Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Danuta Morys - Woźniak

SR del. Marcin Rak

Protokolant Aleksandra Sado-Stach

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2014 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.

przeciwko A. S. i E. S.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt I C 19/13

oddala apelację.

SSR (del.) Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Danuta Morys-Woźniak

Sygn. akt III Ca 1969/13

U z a s a d n i c n i c

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w G. żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanych A. S. i E. S. kwoty 23.351,89zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 07 2012r. oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie twierdziła, że pozwani odmawiają zapłaty należności za przeprowadzony remont ich lokalu oraz przypadających na nich kosztów remontu części wspólnej nieruchomości.

Pozwani A. S. i E. S. wnosili o oddalenie powództwa i zasądzenie na ich rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu. Zarzucali, że koszty remontu ich mieszkania miały zostać sfinansowane ze środków pochodzących z funduszu remontowego oraz zakwestionowali zakres prac remontowych.

Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 18 07 2013r. oddalił powództwo.

W ustalonym stanie faktycznym, w motywach orzeczenia stwierdził, że nieruchomość, jest własnością powódki. Ocenił, że w tej sytuacji przeprowadzona przez powódkę nadbudowa, dobudowa i remont budynku nie możne być uznana za nakłady powódki na remont lokalu pozwanych i „nie może stanowić podstawy odpowiedzialności pozwanych instytucja zwrotu nakładów przewidzianych w art. 226 k.c.” Następnie przeprowadził analizę powoływanych przez powódkę uchwal i przyjął, że „w obecnie obowiązujących przepisach prawa spółdzielczego brak jest możliwości obciążenia członka spółdzielni, jednorazowo pełnymi kosztami wykonanego przez spółdzielnie remontu lokalu” oraz uznał, że nie doszło do bezpodstawnego wzbogacenia pozwanych, gdyż „nawet gdyby założyć - jak chce tego pow'ódka - że zakres prac przekroczył konieczność odtworzenia lokalu,

lo ewentualną korzyść pozwani nie uzyskali bez podstawy prawnej. W konkluzji uznał, że z podanych przyczyn powództwo jest bezzasadne.

Orzeczenie zaskarżyła powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)

w G., która wnosiła o jego zmianę ewentualnie jego uchylenie i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na jej rzecz od pozwanych zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Zarzuciła, iż przy ferowaniu wyroku naruszono prawo procesowe, regulacje:

•

art. 217 § 1 k.p.c. przez pominięcie zawnioskowanych przez nią dowodów, w tym dowodu z opinii biegłego, co uniemożliwiło jej obronę podniesionych przez nią zarzutów,

•

art. 231 k.p.c. i art. 233 k.p.c. poprzez nie dokonanie oceny zasadności załączonych do akt sprawy i pozwu dowodów oraz uchwal Rady Nadzorczej.

Ponadto zarzucała, że naruszono prawo materialne regulacje:

•

art. 60 k.c. i art. 65 k.c. poprzez przyjęcie, iż nie doszło do dorozumianego zawarcia umów przez strony oraz wykonawcę zadania inwestycyjnego,

•

art. 405 k.c. przez przyjęcie, iż nie doszło do bezpodstawnego wzbogacenia pozwanych,

•

art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, Statutu Spółdzielni, uchwały z dnia 8 05 2012r. nr (...), uchwały z dnia (...) i Regulaminu zatwierdzonego Uchwałą Rady Nadzorczej z dnia 18 05 201 (...).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia nie były kwestionowane w apelacji, w części dotyczą faktów bezspornych pomiędzy stronami a w pozostałym zakresie mają podstawę w informacjach zawartych we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia wiarygodnych źródłach dowodowych.

Dokonana przez Sąd pierwszej instancji cena materiału sprawy jest logiczna, mieści się w granicach swobodnej oceny dowodów i Sąd odwoławczy ją podziela.

Podnoszone w apelacji zarzuty dotyczące podstawy faktycznej orzeczenia w istocie odnoszą się do sposobu rozpoznania sprawy (zarzut pominięcia zaoferowanych przez powódkę dowodów, w tym dowodu z opinii biegłego) oraz dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny prawnej ( oceny zasadności uchwał Rady Nadzorczej) i jako takie nie mają wpływu na powyższą ocenę.

Przywołane w apelacji wnioski dowodowe skarżącej zostały oddalone na rozprawie w dniu 18 07 2013r.

Nastąpiło to w obecności fachowego pełnomocnika powódki, który nie zgłosił zastrzeżeń do tych decyzji procesowych, stąd też - stosownie do regulacji art. 162 zd. 2 k.p.c. - skarżąca nie może obecnie skutecznie zarzucać w apelacji uchybienia przez Sąd pierwszej instancji przepisom prawa procesowego przy ich podejmowaniu (np. wyrok SN z d. 4 10 2006r. II CSK 229/06; uchwała SN z dn. 27 06 2008r. III CZP 50/08; wyrok SA w Szczecinie z dn. 5 11 2009r. LEX nr 580543) i tym samym decyzje te nic podlegają kontroli instancyjnej Sądu odwoławczego.

Z tych też względów Sad odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sadu pierwszej instancji.

Pozwany A. S. jest członkiem powodowej spółdzielni i pozwanych wiąże jej prawo wewnętrzne.

Zgodnie z postanowieniami uchwały Rady Nadzorczej powódki z dnia 8 05 201 lr. (nr (...)) utraciły moc obowiązującą „dotychczasowe ustalenia dotyczące sposobu finansowania nakładów poniesionych w związku z zadaniem inwestycyjno- remontowe na nieruchomości przy ul. (...) w G.”.

Uchwala ta nie została zaskarżona, a jej ważność w niniejszym postępowaniu nic podlega kontroli i wiąże ona strony oraz Sąd.

Dlatego należy ją uznać za skuteczną i z chwilą jej powzięcia przestały obowiązywać postanowienia - przywoływanej przez pozwanych w toku postępowania - wcześniejszej uchwały Rady Nadzorczej powódki z dnia 18 05 201 (...) i stosownie do jej postanowień na pozwanych ciążył obowiązek poniesienia w pełni kosztów prac remontowych przeprowadzonych wewnątrz ich lokalu (pkt 3 uchwały).

Postanowienia tc zmieniły w sposób radykalny ustalone wcześniej zasady ponoszenia przez pozwanych kosztów prac remontowych, które co należy podkreślić

zostały przeprowadzone z inicjatywy oraz wyłącznie w interesie powódki (związane były z dokonaną nadbudową i dobudową budynku w celi utworzenia nowych lokali).

Dlatego dochodzone przez powódkę roszczenia w części dotyczącej zapłaty przez pozwanych kosztów odtworzenia stanu ich lokalu sprzed remontu budynku są sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, wobec czego - stosownie do regulacji art. 5 k.c. - w tym zakresie powódce nie przysługuje ochrona prawna i powództwo było nieuzasadnione.

Co do zasady było ono zatem zasadne tylko w zakresie różnicy pomiędzy poniesionymi kosztami remontu lokalu pozwanych a kosztami odtworzenia stanu ich lokalu sprzed remontu budynku, co jednak - zgodnie z regulacją art. 6 k.c. - obligowało skarżącą do wykazania w toku postępowania zakresu, rodzaju przeprowadzonych prac remontowych oraz poniesionych przez nią z tego tytułu kosztów.

Ich ustalenie wymagało wiadomości specjalnej w rozumieniu art. 278 § 1 k.p.c., a to stosownie do tej regulacji wymagało z kolei przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego.

Z podanych powyżej względów dowód ten nie został przeprowadzony, w konsekwencji czego w materiale sprawy brak jest informacji pozwalających poczynić w tym zakresie ustalenia faktyczne.

Dlatego w tej części powództwo nie zostało wykazane i tym samym jako bezzasadne również podlegało oddaleniu.

Ostatecznie znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym wyroku i apelacja powódki jest bezzasadna.

Reasumując zaskarżony wyrok odpowiada prawu i dlatego apelację powódki jako bezzasadną oddalono na mocy art. 385 k.p.c.