeń Sądu Najwyższego i wypowiedzi
w piśmiennictwie prawniczym. Chociaż w skardze wnioskodawcy zagadnieniu
nadano formę uogólnioną, to w istocie sprowadza się ono do oceny pewnych
kwestii o charakterze jednostkowym, które pojawiły się na tle konkretnych,
specyficznych okoliczności sprawy i dotyczy twierdzeń i zarzutów mających
przekonać o zasadności podstawy kasacyjnej naruszenia art. 948 § 1 k.c.
Wobec tego, ze skarżący uczestnik nie wykazał występowania w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c., Sąd Najwyższy
odmówił przyjęcia jego skargi kasacyjnej do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
Wnioskodawca M. Ż. uzasadnił wniosek o przyjęcie jego skargi do
rozpoznania tym, że jest ona oczywiście uzasadniona, bowiem „sformułowania
testamentu z dnia 10.XI.2005 r. są jednoznaczne, a ich interpretacja przy pomocy
3
okoliczności sporządzenia testamentu nie może prowadzić do jego uzupełnienia
czyli uzupełnienia woli testatora”.
W wypadku, gdy skarżący twierdzi, że jego skarga jest oczywiście
uzasadniona, powinien przedstawić argumentację prawną, wyjaśniającą, w czym ta
oczywistość się wyraża oraz uzasadnić to twierdzenie, przy uwzględnieniu, że
„oczywista” zasadność skargi to jej zasadność ewidentna, niewątpliwa, możliwa do
stwierdzenia bez głębszej analizy (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 75). Skarga kasacyjna
wnioskodawcy, ograniczająca się w analizowanym zakresie do zacytowanych
stwierdzeń, nie zawiera wymaganego uzasadnienia wniosku.
Nieusuwalny brak odpowiadającego ustawowym wymaganiom uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, powoduje odrzucenie skargi
kasacyjnej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ
61/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 75). Uzasadniało to odrzucenie skargi wnioskodawcy
przez Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
kg