Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2015r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Joanna Kończyk

Protokolant: E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2015 r. w S. sprawy

z powództwa N. L.

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powódki N. L. kwotę 4738,69 zł (cztery tysiące siedemset trzydzieści osiem złotych 69/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 15 lipca 2014 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powódki N. L. zwrot kosztów procesu w 90%, przy czym ich szczegółowe wyliczenie pozostawia referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt I C 1480/14

UZASADNIENIE

Powódka N. L. , reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniosła o zasądzenie od Towarzystwa (...) w W. kwoty 5263,50 zł z odsetkami ustawowymi od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty, zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie pozwu pełnomocnik powódki wskazał, iż w dniu 20 września 2013 r. doszło do kolizji, w wyniku której został uszkodzony samochód powódki-marki P. (...) nr rejestracyjny (...). Sprawca szkody objęty był obowiązkowym ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej, które wykupione zostało u pozwanej. Szkoda została zgłoszona w dniu 24 września 2013 r. W toku postępowania likwidacyjnego pozwana uznała zasadność co do kosztów naprawy pojazdu i wypłaciła powódce kwotę 10.353,03 zł tytułem szkody wyrządzonej w pojeździe powódki. Następnie w wyniku odwołania powódki, pozwana zweryfikowała wycenę szkody do kwoty 18.126,17 zł i dopłaciła kwotę 7.773,14 r. W wyniku szkody pojazd powódki nie nadawał się do jazdy i wymagał dokonania napraw. Z uwagi na brak możliwości korzystania z uszkodzonego pojazdu powódka zdecydowała się na wynajęcie pojazdu zastępczego. Całkowity okres wynajmu wyniósł 20 dni. Powódka zgłosiła szkodę w dniu 24 września 2013 r., do dnia 2 października 2013 r. oczekiwała na oględziny pojazdu, po których wybrała warsztat i zleciła naprawę. Przez cały okres naprawy powódka nie mogła korzystać ze swojego pojazdu, stąd też korzystała z pojazdu zastępczego i z tego tytułu poniosła koszty w wysokości 4.920 zł. Pojazd, który wynajęła powódka -tj. M. (...), był podobnej klasy co uszkodzony pojazd powódki-P. (...). Wysokość stawki dziennej za najem tego pojazdu była bardzo niska-200 zł plus VAT za dobę. Stawka ta nie była przez pozwaną kwestionowana. Powódka zgłosiła roszczenie o zwrot kosztów pojazdu zastępczego pozwanej. Pozwana jednakże pismami z dnia 30 grudnia 2013 r. oraz 14 lutego 2014 r. odmówiła powódce zwrotu kosztów wynajmu pojazdu, wskazując, iż powódka jest właścicielką jeszcze dwóch samochodów osobowych: P. nr rej. (...) oraz M. nr rej (...). Natomiast wskazać należy, że pojazd P. znajduje się w złym stanie technicznym dlatego nie posiada ważnych badań technicznych i nie może być dopuszczony do ruchu. Natomiast samochód M. uległ awarii i w dniu 15 września 2013 r. został przekazany do warsztatu naprawczego gdzie przebywał przez cały okres wynajmu pojazdu zastępczego. Niniejszym powództwem powódka dochodzi od pozwanej odszkodowania z tytułu szkody związanej z koniecznością wynajmu pojazdu zastępczego. Wysokość odszkodowania ustalona została w oparciu o fakturę VAT nr (...) z dnia 11 października 2013 r. na kwotę 4.920 zł. Powódka naliczyła pozwanej odsetki za opóźnienie w zapłacie odszkodowania z tytułu wynajmu pojazdu od dnia wydania pierwszej decyzji odmownej tj. 30 grudnia 2013 r. do dnia poprzedzającego złożenie niniejszego pozwu tj. 14 lipca 2014 r. Całkowita kwota odszkodowania dochodzona w przedmiotowej sprawie, z uwzględnieniem skapitalizowanych odsetek, równa jest 5.263,50 zł.

Pozwany Towarzystwo (...) w W. , reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pełnomocnik pozwanego wskazał, iż pozwany uznał swoją odpowiedzialność za szkodę z dnia 20 września 2013 r., zgłoszoną przez powódkę w dniu 24 września 2013 r. z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. W konsekwencji tego, w toku postępowania likwidacyjnego zostało powódce przyznane odszkodowanie za uszkodzony pojazd marki P. (...) o nr rej. (...). Jednocześnie do pozwanego TU zostało zgłoszone dodatkowe roszczenie -koszt najmu pojazdu zastępczego i to jedynie na podstawie przedłożonej faktury VAT z określeniem okresu wynajmu od 21.09.2013 r. do 10.10.2013 r. , z której nawet nie wynika marka pojazdu rzekomo użytkowanego przez powódkę. Podkreślenia wymaga, że powódka zgłaszając szkodę nie wskazała pozwanemu, iż w ogóle ma potrzebę najmu pojazdu zastępczego. W tej sytuacji po zgłoszeniu tego dodatkowego roszczenia pozwane TU wyjaśniło, że powódka nie wykazała oraz nie przedłożyła dowodów celowości i ekonomiczności najmu pojazdu zastępczego na okres 20 dni. Pozwane TU decyzją z dnia 30.12.2013 r. odmówiło powódce refundacji kosztów pojazdu zastępczego, gdyż powódka faktycznie nie udokumentowała, nie uzasadniła oraz nie udowodniła konieczności najmu pojazdu zastępczego, jak również nie przedłożyła kopii dowodu rejestracyjnego najętego pojazdu. Nadto zgodnie z danymi uzyskanymi z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w okresie najmu pojazdu zastępczego przez powódkę w rzeczywistości posiadała ona dwa inne pojazdy, które mogły być przez nią wykorzystywane w czasie naprawy uszkodzonego pojazdu marki P. (...). Pozwane TU kwestionuje niniejsze roszczenie zarówno co do zasady, jak i co wysokości dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego oraz okres tego najmu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

N. L. jest właścicielką samochodu osobowego marki P. (...) o nr rejestracyjnym (...), który w dniu 20 września 2013 r. został uszkodzony w wyniku kolizji drogowej. Sprawca kolizji miał zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w Towarzystwie (...) w W..

bezsporne

N. L. zgłosiła zaistnienie szkody Towarzystwu (...) w W. w dniu 24 września 2013 r. Przedstawiciel ubezpieczyciela dokonał oględzin samochodu osobowego marki P. (...) o nr rejestracyjnym (...) w dniu 2 października 2013 r.

bezsporne, a nadto zgłoszenie szkody, protokół oględzin w aktach szkody

Z uwagi na uszkodzenia pojazdu (kierunkowskaz, reflektory, zderzak przedni, błotnik przedni lewy), samochód N. L. nie nadawał się do eksploatacji.

dowód: protokół oględzin w aktach szkody

W dniu 21 września 2013 r. N. L. najęła od A. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firma P. P.H.U. (...) A. S. w S. samochód marki M. (...) klasy S o numerze rejestracyjnym (...) za stawkę w kwocie 200 zł netto za dobę. N. L. korzystała z tego samochodu do dnia 10 października 2013 r. Za 20 dni najmu A. S. wystawił N. L. fakturę VAT na łączną kwotę 4.920 zł. Należność z tej faktury została w całości zapłacona gotówką. N. L. potrzebowała samochodu, by dojeżdżać do pracy oraz dowozić swoje niepełnosprawne dziecko na rehabilitację, basen, wizyty lekarskie.

dowód: umowa wypożyczenia samochodu k. 15-16, faktura VAT nr (...) r. k. 17, zezniania świadka A. S. k. 84-85,

zeznania powódki N. L. k. 68-69, protokół rozprawy z dnia 08.04.2015 r. k.k.107

Technologiczny czas przeprowadzenia naprawy pojazdu marki P. (...), należącego do N. L. wynosi 4 dni robocze.

dowód: opinia pisemna biegłego sądowego z zakresu szkód komunikacyjnych M. S. k. 108-130, ustna opinia uzupełniająca biegłego M. S.-protokół rozprawy z dnia 09.10.2015 r. kk.158

Towarzystwo (...) w W. decyzją z dnia 23 października 2013 r. uznało swoją odpowiedzialność co do zasady za skutki kolizji z dnia 20 września 2013 r. i przyznało N. L. odszkodowanie w wysokości 10.353,03 zł z tytułu kosztów naprawy powypadkowej samochodu marki P. (...) nr rejestracyjny (...).

bezsporne

Na dzień zaistnienia szkody, tj. 20 września 2013 r., N. L. była właścicielką, oprócz pojazdu marki P. (...), samochodów osobowych marki P. nr rejestracyjny (...) oraz M. (...) nr rejestracyjny (...). Po zaistnieniu szkody N. L. nie mogła korzystać z samochodu marki P., gdyż z uwagi na stan techniczny nie posiadał on ważnych badań technicznych i nie był dopuszczony do ruchu. Z kolei samochód marki M. (...) znajdował się w posiadaniu R. W., na podstawie umowy użyczenia, a nadto był niesprawny-silnik nie uruchamiał się.

dowód: ocena techniczna samochodu marki M. (...) nr rej. (...) k. 19, odpis dowodu rejestracyjnego samochodu marki P. nr rej. (...) k. 18, zeznania K. L. k. 67-68, zeznania powódki N. L. k. 68-69, protokół rozprawy z dnia 08.04.2015 r. k.k.107

Samochód N. L. marki P. (...) został naprawiony systemem gospodarczym przez R. W..

dowód: zeznania powódki N. L. k. 68-69, protokół rozprawy z dnia 08.04.2015 r. k.k.107

W dniu 17 października 2013 r. N. L. poinformowała Towarzystwo (...) w W., iż oczekuje na przesłanie jej sporządzonej przez ubezpieczyciela kalkulacji naprawy jej samochodu marki P. (...) oraz do czasu przesłania kalkulacji korzystać będzie z samochodu zastępczego. W dniu 12 listopada 2013 r. N. L. pocztą elektroniczną zgłosiła Towarzystwu (...) w W. żądanie zwrotu poniesionych przez nią kosztów najmu pojazdu zastępczego w kwocie 4920 zł, przesyłając skan faktury. Na żądanie pracownika ubezpieczyciela N. L. przesłała również kopię umowy. Wówczas pracownik ubezpieczyciela zażądał również kserokopii protokołu przyjęcia i zdania pojazdu zastępczego, kserokopii dowodu rejestracyjnego tego pojazdu.

dowód: wydruk korespondencji elektronicznej w aktach szkody.

W dniu 30 grudnia 2013 r. Towarzystwo (...) w W. przyznało N. L. kwotę 7773,14 zł tytułem dopłaty odszkodowania za koszty naprawy powypadkowej pojazdu marki P. (...) oraz odmówiło jej refundacji kosztów najmu pojazdu zastępczego, wskazując, iż w czasie najmu tego pojazdu N. L. posiadała inne pojazdy, które mogły być wykorzystane w czasie naprawy uszkodzonego pojazdu marki P.. Odwołanie N. L. od tej decyzji zostało rozpoznane przez ubezpieczyciela negatywnie.

dowód: wydruk korespondencji elektronicznej, decyzja z dnia 30.12.2013 r. w aktach szkody

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Pełnomocnik pozwanego zakwestionował roszczenie powódki co do zasady i wysokości, wskazując, że powódka nie udowodniła niezbędności i celowości najmu pojazdu zastępczego . Podkreślić należy jednak, że co do zasady odpowiedzialność pozwanego za skutki kolizji z dnia 20 września 2013 r., w której uległ uszkodzeniu samochód marki P. (...) nie jest sporna, bowiem pozwany ubezpieczyciel wypłacił powódce odszkodowanie za koszt naprawy powypadkowej tego pojazdu. W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że powódka po zaistnieniu szkody nie mogła korzystać ze stanowiących jej własność pojazdów marki P. i marki M. (...). Oba te pojazdy były bowiem niesprawne, w tym P. nie był dopuszczony do ruchu i nie posiadał ważnych badań technicznych. Zdaniem Sądu powódka wykazała również niezbędność i celowość najmu pojazdu zastępczego. Sąd dał wiarę zeznaniom powódki, że samochód zastępczy potrzebny był jej do dojazdów do pracy, w której pracowała na zmiany i kończyła pracę o godz. 23.30, jak również w celu dowożenia niepełnosprawnego dziecka na zabiegi rehabilitacyjne i na wizyty lekarskie. W S. komunikacja miejska nie jest dostępna po godz. 23.00, nadto dojazdy na określone godziny np. zajęć rehabilitacyjnych poza S. (do R.) komunikacją miejską może być znacznie utrudnione, jeśli nie niemożliwe, z uwagi na niską częstotliwość kursów autobusów komunikacji miejskiej. Zdaniem Sądu zeznania powódki są jasne, logiczne i spójne, korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Sąd nie dopatrzył się w zeznaniach powódki cech, które świadczyłyby o ich nieszczerości. Jako wiarygodne Sąd ocenił również zeznania świadków K. L. i A. S.. Świadkowie potwierdzili okoliczności, które wynikały z przedłożonych przez powódkę dokumentów. Dodatkowo K. L. podał, iż nie dokonywał naprawy pojazdu marki M. (...), a jedynie zdiagnozował powód jego niesprawności. Świadek potwierdził, iż samochód został zholowany do jego warsztatu na lince, a następnie po 2-3 tygodniach odebrany przez R. W., który nie zdecydował się na przeprowadzenie naprawy. Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły również dokumenty zgromadzone w aktach szkody pozwanego oraz przedłożone przez powódkę dokumenty w postaci umowy najmu pojazdu zastępczego, faktury VAT nr (...), oceny technicznej pojazdu M. sporządzonej przez K. L., których wiarygodność nie została podważona. Podkreślić należy, że z faktury VAT nr (...) wynika, że należność za najem pojazdu zastępczego została przez powódkę zapłacona w całości gotówką.

Sąd zważył, że o ile zasadność najmu pojazdu za okres od dnia 21 września 2013 r. (data zawarcia umowy najmu) do dnia przeprowadzenia oględzin przez przedstawiciela pozwanego ubezpieczyciela (2 października 2013 r.) nie budziła wątpliwości, to powódka nie udowodniła, że okres najmu był niezbędny i celowy do dnia 10 października 2013 r. Pełnomocnik powódki uzasadniając żądania pozwu wskazał, że technologiczny czas naprawy pojazdu trwał co najmniej 8 dni, 2 dni potrzebne były na wybór warsztatu, zaś kolejne dwa na zakupienie części zamiennych. Powódka zeznała zaś, iż nie dokonała naprawy w warsztacie, ale naprawa uszkodzonego pojazdu marki P. (...) została dokonana przez jej partnera R. W. systemem gospodarczym.Na okoliczność technologicznego czasu naprawy pojazdu powódki oraz dobowej stawki najmu pojazdu marki M. (...) klasy S rocznik 2001 na lokalnym rynku w okresie wrzesień-październik 2013 r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu mechaniki pojazdów samochodowych i szkód komunikacyjnych.

Biegły M. S. w wydanej przez siebie opinii ustalił technologiczny czas naprawy przedmiotowego pojazdu powódki na 4 dni robocze. Jednocześnie biegły wskazał, że dobowa stawka najmu pojazdu marki M. (...) klasy S rocznik 2001 na lokalnym rynku w okresie zaistnienia szkody mogła być zbliżona do 250 zł. Biegły na rozprawie ustosunkował się wyczerpująco do zarzutów złożonych przez stronę powodową do opinii pisemnej. Sąd dokonał ustaleń faktycznych opierając się na opinii wydanej przez biegłego M. S. (k. 117-130, protokół rozprawy z dnia 9 października 2015 r.), gdyż jest ona logiczna, jasna, fachowa i nie budzi wątpliwości w świetle zasad doświadczenia życiowego. Biegły dysponuje stosowną wiedzą i wieloletnim doświadczeniem zawodowym ze swej dziedziny, sporządził opinię zgodnie z zakreśloną tezą dowodową w postanowieniu Sądu, w sposób wyczerpujący i pełny.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Zgodnie natomiast z przepisem art. 36 ust. 1 zd. pierwsze w/w ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. Z powyższych regulacji wynika, iż w obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC zastosowanie ma zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 1 i 2 k.c. Poniesione przez posiadacza uszkodzonego pojazdu mechanicznego celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego stanowią szkodę majątkową, przewidzianą w art. 361 § 2 k.c.

Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11 (OSNC 2012, nr 3, poz. 28) przyjął, że zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie lub zniszczenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Wykluczył więc, aby szkodę majątkową stanowiła sama utrata możliwości korzystania z pojazdu. Odmienna jednak sytuacja zachodzi wtedy, gdy doszło już do poniesienia przez poszkodowanego wydatków na uzyskanie pojazdu zastępczego w okresie naprawy albo - przy tzw. szkodzie całkowitej - w okresie niezbędnym do nabycia nowego pojazdu. Są to wydatki poniesione w następstwie zdarzenia szkodzącego, które nie powstałyby bez tego zdarzenia, prowadzące do powypadkowego zmniejszenia majątku poszkodowanego, czyli straty (art. 361 § 2 k.c.), szkodę bowiem stanowią również konieczne wydatki związane ze zdarzeniem szkodzącym. Stratą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. są więc objęte także te wydatki, które służą ograniczeniu lub zapobieżeniu negatywnym następstwom majątkowym doznanym przez poszkodowanego w wyniku uszkodzenia (zniszczenia) pojazdu. Negatywnym następstwem majątkowym jest tu utrata możliwości korzystania z rzeczy, a więc utrata uprawnienia stanowiącego atrybut prawa własności (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22.11.2013 r., III CZP 76/13, Biul.SN 2013/11/13-14 ).

Uwzględniając powyższe Sąd zważył, że roszczenie powódki w przeważającej części zasługiwało na uwzględnienie. Już na etapie postępowania likwidacyjnego powódka wykazała niezbędność i celowość najęcia samochodu zastępczego. Podkreślić należy, że z korespondencji elektronicznej, której wydruk znajduje się w aktach szkody pozwanego wynika, że pozwany żądał od powódki wyjaśnień/zaświadczeń dotyczących niezbędności i celowości najmu pojazdu zastępczego, nie precyzując jakie wyjaśnienia, bądź dokumenty są mu rzeczywiście potrzebne, by ocenić zasadność roszczenia powódki o zwrot kosztów pojazdu zastępczego. Taka praktyka pozwanego ubezpieczyciela wskazuje, że z góry założył on, iż nie wypłaci powódce z tego tytułu odszkodowania. Gdyby bowiem rzetelnie chciał rozpatrzyć roszczenie powódki to sprecyzowałby jakie dokumenty bądź wyjaśnienia powódki są mu jeszcze potrzebne. Zdaniem Sądu wystarczające było przedłożenie przez powódkę kopii umowy najmu oraz opłaconej faktury, zaś żądanie dodatkowo kopii dowodu rejestracyjnego było bezzasadne, skoro powódka pojazd zastępczy zdała, a zatem nie była w posiadaniu dowodu rejestracyjnego. Chybione jest również kwestionowanie przez pozwanego stawki dobowej za najem pojazdu zastępczego w sytuacji, gdy powódka już poniosła koszty tego najmu, a więc w jej majątku powstała strata w określonej wysokości. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art. 822 k.c. uwzględnił powództwo co do kwoty 4428 zł. Na kwotę tę składa się należność, powiększona o stawkę podatku VAT, obejmująca okres najmu samochodu od dnia zawarcia umowy -21 września 2013 r. do dnia oględzin pojazdu powódki -2 października 2013 r., 4 dni za okres technologicznego czasu naprawy pojazdu powódki oraz 2 dni na zakup części zamiennych (18x200x23%). Sąd przyjął technologiczny czas naprawy, bowiem powódka nie udowodniła jak długo trwała naprawa i kiedy się zakończyła, zaś przyznała, iż była ona wykonywana we własnym zakresie przez jej partnera.

O roszczeniu odsetkowym Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. zasądzając kwotę 310,69 zł tytułem skapitalizowanych odsetek liczonych od kwoty 4428 zł od dnia 30 grudnia 2013 r. (daty odmownej decyzji pozwanego ubezpieczyciela) do dnia 14 lipca 2014 r. oraz dalsze odsetki od dnia wniesienia pozwu, tj. 15 lipca 2014 r. Podkreślić należy, iż obowiązek zapłaty odsetek przez dłużnika (art. 481 § 1 k.c.) powstaje z chwilą opóźnienia ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, którą w razie odszkodowania należnego za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym (art. 415 i n. k.c.) jest chwila ustalenia osoby odpowiedzialnej i zakresu tej odpowiedzialności. W przypadku zakładu ubezpieczeń odpowiadającego z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego jest to chwila powstania jego odpowiedzialności, której zakres potwierdza jedynie prawomocne orzeczenie sądowe (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.03.2013 r., sygn. IV CSK 512/12, Lex nr 1324319). Zdaniem Sądu orzekającego pozwany ubezpieczyciel już w toku postępowania likwidacyjnego mógł wypłacić powódce zwrot kosztów pojazdu zastępczego, powódka bowiem wyjaśniła zarówno konieczność i niezbędność najmu pojazdu zastępczego, jak również przedłożyła dokumenty, z których wynikała marka i model najętego samochodu, dobowa stawka, jak i okoliczność poniesienia tych kosztów przez N. L..

W pozostałym zakresie powództwo, jako niezasadne, podlegało oddaleniu. (punkt II sentencji wyroku)

Sąd na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. i ar. 108 § 1 kpc zasądził od pozwanego na rzecz powódki zwrot kosztów procesu stosownie do wyniku procesu, tj. w 90%, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu (punkt III sentencji wyroku).