I CZ 28/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-05-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 28/15
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi A. S. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 18 grudnia 2012 r., w sprawie
z powództwa M. J.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej […]
z udziałem interwenienta ubocznego A. S.
o stwierdzenie nieważności uchwały, ewentualnie o uchylenie uchwały w części,
ewentualnie o stwierdzenie nieistnienia uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 marca 2015 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 listopada 2014 r.,
1. odrzuca zażalenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia
oddalającego wniosek o przywrócenie terminu
do wniesienia skargi o wznowienie postępowania,
2. oddala zażalenie w pozostałym zakresie,
3. zasądza od A. S. na rzecz strony pozwanej
kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
interwenienta ubocznego A. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o
wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z
dnia 18 grudnia 2012 r. i odrzucił wniesioną przez niego skargę.
Sąd Apelacyjny uznał, że wskazany przez interwenienta ubocznego brak
wiedzy o możliwości wniesienia skargi o wznowienie postępowania nie może być
uznany za niezawinioną – w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. - przyczynę uchybienia
terminowi do wniesienia tego środka zaskarżenia.
W zażaleniu na to postanowienie interwenient uboczny wniósł o jego zmianę
przez przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania,
ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu. W uzasadnieniu utrzymywał, że
uchybił terminowi w sposób niezawiniony, gdyż nie posiadał odpowiedniej wiedzy
prawniczej potrzebnej do wniesienia skargi o wznowienie postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, postępowanie
o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego ma charakter
wpadkowy; jego celem nie jest badanie dopuszczalności dokonania czynności
procesowej inicjującej kolejny etap postępowania, lecz jedynie ocena zasadności
wniosku. Kończącym postępowanie jest natomiast takie orzeczenie, którego
uprawomocnienie się trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty
przez sąd danej instancji (zob. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
27 lutego 2002 r., III CZ 14/02; z dnia 20 lipca 2006 r., V CZ 56/06; z dnia
10 stycznia 2008 r., IV CZ 110/07 – nie publ.). Postanowienie o oddaleniu wniosku
o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania nie jest
zatem postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, a zażalenie do Sądu
Najwyższego na takie postanowienie nie przysługuje.
Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje natomiast na postanowienie
o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. W sytuacji, gdy odrzucenie skargi
było następstwem oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia,
3
przeprowadzenie kontroli niezaskarżalnego postanowienia oddalającego ten
wniosek, możliwe jest jedynie w przypadku zamieszczenia w zażaleniu stosownego
żądania (art. 380 w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.). Jeżeli w sprawie
występuje profesjonalny pełnomocnik, żądanie to powinno zostać jednoznacznie
sformułowane, gdyż nie ma podstaw do przypisywania pismom przez niego
wnoszonym treści wprost w nich niewyrażonych (zob. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 3 marca 2005 r., II CZ 197/04, nie publ.).
W zażaleniu pełnomocnik interwenienta ubocznego wprawdzie odwołał się
do okoliczności mających – w jego ocenie - usprawiedliwić niezawinione uchybienie
terminowi do wniesienia skargi o wznowienie postępowania, jednak nie zgłosił
wniosku o rozpoznanie postanowienia Sądu Apelacyjnego odmawiającego
przywrócenia terminu.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. w związku
z art. 3941
k.p.c. odrzucił zażalenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia
oddalającego wniosek o przywrócenie terminu. W konsekwencji, uznając, iż
wskazana w zaskarżonym postanowieniu przesłanka odrzucenia skargi nie została
skutecznie podważona - na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 1 k.p.c. - oddalił
zażalenie w pozostałej części.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi A. S. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 18 grudnia 2012 r., w sprawie
z powództwa M. J.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej […]
z udziałem interwenienta ubocznego A. S.
o stwierdzenie nieważności uchwały, ewentualnie o uchylenie uchwały w części,
ewentualnie o stwierdzenie nieistnienia uchwały,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 marca 2015 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 listopada 2014 r.,
1. odrzuca zażalenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia
oddalającego wniosek o przywrócenie terminu
do wniesienia skargi o wznowienie postępowania,
2. oddala zażalenie w pozostałym zakresie,
3. zasądza od A. S. na rzecz strony pozwanej
kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
interwenienta ubocznego A. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o
wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z
dnia 18 grudnia 2012 r. i odrzucił wniesioną przez niego skargę.
Sąd Apelacyjny uznał, że wskazany przez interwenienta ubocznego brak
wiedzy o możliwości wniesienia skargi o wznowienie postępowania nie może być
uznany za niezawinioną – w rozumieniu art. 168 § 1 k.p.c. - przyczynę uchybienia
terminowi do wniesienia tego środka zaskarżenia.
W zażaleniu na to postanowienie interwenient uboczny wniósł o jego zmianę
przez przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania,
ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu. W uzasadnieniu utrzymywał, że
uchybił terminowi w sposób niezawiniony, gdyż nie posiadał odpowiedniej wiedzy
prawniczej potrzebnej do wniesienia skargi o wznowienie postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, postępowanie
o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego ma charakter
wpadkowy; jego celem nie jest badanie dopuszczalności dokonania czynności
procesowej inicjującej kolejny etap postępowania, lecz jedynie ocena zasadności
wniosku. Kończącym postępowanie jest natomiast takie orzeczenie, którego
uprawomocnienie się trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty
przez sąd danej instancji (zob. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
27 lutego 2002 r., III CZ 14/02; z dnia 20 lipca 2006 r., V CZ 56/06; z dnia
10 stycznia 2008 r., IV CZ 110/07 – nie publ.). Postanowienie o oddaleniu wniosku
o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania nie jest
zatem postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, a zażalenie do Sądu
Najwyższego na takie postanowienie nie przysługuje.
Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje natomiast na postanowienie
o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. W sytuacji, gdy odrzucenie skargi
było następstwem oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia,
3
przeprowadzenie kontroli niezaskarżalnego postanowienia oddalającego ten
wniosek, możliwe jest jedynie w przypadku zamieszczenia w zażaleniu stosownego
żądania (art. 380 w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.). Jeżeli w sprawie
występuje profesjonalny pełnomocnik, żądanie to powinno zostać jednoznacznie
sformułowane, gdyż nie ma podstaw do przypisywania pismom przez niego
wnoszonym treści wprost w nich niewyrażonych (zob. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 3 marca 2005 r., II CZ 197/04, nie publ.).
W zażaleniu pełnomocnik interwenienta ubocznego wprawdzie odwołał się
do okoliczności mających – w jego ocenie - usprawiedliwić niezawinione uchybienie
terminowi do wniesienia skargi o wznowienie postępowania, jednak nie zgłosił
wniosku o rozpoznanie postanowienia Sądu Apelacyjnego odmawiającego
przywrócenia terminu.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. w związku
z art. 3941
k.p.c. odrzucił zażalenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia
oddalającego wniosek o przywrócenie terminu. W konsekwencji, uznając, iż
wskazana w zaskarżonym postanowieniu przesłanka odrzucenia skargi nie została
skutecznie podważona - na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 1 k.p.c. - oddalił
zażalenie w pozostałej części.