Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 2847/15

WYROK
z dnia 13 stycznia 2016 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Grzegorz Matejczuk

Protokolant: Łukasz Listkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2016 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 grudnia 2015 r. przez
Odwołującego – KOMA Sp. z o.o. Sp. k., ul. Sikorskiego 19 C, 19-300 Ełk, w
postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Gminę – Miasto Elbląg, ul.
Łączności 1, 82-300 Elbląg,

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1) Miejskie
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Sp. z o.o., 2) REMONDIS OLSZTYN Sp. z o.o., adres do
doręczeń: ul. Szańcowa 1, 82-300 Elbląg, zgłaszających przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego,

orzeka:

1. oddala odwołanie;
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego
tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3 600 zł 00 (słownie:
trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą zwrot kosztów postępowania
odwoławczego poniesionych z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Elblągu.

Przewodniczący: …………………………….

Sygn. akt: KIO 2847/15

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Gmina Miasto Elbląg – prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29
stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U.2013.907 ze zm.) – dalej: Pzp lub
Ustawa; postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego na „Odbieranie odpadów
komunalnych z nieruchomości zlokalizowanych na terenie Gminy Miasto Elbląg”.
Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wykonawczych
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym UE pod nr:
2015/S 198-359522.

Pismem z dnia 22 grudnia 2015 r., Zamawiający poinformował o wyborze
najkorzystniejszych ofert dla poszczególnych części zamówienia. Zamawiający poinformował
jednocześnie wykonawcę KOMA Sp. z o.o. Sp. k., ul. Sikorskiego 19 C, 19-300 Ełk:
W odniesieniu do części 1, 3 i 4 zamówienia o wykluczeniu wykonawcy z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp oraz o odrzuceniu oferty na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp wobec wykluczenia wykonawcy z postępowania.
W odniesieniu do części 2 i 5 zamówienia o wykluczeniu wykonawcy z postępowania
na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 i 4 Pzp oraz o odrzuceniu oferty na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 5 Pzp wobec wykluczenia wykonawcy z postępowania.

W dniu 29 grudnia 2015 r., Odwołujący – KOMA Sp. z o.o. Sp. k., ul. Sikorskiego 19
C, 19-300 Ełk – wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie od czynności i
zaniechań Zamawiającego w prowadzonym postępowaniu, w zakresie części 1, 2 i 5
zamówienia, polegających na:
1. odrzuceniu ofert Odwołującego o nr: 6 (1 część zamówienia), 7 (2 część
zamówienia),
10 (5 część zamówienia) z uwagi na fakt, iż Odwołujący został wykluczony z
postępowania, w sytuacji gdy okoliczność wykluczenia Odwołującego z postępowania
nie pozwala na odrzucenie jego oferty;
2. wykluczeniu Odwołującego z postępowania w częściach zamówienia:
a. nr: 1, 2 oraz 5, z powodu niewniesienia wadium do upływu terminu składania
ofert i zakwestionowaniu prawidłowości wystawionych przez mBank S.A.

gwarancji przetargowych nr 05066KTG15, 05067KTG15 oraz 05070KTG15 w
sytuacji, gdy dokumenty te zostały prawidłowo sporządzone i zabezpieczały w
pełnym zakresie roszczenie Zamawiającego z tytułu zapłaty wadium,
b. nr 2 i 5 także z powodu niewykazania spełnienia warunku udziału w
postępowaniu, o którym mowa w pkt V ppkt 3.b) SIWZ, poprzez dołączenie do
oferty kopii zamiast oryginału zobowiązania podmiotu udostępniającego zasoby,
3. zaniechaniu w części 2 i 5 zamówienia wezwania Odwołującego do złożenia
oryginałów dokumentów - zobowiązań do udostępnienia potencjału wystawionych
przez Zakład Usług Komunalnych Sp. z o.o. w Węgorzewie oraz Przedsiębiorstwo
Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Sp. z o.o. w Działdowie,
4. wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez CLEANER ZAKŁAD
SPRZĄTANIA spółka jawna M.B., G.M. (w części zamówienia nr 1 oraz 5) oraz
Konsorcjum firm: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania Sp. z o.o. oraz
REMOND1S OLSZTYN Sp. z o.o. (w części zamówienia nr 2), pomimo iż to oferta
Odwołującego w tych częściach zamówienia (nr 1, 2 i 5), spełniająca wszystkie
wymagania określone w SIWZ, była najkorzystniejsza,
5. zaniechaniu wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej,
zarzucając Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp poprzez jego zastosowanie i odrzucenie oferty Odwołującego,
pomimo, iż przepis ten nie może mieć zastosowania w trybie przetargu
nieograniczonego, bowiem dotyczy wyłącznie postępowań dwuetapowych;
2. art. 7 ust. 1 i 3 Pzp, art. 24 ust. 2 pkt 2 i 4, poprzez wykluczenie Odwołującego z
postępowania pomimo, iż z ofertą złożył wadium w postaci gwarancji bankowej
prawidłowo wystawionej i zabezpieczającej w pełnym zakresie ewentualne
roszczenia Zamawiającego o zapłatę wadium oraz pomimo, iż Odwołujący spełniał
warunki udziału w postępowaniu;
3. art. 26 ust. 3 Pzp poprzez zaniechanie wezwania w części 2 i 5 zamówienia
Odwołującego do złożenia oryginałów dokumentów - zobowiązań do udostępnienia
potencjału wystawionych przez Zakład Usług Komunalnych Sp. z o.o. w Węgorzewie
oraz Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Sp. z o.o. w
Działdowie,
4. art. 91 ust. 1 Pzp poprzez dokonanie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej z
pominięciem oferty Odwołującego, pomimo że Odwołujący nie podlegał wykluczeniu
z postępowania a jego oferta odrzuceniu.

Na podstawie powyższych zarzutów Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i
nakazanie Zamawiającemu:
1. unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej w częściach nr 1, 2 i 5
zamówienia,
2. unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego w częściach nr 1, 2
zamówienia,
3. unieważnienie czynności wykluczenia Odwołującego z postępowania w częścią 1, 2 i
5 zamówienia,
4. dokonanie ponownej oceny ofert.

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący przedstawił, że przedmiotowe zamówienie
zostało podzielone na 5 części, zgodnie z funkcjonującymi sektorami odbioru odpadów.
W terminie składania ofert tj. do dnia 18 listopada 2015 r. oferty złożyli wykonawcy:
CLEANER ZAKŁAD SPRZĄTANIA sp. J. M.B., G.M., Odwołujący, Konsorcjum firm: Miejskie
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Sp. z o.o. oraz REMONDIS OLSZTYN Sp. z o.o, SITA
Północ Sp. z o.o. Wszyscy Ci wykonawcy, z wyjątkiem SITA Północ Sp. z o.o. złożyli swoje
oferty na wszystkie części zamówienia, ostatni z wymienionych wykonawców z wyjątkiem 2 i
5 części.
Pismem z dnia 22 grudnia 2015 r. Zamawiający poinformował wykonawców o
wyborze najkorzystniejszej oferty:
1) w części 1,3,4,5 zamówienia CLEANER ZAKŁAD SPRZĄTANIA sp. J. M.B., G.M.
2) w części 2 zamówienia Konsorcjum firm: Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania Sp.
z o.o. oraz REMONDIS OLSZTYN Sp. z o.o.
Jednocześnie Zamawiający poinformował, że:
1) we wszystkich częściach zamówienia odrzucił ofertę Odwołującego podając jako
podstawę prawną art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP, a jako uzasadnienie faktyczne, że
Odwołujący został wykluczony z postępowania, dlatego należy jego ofertę odrzucić,
2) we wszystkich częściach zamówienia wykluczył Odwołującego, na podstawie art. 24
ust. 2 pkt 2 PZP z powodu niewniesienia wadium w wymaganym terminie, wskazując
przy okazji, iż gwarancje bankowe złożone przez Odwołującego są nieprawidłowe,
ponieważ nie zabezpieczają „interesów Zamawiającego w postaci możności
uzyskania kwoty wadialnej we wszystkich okolicznościach przepadku wadium",
3) w częściach zamówienia nr 2 i 5 wykluczył Odwołującego, na podstawie art. 24 ust. 2
pkt 4 Pzp także z powodu niewykazania spełniania warunków udziału w
postępowaniu, o których mowa w pkt V ppkt 3.b) SIWZ, wskazując że Odwołujący

zamiast oryginałów zobowiązań do udostępnienia potencjału złożył ich kopie, a
Zamawiający zaniechał wzywania Odwołującego do złożenia dokumentów ponieważ
jego oferta i tak podlegała odrzuceniu.
W odniesieniu do wykluczenia Odwołującego z postępowania, Odwołujący wskazał,
że Zamawiający dokonując oceny i badania ofert doszedł do błędnego przekonania, że
gwarancje przetargowe o numerach 0506OKTG15, 05067KTG15, 05068KTG15,
05069KTG15, 05070KTGI5 wszystkie z dnia 16 listopada 2015 r. wystawione przez mBank
S.A. stanowiące wadium wniesione przez Odwołującego w niniejszym postępowaniu są
nieprawidłowe.
Odwołujący przytoczył stanowisko Zamawiającego, który stwierdził, że „w złożonej
gwarancji mBank określił warunki zapłaty wadium, podając w trzech punktach warunki
zatrzymania wadium. Brzmienie warunku zatrzymania wadium wymienione w pkt 1 gwarancji
nie odpowiada aktualnemu brzmieniu art. 46 ust. 4a ustawy Prawo zamówień publicznych,
nadanemu ustawą z dnia 29.08.2014 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych (Dz.
U. z 18 września 2014 r. poz. 1232) i obowiązującemu od 19 października 2014 r., tj. nie
zawiera warunku zatrzymania wadium w przypadku, jeżeli Wykonawca: - w odpowiedzi na
wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył
listy podmiotów należących do tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt
5, lub informacji o tym że nie należy do grupy kapitałowej; - nie wyraził zgody na poprawienie
omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało brak możliwości wybrania oferty
złożonej przez Wykonawcę jako najkorzystniejszej. W związku z powyższym Zamawiający
nie może uznać wniesionego w dniu 18.11.2015 r. wadium w formie gwarancji bankowej za
wniesione prawidłowo, gdyż nie zabezpiecza interesów Zamawiającego w postaci możności
uzyskania kwoty wadialnej we wszystkich okolicznościach przepadku wadium (art. 46 ust. 4a
i 5 ustawy Prawo zamówień publicznych)."
W odniesieniu do powyższego, Odwołujący argumentował, że analizę zagadnienia
dotyczącego prawidłowości wniesienia wadium przez Odwołującego należałoby rozpocząć
od przytoczenia definicji gwarancji bankowej. Gwarancją bankową - zgodnie żart. 81 ust. 1
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe jest jednostronne zobowiązanie banku
(gwaranta), że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych
warunków zapłaty, które mogą być stwierdzone określonymi w tym zapewnieniu
dokumentami, jakie beneficjent załączy do sporządzonego we wskazanej formie żądania
zapłaty, bank ten wykona świadczenie pieniężne na rzecz beneficjenta gwarancji -
bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku. Z powyższego wynikają więc essentialia
negotii gwarancji bankowej. Ponadto doktryna wskazuje na dodatkowe elementy

przedmiotowo istotne gwarancji bankowej, tj. na określenie zabezpieczonego rezultatu i
określenie wysokości sumy pieniężnej, którą ma zapłacić gwarant w razie ziszczenia się
zabezpieczonego rezultatu. Gwarancja bankowa w swej treści powinna więc określać
warunki, których zaistnienie spowoduje powstanie po stronie banku obowiązku zapłaty.
Gwarancja ma charakter bezwarunkowy, jeżeli wypłata świadczenia uzależniona jest
jedynie od złożenia żądania zapłaty w formie określonej w gwarancji oraz oświadczenia, że
podmiot, za który bank udzielił gwarancji, nie wywiązał się ze zobowiązań wobec
beneficjenta. Jednocześnie wskazuje się, że sam wymóg potwierdzenia przez beneficjenta
zajścia okoliczności stanowiących podstawę wezwania do zapłaty, nie oznacza
warunkowości gwarancji, lecz stanowi pewną formalność służącą weryfikacji skierowanego
żądania przez gwaranta.(sygn. akt KIO/ 467/12, 483/12).
Odwołujący podniósł, że Zamawiający w SIWZ nie postawił żadnych wymagań co do
brzmienia zapisów gwarancji bankowej, ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że wadium
może być wnoszone w formie gwarancji bankowej (Rozdział VIII pkt 1 SIWZ). Również
przepis art. 45 ust. 6 pkt 3 PZP nie zawiera szczególnych wymagań co do sposobu
określenia w treści gwarancji bankowej zdarzenia uzasadniającego wystąpienie z żądaniem
zapłaty kwoty wadium.
Argumentowano następnie, że gwarancje przetargowe o numerach 05066KTG15,
05067KTG15, 05068KTG15, 05069KTG15, 05070KTG15, złożone przez Odwołującego w
niniejszym postępowaniu były tożsamej treści z wyjątkiem wysokości kwoty wadialnej oraz
części zamówienia, którą zabezpieczały. Wstępna część treści gwarancji zawiera informację
że sporządzona jest na zlecenie Odwołującego oraz wskazany jest cel, dla którego została
zawarta: „w celu zagwarantowania prawidłowego wykonania przez Wykonawcę jego
zobowiązań wynikających z warunków ogłoszonego przez Państwa przetargu w oparciu o
ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych". W dalszej części gwarancji
(na przykładzie gwarancji o nr 05066KTG15) znajduje się zwrot, że: „my mBank S.A. (...)
zrzekając się wszystkich praw sprzeciwu i obrony wynikających z długu podstawowego,
zobowiązujemy się nieodwołalnie do zapłacenia na Państwa pierwsze żądanie każdej kwoty
do maksymalnej wysokości: 40.000,00 PLN (słownie: czterdzieści tysięcy złotych)".
W kwestiach proceduralnych, przewidziano, że wypłata wadium nastąpi: „po otrzymaniu
Państwa pisemnego żądania zapłaty, zawierającego oświadczenie, że:
1. Wykonawca nie złożył (w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3
Ustawy) dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1 Ustawy, lub
pełnomocnictw i nie udowodnił, że wynikło to z przyczyn nieleżących po jego stronie,
lub

2. Wykonawca, którego oferta została wybrana:
1) odmówił podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego na
warunkach określonych w ofercie, lub
2) nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, lub
3. zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało się niemożliwe z przyczyn
leżących po stronie Wykonawcy".
Odwołujący wskazał, że z powyższego zapisu Zamawiający wywiódł, że w tym
miejscu mBank podał „w trzech punktach warunki zatrzymania wadium". Sformułowanie to
nie jest prawdziwe, bowiem sprzeczne z literalnym brzmieniem gwarancji. Po pierwsze Bank
nie jest uprawniony do ograniczania warunków zatrzymania wadium, określają je przepisy
powszechnie obowiązujące tj. art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp. Bank w gwarancji bankowej
określa jedynie wobec jakich zdarzeń prawnych lub faktycznych zaktualizuje się jego
odpowiedzialność względem Zamawiającego z tytułu zapłaty wadium. Jak wskazała KIO
błędnie wywodzi się, iż wskazanie w p.z.p. przesłanek zatrzymania wadium wprowadza
dodatkowe, szczególne wymagania co do treści gwarancji bankowej (KIO 601/14).
Podniesiono następnie, że ewentualne wątpliwości co do treści gwarancji bankowej
Zamawiającym powinien rozstrzygnąć dokonując jej wykładni zgodnie z regułami
przewidzianymi w kodeksie cywilnym. Treść gwarancji, jako oświadczenia winna być
poddana wykładni w świetle art. 65 k.c. w zw. z art. 14 ustawy P.z.p. Zarówno zleceniodawcy
gwarancji (Odwołującemu) jak i gwarantowi (mBank S.A.) i beneficjentowi (Zamawiającemu)
znany był charakter zobowiązania, który gwarancja miała zabezpieczać, w związku z tym nie
może budzić wątpliwości jaki był zamiar stron umowy. Okoliczności zatrzymania wadium w
przypadku zamówień publicznych reguluje ustawa, a więc są one powszechnie znane
uczestnikom takiego obrotu prawnego. Nie może więc budzić wątpliwości, że celem
zabezpieczenia gwarancji są więc wszystkie przypadki, gdy po stronie zamawiającego
powstaje prawo do zatrzymania wadium. Reguła interpretacyjna zawarta w art. 65 § 2
kodeksu cywilnego, chociaż sformułowana jedynie w odniesieniu do umów, znajduje
zastosowanie do wszystkich oświadczeń woli składanych innej osobie (Uchwała Sądu
Najwyższego z 29 czerwca 1995 r., sygn. akt III CZP 66/95), w tym do wykładni oświadczeń
woli zawartych w gwarancji bankowej – wyrok Sądu Najwyższego z 21 listopada 1997 r. (I
CKN 825/97). Ponadto w utrwalonej linii orzeczniczej KIO (np. KIO 883/11) jednoznacznie
wynika, że treść gwarancji bankowej nie może być ustalana wyłącznie w oparciu o jej
literalne brzmienie, ale odkodowanie jej treści wymaga odwołania się do celu, jakiemu miała
służyć oraz okoliczności jej udzielenia.

Zdaniem Odwołującego wykładnia złożonych przez niego w niniejszym postępowaniu
gwarancji bankowych, w oparciu o prezentowane powyżej reguły, prowadzi do wniosku, że w
gwarancji mBank nie zawężał reguł swojej odpowiedzialności do konkretnych przypadków
zatrzymania wadium, a wymienienie w pkt 1-3 gwarancji jedynie części przesłanek z art. 46
ust. 4a ustawy Pzp, poprzedzone zwrotem „po otrzymaniu od Państwa pisemnego żądania
zapłaty, zawierającego oświadczenie, że", ma dla Banku jedynie walor informacyjny, który
(niezależnie od treści tego oświadczenia) nie może stanowić podstawy odmowy wypłaty
wadium, nawet gdy przesłanką jego zatrzymania były okoliczności z art. 46 ust. 4a ustawy
Pzp nie wymienione w pkt 1-3 gwarancji.
Wskazano także, że dokonanie przez Zamawiającego, na etapie badania i oceny
ofert, prawidłowej wykładni gwarancji bankowych złożonych przez Odwołującego
doprowadziłoby Zamawiającego do przekonania, że jego ewentualne roszczenia z tytułu
zapłaty wadium są należycie zabezpieczone. Wówczas Zamawiający nie dokonałby
niezgodnego z art. 24 ust. 2 pkt 2) Pzp wykluczenia Odwołującego z postępowania.
Uzasadniając pozostałe zarzuty odwołania stwierdzono również, że Zamawiający
bezzasadnie odrzucił oferty Odwołującego o nr: 6 (1 część zamówienia), 7 (2 część
zamówienia), 10 (5 część zamówienia) powołując się na fakt, iż Odwołujący został
wykluczony z postępowania. Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 24 ust. 4
ustawy PZP ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje się odrzuconą bez potrzeby
podejmowania przez Zamawiającego jakkolwiek czynności. W tym kontekście zaskarżona
czynność Zamawiającego jest niezgodna z ustawą PZP
Dalsze nieprawidłowości Zamawiającego są skutkiem wykluczenia Odwołującego z
postępowania i odrzucenia jego oferty. Zamawiający bowiem dostrzegając braki w ofercie
Odwołującego (w części 2 i 5 zamówienia) polegające na złożeniu zobowiązania podmiotu
trzeciego do udostępnienia potencjału w formie kopii podpisanej przez Odwołującego
zamiast oryginału tego dokumentu, zaniechał wezwania Odwołującego do złożenia tych
dokumentów ze względu na fakt, iż i tak oferta Odwołującego byłaby odrzucona. Dodatkowo
Zamawiający jako podstawę wykluczenia Odwołującego z postępowania wskazał również
niewykazanie spełniania warunków udziału w postępowaniu (ze względu na wspominane
wyżej złożenie kopii dokumentu zobowiązania do udostępnienia potencjału zamiast
oryginału). Niewątpliwie jeśli zarzuty Odwołującego w zakresie niezgodności z ustawą Prawo
zamówień publicznych czynności Zamawiającego polegających na wykluczeniu
Odwołującego z postępowania oraz odrzucenia jego oferty się potwierdzą, Zamawiający
dokonując ponownej oceny i badania ofert będzie zobligowany na podstawie art. 26 ust. 3
Pzp do wezwania Odwołującego do złożenia oryginału w/w dokumentów. W związku z

faktem, iż Odwołujący dysponuje oryginałami tych dokumentów i złoży je na w/w wezwanie
brak będzie podstaw do wykluczenia odwołującego z postępowania z powodu niespełnienia
warunków udziału w postępowaniu.
Wskazano następnie, że skutkiem powyższych uchybień Zamawiającego jest kolejne
naruszenie przepisy ustawy Pzp (art. 7 ust. 3 Pzp) ponieważ Zamawiający zamierza
powierzyć realizację zamówienia (w części 1, 2 oraz 5) wykonawcom, którzy nie zostali
wybrani zgodnie z opisami ustawy PZP, gdyż to oferta Odwołującego w tych częściach
zamówienia jest najkorzystniejsza.

W odpowiedzi Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.
W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp, podniesiono, że
Odwołujący został wykluczony z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy
Prawo
zamówień publicznych w części 1, 2 i 5 zamówienia, a w części 2 i 5 zamówienia dodatkowo
również na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych. Zgodnie z
art. 24 ust. 4 ustawy Prawo zamówień publicznych ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje
się za odrzuconą. Przesłanki odrzucenia ofert zawarte są w art. 89 ustawy Prawo zamówień
publicznych. W związku z tym Zamawiający na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo
zamówień publicznych odrzucił oferty Odwołującego w każdej części zamówienia. W
związku z powyższym przedmiotowy zarzut jest bezzasadny.
W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 i 3 Pzp, art. 24 ust. 2 pkt 2 i 4 Pzp,
wskazano, że przedmiotowe postępowanie zostało przygotowane i jest prowadzone w
sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie
wykonawców. W związku z brakiem uzasadnienia i wykazania przez Odwołującego w jaki
sposób Zamawiający naruszył art. 7 ust. 1 Pzp, Zamawiającemu trudno jest się precyzyjnie
do tego zarzutu odnieść.
Zamówienie zostanie udzielone wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy Prawo
zamówień publicznych. Oferty Wykonawcy: CLEANER ZAKŁAD SPRZĄTANIA spółka jawna
M.B., G.M., 82-300 Elbląg, ul. Mazurska 10 (zwanego dalej „CLEANER"), dla części 1 i 5
zamówienia oraz oferta Wykonawcy: Konsorcjum firm: Miejskie Przedsiębiorstwo
Oczyszczania Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Lider konsorcjum), 82-300 Elbląg,
ul. Szańcowa 1, REMONDIS OLSZTYN Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k.
(Partner), 10-522 Olsztyn, uf. Partyzantów 3 (zwanego dalej „MPO-REMONDIS"), dla części
2 zamówienia zostały wybrane jako najkorzystniejsze zgodnie z przepisami ustawy Prawo
zamówień publicznych. Oferty te, odpowiednio każda w części zamówienia, na którą została

złożona, są ofertami, które przedstawiają najkorzystniejszy bilans ceny i ustalonego w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia kryterium aspektu środowiskowego.
Wykonawcy, którzy je złożyli nie podlegają wykluczeniu, a oferty te nie podlegają odrzuceniu.
Oferty Odwołującego nie mogły być oceniane, ponieważ Odwołujący został wykluczony z
postępowania dla każdej części zamówienia, a jego oferty zostały odrzucone stosownie do
art. 24 ust. 4 ustawy Prawo zamówień publicznych. Oferta najkorzystniejsza zgodnie z
przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych może być wybrana jedynie spośród ofert,
które nie podlegają odrzuceniu.
Argumentowano następnie, że Zamawiający w przedmiotowym postępowaniu
wymagał wniesienia wadium. Wymaganie to zostało zawarte w pkt VIII. SIWZ oraz w sekcji
III.1.1) ogłoszenia o zamówieniu. Zamawiający wskazał wymagania dotyczące wysokości
wadium dla każdej części zamówienia, poinformował w jakich formach i gdzie wadium należy
wnieść, jednocześnie Zamawiający wskazał, na jakich zasadach wadium będzie zwracane i
w jakich przypadkach wadium zostanie zatrzymane poprzez odesłanie do odpowiednich
przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych. Odwołujący złożył przed upływem terminu
składania ofert:
- dla części 1 zamówienia Gwarancję przetargową nr 05066KT615 na kwotę 40
000,00 zł wystawioną przez mBank,
- dla części 2 zamówienia Gwarancja przetargowa nr 05067KTG15 na kwotę 70
000,00 zł wystawioną przez mBank,
- dla części 3 zamówienia Gwarancja przetargowa nr 05068KTG15 na kwotę 38
000,00 zł wystawioną przez mBank,
- dla części 4 zamówienia Gwarancja przetargowa nr 05069KTG15 na kwotę 40
000,00 zł wystawioną przez mBank,
- dla części 5 zamówienia Gwarancja przetargowa nr 05070KTG15 na kwotę 65
000,00 zł wystawioną przez mBank.
Treść złożonych gwarancji różni się numerem gwarancji, kwotą i oznaczeniem części
zamówienia, której dotyczy. Wskazano, że ustawa Prawo zamówień publicznych nie podaje
definicji wadium. Definicja wadium zawarta jest w art. 70(4) § 1 ustawy Kodeks cywilny,
gdzie za wadium uznaje się sumę pieniężną lub odpowiednie zabezpieczenie zapłaty tej
sumy, wnoszone pod rygorem niedopuszczenia do uczestnictwa w przetargu lub aukcji.
Funkcje wadium to stworzenie bariery finansowej zapewniającej przystąpienie do przetargu
jedynie osób zainteresowanych oraz zapewnienie odszkodowania zastrzeżonego na
wypadek uchylania się przez wybrany w przetargu podmiot od zawarcia umowy. Rola
wadium kończy się w momencie zawarcia umowy. W ustawie Prawo zamówień publicznych

określono zasady ustalania wysokości wadium, dozwolone formy jego wnoszenia, zasady
jego zatrzymania oraz zwrotu. Wadium nie stanowi treści oferty, a jedynie jej finansowe
zabezpieczenie w sytuacji zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 46 ust. 4a i 5 Pzp.
Nie ulega wątpliwości, że wadium wniesione w formie gwarancji i poręczeń, o których mowa
w art. 45 ust. 6 pkt 2-5 Pzp, musi mieć taką samą płynność jak wadium wniesione w
pieniądzu, co oznacza, że dochodzenie roszczenia z tytułu zapłaty wadium wniesionego w
formie tych gwarancji i poręczeń nie może być utrudnione (wyroki Krajowej Izby
Odwoławczej: z dnia 17.06.2008 r., KIO/UZP 537/08; z dnia 23.01.2009 r., KIO/UZP 62/09; z
dnia 2.04.2015 r. KIO 532/15, KIO 534/15). Stanowisko powyższe uzasadnia również przepis
art. 7 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, wyrażający zasadę równego traktowania
wykonawców i zapewnienia uczciwej konkurencji. Nie do zaakceptowania jest bowiem
sytuacja, w której wadium wniesione w pieniądzu zabezpieczałoby zamawiającego w
szerszym zakresie niż wadium wniesione w innej formie, a to z tej przyczyny, że okoliczności
skutkujące zatrzymaniem wadium zostały w sposób węższy określone w treści gwarancji czy
poręczenia, zaś w przypadku pieniądza znajdą bezpośrednio zastosowanie przepisy ustawy
Prawo zamówień publicznych. Gwarancja bankowa stanowi samodzielne zobowiązanie
banku podejmowane na zlecenie klienta. Bank oświadcza, że zgodnie z jej treścią, zaspokoi
przyjmującego gwarancję beneficjenta, jeżeli zleceniodawca nie wywiąże się wobec niego z
umownych zobowiązań. Celem gwarancji jest dodatkowe zapewnienie jej beneficjentowi
wykonania umowy przez kontrahenta. Gwarancja bankowa musi zatem dokładnie określać
okoliczności, w których po stronie gwaranta powstaje obowiązek zapłaty. Stanowisko takie
wyrażone jest w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej m.in. wyrok z dnia 10.06.2015 r.
(sygn. akt KIO 1125/15), wyrok z dnia 4.05.2015 r. (sygn. akt KIO 821/15), wyrok z dnia
17.03.2015 r. (sygn. akt KIO 422/15).
Wskazano również, że gwarancja bankowa jest zobowiązaniem abstrakcyjnym i
samoistnym w relacji do stosunku podstawowego, a więc treść zobowiązania do wypłaty
wadium musi wynikać wprost z brzmienia gwarancji. Obligatoryjnym elementem treści
gwarancji jest wskazanie „zabezpieczonego rezultatu", co następuje przez wskazanie
okoliczności, których zaistnienie będzie powodem żądania zapłaty przez beneficjenta
ziszczenia się gwarancji (zatrzymania wadium). Określenie zabezpieczonego rezultatu
powinno nastąpić zgodnie z dyspozycją art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Prawo zamówień
publicznych (KIO 484/2014). Jak wskazuje się w orzecznictwie Izby i sądów okręgowych
opisanie zabezpieczonego rezultatu może nastąpić przez przywołanie numerów przepisów
ustawy Prawo zamówień publicznych albo przez określenie wynikających z ww. przepisów
okoliczności, które uprawniają zamawiającego do zatrzymania wadium lub odesłanie do

ustawowych przesłanek zatrzymania wadium opisanych w innych dokumentach. Zgodnie z
wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28.03.2014 r. (KIO 484/2014) „jakiekolwiek
odstępstwa w kształtowaniu rezultatu zabezpieczenia, które zawężają zakres
odpowiedzialności gwaranta w stosunku do formuły zawartej w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy
Prawo zamówień publicznych należy uznać za nieprawidłowe. Nie ulega również
wątpliwości, że określenie warunków zapłaty gwarancji bankowej w sposób węższy aniżeli
ustawowe warunki zatrzymania wadium powoduje, że gwarancja bankowa nie może być
uznana za prawidłowe ustanowienie wadium.".
Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku Sądu Okręgowego w
Krakowie z dnia 13.11.2009 r., (sygn. akt XII Ga 350/09). Uzasadniając swoje stanowisko
Sąd stwierdził, że „obowiązek prawidłowego sformułowania gwarancji bankowej w zakresie
wskazania przypadków, w których gwarant ma obowiązek świadczyć na rzecz beneficjenta,
wynika także z treści art. 81 ust. 1 ustawy Prawo bankowe. Ten obowiązek jest
konsekwencją abstrakcyjnego charakteru zobowiązania wynikającego z gwarancji bankowej.
Sąd podziela pogląd KIO co do charakteru prawnego gwarancji bankowej zaprezentowany w
uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Gwarancja bankowa musi dokładnie określać
okoliczności, w których po stronie gwaranta powstaje obowiązek zapłaty. Ma to szczególne
znaczenie w przypadku wadium w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.
Wadium stanowi bowiem zabezpieczenie zamawiającego i musi być skuteczne. Aby było
ono skuteczne, treść gwarancji bankowej powinna obejmować wszystkie te przypadki, w
których zamawiający ma prawo zatrzymać wadium wskazane w art. 46 ust. 4a i ust. 5 p.z.p.
Przywołany przepis określa bowiem sytuacje rodzące po stronie banku - gwaranta
obowiązek zapłaty na rzecz zamawiającego jako beneficjenta gwarancji. Skoro wykonawca
W. L. wybrał jako formę wadium gwarancję bankową, to powinien złożyć ją w takiej postaci,
aby miała odpowiednią formę i treść.".
Zamawiający przytoczył także, że w wyroku z dnia 2.04.2015 r. (sygn. akt KIO
532/15; KIO 534/15) Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że: „prawidłowo wniesione
wadium, to takie, które zostało wniesione zgodnie z przepisami p.z.p. i które de facto i de
iure zabezpiecza w pełni opisane w ww. ustawie interesy zamawiającego, niezależnie od
nieznajdujących oparcia w przepisach ww. ustawy szczegółowych wymagań zamawiającego
w tym zakresie wyrażonych w SIWZ, które mogą zostać zakwalifikowane najwyżej, jako
instrukcyjne”.
W orzecznictwie prezentowany jest również pogląd, że zamawiający tworząc SIWZ, w
celu umożliwienia skutecznego wniesienia wadium w postępowaniu, zobowiązany jest
jedynie do określenia jego wysokości oraz podania numeru rachunku bankowego, na który

wykonawcy będą mogli wnosić wadium w formie pieniężnej. Zamawiający nie musi powielać
i powtarzać postanowień ustawy dotyczących form wnoszonego wadium, czy okoliczności
jego zwrotu i przepadku. Tym bardziej zamawiający w SIWZ nie może tworzyć własnych
regulacji i stawiać wymagań niezgodnych z postanowieniami ustawy w tym zakresie.
Natomiast wykonawcy powinni zadbać, aby wnoszone przez nich wadia były zgodne z
ustawą, czyli np. w przypadku wniesienia wadium w formie gwarancji, z treści tych
dokumentów musi wynikać zobowiązanie gwaranta do zaspokojenia zamawiającego we
wszystkich przypadkach przewidzianych ustawą. Uzasadnieniem dla wskazanego działania
wykonawcy jest przepis art. 455 § 2 k.c. W tym miejscu warto zwrócić uwagę, że Sąd
Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 8 marca 2006 r., I ACa 1018/05, LEX nr 186161,
stwierdził, że: „Należyta staranność dłużnika określana przy uwzględnieniu zawodowego
charakteru prowadzonej działalności gospodarczej uzasadnia zwiększone oczekiwanie, co
do umiejętności, wiedzy, skrupulatności i rzetelności, zapobiegliwości i zdolności
przewidywania. Obejmuje także znajomość obowiązującego prawa oraz następstw z niego
wynikających w zakresie prowadzonej działalności".
Zamawiający podniósł następnie, że ustawa Prawo zamówień publicznych nie
określa, jak powinna brzmieć treść gwarancji wadialnej składanej w postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego. Oczywistym jest, że dokument gwarancji nie musi
zawierać dosłownego odwzorowania zapisów ustawy. Dopuszczalne jest na przykład ogólne
odesłanie w treści gwarancji do przepisów prawa zamówień publicznych. Natomiast w
sytuacji, gdy w treści gwarancji wskazuje się na konkretne przypadki zatrzymania wadium,
uznać należy, że są to, w braku odmiennych, przypadki stanowiące enumeratywne tj. pełne
wyliczenie. Natomiast postanowienia SIWZ w tym przedmiocie nie mają charakteru
normatywnego.
Nie można również tracić z pola widzenia, że wadium stanowi zabezpieczenie
interesów zamawiającego na czas trwania postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego. W orzecznictwie wskazuje się, iż wadium zabezpiecza zamawiającego przed
niesolidnym, nieuczciwym wykonawcą oraz przed ewentualną zmową wykonawców. Jego
wniesienie przez wykonawców umożliwia im udział w postępowaniu oraz zabezpiecza
złożoną ofertę. Wadium służy zabezpieczeniu roszczeń zamawiającego, w sytuacji
wystąpienia okoliczności z art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy P.z.p. W orzecznictwie wskazuje
się, że jeśli nie pozwala na zaspokojenie przedmiotowych roszczeń, to należy traktować je
tak, jakby nie zostało wniesione.
Zamawiający podkreślił, że sytuacja określenia warunków zapłaty gwarancji bankowej
w sposób węższy niż ustawowe przesłanki zatrzymania wadium zaistniała w przedmiotowym

postępowaniu. Złożone gwarancje bankowe nie przewidują zobowiązania mBanku
(Gwaranta) do zapłaty kwoty wadium w sytuacji jeżeli Odwołujący w odpowiedzi na
wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył
listy podmiotów należących do tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt
5, lub informacji o tym, że nie należy do grupy kapitałowej lub nie wyraził zgody na
poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało brak możliwości
wybrania oferty złożonej przez Wykonawcę jako najkorzystniejszej. Zamawiający stwierdził w
związku z tym, że trudno brak zobowiązania mBanku do zapłaty wadium w wyżej
wymienionych przypadkach potraktować, jak to sugeruje Odwołujący, jako „pewną
formalność służącą weryfikacji skierowanego żądania przez gwaranta”. Jest to zawężenie
odpowiedzialności gwaranta. Trudno również zgodzić się ze stwierdzeniem Odwołującego,
że w złożonej gwarancji wskazanie przypadków, w których gwarant zobowiązany będzie do
zapłaty żądanej przez Zamawiającego kwoty (w zakresie węższym niż wynikający z
przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych) zostało przewidziane w kwestiach
proceduralnych. Zapis w gwarancji jest wprost wyrażonym zobowiązaniem mBanku do
zapłaty kwoty wadium w przypadku zaistnienia określonych w tej gwarancji przesłanek
zatrzymania wadium. Jednocześnie Odwołujący sam przyznaje, że „Bank w gwarancji
bankowej określa jedynie wobec jakich zdarzeń prawnych lub faktycznych zaktualizuje się
jego odpowiedzialność względem Zamawiającego z tytułu zapłaty wadium.". Bank w
gwarancji określa zakres swojej odpowiedzialności wobec Beneficjenta gwarancji. W
przedmiotowych gwarancjach mBank określił swój zakres odpowiedzialności w sposób
węższy niż ustawowe przesłanki zatrzymania wadium, tym samym nie zabezpieczając w
pełni interesów Zamawiającego - Beneficjenta gwarancji.
Odnośnie stanowiska Odwołującego, że w przedmiotowym postępowaniu
„ewentualne wątpliwości co do treści gwarancji bankowej Zamawiający powinien
rozstrzygnąć dokonując jej wykładni zgodnie z regułami przewidzianymi w kodeksie
cywilnym" Zamawiający wyjaśnia, że treść złożonych gwarancji nie budziła jakichkolwiek
wątpliwości Zamawiającego. Zamawiający zgadza się, że teoretycznie celem każdej
gwarancji składanej w jakimkolwiek postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego jest
zabezpieczenie zapłaty wadium w przypadku zaistnienia wszystkich ustawowych przesłanek,
jak również, że hipotetycznie każda gwarancja ma zabezpieczać cały okres związania ofertą,
być wystawiona na wymaganą przez zamawiającego kwotę itp. Jednakże w przedmiotowym
postępowaniu cel tych konkretnych gwarancji wystawionych dla poszczególnych części
zamówienia został wyrażony wprost, w sposób węższy niż ustawowe przesłanki zatrzymania
wadium. W związku z tym brak jest jakichkolwiek podstaw, aby nadawać wyrażonemu

wprost celowi szersze znaczenie. Ponadto gwarancja jest oświadczeniem woli banku
będącego gwarantem gwarancji składanym wykonawcy (zleceniodawcy gwarancji).
Zamawiający jako beneficjent takiej gwarancji jest podmiotem trzecim wobec tego
oświadczenia woli. Nie ma żadnego wpływu na jego treść i ukształtowanie odpowiedzialności
gwaranta. Wywodzenie z treści gwarancji przesłanek rozszerzających obowiązki Gwaranta w
sposób nie znajdujący wyraźnego oparcia w treści gwarancji narażałoby Zamawiającego na
niemożność uzyskania środków z gwarancji w przypadku zaistnienia sytuacji, jeżeli w której
Wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3, z przyczyn
leżących po jego stronie, nie złożył listy podmiotów należących do tej samej grupy
kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5, lub informacji o tym, że nie należy do grupy
kapitałowej lub nie wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3,
co powodowało brak możliwości wybrania oferty złożonej przez Wykonawcę jako
najkorzystniejszej.
Zamawiający podniósł także, że w wyroku z dnia 25.06.2015 r. (sygn. akt KIO
1222/15) Krajowa Izba Odwoławcza w uzasadnieniu stwierdziła: „W wyroku z dnia 3
września 2008 r. sygn. akt KIO/UZP 868/08, Krajowa Izba Odwoławcza wskazała, że ustawa
nie daje możliwości zmiany postanowień gwarancji po terminie składania ofert. Możliwość
zastosowania art. 65 k.c. jest wyłączona, gdyż ma on zastosowanie do umów, a gwarancja
ubezpieczeniowa jest zobowiązaniem jednostronnym gwaranta do zapłaty kwoty wadium na
rzecz beneficjenta po złożeniu oświadczenia przez beneficjenta. Natomiast w wyroku
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 maja 2009 r. sygn. akt KIO/UZP 594/09 Izba wskazała,
że dokument potwierdzający wniesienie wadium należy rozpatrywać, biorąc pod uwagę
ściśle jego brzmienie. Jeżeli w treści gwarancji nie wymieniono dwóch przesłanek utraty
wadium, nie można zakwalifikować tego, jako błędu pisarskiego (błędu w drukowaniu).
Gwarancja bankowa stanowi zobowiązanie abstrakcyjne i samoistne w relacji do stosunku
podstawowego, tj. stosunku przetargowego. Do interpretacji treści gwarancji wadialnej nie
można stosować liberalnych zasad wykładni oświadczeń woli, wskazanych w art. 65 § 1
ustawy - Kodeks cywilny. Pewność, co do wypłaty wadium musi zaistnieć (dla
zamawiającego) już w chwili otwarcia ofert, zatem okoliczności wyjaśniające treść gwarancji
wadialnej nie mogą mieć znaczenia oceny dla skuteczności wniesienia wadium.".
Natomiast w wyroku z dnia 10.06.2015 r. (sygn. akt KIO 1125/15) Krajowa Izba
Odwoławcza „przychyliła się do twierdzeń odwołującego, iż możliwe jest zastosowanie
wykładni oświadczeń woli przewidzianej w art. 65 k.c, jednak dokonanie takiej wykładni nie
może prowadzić do uzupełnienia treści gwarancji o elementy, których gwarant w niej nie
zawarł. Zapewnienia, iż gwarancja wadialna zabezpiecza również zamawiającego na

wypadek, gdyby odwołujący nie wniósł wymaganego przez zamawiającego zabezpieczenia
należytego wykonania umowy nie możne wyinterpretować wyłącznie z celu, w jakim
odwołujący przedmiotową gwarancję przedłożył.".
W związku z powyższym Zamawiający - Beneficjent nie może złożonej gwarancji
interpretować rozszerzająco, a jego interes musi być zabezpieczony w sposób nie budzący
żadnych wątpliwości i nie dopuszczający jakichkolwiek nadinterpretacji.
Nie sposób również zgodzić się ze stwierdzeniem Odwołującego, że „wymienienie w
pkt 1-3 gwarancji jedynie części przesłanek z art. 46 ust. 4a ustawy PZP, (...), ma dla Banku
jedynie walor informacyjny który (niezależnie od treści tego oświadczenia) nie może stanowić
podstawy odmowy wypłaty wadium, nawet gdy przesłanką jego zatrzymania były
okoliczności z art. 46 ust. 4a ustawy PZP nie wymienione w pkt 1-3 gwarancji.". Złożone
gwarancje wskazują wprost w jakiej sytuacji Bank będzie zobowiązany do zapłaty kwoty
wadium. Wywodzenie z treści gwarancji przesłanek rozszerzających obowiązki gwaranta w
sposób nie znajdujący wyraźnego oparcia w treści gwarancji narażałoby Zamawiającego na
niemożność uzyskania środków z gwarancji w przypadku zaistnienia sytuacji jeśli
Odwołujący w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3, z przyczyn leżących
po jego stronie, nie złożył listy podmiotów należących do tej samej grupy kapitałowej, o której
mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5, lub informacji o tym, że nie należy do grupy kapitałowej lub nie
wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało
brak możliwości wybrania oferty złożonej przez Wykonawcę jako najkorzystniejszej. W
wyroku z dnia 23.01.2009 r. (sygn. akt KIO/UZP 62/09) Krajowa Izba Odwoławcza uznała,
że: „dla uznania wadium za wniesione prawidłowo, nie jest niezbędne cytowanie wprost
przepisów art. 46 ust. 4a oraz 46 ust. 5 Pzp. Niemniej jednak wskazanie warunków w treści
gwarancji musi nastąpić w taki sposób, aby możliwość zaspokojenia się z gwarancji nie była
kwestionowana. Treść gwarancji nie może być poddawana wykładni elastycznej i liberalnej
(wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 października 1995 roku, II CRN 123/95, OSNC, z. 2 z
1996 roku, poz. 29). Wadium wniesione w formie gwarancji ubezpieczeniowej, czy bankowej
musi mieć taką samą płynność jak wadium wniesione w pieniądzu, co oznacza, że
dochodzenie roszczenia z tytułu zapłaty wadium nie może być utrudnione (vide: wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 17.06.2008 r. sygn. akt KIO/UZP/537/08).".
Jednocześnie Zamawiający podkreślił, że treść gwarancji nie może być wyjaśniana
na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, bowiem dotyczy on
merytorycznej treści oferty, której gwarancja wadialna nie stanowi. Gwarancja służy
zabezpieczeniu oferty. Gwarancja wadialna nie stanowi również dokumentu podlegającego
uzupełnieniu lub wyjaśnieniu na podstawie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Prawo zamówień

publicznych, bowiem przepisy te przewidują możliwość uzupełnienia lub wyjaśnienia
wyłącznie dokumentów, o których mowa w art. 25 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Ustawa Prawo zamówień publicznych nie przewiduje możliwości wyjaśnienia treści gwarancji
na innej podstawie, bowiem skuteczność i zakres zabezpieczenia wadialnego powinny
wynikać w sposób jednoznaczny i pewny z treści dokumentu gwarancji. Podsumowując
zdaniem Zamawiającego gwarancja musi wyraźnie, jasno i konkretnie określać przypadki
uprawniające Zamawiającego do zatrzymania wadium, tj. musi określać zakres
odpowiedzialności gwaranta. Przedmiotowe gwarancje to czynią, ale wyraźnie określony w
ich treści zakres odpowiedzialności Gwaranta (mBanku) jest węższy niż wynikający z art. 46
ust. 4a i 5 ustawy Prawo zamówień publicznych. Tym samym Zamawiający prawidłowo
uznał, że oferty Odwołującego złożone na każdą z części zamówienia nie zostały
zabezpieczone wadium i słusznie wykluczył Odwołującego na podstawie art. 24 ust 2 pkt 2
ustawy Prawo zamówień publicznych. Dodatkowo Zamawiający zauważa, że wskazywane
na potwierdzenie twierdzeń Odwołującego wyroki Krajowej Izby Odwoławczej zostały
wydane w zupełnie odmiennych stanach faktycznych i w żaden sposób nie uzasadniają
możliwości rozszerzającej interpretacji treści złożonej gwarancji bankowej.
W związku z uzasadnionym wykluczeniem Odwołującego na podstawie art. 24 ust. 2
pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez uznanie, że oferta Odwołującego na
każdą z części zamówienia nie była zabezpieczona wadium, nie doszło również do
naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo zamówień publicznych. Warunkiem udziału w
postępowaniu było m.in. dysponowanie pojazdami szczegółowo określonymi w pkt V ppkt 3
lit. b) SIWZ. Na potwierdzenie spełniania przedmiotowego warunku Zamawiający wymagał
wykazu narzędzi, wyposażenia zakładu i urządzeń technicznych dostępnych wykonawcy
usług w celu wykonania zamówienia wraz z informacją o podstawie do dysponowania tymi
zasobami. Jednocześnie Zamawiający poinformował, że Wykonawca, który polega na
potencjale technicznym innych podmiotów, niezależnie od charakteru prawnego łączących
go z nimi stosunków, zobowiązany jest udowodnić Zamawiającemu, iż będzie dysponował
tymi zasobami w trakcie realizacji zamówienia, w szczególności przedstawiając w celu
pisemne zobowiązanie tych podmiotów do oddania mu do dyspozycji niezbędnych zasobów
na potrzeby wykonania zamówienia. Odwołujący w ofertach złożonych dla części 2 i 5
zamówienia wykazując spełnianie przedmiotowego warunku udziału zasobach podmiotów
trzecich. Odwołujący zamiast pisemnych zobowiązań podmiotów trzecich do oddania mu do
dyspozycji niezbędnych zasobów na potrzeby wykonania zamówienia w ofertach złożonych
dla części 2 i 5 zamówienia złożył kopię przedmiotowych zobowiązań. Fakt ten potwierdził
Odwołujący. Tym samym Odwołujący nie potwierdził spełniania warunku udziału w

postępowaniu dotyczącego dysponowania potencjałem technicznym. Zamawiający
prawidłowo nie wezwał Odwołującego na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień
publicznych do złożenia dokumentów potwierdzających spełnianie przedmiotowego warunku
udziału, ponieważ mimo złożenia tych dokumentów oferty Odwołującego złożone na część 2
i 5 zamówienia podlegały odrzuceniu. Odwołujący podlegał wykluczeniu z postępowania na
podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2, a tym samym jego oferta podlegała odrzuceniu.
Prawidłowość wykluczenia Odwołującego na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo
zamówień publicznych Zamawiający wykazał wyżej. W związku z powyższym przedmiotowy
zarzut jest bezzasadny.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 26 ust. 3 Pzp, Zamawiający wyjaśnił, że warunkiem
udziału w postępowaniu było m.in. dysponowanie pojazdami szczegółowo określonymi w pkt
V ppkt 3 lit. b) SIWZ. Na potwierdzenie spełniania przedmiotowego warunku Zamawiający
wymagał wykazu narzędzi, wyposażenia zakładu i urządzeń technicznych dostępnych
wykonawcy usług w celu wykonania zamówienia wraz z informacją o podstawie do
dysponowania tymi zasobami, jednocześnie Zamawiający poinformował, że Wykonawca,
który polega na potencjale technicznym innych podmiotów, niezależnie od charakteru
prawnego łączących go z nimi stosunków, zobowiązany jest udowodnić Zamawiającemu, iż
będzie dysponował tymi zasobami w trakcie realizacji zamówienia, w szczególności
przedstawiając w tym celu pisemne zobowiązanie tych podmiotów do oddania mu do
dyspozycji niezbędnych zasobów na potrzeby wykonania zamówienia. Odwołujący w
ofertach złożonych dla części 2 i 5 zamówienia wykazując spełnianie przedmiotowego
warunku udziału polegał na zasobach podmiotów trzecich. Odwołujący zamiast pisemnych
zobowiązań podmiotów trzecich do oddania mu do dyspozycji niezbędnych zasobów na
potrzeby wykonania zamówienia w ofertach złożonych dla części 2 i 5 zamówienia złożył
kopię przedmiotowych zobowiązań. Fakt ten potwierdził Odwołujący. Tym samym
Odwołujący nie potwierdził spełniania warunku udziału w postępowaniu dotyczącego
dysponowania potencjałem technicznym. Zamawiający prawidłowo nie wezwał
Odwołującego na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych do złożenia
dokumentów potwierdzających spełnianie przedmiotowego warunku udziału, ponieważ mimo
złożenia tych dokumentów oferty Odwołującego złożone na część 2 i 5 zamówienia
podlegały odrzuceniu. Odwołujący podlegał wykluczeniu z postępowania na podstawie art.
24 ust. 2 pkt 2, a tym samym jego oferta podlegała odrzuceniu. Prawidłowość wykluczenia
Odwołującego na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych
Zamawiający wykazał wyżej. Wezwanie Odwołującego w przedmiotowej sytuacji byłoby

czynnością zbędną, ponieważ mimo złożenia wymaganych dokumentów oferta dalej
podlegała odrzuceniu. W związku z powyższym przedmiotowy zarzut jest bezzasadny.
Odnośnie zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1 Pzp wyjaśniono, że Zamawiający w pkt
XIII. SIWZ oraz w sekcji IV.2.1) ogłoszenia o zamówieniu wskazał, że przy wyborze oferty
będzie się kierował następującymi kryteriami o następującym znaczeniu: (1) cena (brutto) -
95 %, (2)aspekt środowiskowy - 5%. Zamawiający w pkt XIII. ppkt 2 i 3 SIWZ opisał w jaki
sposób dokona oceny ofert w poszczególnych kryteriach. Oferta najkorzystniejsza zgodnie z
przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych może być wybrana jedynie spośród ofert,
które nie podlegają odrzuceniu. Oferty Odwołującego nie podlegały ocenie, ponieważ
Odwołujący został wykluczony z postępowania dla każdej części zamówienia, a jego oferty
podlegały odrzuceniu. Prawidłowość wykluczenia Odwołującego, a w konsekwencji również
odrzucenia jego ofert Zamawiający wykazał wyżej. O wykluczeniu Odwołującego i
odrzuceniu jego oferty dla każdej części Odwołujący został powiadomiony zgodnie z
wymaganiami art. 92 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Oferty Wykonawcy
CLEANER dla części 1 i 5 zamówienia oraz oferta Wykonawcy MPO-REMONDIS dla części
2 zamówienia zostały wybrane jako najkorzystniejsze zgodnie z przepisami ustawy Prawo
zamówień publicznych. Oferty te, odpowiednio każda w części zamówienia, na którą została
złożona, są ofertami, które przedstawiają najkorzystniejszy bilans ceny i ustalonego w
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia kryterium aspektu środowiskowego.
Wykonawcy, którzy je złożyli nie podlegają wykluczeniu, a oferty te nie podlegają odrzuceniu.
W związku z powyższym przedmiotowy zarzut jest bezzasadny.

Przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego zgłosili
wykonawcy wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1) Miejskie
Przedsiębiorstwo Oczyszczania Sp. z o.o., 2) REMONDIS OLSZTYN Sp. z o.o. Izba
stwierdziła skuteczność zgłoszonego przystąpienia i dopuściła ww. wykonawców do udziału
w postępowaniu w charakterze uczestnika.
Przystępujący wnosząc o oddalenie odwołania podniósł m.in., że główny zarzut
odwołania związany jest z kwestionowaniem uznania przez Zamawiającego, iż wniesione
przez Odwołującego wadium jest nieprawidłowe. Przystępujący nie kwestionuje
przytoczonych przepisów ustawy prawo bankowe oraz charakteru tego zabezpieczenia. Nie
sposób jednak uznać za zasadne twierdzenie Odwołującego odnośnie do braku wymogów
stawianych przez przepisy Ustawy co do brzmienia gwarancji bankowej stanowiącej wadium.
Skoro bowiem jest to dokument abstrakcyjny i samoistny w relacji do stosunku
podstawowego, a więc pozostaje zobowiązaniem do wypłaty wadium, które wynika wprost z

brzmienia gwarancji, to obligatoryjnym elementem treści poprawnie wniesionej gwarancji jest
wskazanie „zabezpieczonego rezultatu", co następuje przez wskazanie okoliczności, których
zaistnienie będzie powodem żądania zapłaty przez beneficjenta ziszczenia się gwarancji
(zatrzymania wadium). Odwołujący błądzi, twierdząc, iż wskazane przez Zamawiającego
przepisy ustawy Pzp nie zawierają szczegółowych wymagań co do sposobu określenia treści
gwarancji bankowej. Przeciwnie - właśnie dyspozycja art. 46 ust. 4a i 5 PZP określa normy
zabezpieczonego rezultatu wymagane przez ustawodawcę.
Jak wskazuje się w orzecznictwie Izby i Sądów okręgowych, opisanie
zabezpieczonego rezultatu niekoniecznie musi nastąpić poprzez przywołanie wskazanych
wyżej numerów przepisów ustawy. Wystarczające jest określenie wynikających z ww.
przepisów czterech okoliczności, które uprawniają zamawiającego do zatrzymania wadium.
Dopuszczalne jest również odesłanie do ustawowych przesłanek zatrzymania wadium
opisanych w innych dokumentach, jednakże odesłanie to powinno być jasne, pewne, nie
budzące wątpliwości oraz nie rodzące podstaw do wątpliwości interpretacyjnych.
Jakiekolwiek odstępstwa w kształtowaniu rezultatu zabezpieczenia, które zawężają zakres
odpowiedzialności gwaranta w stosunku do formuły zawartej w powyższych normach PZP,
należy uznać za nieprawidłowe. Nie ulega również wątpliwości, że określenie warunków
zapłaty gwarancji bankowej w sposób węższy, aniżeli ustawowe warunki zatrzymania
wadium powoduje, że gwarancja bankowa nie może być uznana za prawidłowe ustanowienie
wadium.
Powyższe wymogi odnośnie do obligatoryjnej treści gwarancji bankowej w zakresie
„zabezpieczonego rezultatu" Zamawiający opisał w treści SIWZ. W treści sekcji III.1.1) pkt 3 i
4 wskazano, iż „Wadium będzie zwracane na warunkach określonych w art. 46 ustawy
Prawo zamówień publicznych. Zamawiający zatrzyma wadium na warunkach określonych w
art. 46 ustawy Prawo zamówień publicznych."
Przystępujący argumentował w konsekwencji, że stawianych przez Zamawiającego
wymogów odnośnie do warunków możliwości zabezpieczenia się z gwarancji nie spełniały
zatem gwarancje bankowe złożone przez Odwołującego wraz z ofertą. Z gwarancji
bankowych wystawionych dla Odwołującego wynikało bowiem, iż przesłanką zatrzymania
wadium jest sytuacja, w której wykonawca nie złożył w odpowiedzi na wezwanie, o którym
mowa w art. 26 ust. 3 Pzp) dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1, lub
pełnomocnictw i nie udowodnił, że wynika to z przyczyn nieleżących po jego stronie, gdy
tymczasem od ponad roku przed datą rozstrzygnięcia przetargu, na skutek nowelizacji
powyższej normy prawnej obowiązuje przepis, zgodnie z którym przesłanką zatrzymania
wadium jest okoliczność nie złożenia przez wykonawcę, w odpowiedzi na wezwanie, o

którym mowa w art. 26 ust. 3 Pzp, z przyczyn leżących po jego stronie, dokumentów lub
oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1, pełnomocnictw, listy podmiotów należących do
tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5, lub informacji o tym, że nie
należy do grupy kapitałowej, lub nie wyrażenie zgody na poprawienie omyłki, o której mowa
w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało brak możliwości wybrania oferty złożonej przez
wykonawcę jako najkorzystniejszej. Brzmienie powyższej, aktualnie obowiązującej normy
prawnej różni się zatem istotnie w stosunku do brzmienia poprzedniego. Zarówno
Odwołujący, jak i bank, pozostają profesjonalistami, uczestniczącymi w obrocie
gospodarczym na bieżąco.
W konsekwencji abstrakcyjnego zapisu wadium w postaci gwarancji bankowej, nie
podlegającej wykładni celowościowej, nieaktualny zapis dyskwalifikował złożoną gwarancję.
Powyższe skutkować musiało koniecznością wykluczenia Odwołującego z postępowania na
podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp, z powodu niewniesienia wadium.
Błędnie Odwołujący próbuje bronić swojego stanowiska, twierdząc, iż bank nie może
skutecznie ograniczyć warunków zatrzymania wadium. Treść gwarancji przesądza bowiem o
okolicznościach, w których bank będzie zobligowany do zapłaty, tym samym wadliwe
określenie tych sytuacji - w tym poprzez wskazanie nieaktualnych przepisów PZP,
stanowiących przesłanki zatrzymania wadium powodują, iż ziszczenie się innych niż
przewidziane w gwarancji okoliczności, przewidzianych przez przepisy art. 46 ust. 4a PZP
powodowałoby możliwość odmowy zapłaty przez gwarantujący bank. Taka sytuacja
powoduje konieczność uznania wadliwości wniesionego wadium.
Podniesiono, że wielokrotnie wskazywała na tę okoliczność Krajowa Izba
Odwoławcza. Tak choćby w wyroku z dnia 14.08.2013 roku (KIO 1429/13) Izba wskazała, iż
gwarancja bankowa musi dokładnie określać okoliczności, w których po stronie gwaranta
powstaje obowiązek zapłaty. Ma to szczególne znaczenie w przypadku wadium w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Wadium stanowi bowiem
zabezpieczenie zamawiającego i musi być skuteczne. Aby było ono skuteczne treść
gwarancji bankowej powinna obejmować wszystkie te przypadki, w których zamawiający ma
prawo zatrzymać wadium wskazane w art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. - Prawo zamówień publicznych.
Argumentowano następnie, że gwarancja nie jest dokumentem, z którego wynika
zobowiązanie banku do bezwarunkowej zapłaty w każdej sytuacji. Gwarancja bankowa jest
rozwiązaniem samoistnym, dlatego istotna jest jej treść. Tutejsza Izba wielokrotnie
wypowiadała się w kwestii wymogu składania aktualnych dokumentów gwarancji. Jak choćby
w wyroku z dnia 27.11.2014 (KIO 2369/14) KIO wskazała, iż „składana zamawiającemu

gwarancja odwoływać się musi do brzmienia przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.), które jest
obowiązującym w postępowaniu przez tego Zamawiającego prowadzonym - w innym
przypadku trudno bowiem uznać, że odwołuje się ona do wszystkich okoliczności w
przepisach wskazanych - do takiego wniosku prowadzi bowiem zestawienie brzmienia art. 46
ust. 4a sprzed i po nowelizacji."
Przystępujący wskazał, iż Odwołujący błądzi, podejmując próbę przekonania Izby o
konieczności i możliwości dokonywania wykładni treści złożonej gwarancji bankowej, co jest
twierdzeniem oczywiście chybionym, wobec istoty gwarancji bankowej, jako dokumentu
jednoznacznie określającego zabezpieczany rezultat. Z ostrożności jednak wskazać należy,
iż ewentualna interpretacja nie może być dokonywana wyraźnie wbrew literalnemu brzmieniu
dokumentu i założeniu uzupełnienia przez interpretację (celowościową) tego, co powinno
było się znaleźć, lecz nie znalazło w treści gwarancji. Należy tu zwrócić również uwagę na
charakter prawny gwarancji - jest to zobowiązanie banku i to jej treść stanowi o tym, do
czego zobowiązał się bank. Trudno zatem zakładać, że bank zobowiązał się „zgodnie z
treścią zobowiązania" gdyż było ono bankowi znane. Nie sposób uznać bowiem, iż bank
zobowiązał się do czegoś innego, niż wynika z treści jego zobowiązania. A zwłaszcza nie
jest możliwe przyjęcie, iż bank zobowiązał się do świadczenia więcej, niż wynika z treści
zobowiązania. Po wtóre, skoro jest to zobowiązanie banku i to takie, które jest ściśle
związane z treścią oświadczenia (gwarancji), to rozszerzająca interpretacja Zamawiającego i
Odwołującego, jakakolwiek by nie była, nie ma znaczenia dla banku, który wcale nie musi się
z tą interpretacją zgodzić - a z doświadczenia życiowego wynika, iż bank w spornych
przypadkach woli kwoty gwarantowanej nie wypłacić, niż wypłacić, nie będąc do tego
zobowiązanym.
Zatem twierdzenie Odwołującego, iż gwarancja zawiera bezwarunkowe jednostronne
oświadczenie banku, że ten wykona świadczenie pieniężne na rzecz Zamawiającego na jego
pierwsze wezwanie we wszystkich przypadkach określonych w Ustawie, jest błędne.
Gwarancja, owszem zawiera jednostronne i „nieodwołalne" oświadczenie banku, że ten
wykona świadczenie pieniężne na rzecz zamawiającego na jego pierwsze wezwanie, ale
jedynie w zakresie wynikającym z tego oświadczenia, a więc jeśli Odwołujący: 1. nie
uzupełniłby listy podmiotów należących do tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art.
24 ust. 2 pkt 5 PZP, 2. nie uzupełniłby informacji o tym, że nie należy do grupy kapitałowej,
3. nie wyraziłby zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, co
powodowało brak możliwości wybrania jego oferty jako najkorzystniejszej, wadium nie

mogłoby zostać przez Zamawiającego zatrzymane, gdyż bank nie byłby zobligowany
zgodnie z treścią gwarancji do jego zapłaty.
Chybione jest przy tym twierdzenie Odwołującego, iż treść gwarancji nie powinna być
określana jedynie poprzez jej literalne brzmienie. Przeczą temu choćby orzeczenia Izby
wydane w sprawach pod sygn. KIO 2227/13, KIO 2229/13. Wskazano, że Izba wielokrotnie
wskazywała na pierwszeństwo dla wykładni językowej, która również powinna mieć
pierwszorzędne zastosowanie w przedmiotowej sytuacji.

Na rozprawie strony i uczestnik postępowania podtrzymały swoje stanowiska i
argumentację.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:

Rozpoznając odwołanie Izba w pierwszej kolejności stwierdziła, że nie zachodzą
przesłanki do odrzucenia odwołania, a Odwołujący posiada legitymację do wniesienia
odwołania wymaganą w art. 179 ust. 1 Pzp.

Rozpoznając odwołanie Izba kierowała się dyrektywami wynikającymi z art. 190 ust. 1
Pzp, zgodnie z którym strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani
wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, jak również z
art. 192 ust. 7 Pzp w myśl, którego Izba nie może orzekać, co do zarzutów, które nie były
zawarte w odwołaniu.

Po przeprowadzeniu rozprawy, uwzględniając zgromadzony materiał
dowodowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska stron oraz
uczestnika postępowania Izba uznała, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny sprawy nie stanowił istoty sporu. Izba przyjęła w ramach
dokonywanych ustaleń okoliczności faktyczne przedstawiane przez strony w pisemnych
stanowiskach. W szczególności, jako nie budzące wątpliwości i pozostające poza sporem
okoliczności Izba przyjęła to, że złożone przez Odwołującego gwarancje bankowe nie
wymieniały wszystkich przesłanek zatrzymania wadium z art. 46 ust. 4a Pzp – nie zawierały
warunku zatrzymania wadium w przypadku, jeżeli wykonawca: - w odpowiedzi na wezwanie,
o którym mowa w art. 26 ust. 3, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył listy
podmiotów należących do tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5

lub informacji o tym, że nie należy do grupy kapitałowej; - nie wyraził zgody na poprawienie
omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało brak możliwości wybrania oferty
złożonej przez wykonawcę jako najkorzystniejszej. Odwołujący nie kwestionował tej
okoliczności, wywodząc jedynie odmienne od Zamawiającego wnioski i konsekwencje
prawne (vide protokół z rozprawy: „Potwierdza, że bank gwarant nie wymienił wszystkich
przesłanek z art. 46 Pzp, jednak wymieniając tylko część z tych przesłanek nie ograniczył
swojej odpowiedzialności z tytułu wadium”). Poza sporem pozostawało również to, że
Odwołujący złożył w określonych częściach kopie zobowiązań podmiotów udostępniających
zasoby, nie był jednak wzywany do uzupełnienia przedmiotowych dokumentów przez
Zamawiającego.

Kluczowe i przesądzające dla kierunku rozstrzygnięcia sporu są kwestie dotyczące
złożonych gwarancji bankowych. W tym zakresie Izba nie znalazła podstaw do
uwzględnienia zarzutów i argumentacji Odwołującego.
Izba w pełni uznaje trafność podstaw i wniosków prawnych podanych przez
Zamawiającego w piśmie z dnia 22 grudnia 2015 r., w zakresie odnoszącym się do
konieczności zastosowania art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp, w którym Zamawiający wskazał m.in., że
„w przypadku wadium wnoszonego w formie gwarancji jest ono skutecznie wniesione, gdy
najpóźniej w terminie składania ofert Zamawiający otrzyma stosowny dokument, a z jego
treści wynikać będą między innymi warunki wypłaty wadium – gwarancja musi dawać
Zamawiającemu taki sam poziom bezpieczeństwa jak suma pieniężna wpłacona na jego
rachunek bankowy. Już w chwili otwarcia ofert Zamawiający musi mieć pewność, że w razie
zaistnienia podstaw do zatrzymania wadium otrzyma sumę gwarancyjną w całości. Ponadto
gwarancja jest dokumentem, który nie podlega ani uzupełnieniu ani wyjaśnieniu na
podstawie art. 26 ust. 3 i 4 lub art. 87 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych.
Zamawiający określił w pkt VIII ppkt 4 SIWZ, że zatrzyma wadium na warunkach określonych
w art. 46 ustawy Prawo zamówień publicznych. W złożonej gwarancji mBank określił warunki
zapłaty wadium, podając w trzech punktach warunki zatrzymania wadium. Brzmienie
warunku zatrzymania wadium wymienione w pkt 1 gwarancji nie odpowiada aktualnemu
brzmieniu art. 46 ust. 4a ustawy Prawo zamówień publicznych, nadanemu ustawą z dnia
29.08.2014 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 18 września 2014 r.
poz. 1232) i obowiązującemu od 19 października 2014 r., tj. nie zawiera warunku
zatrzymania wadium w przypadku, jeżeli wykonawca: w odpowiedzi na wezwanie, o którym
mowa w art. 26 ust. 3, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył listy podmiotów
należących do tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5, lub informacji

o tym, że nie należy do grupy kapitałowej, - nie wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której
mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało brak możliwości wybrania oferty złożonej przez
Wykonawcę jako najkorzystniejszej. W związku z powyższym Zamawiający nie może uznać
wniesionego w dniu 18.11.2015 r. wadium w formie gwarancji bankowej za wniesione
prawidłowo, gdyż nie zabezpiecza interesów Zamawiającego w postaci możności uzyskania
kwoty wadialnej we wszystkich okolicznościach przepadku wadium (art. 46 ust. 4a i 5 ustawy
Prawo zamówień publicznych)”. Izba uznaje także w całości za trafną argumentację prawną
przedstawioną przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie, przyjmując ją za własną.
Dodatkowo, należy wskazać, że w orzecznictwie Izby były już rozstrzygane
zagadnienia tożsame do tych stanowiących istotę sporu stron w niniejszej sprawie.
Przykładowo w wyroku z dnia 17 marca 2015 r., sygn. akt KIO 422/15, Izba wskazała, że:
„Nieobjęcie zakresem gwarancji okoliczności wskazanej w art. 46 ust. 4a p.z.p. pociąga za
sobą skutek w postaci uznania, że gwarancja nie stanowi prawidłowo ustanowionego
zabezpieczenia uzyskania wadium, nie zabezpiecza w pełni interesów zamawiającego, co z
kolei skutkuje wykluczeniem wykonawcy z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2
p.z.p.”. W uzasadnieniu wyroku wskazano m.in., że gwarancja bankowa stanowi
samodzielne zobowiązanie banku podejmowane na zlecenie klienta. Bank oświadcza, że,
zgodnie z jej treścią, zaspokoi przyjmującego gwarancję beneficjenta, jeżeli zleceniodawca
nie wywiąże się wobec niego z umownych zobowiązań. Celem gwarancji jest dodatkowe
zapewnienie jej beneficjentowi wykonania umowy przez kontrahenta. Gwarancja bankowa
musi dokładnie określać okoliczności, w których po stronie gwaranta powstaje obowiązek
zapłaty. Brak jest przy tym konieczności cytowania w treści gwarancji stosownych przepisów
ustawy P.z.p., dopuszczalne jest odesłanie do konkretnych numerów przepisów ustawy
P.z.p., ale również możliwe jest odwołanie się do innego dokumentu, w którym zostały
wskazane przesłanki zatrzymania wadium, jednakże odesłanie to musi mieć charakter jasny,
czytelny i nie budzący wątpliwości (wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 11 lipca 2013 r.,
sygn. akt X Ga 189/13).
Tożsame stanowisko i ocenę zawarto m.in. w wyroku z dnia 9 marca 2015 r., sygn.
akt KIO 311/15, gdzie Izba wyraziła pogląd, zgodnie z którym: „Wadium powinno
zabezpieczać ofertę od upływu terminu składania ofert (...). Od tego też momentu
zamawiający powinien być uprawniony do zatrzymania wadium, również na wypadek gdy
wykonawca nie wyrazi zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3
p.z.p. 2. Kompetencja zamawiającego wynikająca z art. 36 ust. 1 pkt 8 p.z.p. nie rozciąga się
z pewnością na prawo do modyfikowania ustawowych przesłanek zatrzymania wadium
wynikających z art. 46 ust. 4a i ust. 5 p.z.p. 3. Gwarancja bankowa jest zobowiązaniem

abstrakcyjnym i samoistnym w relacji do stosunku podstawowego, a więc treść zobowiązania
do wypłaty wadium musi wynikać wprost z brzmienia gwarancji. Obligatoryjnym elementem
treści gwarancji jest wskazanie "zabezpieczonego rezultatu", co następuje przez wskazanie
okoliczności, których zaistnienie będzie powodem żądania zapłaty przez beneficjenta
ziszczenia się gwarancji (zatrzymania wadium). Określenie zabezpieczonego rezultatu
powinno nastąpić zgodnie z dyspozycją art. 46 ust. 4a i 5 p.z.p. Jakiekolwiek odstępstwa w
kształtowaniu rezultatu zabezpieczenia, które zawężają zakres odpowiedzialności gwaranta
w stosunku do formuły zawartej w art. 46 ust. 4a i 5 p.z.p. należy uznać za nieprawidłowe”.
W uzasadnieniu wyroku wskazano m.in., że „Nie było sporne pomiędzy stronami, że
gwarancja bankowa złożona przez (…) tytułem wadium nie obejmowała wszystkich
przesłanek zatrzymania wadium wynikających z art. 46 ust. 4a ustawy P.z.p. (…) Zdaniem
Izby, przywołana okoliczność obligowała zamawiającego do wykluczenia wykonawcy z
postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy P.z.p. (…) Przepis art. 24 ust. 2 pkt 2
ustawy P.z.p. obliguje zamawiającego do wykluczenia z udziału w postępowaniu
wykonawcy, który nie wniósł wadium. (…) Skoro zatem gwarancja bankowa nie wymienia
wszystkich przesłanek zatrzymania wadium, należy uznać, że wadium nie zostało wniesione
prawidłowo”.
Skład orzekający w niniejszej sprawie podziela powyższe stanowisko i nie widzi
podstaw, by odstępować od utrwalonej linii orzeczniczej.
Żadnego istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy nie mogły mieć także
twierdzenia Odwołującego, że Zamawiający w SIWZ nie postawił żadnych wymagań co do
brzmienia zapisów gwarancji bankowej. Przede wszystkim Zamawiający wskazał w treści
specyfikacji – w sposób wystarczający i zrozumiały – m.in. zasady zwracania i przesłanki
zatrzymania wadium. Odwołujący, jako podmiot będący profesjonalistą, nie powinien mieć
żadnych problemów z odczytaniem istoty stawianych wymagań. Niezależnie od tego,
podstawowe wymogi warunkujące uznanie skuteczności wadium wnoszonych w formie
gwarancji bankowych wynikają z norm zawartych w przepisach ustawy Pzp, które winny
zostać wypełnione, niezależnie od ewentualnych niedoskonałości specyfikacji (która jednak
w tym postępowaniu nie miała miejsca).
Następnie, racjonalnym podejściem do oceny skuteczności wniesienia wadium w
danym postępowaniu jest uczynienie punktem wyjścia dla tej oceny założenia, że formy inne
niż wadium pieniężne muszą dawać zamawiającemu taką samą pewność, co do posiadania
zabezpieczenia, jaką daje zamawiającemu wadium pieniężne, a więc fakt przelania na
wskazany przez zamawiającego rachunek określonej kwoty pieniężnej. Formy wadium
wskazane w art. 45 ust. 6 Pzp, należy uznać za równoważne do wadium pieniężnego – tak

więc każda z nich musi dawać zamawiającemu taką samą pewność, jaką daje wpłata przez
wykonawcę pieniędzy na rachunek zamawiającego.
Zgodnie z art. 46 ust. 4a i 5 Pzp, zamawiający zatrzymuje wadium wraz z odsetkami,
jeżeli wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3, z przyczyn
leżących po jego stronie, nie złożył dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w art. 25
ust. 1, pełnomocnictw, listy podmiotów należących do tej samej grupy kapitałowej, o której
mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5, lub informacji o tym, że nie należy do grupy kapitałowej, lub nie
wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało
brak możliwości wybrania oferty złożonej przez wykonawcę jako najkorzystniejszej (ust. 4a).
Zamawiający zatrzymuje wadium wraz z odsetkami, jeżeli wykonawca, którego oferta została
wybrana: 1) odmówił podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego na warunkach
określonych w ofercie; 2) nie wniósł wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania
umowy; 3) zawarcie umowy w sprawie zamówienia publicznego stało się niemożliwe z
przyczyn leżących po stronie wykonawcy (ust. 5). Powyższe przepisy zawierają ustawowy
katalog przypadków, w których zamawiający ma prawo zatrzymania wadium. Norma prawna
zawarta w tym przepisie statuuje z jednej strony uprawnienie zamawiającego do określonego
działania, ale jednocześnie należy z niej wywodzić istnienie dla wykonawcy obowiązku
złożenia takiego wadium, które pozwoli zamawiającemu na realizację przysługującego mu
ustawowo prawa zatrzymania wadium w każdym z przypadków enumeratywnie
przewidzianych w treści przepisu. W sytuacji, gdy następuje wniesienie wadium pieniężnego
istnieje stan bezwzględnej pewności, co do możliwości zatrzymania wadium w każdym z tych
przypadków (jeżeli tylko wystąpi określone zdarzenie zamawiający może w sposób
niezależny, czy to od działań wykonawcy, czy podmiotu trzeciego, zrealizować swoje
ustawowe prawo zatrzymania). Identyczny stan rzeczy – i to na moment upływu terminu
składania ofert – musi zostać zachowany także przy innych formach wnoszenia wadium.
Tym samym, w przypadku gwarancji bankowej, gwarancja ta musi wyraźnie, jasno i
konkretnie określać przypadki uprawniające zamawiającego do zatrzymania wadium – tak,
by nawet, gdy możliwość zrealizowania ustawowego prawa zatrzymania wadium wymaga
uzyskania zaspokojenia z zewnątrz, w tym przypadku poprzez uzyskanie zapłaty od
banku/gwaranta, nie występowały żadne wątpliwości, co do zakresu odpowiedzialności
gwaranta i żadne ryzyka mogące czynić niemożliwym zrealizowanie przez zamawiającego
przysługującego mu prawa zatrzymania wadium. Dopiero wówczas można mówić o
wniesieniu wadium, które skutecznie zabezpiecza ofertę. Spełnienie powyższych wymogów
może nastąpić, czy to poprzez odesłanie do właściwych przepisów, czy opisowo, jednak
niezależnie od przyjętej metodyki składana gwarancja musi jednoznacznie określać zakres

odpowiedzialności gwaranta, który to zakres (wyznaczający jednocześnie zakres uprawnień
zamawiającego w relacji beneficjent – gwarant) musi pokrywać się z wszystkimi przypadkami
działań i zaniechań wykonawcy, które zostały uznane przez ustawodawcę za uprawniające
do zatrzymania wadium. Warto przy tym wskazać, że celem nowelizacji brzmienia art. 46 ust.
4a Pzp, obowiązującej od 19 października 2014 r., było m.in. stworzenie bariery przed
ewentualnymi zmowami wykonawców i wprowadzenie sankcji, w przypadku, gdy tego
rodzaju zmowa zaistniała. W sytuacji, gdy zakres odpowiedzialności gwaranta w sposób
jednoznaczny nie uwzględnienia znowelizowanego brzmienia art. 46 ust. 4a Pzp, praktyczne
przełożenie celu nowelizacji na okoliczności danego postępowania o zamówienie publiczne
może jawić się, jako iluzoryczne.
W odniesieniu do argumentacji Odwołującego dotyczącej konieczności dokonywania
wykładni treści gwarancji bankowej, stosownie do art. 65 k.c. w zw. z art. 14 ustawy P.z.p.,
należy w pierwszej kolejności stwierdzić i powtórzyć za Zamawiającym, że treść złożonych
gwarancji była jasna i czytelna i nie mogła budzić wątpliwości, które nakazywały przejście do
kolejnych, po wykładni językowej, reguł wykładni. Przede wszystkim oczywistym było, że
treść ta nie zawiera wszystkich przesłanek zatrzymania wadium, co zresztą Odwołujący sam
przyznawał. Jak słusznie podniósł Zamawiający, zakres odpowiedzialności gwaranta został
wyrażony wprost i brak jest podstaw, by poprzez wykładnię oświadczeń woli nadawać
określonej treści szerszy zakres i znaczenie. Wykładnia oświadczeń woli nie może służyć
uzupełnianiu dokumentu gwarancji o elementy, których gwarant w niej nie zawarł. Podmioty
uczestniczące w stosunku gwarancji to profesjonaliści, szczególnie po stronie banku należy
przyjmować, że podmiot ten określa precyzyjnie zakres swojej odpowiedzialności i nie ma tu
miejsca na późniejszą rozszerzającą wykładnię. Nie można przy tym, korzystnej dla strony
wykładni, czynić remedium na wszystkie ewentualne błędy i zaistniałe uchybienia oraz
zmieniać stanu rzeczy wbrew temu, co jasno wynika z treści dokumentu, tym bardziej gdy
ma to miejsce po dokonanej już ocenie ofert i wyborze oferty najkorzystniejszej, kiedy to
wykonawca wykluczony (mogący wygrać przetarg w sytuacji podważenia decyzji o
wykluczeniu, jak również posiadający na ten moment już wiedzę, że szereg z ewentualnych
podstaw zatrzymania wadium może w ogóle się nie zaktualizować) zawsze może
argumentować i wspierać się oświadczeniami banku (składanymi ex post, po dokonanej już
przez zamawiającego krytycznej ocenie otrzymanego dokumentu gwarancji wadialnej, co
zapewne także nie leży w interesie wystawcy gwarancji), że przecież gwarancja, choć nie
wynika to bezpośrednio z jej treści, powinna być odczytywana, jako dokument obejmujący
wszystkie przesłanki zatrzymania wadium. Formalizm przypisany postępowaniu o
zamówienia publiczne wymaga jednak, by to najpóźniej na moment składania ofert, tego

rodzaju okoliczności – warunkujące uznanie, że już na ten moment oferta została skutecznie
zabezpieczona – wynikały w sposób jasny i precyzyjny z treści składanego dokumentu
gwarancji wadialnej, tak by zamawiający właśnie na etapie badania ofert (a nie dopiero na
etapie po wyborze oferty konkurenta) miał pewność, że konkretna oferta jest zabezpieczona
skutecznie i w całości (a więc w odniesieniu do każdego potencjalnego przypadku
zatrzymania wadium).
W odniesieniu do dowodów z pism banku złożonych przez Odwołującego na
rozprawie, Izba wskazuje, że nie mogły mieć one przesądzającego znaczenia dla kierunku
rozstrzygnięcia. W ocenie Izby dokumenty te mogły by zostać uznane jedynie jako
uzupełnienie gwarancji, po terminie składania ofert i po terminie czynności zamawiającego,
co nie ma znaczenia dla sprawy. Niezrozumiałe są przy tym argumenty podane w piśmie z
dnia 24 grudnia 2015 r., w którym bank stwierdza, że „w ramach złożonej oferty, złożyliście
Państwo gwarancje obejmujące szerszy zakres sytuacji, w których możliwe jest zatrzymanie
wadium”. Przeciwnie, stan sprawy, w tym treść gwarancji, pokazuje, że zakres ten był
węższy, niż wymagany przez Zamawiającego i wynikający z obowiązujących przepisów
ustawy Pzp. Odwołujący nie przedłożył zapytania skierowanego do banku w dniu 22 grudnia
2015 r., co mogłoby przedstawić dodatkowy kontekst interpretacyjny przyczyn tego rodzaju
stwierdzeń banku, jak również innych argumentów zawartych w odpowiedzi, które w istocie
nie przystają do faktycznych okoliczności sprawy. W przedmiotowym piśmie bank zastrzegł
jednocześnie, że jest to tylko stanowisko oparte na informacjach ujawnionych w piśmie z
dnia 22 grudnia 2015 r., nie może ono być traktowane, jako opinia bankowa, czy inna opinia,
m.in. mająca czy mogąca stanowić podstawę do ewentualnego odwołania w postępowaniu o
zamówienie publiczne. Niejasność, jak również brak wiążącego charakteru ww. pisma (w tym
brak możliwości uznania, że jest to dokument prezentujący wykładnię pierwotnego
oświadczenia woli banku) mogły stanowić podstawę dalszej korespondencji, w wyniku której
uzyskano oświadczenia banku zawarte w piśmie z dnia 12 stycznia 2016 r. W piśmie tym
stwierdzono przy tym, że wystawiane jest – cytując – „w związku z chęcią doprecyzowania
intencji mBanku S.A., wynikających z w/w gwarancji”. Doprecyzowywanie intencji na tym
etapie postępowania, po pierwsze nie może zostać uznane za skuteczne (intencje, a w
istocie zakres odpowiedzialności banku, winien wynikać w sposób jednoznaczny z
dokumentu składanego najpóźniej na moment składania ofert), a po drugie, nie może
stanowić okoliczności podważającej trafność oceny Zamawiającego. Przeciwnie, potwierdza
ono słuszność tej oceny, w tym to, że na odpowiednim etapie postępowania zakres
odpowiedzialności banku nie został w sposób precyzyjny określony. W związku z
powyższym, w tym mając na uwadze wcześniejsze wywody prawne, Izba nie uznała

złożonych pism, za dowody mogące mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, zgodnie z
zarzutami i żądaniami Odwołującego.

Zamawiający błędnie podał natomiast w podstawie prawnej odrzucenia oferty
Odwołującego przepis art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp. W tej sprawie podstawą uznania oferty za
odrzuconą powinien być tylko art. 24 ust. 4 Pzp, zgodnie z którym ofertę wykonawcy
wykluczonego uznaje się za odrzuconą.
Odnośnie art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp, należy wskazać, że przepis ten nakłada obowiązek
na zamawiającego polegający na odrzuceniu oferty, jeżeli została złożona przez wykonawcę
wykluczonego z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub niezaproszonego do
składania ofert. Forma gramatyczna omawianego przepisu odnosi się do czasu przeszłego,
co oznacza, że przepis art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp, znajduje swoje zastosowanie do
trybów dwuetapowych (takich, jak np. przetarg ograniczony), gdzie w pierwszym etapie
dokonywana jest ocena formalno-prawna wykonawcy. Wynik tej oceny decyduje o
zakwalifikowaniu bądź też nie, do dalszego etapu, tj. zaproszenia do składania oferty.
Przedkładając powyższe na grunt omawianego przepisu wskazać należy, że znajduje on
swoje zastosowanie właśnie do trybów dwuetapowych, gdyż zamawiający odrzuca ofertę,
jeżeli została złożona przez wykonawcę wykluczonego z udziału w postępowaniu o
udzielenie zamówienia, tj. pierwszy etap postępowania dwuetapowego zakończył się
wynikiem negatywnym dla wykonawcy (został wykluczony z postępowania), a mimo to
wykonawca ten złożył ofertę. Druga z okoliczności, to sytuacja, w której wykonawca
pozytywnie przeszedł pierwszy etap (nie został wykluczony), ale ze względu na ograniczoną
(wskazaną w ogłoszeniu o zamówieniu) liczbę wykonawców zaproszonych do składnia ofert
(drugi etap) nie został zaproszony do złożenia oferty, a mimo to złożył ofertę. Taka
okoliczność wymusza na zamawiającym zastosowanie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 5 ustawy
Pzp w zakresie obowiązku odrzucenia oferty, złożonej przez wykonawcę niezaproszonego
do składania ofert. Niniejsze postępowanie nie jest zaś prowadzone w trybie postępowania
dwuetapowego. Wskazanie art. 89 ust. 1 pkt 5 Pzp było więc niewłaściwe, wystarczającym
zaś było natomiast wskazanie art. 24 ust. 4 Pzp. Za błędne należało ponadto uznać podanie
przez Zamawiającego kolejnej podstawy wykluczenia, tj. art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp, skoro także
błędnie Zamawiający nie wezwał wykonawcy do uzupełnienia oryginałów dokumentów,
których to brak uczynił następnie podstawą do uznania nie wykazania spełniania warunków
udziału w postępowaniu. Zastosowanie art. 24 ust. 2 pkt 4 Pzp było w tej sytuacji, co
najmniej przedwczesne. Brak oryginałów dokumentów wymagał w tym przypadku
zastosowania procedury z art. 26 ust. 3 Pzp, której Zamawiający zaniechał. Nie ulega przy

tym wątpliwości, że Odwołujący mógł, w przypadku otrzymania wezwania, konwalidować
uchybienie wynikające ze złożenia kopii dokumentów, zamiast ich oryginałów. Odwołujący
wykazał ten fakt złożonymi dowodami, czego Zamawiający nie kwestionował. Zastosowanie
więc dodatkowej podstawy wykluczenia, w sytuacji, gdy wykonawcy nie dano szansy na
uzupełnienie braków, które Zamawiający uznał następnie za braki świadczące o nie
wykazaniu spełnienia warunków udziału w postępowaniu, było błędne. Powyższe uchybienia
Zamawiającego nie mogły jednak przesądzić o kierunku rozstrzygnięcia i stanowić
argumentu na rzecz uwzględnienia odwołania i orzeczenia zgodnie z żądaniami
Odwołującego. Zgodnie z art. 192 ust. 2 Pzp, Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi
naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia. Wskazane błędy Zamawiającego, w świetle
prawidłowego zastosowania art. 24 ust. 2 pkt 2 Pzp oraz w świetle art. 192 ust. 2 Pzp, nie
mogły więc przesądzić o uwzględnieniu odwołania, gdyż ostatecznie uchybienia te nie mogły
mieć istotnego wpływu na wynik postępowania, skoro przynajmniej jedna z podstaw
wykluczenia była w pełni zasadna.

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji wyroku.

O kosztach postępowania, stosownie do wyniku, orzeczono na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 Pzp. W związku z oddaleniem odwołania Izba zaliczyła w poczet kosztów wpis
uiszczony przez Odwołującego oraz zasądziła od Odwołującego na rzecz Zamawiającego –
na podstawie faktury złożonej do akt sprawy – zwrot kosztów poniesionych z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika (§ 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. b)
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238).


Przewodniczący: ……………………………….