Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III PK 119/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 3 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maciej Pacuda
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa J. W.
przeciwko Urzędowi Gminy w J.
i Zespołowi Szkół Nr 1 w J.
o ustalenie, że powódka jest pracownikiem Urzędu Gminy w J., zasądzenie
wynagrodzenia, przywrócenie do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 czerwca 2014 r.,
skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w L.
z dnia 22 maja 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego
Sądowi Okręgowemu w L.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 31 stycznia 2013 r. Sąd Rejonowy w P. ustalił, że powódka J. W.
jest pracownikiem Urzędu Gminy w J. od 1 stycznia 2011 r. i że jej stosunek pracy
2
trwa oraz zasądził od Urzędu Gminy szczegółowo określone w wyroku kwoty. W
pkt. 3 wyroku Sąd oddalił powództwo o przywrócenie do pracy skierowane
przeciwko Zespołowi Szkół Nr 1 w J.
W uzasadnieniu wyroku podniesiono przede wszystkim, że powódka wniosła
pozew przeciwko Zespołowi Szkół nr 1 w J., domagając się uznania
wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne oraz zasądzenia wynagrodzenia.
W toku sporu, powódka zmodyfikowała powództwo i domagała się przywrócenia do
pracy lub zasądzenia od pozwanego odszkodowania. Następnie w piśmie
procesowym z 7 listopada 2012 r. złożyła wniosek o wezwanie do udziału po
stronie pozwanej Urzędu Gminy w J., domagając się ustalenia, że jest jego
pracownikiem oraz wnosiła o zasądzenie od Urzędu Gminy wynagrodzenia za czas
od rozwiązania stosunku pracy.
Sąd Rejonowy ustalił, że powódka 1 września 1987 r. zawarła umowę o
pracę z Gminnym Zespołem Ekonomiczno-Administracyjnym Szkół w J. na
stanowisku woźnej oddziałowej w przedszkolu, a następnie od 25 czerwca 1989 r.
jako samodzielny referent ds. finansowych. Stosunek pracy został rozwiązany z 28
lutego 1994 r. w związku z likwidacją Gminnego Zespołu Ekonomiczno-
Administracyjnego Szkół i przejęciem przez Szkołę Podstawową w J. funkcji
finansowania szkół na terenie gminy. Od 1 marca 1994 r. powódka została
zatrudniona w Szkole Podstawowej […] w J. w księgowości na stanowisku
specjalisty do spraw finansowych. W związku z przejęciem przez Gminę w J. od 1
stycznia 1996 r. prowadzenia szkół podstawowych i utworzeniem Samorządowego
Zespołu Ekonomiczno- Administracyjnego Oświaty, dyrektor Szkoły Podstawowej
rozwiązał z powódką 31 grudnia 1995 r. umowę o pracę za porozumieniem, a
powódka od 1 stycznia 1996 r. stała się pracownikiem Samorządowego Zespołu
Ekonomiczno- Administracyjnego Oświaty, dalej jako specjalista do spraw
finansowych.
W maju 2000 r. powódka otrzymała od Zarządu Gminy w J. zawiadomienie
w trybie art. 231
§ 3 k.p., że 30 czerwca 2000 r. następuje likwidacja Zespołu
Ekonomiczno-Administracyjnego Oświaty w J., łącząca się z przejęciem
likwidowanego zakładu przez Szkołę Podstawową w J. Od 1 lipca 2000 r. powódka
ponownie stała się pracownikiem Szkoły Podstawowej […] w J. na stanowisku
3
specjalisty do spraw finansowych. Oprócz powódki, sprawami finansowo
księgowymi dla szkoły podstawowej, gimnazjum i przedszkola zajmowała się B. K.,
zaś sprawami księgowości w Zespole Szkół […] zajmowały się dwie inne osoby.
Zarządzeniem Nr […] z dnia 24 sierpnia 2010 r. Wójt Gminy J. w celu
prawidłowego i efektywnego wykonywania zadań związanych z obsługą finansową
szkół, dla których organem prowadzącym jest Gmina J., podjął działania
zmierzające do organizacji z dniem 1 września 2010 r. wspólnej obsługi finansowej.
Wykonanie tego zarządzenia powierzył dyrektorom szkół. Pismem z 22 grudnia
2010 r. Dyrektor Szkoły Podstawowej w J. poinformował Wójta, że nie jest w stanie
zrealizować nałożonego na niego polecenia związanego z organizacją wspólnej
obsługi finansowej szkół i wnosił o przejęcie obsługi finansowo-księgowej
wszystkich placówek oświatowych od 1 stycznia 2011 r. przez organ prowadzący.
Także dyrektor Zespołu Szkół w J. 1 stycznia 2011 r. powierzył prowadzenie
obsługi finansowej organowi prowadzącemu.
Na początku 2011 roku Wójt Gminy J. ogłosił nabór na jedno wolne
stanowisko Głównego Księgowego Jednostek Oświatowych oraz na dwa wolne
stanowiska podinspektorów w referacie finansowo-podatkowym. Powódka zgłosiła
się na stanowisko podinspektora, jednak 21 marca 2011 r. Komisja Rekrutacyjna
poinformowała ją, iż nie spełnia wymogu posiadania wyższego wykształcenia. Po
zakończeniu procedury naboru na stanowisko Głównego Księgowego Jednostek
Oświatowych wybrany został J. G. oraz A. A. i B. W. na stanowiska
podinspektorów Urzędu Gminy w J. Od lutego 2011 r. swoją pracę na stanowisku
Głównego Księgowego dla wszystkich placówek oświatowych prowadzonych przez
Gminę J. wykonywał J. G., a sprawami płac dla tych jednostek oświatowych
zajmowała od stycznia 2011 r. powódka oraz od marca 2011 r. także A. A., z tym,
że J. G. był przełożonym tylko dla A. A.
Po 1 stycznia 2011 r. J. W. zajmowała się nadal naliczaniem wynagrodzenia
dla pracowników Szkoły Podstawowej, Gimnazjum i Samorządowego Przedszkola,
a także od lutego 2011 r. naliczała wynagrodzenie dla pracowników Zespołu Szkół.
Powódka od marca 2011 r. pomagała i przyuczała do pracy A. A., która wcześniej
nie pracowała w oświacie. Wypłaty przygotowywała dla pracowników wszystkich
placówek oświatowych prowadzonych przez Gminę J. aż do momentu odejścia na
4
długotrwałe zwolnienie lekarskie. Zakres czynności dla powódki po 1 stycznia 2011
r. na piśmie nie uległ zmianie, a swoją pracę wykonywała na terenie Szkoły
Podstawowej w J.
Uchwałą Rady Gminy J. z 15 kwietnia 2011 r. połączono 1 września 2011 r.
Szkołę Podstawową i Przedszkole Samorządowe w Zespół Szkół Nr 1 w J. Także
Uchwałą Rady Gminy J. z 15 kwietnia 2011 r. zlikwidowano Zespół Szkół w J. […]
oraz utworzono 1 września 2011 r. Zespół Szkół Nr 2, w skład którego weszły
następujące szkoły: Technikum, Technikum Uzupełniające dla Dorosłych, Szkoła
Policealna, Liceum Ogólnokształcące, Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Liceum
Profilowane i Uzupełniające, Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych oraz
Gimnazjum w J.
Powódka otrzymała świadectwo pracy za okres jej pracy w Szkole
Podstawowej ,tj. od 1 lipca 2000 r. do 31 sierpnia 2011 r. Stanowisko powódki ujęte
było w arkuszu organizacji roku szkolnego 2010/2011 Szkoły Podstawowej w J.
Dnia 1 września 2011 r. dyrektor Zespołu Szkół Nr 1 w J. zawarł z powódką
umowę o pracę na stanowisku samodzielnego referenta na czas nieokreślony.
Stanowisko powódki - specjalista do spraw finansowych nie było przewidziane w
arkuszu organizacji roku szkolnego 2011/2012 Zespołu Szkół Nr 1 w J.
W piśmie z 14 września 2011 r. skierowanym do dyrektora Zespołu Szkół Nr
1 w J. oraz w piśmie z 15 września 2011 r. skierowanym do dyrektora Zespołu
Szkół Nr 2, Wójt T. K. poinformował, że czynności związane z obsługą finansową
Zespołów Szkół będzie realizował J. G., którego miejscem zatrudnienia jest Urząd
Gminy J. Dyrektor Zespołu Szkół Nr 1 w J. został zobligowany we wrześniu 2011 r.
przez Gminę J. do rozwiązania z powódką stosunku pracy do końca 2011 r., bo
tylko do końca roku były przyznane środki na wynagrodzenie dla powódki.
W piśmie z 5 grudnia 2011 r. dyrektor Zespołu Szkół Nr 1 zwrócił się do
Wójta Gminy J. o wprowadzenie zmian do arkusza organizacyjnego roku
szkolnego 2011/2012 przez uwzględnienie J. W. na stanowisku samodzielnego
referenta, na co Wójt nie wyraził zgody. Dnia 6 marca 2012 r. powódka otrzymała
oświadczenie woli dyrektora Zespołu Szkół Nr 1 w J. o rozwiązaniu z nią umowy o
pracę za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia, a jako przyczynę wskazano
5
likwidację stanowiska pracy, w związku z przejęciem obsługi finansowo-księgowej
w Zespole Szkół Nr 1 w J. przez Urząd Gminy w J.
Sąd Rejonowy uznał za zasadne roszczenie powódki skierowane przeciwko
Urzędowi Gminy w J. o ustalenie, że jest pracownikiem Urzędu Gminy w J.
Powołując przepisy art. 189 k.p.c., art. 231
k.p., wskazał, że z dniem 1 stycznia
2011 r. powódka stała się pracownikiem pozwanego Urzędu Gminy J.
W ocenie Sądu Urząd Gminy w J. na skutek zarządzenia Wójta o
zorganizowaniu wspólnej obsługi finansowej dla szkół, dla których organem
prowadzącym jest Gmina J., a potem faktycznego przejęcia od Szkoły
Podstawowej w J. i Zespołu Szkół […] z dniem 1 stycznia 2011 r. zadań
polegających na obsłudze finansowo-księgowej placówek oświatowych, przejął
część zakładu pracy, tj. Szkoły Podstawowej w J. i stał się z tym dniem
pracodawcą dla pracowników wykonujących na ten dzień w Szkole Podstawowej
pracę związaną z realizacją wskazanych zadań.
Od 1 lipca 2000 r. J. W. była pracownikiem Szkoły Podstawowej w J. i jako
specjalista do spraw finansowych zajmowała się obsługą finansową Szkoły
Podstawowej, Przedszkola Samorządowego oraz Gimnazjum i po 1 stycznia 2011
r. wykonywała te same czynności, w tym samym miejscu pracy, przy tym samym
biurku, na tym samym komputerze i programie informatycznym. Były to czynności
przypisane od 1 stycznia 2011 r. zadaniom referatu finansowo-podatkowego
Urzędu Gminy w J.
Powódka z mocy prawa przestała z dniem 31 grudnia 2010 r. być
pracownikiem Szkoły Podstawowej w J., a stała się pracownikiem Urzędu Gminy w
J. Powódka stała się pracownikiem Urzędu Gminy w J. od 1 stycznia 2011 r. i jest
nim do chwili obecnej, zaś Zespół Szkół Nr 1 w J. nie był pracodawcą powódki i nie
mógł składać oświadczeń woli o rozwiązaniu stosunku pracy. W tej sytuacji Sąd
oddalił roszczenie powódki o przywróceniu jej do pracy w Zespole Szkół Nr 1 w J.
Rozstrzygnięcie w przedmiocie roszczenia powódki o zasądzenie
wynagrodzenia Sąd I instancji oparł na art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p.,
wskazując, że Urząd Gminy w J. wbrew treści art. 231
§ 1 k.p. nie przyjął powódki
jako pracownika, doprowadził do rozwiązania stosunku pracy przez nieuprawniony
podmiot, co spowodowało szkodę w postaci utraty zarobku od 1 lipca 2012 r.
6
Sąd Okręgowy, po rozpoznaniu apelacji pozwanego Urzędu Gminy,
wyrokiem z 22 maja 2013 r. zmienił zaskarżony wyrok w pkt. 1, 2 i 5 w ten sposób,
że oddalił powództwo i zasądził od powódki 675 zł tytułem zwrotu kosztów oraz
zasądził od powódki 367,50 zł tytułem zwrotu kosztów za II instancje.
W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, że w sprawie nie doszło do zmiany
pracodawcy trybie art. 231
k.p., a powódka od 1 stycznia 2011 r. nie stała się
pracownikiem Urzędu Gminy w J. Podkreślono, że w wyniku błędnej oceny
materiału dowodowego Sąd I instancji niezasadnie przyjął, iż doszło do
nieformalnego przejęcia przez Urząd Gminy w J. części składników majątkowych
Szkoły Podstawowej w J. i powódki wykonującej zadania z zakresu obsługi
finansowo-księgowej dla przedszkola, szkoły podstawowej i gimnazjum w J.
Przejęcia takiego nie może stanowić korzystanie przez poszczególne jednostki
organizacyjne gminy z majątku innych jednostek organizacyjnych tej gminy. O
przejęciu przez Gminę J. w rozumieniu art. 231
§ 1 k.p. części zakładu pracy -
szkoły podstawowej - nie przesądza również wykonywanie przez powódkę
tożsamych czynności obsługi finansowo-księgowej w okresie przed rozpoczęciem
tej obsługi przez Urząd Gminy J. i po rozpoczęciu tej obsługi. Powódka była
pracownikiem szkoły podstawowej, wykonywała czynności związane z obsługą
finansowo-księgową placówek oświatowych powierzone jej przez dyrektora szkoły
podstawowej. Okoliczność, że swoje obowiązki pracownicze wykonywała w
pierwszym półroczu 2011 r. wspólnie z zatrudnionym przez Gminę głównym
księgowym i pracownikami referatu finansowo-podatkowego, nie ma znaczenia dla
rozstrzygnięcia sprawy.
W ocenie Sądu powódka z dniem 1 września 2011 r. stała się z mocy prawa
pracownikiem Zespołu Szkół nr 1 w trybie art. 231
k.p., a zawarcie przez nią nowej
umowy o pracę 1 września 2011 r. nie miało charakteru konstytutywnego.
Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału dowodowego, nie uwzględnił
innych okoliczności mających wpływ na wynik sprawy. Po reorganizacji placówek
oświatowych i wprowadzeniu przez Urząd Gminy wspólnej obsługi finansowo-
księgowej opartej na zatrudnionych pracownikach, Dyrektor Zespołu Szkół Nr 1 w
J. zawarł 1 września 2011 r. z powódką umowę o pracę. Nawiązanie stosunku
pracy z powódką nie było realizacją poleceń Wójta Gminy J. Stanowisko powódki -
7
specjalista do spraw finansowych nie było przewidziane w arkuszu organizacji roku
szkolnego 2011/2012 Zespołu Szkół Nr 1 w J. Powódka nie podjęła działań
zmierzających do potwierdzenia jej zatrudnienia w pozwanym Urzędzie. W marcu
2011 r. starała się o zatrudnienie, zgłaszając się do naboru na stanowisko
podinspektora w referacie finansowo-podatkowym. Powódka czuła się
pracownikiem Zespołu Szkół Nr 1.
Rozpoczęcie sprawowania obsługi finansowo-księgowej jednostek
oświatowych, dla których organem prowadzącym była Gmina J., polegało na
zatrudnieniu po przeprowadzeniu konkursów nowych pracowników, a zatem nie
opierało się na dotychczas zatrudnionych pracownikach.
Konkludując, stwierdzono, że w stanie faktycznym sprawy nie doszło do
przejęcia części zakładu pracy pomiędzy Szkołą Podstawową w J. a Gminą J. i że
powódka od 1 stycznia 2011 r. nie stała się z mocy prawa pracownikiem
pozwanego Urzędu Gminy w J.
W cenie Sądu Okręgowego na uwzględnienie zasługuje również zarzut
naruszenia art. 321 § 1 k.p.c. Jak wynika z treści żądania pozwu oraz pisma
pełnomocnika powódki z 7 listopada 2012 r. powódka domagała się zasądzenia
wynagrodzenia z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę. Sąd
zasądził wymienione w wyroku kwoty w oparciu o art. 415 k.c. w związku z art. 300
k.p. Zasądzenie sumy pieniężnej, która mieści się w wprawdzie w kwotowych
granicach powództwa, lecz z innej podstawy faktycznej stanowi orzeczenie ponad
żądanie i narusza art. 321 k.p.c. W ocenie Sądu Okręgowego w przypadku
wykazania przez powódkę gotowości świadczenia pracy, Sąd Rejonowy powinien
był rozstrzygnięcie oprzeć na art. 81 k.p.
Na powyższy wyrok skargę złożyła powódka. Wyrok zaskarżono w całości.
Zarzucono naruszenie: 1) art. 231
§ 1 k.p. „przez przyjęcie, że w stanie faktycznym
i prawnym niniejszej sprawy w dacie 1 stycznia 2011 r. nie doszło do przejścia
części zakładu pracy, w którym powódka świadczyła pracę na innego pracodawcę -
Urząd Gminy J.”, 2) art. 321 § 1 k.p.c. „przez przyjęcie, że Sąd Rejonowy
zasądzając na rzecz powódki żądane kwoty pieniędzy tytułem odszkodowania,
orzekł ponad żądanie, w sytuacji, gdy strona powodowa na rozprawach 31 sierpnia
2012 r. i 24 października 2012 r. domagała się zasądzenia na jej rzecz
8
odszkodowania i żądanie to nie zostało cofnięte”, 3) art. 4771
k.p.c. „przez uznanie,
że w sytuacji, gdy strona powodowa w toku procesu zgłosiła żądanie zasądzenia
na jej rzecz kwoty pieniędzy, wskazując, że domaga się odszkodowania i
wynagrodzenia, Sąd Rejonowy uwzględniając zgłoszone żądanie i zasądzając
kwotę pieniędzy tytułem odszkodowania, orzekł ponad żądanie.
Wniesiono o uchylenie zaskarżanego wyroku w całości i orzeczenie co do
istoty przez ustalenie, że powódka J. W. jest pracownikiem Urzędu Gminy w J. od 1
stycznia 2011 r. i stosunek pracy trwa nadal, zasądzenie od Urzędu Gminy w J. na
rzecz J. W. kwoty po 3.760 zł miesięcznie za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31
stycznia 2013 r. oraz orzeczenie o kosztach, ewentualnie o uchylenie
zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
Sądowi II instancji i orzeczenie o kosztach.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna okazała się mieć uzasadnione podstawy.
Zasadnicze znacznie dla rozstrzygnięcia ma niewątpliwie kwestia przejścia
części zakładu pracy na nowego pracodawcę. W zaskarżonym wyroku Sąd
Okręgowy przyjął, że do przejścia tego nie doszło. Natomiast w skardze kasacyjnej
podniesiono z tego powodu zarzut naruszenia art. 231
§ 1 k.p. Zarzut ten należało
uznać za uzasadniony.
Problematyka przejścia zakładu pracy, a w szczególności jego części na
nowego pracodawcę jest niezmiernie skomplikowana (zob. Ł. Pisarczyk: Przejście
zakładu pracy na innego pracodawcę, Warszawa 2013, s. 58-95). Świadczy o tym
bardzo bogate orzecznictwo, jak i wypowiedzi doktryny prawa pracy. Wynika to
przede wszystkim z bardzo zróżnicowanych okoliczności prawnych i faktycznych
poszczególnych sporów.
Z niekwestionowanych ustaleń faktycznych wynika, że powódka była
zatrudniona na stanowisku specjalisty do spraw finansowych w Zespole Szkół w J.
Od dnia 1 stycznia 2011 r. zadania z zakresu obsługi finansowo-księgowej zostały
przejęte przez urząd gminy. Powódka zaś nadal wykonywała swoje obowiązki
związane z obsługą finansową wszystkich szkół, których organem prowadzącym
9
była Gmina J. Powódka pomagała i przyuczała do pracy nową osobę zatrudnioną
przez urząd gminy. Ostatecznie dyrektor Zespołu Szkół rozwiązał za
wypowiedzeniem umowę o pracę z powodu likwidacji stanowiska pracy.
Na podstawie powyższego można stwierdzić, że niewątpliwie doszło do
przejęcia zadań przez nowy podmiot, a powódka zadania te wykonywała. Należy w
tym miejscu przypomnieć, że przejście następuje z mocy prawa, jeżeli spełnione są
tego przesłanki. W szczególności należy pamiętać, że zasadnicze różnice
występują w przypadku przejścia części zakładu pracy sfery prywatnej
(gospodarczej) i publicznej. Ponadto podkreślenia wymaga, że istotne znaczenie
dla oceny, czy doszło do przejścia może mieć przekazanie składników mienia. W
niniejszej sprawie do przekazania takich składników nie doszło. Nie przekreśla to
jednak możliwości przyjęcia, że doszło do przejęcia części zakładu pracy. W tej
sytuacji decydujące znaczenie ma przejęcie zadań oraz ustalenie możliwości ich
wykonania bez zatrudniania nowych pracowników.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego już od dawna wyrażany był pogląd o
decydującej roli przejęcia zadań w sferze publicznej. W wyroku z dnia 10
października 2003 r., I PK 456/02 (OSNP 2004 nr 19, poz. 335) Sąd Najwyższy
stwierdził, że w przypadku pracodawcy realizującego cele publiczne o przejściu
zakładu pracy decyduje przede wszystkim przejęcie jego zadań (zob. też powołane
w uzasadnieniu orzecznictwo). W wyroku z 8 kwietnia 1998 r., I PKN 28/98 (OSNP
1999 nr 7, poz. 241) przyjęto, że porozumienie o przejęciu prowadzenia
publicznych szkół podstawowych przez gminę, zawarte z kuratorium oświaty, nie
może wyłączyć stosowania art. 231
k.p. w odniesieniu do pracowników
wykonujących obsługę administracyjno-gospodarczą i finansowo-księgową
przejętych szkół. Podobnie w wyroku z dnia 18 lutego 1994 r., I PRN 2/94 (OSNP
1994 nr 1, poz. 6) Sąd Najwyższy ustalił, że nałożenie na gminy obowiązku
przygotowania przedszkolnego spowodowało przejęcie nauczycieli klas zerowych
szkół podstawowych. Tak więc nie powinno budzić wątpliwości, że przejęcie zadań
może stanowić wstępną przesłankę do ustalenia o przejściu zakładu pracy lub jego
części na nowego pracodawcę. W sprawie przesłanka ta została spełniona.
W tej sytuacji konieczne było ustalenie, czy pracodawca przejmujący
zadania zatrudnia pracowników, którzy byliby w stanie wykonywać nowe (przejęte)
10
zadania. Z dotychczasowego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika bowiem, że
w przypadkach przejmowania zadań publicznych decydujące znaczenie ma
posiadanie przez podmiot przejmujący własnych zasobów kadrowych
wystarczających do ich wykonania. W takim przypadku nie dochodzi do przejęcia
zakładu pracy w rozumieniu art. 231
§ 1 k.p. (uchwała składu 7 sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 28 marca 2013 r., III PZP 1/13, LEX nr 1294241, zob. też
powołane w uzasadnieniu bogate orzecznictwo ETS oraz Sądu Najwyższego). Na
tej podstawie należy przyjąć, że do przejścia zakładu pracy lub jego części
dochodzi w razi przejęcia zadań, jeżeli nowy pracodawca przejmuje nie tylko
zadania, ale także część załogi poprzednika zaangażowanego w wykonywanie tych
zadań (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2012 r., II PK 228/11, LEX nr
1216849 i z dnia 23 maja 2012 r., I PK 200/11, LEX nr 1221013).
W związku z powyższym w każdym przypadku konieczne jest ustalenie, czy
przejęcie nowych zadań powoduje zwiększenie zapotrzebowania na pracowników.
Jeżeli zachodzi potrzeba zatrudnienia nowych pracowników należy przyjąć, że
przejęcie zadań łączy się także z przejęciem pracowników, którzy zadania te
dotychczas wykonywali. Należy również wyraźnie podkreślić, że przepisy o
przejściu zakładu pracy lub jego części mają charakter ochronny. Nie jest w
sprawie sporne, że pracodawca przejmujący zadania zatrudnił dwóch nowych
pracowników. W żadnym razie nie można więc przyjąć, iż posiadał własne zasoby
kadrowe potrzebne do wykonania tych zadań. Odmiennie stanowisko byłoby
równoznaczne z zaakceptowaniem obejścia prawa. Nowy pracodawca mógłby
bowiem zatrudnić nowych pracowników, co wymuszałoby konieczność dokonania
zwolnienia pracowników dotychczasowych. Mało zrozumiałe jest zatem
stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż sprawowanie
obsługi finansowo księgowej polegało na zatrudnieniu nowych pracowników, a
zatem „nie opierało się na dotychczas zatrudnionych pracownikach”. Jak wcześniej
stwierdzono powódka wykonywała bezspornie zadania Urzędu Gminy. Tak więc
Sąd Okręgowy przyjmując poprawne założenia interpretacyjne przejścia zakładu
pracy doszedł do nietrafnego wniosku końcowego.
Reasumując należało przyjąć, że w okolicznościach faktycznych doszło do
przejęcia części zakładu pracy na nowego pracodawcę. Już tylko z tego powodu
11
konieczne było uchylenie zaskarżonego wyroku do ponownego rozpoznania.
Zdaniem Sądu Najwyższego Sąd Rejonowy nie orzekł ponad żądanie. Stąd
uzasadnione są zarzuty naruszenia art. 321 § 1 k.p.c. oraz art. 4771
k.p.c. Ponadto
w tej sytuacji nie można uznać zasadności przyczyny wypowiedzenia umowy o
pracę (likwidacja stanowiska pracy).
W związku z powyższym przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd
Okręgowy rozstrzygnie o roszczeniach powódki, w tym znaczeniu rozwiązania
umowy o pracę przez dyrektora szkoły i roli (udziału) nowego pracodawcy.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji wyroku.