I CZ 98/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-02-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 98/14
POSTANOWIENIE
Dnia 14 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko Biuru Projektów A. i B. sp. z o.o.
w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 stycznia 2015 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 czerwca 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną powoda, ponieważ została ona wniesiona po upływie ustawowego
terminu (art. 3986
§ 2 w związku z art. 3985
§ 1 i 124 § 3 k.p.c.).
Sąd ustalił, że Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014 r.
ustanowił dla powoda pełnomocnika procesowego w celu sporządzenia i wniesienia
skargi kasacyjnej oraz reprezentowania powoda w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym. W dniu 4 lutego 2014 r. Sąd Apelacyjny doręczył temu
pełnomocnikowi – na podstawie art. 124 § 3 k.p.c. - odpis wyroku z dnia 16 lipca
2013 r. wraz z uzasadnieniem. Pełnomocnik powoda w dniu 10 lutego 2014 r. złożył
opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
W dniu 22 kwietnia 2014 r. powód ustanowił pełnomocnika procesowego
z wyboru, który wniósł skargę kasacyjną w dniu 25 kwietnia 2014 r.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego skarga kasacyjna jest spóźniona, albowiem
dwumiesięczny termin do jej wniesienia (art. 3985
§ 1 k.p.c.), liczony
w okolicznościach sprawy od dnia doręczenia pełnomocnikowi z urzędu odpisu
wyroku z uzasadnieniem (art. 124 § 3 k.p.c.), upłynął w dniu 4 kwietnia 2014 r.
Powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 października 2011 r.,
III CZ 45/11 (nie publ.), Sąd odwoławczy uznał, że zmiana pełnomocnika
procesowego, po prawidłowym doręczeniu pełnomocnikowi z urzędu odpisu wyroku
z uzasadnieniem, nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W zażaleniu pełnomocnik powoda zarzucił wydanie zaskarżonego
postanowienia z naruszeniem art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
polegającym na pozbawieniu powoda prawa do sądu, art. 3985
§ 1 i 124 § 3 k.p.c.
przez ich niezastosowanie drodze analogii. W konkluzji zażalenia wniósł
o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Apelacyjny trafnie uznał, odwołując się do postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 14 października 2011 r., III CZ 45/11, że zgodnie z 124 § 3
3
k.p.c. dwumiesięczny termin do wniesienia skargi kasacyjnej, o którym mowa w art.
3985
§ 1 k.p.c., rozpoczął bieg w chwili doręczenia ustanowionemu dla powoda
pełnomocnikowi procesowemu z urzędu odpisu wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
16 lipca 2013 r. wraz z uzasadnieniem. Ustanowienie przez powoda pełnomocnika
procesowego z wyboru, już po prawidłowym doręczeniu ustanowionemu dla niego
przez sąd pełnomocnikowi procesowemu wyroku z uzasadnieniem, nie ma wpływu
na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Nie ma bowiem przepisu prawa
pozwalającego, w sytuacji, jaka zachodzi w sprawie, inaczej określić bieg terminu
do wniesienia skargi kasacyjnej.
Domagając się zastosowania w sprawie w drodze analogii art. 124 § 3 i art.
3985
§ 1 k.p.c., skarżący pominął unormowanie przewidziane w art. 118 § 5 k.p.c.
Zgodnie z nim adwokat lub radca prawny ustanowiony w związku z postępowaniem
kasacyjnym lub postępowaniem ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, który nie stwierdził podstaw do wniesienia skargi, jest
obowiązany niezwłocznie zawiadomić na piśmie o tym stronę oraz sąd, nie później
niż w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu. Do upływu
dwumiesięcznego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej pozostaje zatem
co najmniej sześć tygodni. Jest to ustawowo zagwarantowany stronie
wystarczający okres na ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z wyboru i na
sporządzenie przez zawodowego pełnomocnika skargi. Nie ma zatem potrzeby
poszukiwania we wskazanej przez skarżącego sytuacji rozwiązania w drodze
stosowania przez analogię przytoczonych w zażaleniu przepisów prawa.
Ponadto stronie, która we wspomnianym okresie nie zdołałaby wnieść skargi
kasacyjnej – ze względu na szczególne, niezależne od niej okoliczności –
przysługuje wniosek o przywrócenie terminu (art. 168 k.p.c.) (por. uchwałę składu
siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2009 r., III CZP 117/08,
OSNC 2009, nr 7-8, poz. 91).
Z przedstawionych powodów nie można podzielić zarzutów, że zaskarżone
postanowienie zostało wydane z naruszeniem wskazanych w zażaleniu przepisów
prawa.
4
Mając na względzie powyższe, Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 14 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko Biuru Projektów A. i B. sp. z o.o.
w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 stycznia 2015 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 czerwca 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną powoda, ponieważ została ona wniesiona po upływie ustawowego
terminu (art. 3986
§ 2 w związku z art. 3985
§ 1 i 124 § 3 k.p.c.).
Sąd ustalił, że Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014 r.
ustanowił dla powoda pełnomocnika procesowego w celu sporządzenia i wniesienia
skargi kasacyjnej oraz reprezentowania powoda w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym. W dniu 4 lutego 2014 r. Sąd Apelacyjny doręczył temu
pełnomocnikowi – na podstawie art. 124 § 3 k.p.c. - odpis wyroku z dnia 16 lipca
2013 r. wraz z uzasadnieniem. Pełnomocnik powoda w dniu 10 lutego 2014 r. złożył
opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
W dniu 22 kwietnia 2014 r. powód ustanowił pełnomocnika procesowego
z wyboru, który wniósł skargę kasacyjną w dniu 25 kwietnia 2014 r.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego skarga kasacyjna jest spóźniona, albowiem
dwumiesięczny termin do jej wniesienia (art. 3985
§ 1 k.p.c.), liczony
w okolicznościach sprawy od dnia doręczenia pełnomocnikowi z urzędu odpisu
wyroku z uzasadnieniem (art. 124 § 3 k.p.c.), upłynął w dniu 4 kwietnia 2014 r.
Powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 października 2011 r.,
III CZ 45/11 (nie publ.), Sąd odwoławczy uznał, że zmiana pełnomocnika
procesowego, po prawidłowym doręczeniu pełnomocnikowi z urzędu odpisu wyroku
z uzasadnieniem, nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W zażaleniu pełnomocnik powoda zarzucił wydanie zaskarżonego
postanowienia z naruszeniem art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
polegającym na pozbawieniu powoda prawa do sądu, art. 3985
§ 1 i 124 § 3 k.p.c.
przez ich niezastosowanie drodze analogii. W konkluzji zażalenia wniósł
o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Apelacyjny trafnie uznał, odwołując się do postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 14 października 2011 r., III CZ 45/11, że zgodnie z 124 § 3
3
k.p.c. dwumiesięczny termin do wniesienia skargi kasacyjnej, o którym mowa w art.
3985
§ 1 k.p.c., rozpoczął bieg w chwili doręczenia ustanowionemu dla powoda
pełnomocnikowi procesowemu z urzędu odpisu wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
16 lipca 2013 r. wraz z uzasadnieniem. Ustanowienie przez powoda pełnomocnika
procesowego z wyboru, już po prawidłowym doręczeniu ustanowionemu dla niego
przez sąd pełnomocnikowi procesowemu wyroku z uzasadnieniem, nie ma wpływu
na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Nie ma bowiem przepisu prawa
pozwalającego, w sytuacji, jaka zachodzi w sprawie, inaczej określić bieg terminu
do wniesienia skargi kasacyjnej.
Domagając się zastosowania w sprawie w drodze analogii art. 124 § 3 i art.
3985
§ 1 k.p.c., skarżący pominął unormowanie przewidziane w art. 118 § 5 k.p.c.
Zgodnie z nim adwokat lub radca prawny ustanowiony w związku z postępowaniem
kasacyjnym lub postępowaniem ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, który nie stwierdził podstaw do wniesienia skargi, jest
obowiązany niezwłocznie zawiadomić na piśmie o tym stronę oraz sąd, nie później
niż w terminie dwóch tygodni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu. Do upływu
dwumiesięcznego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej pozostaje zatem
co najmniej sześć tygodni. Jest to ustawowo zagwarantowany stronie
wystarczający okres na ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z wyboru i na
sporządzenie przez zawodowego pełnomocnika skargi. Nie ma zatem potrzeby
poszukiwania we wskazanej przez skarżącego sytuacji rozwiązania w drodze
stosowania przez analogię przytoczonych w zażaleniu przepisów prawa.
Ponadto stronie, która we wspomnianym okresie nie zdołałaby wnieść skargi
kasacyjnej – ze względu na szczególne, niezależne od niej okoliczności –
przysługuje wniosek o przywrócenie terminu (art. 168 k.p.c.) (por. uchwałę składu
siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2009 r., III CZP 117/08,
OSNC 2009, nr 7-8, poz. 91).
Z przedstawionych powodów nie można podzielić zarzutów, że zaskarżone
postanowienie zostało wydane z naruszeniem wskazanych w zażaleniu przepisów
prawa.
4
Mając na względzie powyższe, Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).