Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 1082/15

WYROK

W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w Wydziale IV Karnym-Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Winkler Galicka

Sędziowie: SO Hanna Bartkowiak (spr.)

(...) P. S.

protokolant p.o. staż. E. C.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu J. M.

po rozpoznaniu w dniu 03 grudnia 2015 r.

sprawy skazanego D. D.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 25 czerwca 2015 r. – sygn. akt II K 191/15

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Trzciance do ponownego rozpoznania.

P. M. W. H. B.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Trzciance ustalił w sprawie o wydanie wyroku łącznego, prowadzonym pod sygn. akt II K 191/15, że D. D. został skazany wyrokami Sądu Rejonowego w Trzciance: z dnia 18 czerwca 2014 r., sygn. akt II K 211/14; z dnia 24 października 2014 r. sygn. akt II K 492/14, z dnia 17 października 2014 r., sygn. akt II K 246/14; z dnia 29 marca 2006 r., sygn. akt VI K 102/06; z dnia 28 września 2004 roku, sygn. akt VI K 493/04; a także ukarany wyrokiem Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 10 maja 2005 r., sygn. akt VI K 7/05. Uwzględnił ponadto, że został wydany wobec tego skazanego wyrok łączny Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 29 maja 2007 r., sygn. akt II K 46/07.

Ustaliwszy powyższe, Sąd Rejonowy wydał w dniu 25 czerwca 2015 r. wyrok łączny, którym rozwiązał kary łączne orzeczone w sprawach o sygn. akt II K 211/14 i II K 492/14. Następnie połączył węzłem kary łącznej część kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach o sygn. akt II K 211/14, II K 492/14 i II K 246/14 i wymierzył skazanemu karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. W zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym orzekł, że poszczególne połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu. Umorzył zaś postępowanie, na podstawie art. 572 kpk, odnośnie kar orzeczonych w sprawach: VI K 102/06, VI K 493/04 i VI K 7/05, a na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 kpk co do kar objętych wyrokiem łącznym wydanym w sprawie II K 46/07.

Orzekł też o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu i zwolnił skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych (k. 27-30).

Powyższe orzeczenie, w części odnoszącej się do kary, zaskarżył obrońca skazanego. Zarzucił rażącą niewspółmierność orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności. Wniósł o jej zmianę poprzez wymierzenie tej kary w oparciu o zasadę pełnej absorpcji, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania (k. 57-59).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się celowa. Umożliwiła przeprowadzenie instancyjnej kontroli zaskarżonego orzeczenia, a w konsekwencji jego uchylenie z uwagi na dostrzeżoną z urzędu wadę. K. charakter rozstrzygnięcia spowodował, że rozpoznanie zarzutu apelacji było przedwczesne dla dalszego toku postępowania.

W rozważanym przypadku wyjście poza granice apelacji było możliwe, gdyż wszczęcie postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego następuje na wniosek albo z urzędu (art. 570 kpk). W postępowaniu tym nie obowiązuje zatem zasada skargowości, gdyż nie realizuje się tu funkcji ścigania. Ta cecha postępowania prowadzi do wniosku, że na sądzie orzekającym ciąży każdorazowy obowiązek podjęcia działań celem dokładnego ustalenia czy nie zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego.

Sąd I instancji nie dokonał jednak rzetelnego sprawdzenia wszystkich okoliczności sprawy. W konsekwencji nie dostrzegł, że D. D. został również skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Pile z dnia 8 października 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 558/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 i 3 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, za które wymierzono mu karę 12 miesięcy ograniczenia wolności.

Zauważyć należy, że wspomniane orzeczenie nie zostało przez Sąd niższej instancji uwzględnione, mimo że była o nim wzmianka w informacji z Krajowego Rejestru Karnego, załączonej do akt II K 640/14 Sądu Rejonowego w Trzciance.

Z nadesłanego w toku postępowania apelacyjnego odpisu wspomnianego wyroku wynika, że dotyczy on przestępstwa popełnionego w dniu 9 czerwca 2014 r., a zatem przed datą wydania wyroku Sądu Rejonowego w Trzciance w sprawie o sygn. II K 211/14, który w tym postępowaniu stanowi cezurę czasową z art. 85 kk (na podstawie art. 4 § 1 kk, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.).

Sąd odwoławczy uznał zatem, że Sąd Rejonowy dopuścił się obrazy przepisów postępowania (art. 570 kpk w zw. z art. 2 § 2 kpk), która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia. Pominięte orzeczenie – jak wnioskować można w oparciu o właściwości przestępstwa, którego ono dotyczy oraz o typ wymierzonej nim kary – ma istotne znaczenie dla dokonania prawidłowych ustaleń odnośnie dopuszczalności wydania wyroku łącznego. Uznał również, że właściwą reakcją na dostrzeżone uchybienie będzie uchylenie zaskarżonego wyroku. W realiach przypadku to właśnie Sąd Rejonowy powinien dokonać pełnego sprawdzenia znaczenia kary wymierzonej w sprawie II K 558/14 i ocenić warunki do połączenia kar orzeczonych dotąd wobec skazanego (art. 85 kk w zw. z 569 § 1 kpk), a jeśli warunki byłyby spełnione, organ pierwszoinstancyjny powinien odpowiednio ukształtować karę łączną. Celowość dokonania tych sprawdzeń czyniło więc zasadnym wniosek, że konieczne jest w sprawie przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

Mając to na uwadze, Sąd Okręgowy podjął decyzję o uchyleniu zaskarżonego wyroku. Stwierdził jednocześnie, korzystając z regulacji prawnej wprowadzonej przez art. 436 kpk, że z racji zaistniałego uchybienia procesowego, ustosunkowanie się do zarzutu apelacyjnego byłoby przedwczesne.

Przy ponownym rozpoznaniu Sąd I instancji winien dokonać analizy wszystkich wyroków jakie wobec skazanego zapadły i dopiero na tej podstawie podjąć ostateczną decyzję w sprawie.

P. M. W. H. B.

IV Ka 1082/15

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE