Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 kwietnia 2015 r. . Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., odmówił Z. C. prawa do emerytury ze względu na nieudokumentowanie 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy powołał się na przepisy art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm., i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ) W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczonemu nie zaliczono do okresu pracy w szczególnych warunkach pracy okresu od 29 09 1975 r. do 29 02 1992 r. ponieważ zeznania świadków potwierdzające pracę w szczególnych warunkach nie są środkiem dowodowym w postępowaniu przed organem rentowym .

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony Z. C. wnosząc o przyznanie mu prawa do emerytury . W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony podał, iż pracował ponad 16 lat w warunkach szczególnych w okresie od 29 września 1975 r. do 29 lutego 1992 r.. W w/w okresie wykonywał pracę przy budowie rurociągów w głębokich wykopach jako cieśla w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) w B. ( po przekształceniu (...) Przedsiębiorstwo (...) w B. , K. spółka zoo, którego następcą prawnym jest A. A. S..)

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o jego oddalenie podtrzymując dotychczasowe stanowisko

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. C. (ur. dnia (...)), dnia 27 kwietnia 2015 roku złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Organ rentowy ZUS uznał za udokumentowany staż ubezpieczeniowy na dzień 1 stycznia 1999 roku w wymiarze 25 lat, 2 miesiące i 21 dni, Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

- okoliczności bezsporne

Sporną kwestią pozostawało to, czy ubezpieczony przez okres, co najmniej 15 lat był zatrudniony w warunkach szczególnych, czy taki charakter miało zatrudnienie ubezpieczonego w

Wojewódzkim Przedsiębiorstwie (...) ( po przekształceniu (...) Przedsiębiorstwo (...) w B. , K. spółka z o o)

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny : Ubezpieczony pracował w w/w Przedsiębiorstwach , które zajmowały się wykonywaniem instalacji wodociągowych i kanalizacyjnych w okresie od 29 września 1975 r. do 29 lutego 1992 r. Ubezpieczony pracował w kilkuosobowej brygadzie, która zajmowała się szalowaniem wykopów a następnie montażem rur wodociągowych i kanalizacyjnych . Wszystkie prace były wykonywane w głębokich wykopach od 1,8 do 10 metrów . (...) organizacyjny przewidywał, że wszyscy pracownicy brygady wykonywali poszczególne etapy prac szalowanie , układanie rur i ich montaż . Ubezpieczony podobnie jak pozostali pracownicy brygady pracowali w pełnym wymiarze czasu pracy

dowód:; zeznania świadków W. S. , B. P. -; przesłuchanie ubezpieczonego - płyta CD k.25

Sąd uznał powyższe zeznania za wiarygodne ponieważ nie zawierają sprzeczności, wzajemnie się uzupełniają, tworzą spójną logiczną całość, są zgodne z zasadami doświadczenia życiowego .Należy zauważyć, iż przesłuchani w sprawie świadkowie pracowali w spornym okresie wspólnie z ubezpieczonym świadek B. P. jako kierownik grupy robot, świadek W. S. jako monter a zatem mieli pełna wiedzę w zakresie wykonywanych przez ubezpieczonego czynności

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych:

1. Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu
wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego
funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w
otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa

Zgodnie z art. 32 ustawy w związku z paragrafami 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych

2

warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) prawo do emerytury może nabyć mężczyzna który spełnia następujące przesłanki: ukończył 60 lat; posiada co najmniej 25 letni okres zatrudnienia (art. 27 pkt 2 ustawy), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Zgodnie z § 2 ust 1 cytowanego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy (ust. 1 ). Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy (ust. 2). W sytuacji, kiedy brak wymaganego świadectwa pracy w warunkach szczególnych wystawionego przez pracodawcę, Sąd może prowadzić postępowanie dowodowe zmierzające do ustalenia, czy praca wykonywana przez stronę, była wykonywana w warunkach wymaganych przepisami rozporządzenia, czy ubezpieczony zajmował któreś ze stanowisk pracy wymienionych w załącznikach nr 1 lub 2 do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze." w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody (tak SN w orzeczeniu z dnia 21 września 1984 r., III UZP 48/84, LEX nr 14630). Postępowanie przed sądem (na skutek odwołania od decyzji organu rentowego) nie podlega ograniczeniom dowodowym, co wynika wprost z art. 473 k.p.c,

Należy zauważyć, że w judykaturze Sądu Najwyższego podkreśla się jednolicie, iż przewidziane w art. 32 i 184 ustawy o emeryturach i rentach prawo do emerytury w niższym niż określony w art. 27 tej ustawy wieku emerytalnym jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 27 ustawy, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo (por. między innymi wyroki z dnia 22 lutego 2007 r., I UK 258/06, OSNP 2008/5-6/81; z dnia 17 września 2007 r., III UK 51/07, OSNP 2008/21-22/328; z dnia 6 grudnia 2007 r.. III UK 62/07, Lex nr 375653; z dnia 6 grudnia 2007 r., III UK 66/07, Lex nr 483283; z dnia 13 listopada 2008 r., II UK 88/08, niepublikowany; z dnia 5 maja 2009 r., I UK 4/09, Lex nr 509022). Podzielając takie rozumienie instytucji emerytury żart. 32 i 184 ustawy o emeryturach i rentach, należy stwierdzić, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie przemawia za uznaniem, iż ubezpieczony w okresie od 29 września 1975 r. do 29 lutego 1992 r.wykonywał pracę w warunkach szczególnych, stale i w pełnym wymiarze czasu w w/w okresie wykonując prace wodnokanalizacyjne - montaż rur kanalizacyjnych i wodociągowych w głębokich wykopach Prace w

3

szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, to m.in. stosownie do wykazu A dział V poz. 1 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. - roboty kanalizacyjne oraz budowa rurociągów w głębokich wykopach

. Po doliczeniu powyższego okresu należy stwierdzić, że ubezpieczony ma wymagany łączny 15
letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, uprawniający do przyznania prawa do
wcześniejszej emerytury na mocy cytowanego art. 32 w zw. z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998
roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dz. U z 2009 roku nr 153 poz.
(...) spełnia również pozostałe warunki konieczne do przyznania emerytury

określone w cytowanych wyżej przepisach -nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, ukończył 60 lat

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpe zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia (...). r. t.j osiągnięcia wieku 60 lat

W punkcie 2 wyroku Sąd ustalił na podstawie art. 118 ust la zd. drugie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. ; dokładne ustalenie charakteru i wymiaru czasu pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w warunkach szczególnych było możliwe dopiero po przeprowadzeniu postępowania dowodowego przed Sądem na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c. w zw. z § 11 ust.2 i § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013 r., poz. 490 j.t.)