Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 92/08
POSTANOWIENIE
Dnia 17 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w E. z dnia 8 maja 2008 r., sygn. akt I Cz (…),
w sprawie z powództwa S. W.
przeciwko A. K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 grudnia 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 8 maja 2008 r. Sąd Okręgowy w E. oddalił zażalenie
pozwanego A. K. na postanowienie Sądu Rejonowego w B. z dnia 5 marca 2008 r. w
przedmiocie przywrócenia terminu i odrzucenia sprzeciwu od nakazu zapłaty. Podstawą
skargi jest naruszenie przepisu art. 115 k.c. w zw. z art. 165 § 1 k.p.c., art. 139 § 1 i 2
k.p.c. w zw. z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca
1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę
w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 62, poz. 697) oraz art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art.
367 § 3 k.p.c. Jak wskazał skarżący, przez wydanie orzeczenia została wyrządzona
szkoda poprzez brak możliwości zaskarżenia nakazu zapłaty, którym zasądzono kwotę
3184 zł, w sytuacji gdy skarżący przed wytoczeniem powództwa zapłacił dochodzoną
kwotę. Zarzucał także, że zażalenie rozpoznane zostało w składzie jednego sędziego,
co stanowi o nieważności postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Wymaganie
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz określającego czas jej
powstania, postać i związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z
prawem (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, nie publ., z
dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, nie publ., z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP
19/05, nie publ.). Skarżący tego obowiązku nie spełnił. Wskazała jedynie, że został
wydany w stosunku do niego nakaz zapłaty.
Nie jest spełnieniem omawianego wymagania odwołanie się do szkody
hipotetycznej, a nawet obiektywnie pewnej, ale takiej, która jeszcze nie wystąpiła. W
celu uprawdopodobnienia nie wystarczy również odwołanie się tylko do faktów
powszechnie znanych lub życiowego doświadczenia. W postanowieniu
z 27 października 2005 r., (V CNP 28/2005, niepubl.) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że skarga
o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem nie służy
zapobieganiu wyrządzenia szkody mogącej powstać wskutek wydania orzeczenia
sądowego.
Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym, niniejsza skargę aprobuje pogląd, że
skarżący może powoływać się tylko na taką szkodę, która została już wyrządzona na
skutek wydania zaskarżonego orzeczenia, a nie na szkodę, która może powstać dopiero
w przyszłości. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia nie służy bowiem zapobieganiu wyrządzeniu szkody, mogącej powstać na
skutek jego wydania, lecz jest środkiem prawnym, który w razie jego uwzględnienia
będzie stanowić podstawę wystąpienia z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o
naprawienie szkody wyrządzonej tym orzeczeniem (art. 4171
§ 2 k.c.; tak SN w
postanowieniu z dnia 15 lutego 2006 r., IV CNP 7/05, podobnie w postanowieniu SN z
dnia 27 lipca 2007 r., I BU 6/07, OSNP 2008/17-18/271).
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu niejawnym
m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Z tych
względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
3
Marginalnie już tylko należy wskazać, że przepisy o składzie sądu w niniejszej
sprawie regulują przepisy art. 50510
w związku z art. 4971
i nast. k.p.c., a nie przepisy
przytoczone w skardze.