I CSK 684/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-05-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 684/14
POSTANOWIENIE
Dnia 23 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa A. P.
przeciwko H. S.
o uznanie za niegodnego dziedziczenia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 kwietnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 października 2013 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 14 października 2013 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
powoda A. P. od wyroku Sądu Okręgowego w W. oddalającego powództwo o
uznanie pozwanej H. S. za niegodną dziedziczenia.
Wyrok ten powód zaskarżył skargą kasacyjną, uzasadniając wniosek o jej
przyjęcie do rozpoznania występowaniem przesłanek określonych w art. 3989
§ 1
pkt 1 i 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rozpoznając nadzwyczajny środek zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna
Sąd Najwyższy działa w interesie publicznym, wyjaśniając istotne zagadnienia
prawne, dokonując wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, bądź usuwając z obrotu
prawnego orzeczenia wydane w postępowaniu dotkniętym nieważnością lub
oczywiście wadliwe (postanowienie SN z 6 lipca 2007 r., sygn. akt I CSK 206/07,
nie publ.). Dlatego też uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania skarżący powinien przedstawić argumentację jurydyczną pozwalającą
przyjąć, że w sprawie rzeczywiście występuje przywołana w nim przesłanka,
(postanowienia SN z 21 czerwca 2007 r., sygn. akt I CSK 178/07, nie publ. i z dnia
21 lipca 2005 r. sygn. akt V CSK 18/05, nie publ.). W odniesieniu do przesłanki
z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. wymaga to, by przedstawione zagadnienie prawne było
istotne, co wyraża się w jego znaczeniu dla rozwoju prawa lub precedensowym
charakterze. Sformułowane przez skarżącego zagadnienie pozbawione jest cech,
kwalifikujących je jako istotne w przyjętym rozumieniu. Zarówno treść
sformułowanych w jego ramach pytań jak i stanowiąca rozwinięcie
przedstawionego zagadnienia argumentacja uzasadniająca wniosek o przyjęcie
skargi do rozpoznania wskazują, że w istocie prowadzić ma ono do uzyskania
odpowiedzi, co do trafności rozstrzygnięcia, jakie zapadło w zaskarżonym wyroku,
a nie wyjaśnienie abstrakcyjnych problemów nierozwiązanych w dotychczasowym
orzecznictwie.
Powołanie się w skardze kasacyjnej na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
wymaga wykazania przez skarżącego kwalifikowanej postaci naruszenia przepisów
3
prawa materialnego lub procesowego mającej charakter oczywisty, widoczny primo
focie przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej. Skarga jest oczywiście
uzasadniona, jeżeli bez wątpliwości nastąpiły podnoszone w niej uchybienia lub
gdy jest pewne, że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia albo też
podniesione zarzuty oczywiście uzasadniają wniesioną skargę. Uzasadnienie
wniosku o przyjęciu wniesionej skargi do rozpoznania, na tle motywów
zaskarżonego wyroku i podstaw wniesionej skargi, nie daje podstaw do takiej
oceny.
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania przed Sądem drugiej
instancji, którą Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu.
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa A. P.
przeciwko H. S.
o uznanie za niegodnego dziedziczenia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 kwietnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 października 2013 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 14 października 2013 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
powoda A. P. od wyroku Sądu Okręgowego w W. oddalającego powództwo o
uznanie pozwanej H. S. za niegodną dziedziczenia.
Wyrok ten powód zaskarżył skargą kasacyjną, uzasadniając wniosek o jej
przyjęcie do rozpoznania występowaniem przesłanek określonych w art. 3989
§ 1
pkt 1 i 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rozpoznając nadzwyczajny środek zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna
Sąd Najwyższy działa w interesie publicznym, wyjaśniając istotne zagadnienia
prawne, dokonując wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, bądź usuwając z obrotu
prawnego orzeczenia wydane w postępowaniu dotkniętym nieważnością lub
oczywiście wadliwe (postanowienie SN z 6 lipca 2007 r., sygn. akt I CSK 206/07,
nie publ.). Dlatego też uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania skarżący powinien przedstawić argumentację jurydyczną pozwalającą
przyjąć, że w sprawie rzeczywiście występuje przywołana w nim przesłanka,
(postanowienia SN z 21 czerwca 2007 r., sygn. akt I CSK 178/07, nie publ. i z dnia
21 lipca 2005 r. sygn. akt V CSK 18/05, nie publ.). W odniesieniu do przesłanki
z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. wymaga to, by przedstawione zagadnienie prawne było
istotne, co wyraża się w jego znaczeniu dla rozwoju prawa lub precedensowym
charakterze. Sformułowane przez skarżącego zagadnienie pozbawione jest cech,
kwalifikujących je jako istotne w przyjętym rozumieniu. Zarówno treść
sformułowanych w jego ramach pytań jak i stanowiąca rozwinięcie
przedstawionego zagadnienia argumentacja uzasadniająca wniosek o przyjęcie
skargi do rozpoznania wskazują, że w istocie prowadzić ma ono do uzyskania
odpowiedzi, co do trafności rozstrzygnięcia, jakie zapadło w zaskarżonym wyroku,
a nie wyjaśnienie abstrakcyjnych problemów nierozwiązanych w dotychczasowym
orzecznictwie.
Powołanie się w skardze kasacyjnej na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
wymaga wykazania przez skarżącego kwalifikowanej postaci naruszenia przepisów
3
prawa materialnego lub procesowego mającej charakter oczywisty, widoczny primo
focie przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej. Skarga jest oczywiście
uzasadniona, jeżeli bez wątpliwości nastąpiły podnoszone w niej uchybienia lub
gdy jest pewne, że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia albo też
podniesione zarzuty oczywiście uzasadniają wniesioną skargę. Uzasadnienie
wniosku o przyjęciu wniesionej skargi do rozpoznania, na tle motywów
zaskarżonego wyroku i podstaw wniesionej skargi, nie daje podstaw do takiej
oceny.
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania przed Sądem drugiej
instancji, którą Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu.
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.