KIO 292/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Agata Dziuban
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:KIO 1257/12 KIO 1262/12 KIO 1436/15 KIO 1829/15 KIO 2690/15 KIO 726/15 KIO/UZP 1098/08 IV CK 151/03 KIO/UZP 177/15 V CK 311/02
Pełny tekst orzeczenia
KIO 292/16 1
Sygn. akt: KIO 292/16
WYROK
z dnia 14 marca 2016 roku
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska-Maziarz
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2016 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 lutego 2016 r. przez
wykonawcę Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku,
ul. Partyzantów 72A, 80-254 Gdańsk w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą Warszawie, ul. Targowa 74,
03-734 Warszawa
przy udziale wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie, ul. Kaczkowskiego 6,
33-100 Tarnów, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą
w Gdańsku, ul. Partyzantów 72A, 80-254 Gdańsk i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku, ul. Partyzantów 72A,
80-254 Gdańsk tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawcy Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku,
ul. Partyzantów 72A, 80-254 Gdańsk na rzecz PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
z siedzibą Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego.
KIO 292/16 2
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………………
KIO 292/16 3
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonego przez PKP
Polskie Linie Kolejowe S.A. – Centralne Biuro Zamówień, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa
(dalej „zamawiający”) w trybie przetargu nieograniczonego na „wykonanie dokumentacji
projektowej i uzyskanie decyzji administracyjnych dla linii kolejowej E 59 na odcinku Poznań
Główny – Szczecin Dąbie dla projektu „Prace na linii kolejowej E 59 na odcinku Poznań
Główny - Szczecin Dąbie" – część 3 zamówienia wykonawca TRANSPROJEKT GDAŃSKI
Sp. z o.o., ul. Partyzantów 72 A, 80-254 Gdańsk (dalej „odwołujący”) wniósł odwołanie od
czynności zamawiającego, polegającej na wyborze oferty najkorzystniejszej oraz od
zaniechania zamawiającego, polegającego na tym, że nie wykluczył wykonawcy MGGP S.A.
z siedzibą w Tarnowie (dalej „MGGP”).
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164)
(dalej „ustawa Pzp”):
1. art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4, poprzez ich niezastosowanie
i zaniechanie wykluczenie wykonawcy MGGP S.A. jako wykonawcy, który złożył
nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania oraz
zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą,
2. art. 24 ust. 2 pkt) 4 w zw. z art. 24 ust. 4, poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie
wykluczenia wykonawcy MGGP jako wykonawcy, który nie wykazał spełniania
warunków udziału w postępowaniu oraz zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy
za odrzuconą.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1. unieważnienie czynności z dnia 18 lutego 2016 r., polegającej na wyborze
najkorzystniejszej oferty,
2. wykluczenia wykonawcy MGGP oraz uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą,
3. dokonania ponownej czynności wyboru oferty najkorzystniejszej spośród ofert
niepodlegających odrzuceniu.
Odwołujący wniósł nadto o zasądzenie od zamawiającego na jego rzecz kosztów
postępowania odwoławczego, w tym kwoty 3.600 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu odwoławczym.
W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4 ustawy
Pzp, poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia wykonawcy MGPP, który złożył
KIO 292/16 4
nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania oraz
zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą odwołujący stwierdził, że złożenie
nieprawdziwych informacji jest stanem faktycznym i polega na rozbieżności pomiędzy treścią
dokumentu złożonego przez wykonawcę a rzeczywistym stanem rzeczy. Podał, że zgodnie
z wyrokiem z dnia 28 czerwca 2012 r. sygn. akt KIO 1257/12, KIO 1262/12 nieprawdziwe
informacje to takie, które nie są zgodne ze stanem rzeczywistym.
Stwierdził nadto, że informacje mają wpływ lub mogą mieć wpływ na wynik
prowadzonego postępowania, jeżeli ich złożenie przesądza o wykazaniu spełniania
warunków udziału w postępowaniu, ocenie ofert lub możliwości uznania oferty za
najkorzystniejszą oraz, że nieprawdziwe informacje mogą być zawarte zarówno
w oświadczeniach, jak i dokumentach składanych przez wykonawcę.
Odwołujący wskazał, że zamawiający, w punkcie 8.4 IDW, wymagał – w zakresie
warunku określonego w punkcie 8.2.2. IDW – wykazania wykonania w okresie ostatnich
trzech lat przed upływem terminu składania ofert, (a jeżeli okres prowadzenia działalności
jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości nie mniejszej niż
10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji projektowej
(obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji
administracyjnych) w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
W ocenie odwołującego wykonawca MGGP złożył nieprawdziwe informacje mające
wpływ na wynik postępowania:
1. podał nieprawdziwe informacje dotyczące dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy
Ringsted – Femern,
2. podał nieprawdziwe informacje dotyczące opracowania dokumentacji projektowej
i materiałów przetargowych w ramach projektu POiŚ 7.1 -73 pn: „Modernizacja linii
kolejowej nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na odcinku Otwock –
Lublin – Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały przetargowe)"
– odcinek Dęblin – Lublin w km 107,283 -175,850.
W zakresie informacji dotyczących dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy
Ringsted – Femern odwołujący podał, że w wyjaśnieniach do oferty złożonych na drugie
wezwanie zamawiającego, wykonawca MGGP przedłożył uzupełniony wykaz wykonanych
przez wykonawcę usług w okresie ostatnich 3 lat, wskazując w zakresie wykonywanych prac
potwierdzających spełnienie warunku udziału w postępowaniu stację Nykobing Falster
wykonywaną w ramach dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy Ringsted - Femern.
KIO 292/16 5
Nadto – podał odwołujący – wykonawca MGGP wskazał, że zakres wykonywanych
prac (potwierdzających spełnienie warunku) obejmował trasę ok. 55 km linii dwutorowej
z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg, a stacją, która spełnia warunek
zamawiającego w zakresie dwóch torów głównych i trzech krawędzi peronowych jest stacja
Nykobing Falster.
Odwołujący podniósł, że stacja Nykobing Falster nie wchodzi w zakres
wykonywanych prac, ponieważ nie leży na odcinku pomiędzy stacją Ringsted a stacją
Vordingborg, na dowód czego załączył mapę kolei duńskich ze strony www zamawiającego
– Duńskich Kolei.
Odwołujący dodał, że z przedłożonego przez wykonawcę MGGP oświadczenia
zamawiającego wynika wprawdzie, że stacja Nykobing Falster wchodziła w zakres projektu
kolejowego Ringsted-Femern, jednak z wykazu przedłożonego przez tego wykonawcę
wynika, że stacja ta nie wchodziła w zakres prac wykonywanych przez spółkę Ramboil,
tj. podmiot, doświadczeniem którego posługiwał się wykonawca MGGP).
Odwołujący stwierdził, że zarówno z przedłożonego wykazu, jak i poświadczenia
wynika, że zakres prac wykonywanych przez spółkę Ramboil obejmował „trasę ok. 55 km linii
dwutorowej z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg". Złożył pismo Kolei
Duńskich z dnia 9 lutego 2016 r.
W odniesieniu do nieprawdziwych informacji dotyczących opracowania dokumentacji
projektowej i materiałów przetargowych w ramach projektu POiŚ 7.1-73 pn: „Modernizacja
linii kolejowej nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na odcinku Otwock – Lublin
– Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały przetargowe)" – odcinek
Dęblin – Lublin w km 107,283 – 175,850” odwołujący stwierdził, że z oświadczenia
wykonawcy MGGP złożonego w wykazie wykonanych usług wynika, że nie uzyskał on
jakiejkolwiek decyzji administracyjnej dla wykonanego projektu budowlanego („opracowanie
projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji administracyjnych"), wynika jedynie, że
zakres wykonywanych prac (potwierdzający spełnienie warunku udziału w postępowaniu)
obejmuje: kompleksową dokumentację projektową (wielobranżową) zawierającą Koncepcję
programowo - przestrzenną, projekty budowlane wraz z kompletem uzgodnień i z oceną
uwzględnienia warunków określonych w Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
w zakresie nie objętym decyzją środowiskową i/lub opracowanie ponownych raportów
o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko oraz projekt wykonawczy.
Uzupełnił, że z wykazu wynika jedynie, że wykonawca MGGP, opracowując
Koncepcję programowo – przestrzenną ocenił, czy Koncepcja uwzględnia warunki określone
w Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
KIO 292/16 6
Podkreślił, że w wyjaśnieniach z dnia 10 lutego 2016 r. wykonawca MGGP złożył
oświadczenie, że „MGGP S.A. już w chwili złożenia oferty spełniało warunki udziału
w postępowaniu również w zakresie uzupełnionych dokumentów i informacji."
Uznał, że oświadczenie to stanowi oczywistą nieprawdę w stosunku do wymogu
zamawiającego, jakim było „uzyskanie decyzji administracyjnych".
Zaznaczył, że zarówno oświadczenia dotyczące stacji Nykoblng Falster jak
i zakresu dokumentacji projektowej dla Modernizacji linii kolejowej Nr 7, złożone zostały
w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego do udzielenia wyjaśnień.
Odwołujący podał, że w dniu 5 lutego 2016 r. zamawiający wezwał wykonawcę
MGGP (ponownie, pierwsze wezwanie miał miejsce w dniu 15 lipca 2016 r.), do złożenia
wyjaśnień, brakujących oświadczeń i dokumentów, w szczególności, wezwanie
zamawiającego dotyczyło udzielenia wyjaśnień:
1. Czy zamówienie realizowane na rzecz Banedenmark obejmowało stację Ringsted ?
2. Czy stacja Yordingborg posiada przynajmniej dwa tory główne dodatkowe?
Odwołujący oświadczył, że pytania te były konsekwencją zarzutu odwołującego
dotyczącego złożenia przez wykonawcę MGGP nieprawdziwych informacji w wykazie
wykonanych przez wykonawcę usług, dołączonym do oferty, w którym wykonawca MGGP
złożył oświadczenie, że zakres wykonywanych prac (potwierdzający spełnienie warunku
udziału) obejmuje „Trasę ok. 55 km linii dwutorowej z pełną elektryfikacją (Ringsted do
Vordingborg)".
Natomiast, zdaniem odwołującego, z dowodów przez niego przedłożonych wynikało,
że:
• opracowanie dokumentacji projektowej nie obejmowało stacji Ringsted,
• stacja Vordlngborg posiada tylko jeden tor główny dodatkowy (a nie dwa jak wymagał
zamawiający).
Złożył korespondencję mailową z – jak podał – Banedanmark oraz opinię
dr inż. S.G..
Odwołujący oświadczył również, że wobec sprzeczności pomiędzy oświadczeniami
wykonawcy MGGP złożonymi w wykazie a dowodami przedłożonymi przez odwołującego,
zamawiający wezwał wykonawcę do udzielenia wyjaśnień, w szczególności w zakresie
odpowiedzi na pytania:
1. Czy zamówienie realizowane na rzecz Banedenmark obejmowało stację Ringsted ?
2. Czy stacja Vordingborg posiada przynajmniej dwa tory główne dodatkowe ?
i uzyskał odpowiedź, że „Nazwa stacji Ringsted została wpisana w wykazie usług jako
spełniająca wymogi SIWZ w zakresie torów dodatkowych i krawędzi peronowych w wyniku
omyłki. Przyczyną omyłki była niewłaściwa interpretacja przez Wykonawcę treści
KIO 292/16 7
poświadczenia wystawionego przez Banedanmark, w którym wskazano, że projekt
obejmował planowanie trasy z pełną elektryfikacją „Ringsted do Vordingborg", co oznacza,
że w opisie projektu w poświadczeniu wspomniano o stacji Ringsted. Wykonawca MGGP
poinformował dodatkowo, że po zweryfikowaniu tej okoliczności z wykonawcą
przedmiotowego zamówienia (Ramboli Denmark A/S) i zamawiającym (Banedanmark),
projekt kolejowy Ringsted - Femem, realizowany na rzecz Badanmark obejmował trasę
ok. 55 km linii dwutorowej z pełną elektryfikacją od stacji Rlngsted do Vordingborg, jednakże
stacja Ringsted nie wchodziła w zakres realizowanej dokumentacji projektowej.
Odwołujący stanął na stanowisku, że wykonawca MGGP nie weryfikował złożonych
przez siebie oświadczeń – od daty pierwszej oceny ofert (w sierpniu 2015 r.) utrzymywał, że
wykonywany przez spółkę Ramboll Denmark Ą/S projekt obejmował stację Ringsted.
Odwołujący wskazał, że po raz pierwszy zarzut podania przez wykonawcę MGGP
nieprawdziwej informacji podnosił w swoim odwołaniu wykonawca Systra S.A.
(KIO 1829/15), które w zakresie przedmiotowego zarzutu zostało oddalone, a następnie
zarzut ten podnoszony był przez odwołującego w postępowaniu KIO 2690/15 – odwołanie
zostało odrzucone.
Wedle odwołującego od początku wykonawca MGGP miał świadomość, że stacja
Ringsted nie wchodzi w zakres realizowanej przez Ramboll dokumentacji projektowej i nie
zamierzał weryfikować tej okoliczności ani z duńskim zamawiającym, ani z wykonawcą
Ramboll z uwagi na fakt, iż „wystarczające było wykazanie się doświadczeniem
w odniesieniu do jednej stacji" i dopiero po przedłożeniu korespondencji mailowej z duńskim
zamawiającym, po zadanym wprost pytaniu zamawiającego – Czy zamówienie realizowane
na rzecz Banedanmark obejmowało stację Ringsted ? – wykonawca MGGP oświadczył, że
„stacja Ringsted nie wchodziła w zakres realizowanej przez Ramboll Denmark A/S
dokumentacji projektowej".
Dodatkowo odwołujący podniósł, że złożone przez wykonawcę MGGP oświadczenie:
„Nazwa stacji Ringsted została wpisana w wykazie usług jako spełniająca wymogi SIWZ
w zakresie torów dodatkowych i krawędzi peronowych w wyniku omyłki. Przyczyną omyłki
była niewłaściwa interpretacja przez Wykonawcę treści poświadczenia wystawionego przez
Banedanmark, w którym wskazano, że projekt obejmował planowanie trasy z pełną
elektryfikacją „Ringsted do Vordingborg" (...)" potwierdza jedynie, że wykonawca MGGP
w żaden sposób nie zapoznał się z zakresem tego projektu lub też zapoznał się, ale
świadomie wprowadził w błąd zamawiającego oświadczając, że stacja ta wchodzi w zakres
projektu, co oznacza, że złożył nieprawdziwą informację mającą wpływ na wynik
postępowania.
KIO 292/16 8
Odwołujący podał, że jako przyczynę omyłki wykonawca MGGP wskazał okoliczność,
że w poświadczeniu wskazano, że projekt obejmował planowanie trasy z pełną elektryfikacją
„Ringsted do Vordingborg",co prowadzi do wniosku, że w opisie projektu w poświadczeniu
wspomniano o stacji Ringsted.
Wedle odwołującego trudno przypuszczać, by wykonawca MGGP treść oświadczenia
złożonego w wykazie opierał wyłącznie o treść wystawionego poświadczenia (bez wiedzy
odnośnie zakresu projektu), zwłaszcza w sytuacji, gdy z treści poświadczenia nie musi
wynikać, i nie wynikał, zakres wykonywanego zamówienia oraz nie można sobie wyobrazić
sytuacji, że wykonawca MGGP sprawdził, iż stacja spełnia wymagania co do ilości torów
dodatkowych głównych i co do ilości krawędzi peronowych, a nie zorientował się, że stacja
nie jest objęta tym projektem.
Stwierdził, że nawet w przypadku nieuznania winy umyślnej wykonawcy MGGP,
działania wykonawcy MGGP wyczerpują co najmniej działanie z winy nieumyślnej lub
z rażącym niedbalstwem.
W ocenie odwołującego zgodnie z art. 14 ustawy Pzp do oceny czynności
wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy Kodeksu
cywilnego – zgodnie z art. 355 § 1 k.c. dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie
wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Uzupełnił, że przypisanie
określonej osobie niedbalstwa jest uzasadnione tylko wtedy, gdy osoba ta zachowała się
w określonym miejscu i czasie w sposób odbiegający od właściwego dla niej miernika
należytej staranności (wyrok SN z dnia 10 marca 2004 r., sygn. akt: IV CK 151/03), przy
czym wzorzec należytej staranności ma charakter obiektywny i abstrakcyjny, jest ustalany
niezależnie od osobistych przymiotów i cech konkretnej osoby, a jednocześnie na poziomie
obowiązków dających się wyegzekwować w świetle ogólnego doświadczenia życiowego oraz
konkretnych okoliczności (wyrok SN z dnia 23 października 2003 r., sygn, akt: V CK 311/02).
Nadto wskazał, że w stosunku do profesjonalistów miernik ten ulega podwyższeniu,
gdyż art. 355 § 2 k.c, precyzuje, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej
przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego
charakteru tej działalności.
Ocenił, że za takiego profesjonalistę uznać należy wykonawcę MGGP – należyta
staranność profesjonalisty nakłada na wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty
i oświadczenia we własnym imieniu, aby upewnił się, czy deklarowany w nich stan rzeczy
odpowiada rzeczywistości.
KIO 292/16 9
Powołując się na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 24 kwietnia 2015 r. sygn.
akt KIO 726/15) podał: „1. Nie ma podstaw, aby wyłączać spod zakresu zastosowania
podstawy wykluczenia z art. 24 ust. 2 pkt 3 p.z.p. przypadków poważnego wprowadzenia
w błąd nieprawdziwymi informacjami złożonymi w wyniku niedbalstwa wykonawcy.
2. Takiego niedbalstwa dopuścił się wykonawca, który co najmniej posłużył się
w postępowaniu nieprawdziwymi informacjami nie weryfikując Informacji przekazywanych
mu przez podmiot trzeci. W profesjonalnym obrocie reguły należytej staranności wymagają
upewnienia się, czy stan rzeczy deklarowany w oświadczeniach składanych zamawiającemu
odpowiada rzeczywistości."
W zakresie nieprawdziwej informacji w odniesieniu do stacji Vordingborg odwołujący
podał, że na pytanie zamawiającego o treści: „Czy stacja Vordingborg posiada przynajmniej
dwa tory główne dodatkowe ?” wykonawca MGGP wyjaśnił, że „przyjął, że linia kolejowa jest
na szlaku linią jednotorową. W świetle tego założenia Wykonawca konsekwentnie uznał, że
w stacji Vordingborg znajduje się jeden tor główny zasadniczy, a przyległe do toru głównego
zasadniczego tory na stacji służące do przyjmowania i wyprawiania pociągów są torami
głównymi dodatkowymi".
Odwołujący podniósł, że z przedłożonej opinii dr inż. S.G., opracowanej na podstawie
dokumentacji projektowej wykonanej przez Ramboll wynika, że stacja Vordingborg posiada
dwa tory główne zasadnicze oraz jeden tor główny dodatkowy.
Wskazał, że zgodnie z § 5 pkt 3 Instrukcji o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1:
Na stacjach tory kolejowe dzielą się na tory: główne, specjalnego przeznaczenia i
boczne. Tory przystosowane do jazd pociągowych nazywają się torami głównymi Dzielą się
one na tory główne zasadnicze i główne dodatkowe.
Tory główne będące przedłużeniem torów szlakowych nazywała się torami głównymi
zasadniczymi natomiast pozostałe tory główne torami głównymi dodatkowymi.
Wedle odwołującego z dokumentacji projektowej dla stacji Vordingborg wynika
jednoznacznie, że dwa z trzech torów głównych są przedłużeniem torów szlakowych, co
oznacza że ma się do czynienia z dwoma torami głównymi zasadniczymi i jednym torem
głównym dodatkowym, a nie odwrotnie.
Odwołał się również do treści § 40 rozporządzenia powołanego przez wykonawcę
MGGP, zgodnie z którym
§ 40.1. Liczba torów głównych zasadniczych na stacji powinna odpowiadać liczbie
torów głównych wchodzących do danej stacji
KIO 292/16 10
Zgodnie natomiast z § 40 ust. 2:
2. Liczba torów głównych dodatkowych powinna wynikać z natężenia ruchu oraz
prawdopodobieństwa zatrzymania pociągu przed stacją, ze względu na zajętość wszystkich
torów głównych zasadniczych.
Na tej podstawie uznał, że liczbę torów głównych zasadniczych wymusza liczba torów
wchodzących do stacji z przyległych szlaków, zaś liczbę torów głównych dodatkowych
dobiera się w zależności od natężenia ruchu.
Ocenił, że potwierdza to jego stanowisko, ponieważ tylko jeden z trzech torów
głównych na stacji Vordingborg mógłby nie istnieć w wypadku bardzo niskiego natężenia
ruchu, a dwa pozostałe wynikają z liczby torów głównych wchodzących do stacji,
a dodatkowo fakt złożenia przez wykonawcę MGGP również w odniesieniu do stacji
Vordingborg nieprawdziwych informacji.
Z ostrożności procesowej, na wypadek gdyby Krajowa Izba Odwoławcza nie uznała,
że w odniesieniu do stacji Vordingborg ma się do czynienia z nieprawdziwą informacją,
stwierdził, że z całą pewnością wykonawca nie wykazał spełnienia warunku udziału
w postępowaniu w związku z czym winien zostać wykluczony na podstawie art. 24 ust. 2 pkt
4) ustawy Pzp, a jego oferta winna zostać uznana za odrzuconą.
Odwołujący stwierdził, że wykonawca MGGP postanowił nie udowadniać, że
prezentowana przez niego interpretacja jest prawidłowa – przyznał, że interpretacja ta może
być nieuprawniona – ale postanowił, w wykazie usług, wskazać kolejną stację, która spełnia
postawiony przez zamawiającego wymóg, tj. jest stacją z przynajmniej dwoma torami
głównymi dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Jednak, wskazał ponownie, stacja Nykobing Falster, wbrew twierdzeniu wykonawcy
MGGP, nie wchodzi w zakres projektowanej trasy ok. 55 km linii dwutorowej z pełną
elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg, ponieważ znajduje się za stacją
Vordingborg.
W ocenie odwołującego takie działanie wykonawcy (próba zastąpienia informacji
nieprawdziwych informacjami prawdziwymi (których prawdziwość odwołujący także
kwestionuje) jest niedopuszczalna.
Podniósł, że w takiej sytuacji niemożliwe jest zastosowanie art. 26 ust. 3, zgodnie
z którym, uzupełnieniu podlega dokument niezłożony lub wadliwy i powołał się na stanowisko
zawarte w wyroku z dnia 24 października 2008 r., KIO/UZP 1098/08: "nie można zastąpić
nieprawdziwej informacji prawdziwą. W odniesieniu do dokumentu zawierającego informację
nieprawdziwą nie można uznać, iż ma się do czynienia z błędem, o którym mowa w art. 26
ust. 3 ustawy p.z.p., który można sanować”.
KIO 292/16 11
Odwołujący ocenił, że jeżeli wykonawca winny jest poważnego wprowadzenia w błąd
nieprawdziwym oświadczeniem lub dokumentem, nie można jednocześnie twierdzić, że takie
oświadczenie lub dokument zawiera błędy dotyczące braku potwierdzenia spełniania
warunku udziału w postępowaniu; w takim przypadku oświadczenie lub dokument wręcz
potwierdzają spełnianie warunku, tyle, że za pomocą informacji, która okazała się
nieprawdziwa, a nie niepełna (za wyrokiem z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. akt KIO/UZP
177/15).
Odwołujący uznał nadto, że niedopuszczalna jest również praktyka wskazywania
kilku projektów na spełnienie warunku posiadania wymaganej wiedzy i doświadczenia
w sytuacji gdy zamawiający wymagał jednego, ponieważ narusza zasady uczciwej
konkurencji – w sytuacji wykazania przez przeciwnika procesowego podania przez
wykonawcę MGGP nieprawdziwej informacji lub niespełnienia warunku w odniesieniu do
jednego z projektów, wykonawca wskazuje inny projekt, a fakt podania przez niego
nieprawdziwej informacji pozostaje bez znaczenia bowiem nie ma ona wpływu na wynik
postępowania.
Odwołujący stanął na stanowisku, że profesjonalny wykonawca powinien wskazać
jeden, dobry projekt, projekt w odniesieniu do którego jest pewien, że spełnia wymagania
zamawiającego, a nie kilka niepewnych projektów, w nadziei, że któryś z nich okaże się
zgodny z wymaganiami zamawiającego.
Niedopuszczalne jest również, w ocenie odwołującego, wykazywanie się przez
wykonawcę zupełnie nowym doświadczeniem w sytuacji, gdy wezwanie zamawiającego,
przesłane w trybie art. 26 ust 3 i 4 ustawy Pzp dotyczyło wyłącznie oświadczeń, dokumentów
i wyjaśnień w odniesieniu do stacji Ringsted i Vordingborg.
Podsumował, że zamawiający winien wykluczyć wykonawcę MGGP na podstawie
art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, a jego oferta winna zostać uznana za odrzuconą.
W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4) ustawy Pzp w zw. z art. 24
ust. 4 ustawy Pzp, poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia wykonawcy
MGGP jako wykonawcy, który nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu
oraz uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą odwołujący stanął na stanowisku, że
wykonawca MGGP nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu zarówno w
odniesieniu do dokumentacji projektowej: Projekt Kolejowy Ringsted - Femern jak i do
opracowania dokumentacji projektowej i materiałów przetargowych w ramach projektu: POIŚ
7.1 - 73 pn.: „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa - Dorohusk
na odcinku Otwock - Lublin - Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały
przetargowe)" - odcinek Dęblin ™ Lublin w km 107,283 - 175,850).
KIO 292/16 12
W zakresie dokumentacji projektowej: Projekt Kolejowy Ringsted – Femern
odwołujący podał, że wykonawca MGGP w wyjaśnieniach z dnia 10 lutego 2016 r.
oświadczył, że „projekt kolejowy Ringsted - Femern, realizowany na rzecz Banedanmark
obejmował trasę ok. 55 km linii dwutorowej z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do
Vordingborg".
Skoro jednak, wywodził odwołujący, stacja Nykobing Falster nie leży na tym odcinku,
to oznacza, że wykonawca MGGP nie wykazał należytego wykonania usługi w odniesieniu
do tej stacji, bowiem poświadczenie odnosi się wyłącznie do zakresu od stacji Ringsted do
Vordingborg – potwierdzeniem tego jest poświadczenie z dnia 25 lutego 2015 r ., wyjaśnienia
wykonawcy MGGP z dnia 10 lutego 2016 r. oraz mapa kolei duńskich ze strony www
zamawiającego – Duńskich Kolei.
W zakresie opracowania dokumentacji projektowej i materiałów przetargowych
w ramach projektu: POiŚ 7.1-73 pn.: „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia
Osobowa - Dorohusk na odcinku Otwock - Lublin - Prace Przygotowawcze (dokumentacja
projektowa i materiały przetargowe)" - odcinek Dęblin - Lublin w km 107,283 -175,850)
odwołujący ponownie wskazał, że warunkiem zamawiającego było wykazanie wykonanie
w okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert, (a jeżeli okres
prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości
nie mniejszej niż 10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji
projektowej (obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem
decyzji administracyjnych w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Odwołujący stanął na stanowisku, że nie chodzi w tym warunku o uzyskanie
jakichkolwiek decyzji administracyjnych (np. decyli o środowiskowych uwarunkowaniach),
ale decyzji umożliwiającej realizację prac budowlanych na podstawie opracowanego projektu
budowlanego (decyzji o pozwoleniu na budowę), ponieważ przyjęcie odmiennej interpretacji
prowadziło by do sytuacji, w której spełnieniem warunku byłoby także uzyskanie decyzji
administracyjnej – odmowy udzielenia pozwolenia na budowę.
Na powyższą interpretację, wedle odwołującego, wskazuje również Rozporządzenie
Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy
dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych
oraz programu funkcjonalno-użytkowego.
Podał, że zgodnie z § 4 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia:
KIO 292/16 13
Dokumentacja projektowa, służąca do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie
robót budowlanych, dla których Jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę, składa się
w szczególności z:
1) projektu budowlanego w zakresie uwzględniającym specyfikę robót budowlanych;
2) projektów wykonawczych w zakresie, o którym mowa w § 5;
3) przedmiaru robót w zakresie, o którym mowa w § 6;
4) informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, w przypadkach gdy jej
opracowanie jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów.
Dokumentacja projektowa, służąca do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie
robót budowlanych, dla których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę, składa
się w szczególności z:
1) planów, rysunków lub innych dokumentów umożliwiających jednoznaczne określenie
rodzaju i zakresu robót budowlanych podstawowych oraz uwarunkowań i dokładnej
lokalizacji ich wykonywania;
2) przedmiaru robót, w zakresie o którym mowa w § 6;
3) projektów, pozwoleń, uzgodnień i opinii wymaganych odrębnymi przepisami.
Podsumował, że skoro wymaganiem zamawiającego było „opracowanie projektu
budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji administracyjnych", to chodziło o decyzję
o pozwoleniu na budowę lub innej zatwierdzającej projekt budowlany
Odwołujący podniósł, że w dniu, w którym upływał termin składania ofert, dla
powołanego przez wykonawcę MGGP opracowania dokumentacji projektowej i materiałów
przetargowych decyzja o pozwoleniu na budowę nie została w ogóle wydana.
Podał, że ze strony internetowej Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie
wynika, że wniosek o pozwolenie na budowę linii kolejowej nr 7 Dęblin - Lublin złożony został
przez inwestora w dniu 22 grudnia 2015 r., co oznacza, że stało się to pół roku po upływie
terminu składania ofert.
Dodatkowo wskazał, że zgodnie z odpowiedzią zamawiającego obowiązek
uzyskiwania decyzji administracyjnych spoczywać miał na wykonawcy, a nie na inwestorze.
Wskazał, że wykonawca MGGP dwukrotnie, pismem z dnia 15 lipca 2015 r. oraz
z dnia 5 lutego 2016 r., był wzywany do złożenia brakujących dokumentów w trybie art 26
ust. 3 ustawy Pzp.
Podniósł, powołując się na z wyrok z dnia 17 lipca 2015 r. sygn. akt KIO 1436/15, że
„Wykonawca wezwany do uzupełnień zgodnie z art. 26 ust. 3 p.z.p. powinien mieć
świadomość, że zamawiający czyni takie wezwanie tylko jednokrotnie. Dlatego żadne braki
w ofercie, które były wykazane w wezwaniu do uzupełnienia, nie mogą być później
KIO 292/16 14
uzupełnione, a więc z tego wynika, że wykonawca powinien uzupełnienie wykonać w sposób
pełny. Brak w ofercie i w uzupełnieniu oferty wykazu wszystkich robót lub dodatkowego
wykazu zawierającego tylko wykazanie uzupełnionej roboty nie może być uzupełniony po
upływie terminu wskazanego w wezwaniu."
Uznał, że niedopuszczalne jest dalsze wezwanie wykonawcy MGGP do złożenia
oświadczeń, czy dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp oraz, że spełnienie przez
wykonawcę MGGP warunku udziału w postępowaniu nie miało miejsca w związku
z czym winien zostać wykluczony z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4) ustawy
Pzp, a jego oferta winna zostać uznana za odrzuconą.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem przy piśmie z dnia 11 marca 2016 r.,
Odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie (pismo z dnia 14 marca 2016 r.),
dokumentacji postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt KIO 2690/15, Decyzji
Zarządu Dróg i Mostów w Lublinie z dnia 10 lutego 2015 r. wydanej na wniosek
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum Realizacji Inwestycji z Warszawy, Decyzji
Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 19 stycznia 2015 r.
wydanej na wniosek MGGP S.A. w imieniu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., a także
stanowisk stron, zaprezentowanych w toku rozprawy skład orzekający Izby ustalił
i zważył, co następuje.
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4, poprzez ich
niezastosowanie i zaniechanie wykluczenie wykonawcy MGGP S.A. jako wykonawcy, który
złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania oraz
zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą skład orzekający Izby –
w zakresie dotyczącym stacji Vordingborg – pozostawił bez rozpoznania.
Niniejsze odwołanie zostało złożone wobec czynności zamawiającego z dnia
18 lutego 2016 r., polegającej na wyborze, jako najkorzystniejszej, oferty MGGP S.A.
z Tarnowa, tj. oferty przystępującego.
Czynność wyboru z dnia 18 lutego 2016 r., poprzedzały czynności wyboru z dnia
11 sierpnia 2015 r. oraz z dnia 30 listopada 2015 r. (wówczas – II wybór – odwołujący, tak
jak obecnie, został sklasyfikowany na II miejscu).
KIO 292/16 15
Wobec czynności wyboru z dnia 30 listopada 2015 r. odwołujący złożył odwołanie
(sygn. akt KIO 2690/15), które zostało odrzucone na podstawie art. 189 ust. 1 pkt 3 ustawy
Pzp, tj. z tego powodu, że zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie.
Jak wskazała Izba w uzasadnieniu postanowienia z dnia 28 grudnia 2015 r.
w sprawie KIO 2690/15: „(…) odwołujący nie wniósł odwołania po zawiadomieniu o wyborze
najkorzystniejszej oferty w dniu 11 sierpnia 2015 roku. (…) sytuacja prawna i roszczeniowa
odwołującego nie uległa zmianie w stosunku do pierwotnej sytuacji to jest istniejącej w dniu
11 sierpnia 2015 roku, kiedy to zamawiający ogłosił wybór najkorzystniejszej oferty. Istnienie
naruszeń przy ocenie ofert ma charakter obiektywnie istniejący i nieprawidłowości
podnoszone przez pozostałych wykonawców zarówno wobec wykonawcy na pierwszym
miejscu jak i na dalszych miejscach istniały już przy pierwszym wyborze najkorzystniejszej
oferty. Pozostali wykonawcy złożyli odwołania z dalszych pozycji rankingowych
w porównaniu z pozycja rankingową odwołującego. W związku z powyższym naruszenie
interesu w uzyskaniu zamówienia istniało już przy pierwszym wyborze oferty to jest w dniu
11 sierpnia 2015 r. i termin do wniesienia upłynął w dniu 21 sierpnia 2015 roku. W związku
z tym wniesienie odwołania w dniu 10 grudnia 2015 roku to jest po drugim wyborze
najkorzystniejszej oferty jest spóźnione w kontekście art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Reasumując należy stwierdzić, że kolejne wybory najkorzystniejszej oferty nie mogą
stanowić podstawy do przedłużenia obowiązującego w tym wypadku 10 dniowego terminu
na wniesienie odwołania, jeżeli z okoliczności faktycznych i prawnych wynika, że
podnoszone nieprawidłowości w ofertach istniały i mogły być stwierdzone w związku
z pierwszym wyborem najkorzystniejszej oferty”.
Podzielając ww. zaprezentowane stanowisko Izby, skład orzekający Izby wskazuje,
że podnoszona obecnie przez odwołującego nieprawidłowość, polegająca na zaniechaniu
przez zamawiającego wykluczenia przystępującego z tego powodu, że złożył on mającą lub
mogącą mieć wpływ na wynik postępowania nieprawdziwą informację a to, iż stacja
Vordingborg posiada przynajmniej dwa tory główne dodatkowe i trzy krawędzie peronowe
w sytuacji, gdy w rzeczywistości stacja ta posiada dwa tory główne zasadnicze oraz jeden tor
główny dodatkowy (co wynikać ma z opinii dr inż. S.G.) mogła zostać podniesiona przez
odwołującego już w związku z pierwszym wyborem najkorzystniejszej oferty, ponieważ już w
Wykazie usług, złożonym wraz z ofertą przystępujący wskazał stację Vordingborg (ponownie
ujął ją w uzupełnionym Wykazie usług).
Z tożsamych względów obecnie podnoszona przez odwołującego (jedynie
w uzasadnieniu odwołania – str. 14, 5 akapit) nieprawidłowość, polegająca na zaniechaniu
przez zamawiającego wykluczenia przystępującego na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy
Pzp z tego powodu, że nie wykazał on (wskazując stację Vordingborg) warunku udziału
KIO 292/16 16
w postępowaniu (8.4. IDW) mogła zostać podniesiona przez odwołującego już w związku
z pierwszym wyborem najkorzystniejszej oferty.
Uwzględniając powyższe zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4,
poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie wykluczenie wykonawcy MGGP S.A. jako
wykonawcy, który złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego
postępowania oraz zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą w zakresie
dotyczącym stacji Vordingborg skład orzekający Izby pozostawił bez rozpoznania.
Zarzut zaniechania przez zamawiającego wykluczenia przystępującego z tego
powodu, że nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu w odniesieniu do
dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy Ringsted – Femern, wskazując stację Nykobing
Falster nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
Zamawiający w punkcie 8.4 Instrukcji Dla Wykonawców (część SIWZ) wymagał –
w zakresie warunku określonego w punkcie 8.2.2. IDW wykazania wykonania w okresie
ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert (a jeżeli okres prowadzenia
działalności jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości nie mniejszej
niż 10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji projektowej
(obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji
administracyjnych) w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Przystępujący, na wezwanie zamawiającego z dnia 5 lutego 2016 r. skierowane
w trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp, złożył wyjaśnienia, załączając do nich także
uzupełniony Wykaz wykonanych przez wykonawcę usług w okresie ostatnich 3 lat (dalej
„Wykaz usług”).
W złożonym przy wyjaśnieniach z dnia 10 lutego 2016 r. Wykazie usług przystępujący
jako stację z przynajmniej dwoma torami głównymi dodatkowymi i trzema krawędziami
peronowymi wskazał, poza stacją Vordingborg, wskazaną uprzednio także w Wykazie usług
złożonym wraz z ofertą, stację Nykobing Falster.
Jak wynikało z Wykazu usług (kolumna „Zakres wykonanych prac”) złożonego wraz
z ofertą, a także uzupełnionego, zarówno stacja Vordingborg, jak i stacja Nykobing Falster
wchodziła w zakres zamówienia o nazwie: „Dokumentacja projektowa: Projekt kolejowy
KIO 292/16 17
Ringsted-Femern”, której zakres opisano jako „Trasa ok. 55 km linii dwutorowej
z pełna elektryfikacją (Ringsted do Vordingborg)”.
Odwołujący oparł zarzut o okoliczność, iż stacja Nykobing Falster nie leży na odcinku
wskazanym przez przystępującego w Wykazie usług, tj. na trasie ok. 55 km linii dwutorowej
z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg, a poświadczenie duńskiego
zamawiającego z dnia 25 lutego 2015 r. na rzecz, którego zamówienie było realizowane
odnosi się wyłącznie do zakresu od stacji Ringsted do Vordingborg.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby stanął na stanowisku, że wskazana okoliczność nie przesądza
jeszcze o tym, że stacja Nykobing Falster nie wchodziła do zakresu zamówienia
dotyczącego projektu kolejowego Ringsted – Femern.
Nie można przecież pominąć, że zarówno informacja o linii (Ringsted do
Vordingborg), jak i informacja o stacji Nykobing Falster zostały wskazane przez
przystępującego w Wykazie usług jako informacje równorzędne. Porównanie obu informacji
prowadzi co najwyżej do wniosku o konieczności wyjaśnienia wątpliwości z tego porównania
wynikającej.
Wątpliwość co do zrealizowania na rzecz duńskiego zamawiającego zamówienia
w odniesieniu do stacji Nykobing Falster została przez zamawiającego wyjaśniona – duński
zamawiający w piśmie z dnia 12 lutego 2016 r. – pismo w języku angielskim z tłumaczeniem
przysięgłym na język polski (scan w ramach korespondencji prowadzonej drogą
elektroniczną), na zapytanie zamawiającego o treści: „Dla jakich stacji kolejowych
wykonawca Ramboll Denmark A/S wykonał dokumentację projektową w ramach projektu
Rindsted – Femern ? Czy były to stacje Vordingbor i Ringsted ?”, potwierdził, że wskazana
firma sporządziła dokumentację projektową dotyczącą m.in. stacji „Nykobing F”.
W tym stanie rzeczy skład orzekający Izby uznał, że wskazana przez odwołującego
okoliczność nie może prowadzić do wykluczenia przystępującego z udziału w postępowaniu
w sytuacji, gdy jednocześnie żadnych innych okoliczności, ani żadnych dowodów (pomimo
ciążącego na nim obowiązku – art. 190 ust. 1 ustawy Pzp) odwołujący nie wskazał.
W konsekwencji nie sposób uznać, że podana przez przystępującego w Wykazie
usług (ujęcie stacji Nykobing Falster) informacja nie odpowiada rzeczywistemu stanowi
rzeczy, a więc że przystępujący podał nieprawdziwe informacje.
Zarzut zaniechania przez zamawiającego wykluczenia przystępującego z tego
powodu, że nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu w odniesieniu do
dokumentacji projektowej i materiałów przetargowych w ramach projektu POiŚ 7.1-73 pn:
KIO 292/16 18
„Modernizacja linii kolejowej nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na odcinku
Otwock – Lublin – Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały
przetargowe)" – odcinek Dęblin – Lublin w km 107,283 – 175,850” nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
Zamawiający w punkcie 8.4 Instrukcji Dla Wykonawców (część SIWZ) wymagał –
w zakresie warunku określonego w punkcie 8.2.2. IDW wykazania wykonania w okresie
ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert (a jeżeli okres prowadzenia
działalności jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości nie mniejszej
niż 10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji projektowej
(obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji
administracyjnych) w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Odwołujący oparł zarzut na twierdzeniu, że zamawiający zażądał w przedmiotowym
postępowaniu wykazania wykonania usługi polegającej na opracowaniu dokumentacji
projektowej obejmującej uzyskanie „decyzji o pozwoleniu na budowę”, posiłkując się przy
interpretacji opisanego w pkt. 8.4. IDW wymogu Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury
z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji
projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz
programu funkcjonalno-użytkowego.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby stanął na stanowisku, że twierdzenie odwołującego nie
znajduje oparcia w brzmieniu opisanego w pkt. 8.4. IDW wymogu, ponieważ mowa w nim
wyłącznie ogólnie o „decyzji administracyjnej”, nie zaś o konkretnej decyzji, tj. „decyzji
o pozwoleniu na budowę”.
Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej, rozszerzająca
interpretacja postanowień SIWZ (w tym IDW) po terminie składania ofert, ze względu na
dotkliwe dla wykonawców konsekwencje w postaci eliminacji z udziału w postępowaniu, jest
niedopuszczalna jako naruszająca zasady równego traktowania i uczciwej konkurencji.
Uwzględniając powyższe skład orzekający Izby, że zarzut nie potwierdził się.
Ponieważ nie potwierdził się żaden z podlegających rozpoznaniu przez Izbę zarzut
odwołanie oddalono.
KIO 292/16 19
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 1 oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41
poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………………….
Sygn. akt: KIO 292/16
WYROK
z dnia 14 marca 2016 roku
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska-Maziarz
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2016 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 29 lutego 2016 r. przez
wykonawcę Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku,
ul. Partyzantów 72A, 80-254 Gdańsk w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą Warszawie, ul. Targowa 74,
03-734 Warszawa
przy udziale wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie, ul. Kaczkowskiego 6,
33-100 Tarnów, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą
w Gdańsku, ul. Partyzantów 72A, 80-254 Gdańsk i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku, ul. Partyzantów 72A,
80-254 Gdańsk tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od wykonawcy Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku,
ul. Partyzantów 72A, 80-254 Gdańsk na rzecz PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
z siedzibą Warszawie, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego.
KIO 292/16 2
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie.
Przewodniczący: …………………………………
KIO 292/16 3
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonego przez PKP
Polskie Linie Kolejowe S.A. – Centralne Biuro Zamówień, ul. Targowa 74, 03-734 Warszawa
(dalej „zamawiający”) w trybie przetargu nieograniczonego na „wykonanie dokumentacji
projektowej i uzyskanie decyzji administracyjnych dla linii kolejowej E 59 na odcinku Poznań
Główny – Szczecin Dąbie dla projektu „Prace na linii kolejowej E 59 na odcinku Poznań
Główny - Szczecin Dąbie" – część 3 zamówienia wykonawca TRANSPROJEKT GDAŃSKI
Sp. z o.o., ul. Partyzantów 72 A, 80-254 Gdańsk (dalej „odwołujący”) wniósł odwołanie od
czynności zamawiającego, polegającej na wyborze oferty najkorzystniejszej oraz od
zaniechania zamawiającego, polegającego na tym, że nie wykluczył wykonawcy MGGP S.A.
z siedzibą w Tarnowie (dalej „MGGP”).
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164)
(dalej „ustawa Pzp”):
1. art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4, poprzez ich niezastosowanie
i zaniechanie wykluczenie wykonawcy MGGP S.A. jako wykonawcy, który złożył
nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania oraz
zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą,
2. art. 24 ust. 2 pkt) 4 w zw. z art. 24 ust. 4, poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie
wykluczenia wykonawcy MGGP jako wykonawcy, który nie wykazał spełniania
warunków udziału w postępowaniu oraz zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy
za odrzuconą.
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1. unieważnienie czynności z dnia 18 lutego 2016 r., polegającej na wyborze
najkorzystniejszej oferty,
2. wykluczenia wykonawcy MGGP oraz uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą,
3. dokonania ponownej czynności wyboru oferty najkorzystniejszej spośród ofert
niepodlegających odrzuceniu.
Odwołujący wniósł nadto o zasądzenie od zamawiającego na jego rzecz kosztów
postępowania odwoławczego, w tym kwoty 3.600 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu odwoławczym.
W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4 ustawy
Pzp, poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia wykonawcy MGPP, który złożył
KIO 292/16 4
nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania oraz
zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą odwołujący stwierdził, że złożenie
nieprawdziwych informacji jest stanem faktycznym i polega na rozbieżności pomiędzy treścią
dokumentu złożonego przez wykonawcę a rzeczywistym stanem rzeczy. Podał, że zgodnie
z wyrokiem z dnia 28 czerwca 2012 r. sygn. akt KIO 1257/12, KIO 1262/12 nieprawdziwe
informacje to takie, które nie są zgodne ze stanem rzeczywistym.
Stwierdził nadto, że informacje mają wpływ lub mogą mieć wpływ na wynik
prowadzonego postępowania, jeżeli ich złożenie przesądza o wykazaniu spełniania
warunków udziału w postępowaniu, ocenie ofert lub możliwości uznania oferty za
najkorzystniejszą oraz, że nieprawdziwe informacje mogą być zawarte zarówno
w oświadczeniach, jak i dokumentach składanych przez wykonawcę.
Odwołujący wskazał, że zamawiający, w punkcie 8.4 IDW, wymagał – w zakresie
warunku określonego w punkcie 8.2.2. IDW – wykazania wykonania w okresie ostatnich
trzech lat przed upływem terminu składania ofert, (a jeżeli okres prowadzenia działalności
jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości nie mniejszej niż
10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji projektowej
(obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji
administracyjnych) w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
W ocenie odwołującego wykonawca MGGP złożył nieprawdziwe informacje mające
wpływ na wynik postępowania:
1. podał nieprawdziwe informacje dotyczące dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy
Ringsted – Femern,
2. podał nieprawdziwe informacje dotyczące opracowania dokumentacji projektowej
i materiałów przetargowych w ramach projektu POiŚ 7.1 -73 pn: „Modernizacja linii
kolejowej nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na odcinku Otwock –
Lublin – Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały przetargowe)"
– odcinek Dęblin – Lublin w km 107,283 -175,850.
W zakresie informacji dotyczących dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy
Ringsted – Femern odwołujący podał, że w wyjaśnieniach do oferty złożonych na drugie
wezwanie zamawiającego, wykonawca MGGP przedłożył uzupełniony wykaz wykonanych
przez wykonawcę usług w okresie ostatnich 3 lat, wskazując w zakresie wykonywanych prac
potwierdzających spełnienie warunku udziału w postępowaniu stację Nykobing Falster
wykonywaną w ramach dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy Ringsted - Femern.
KIO 292/16 5
Nadto – podał odwołujący – wykonawca MGGP wskazał, że zakres wykonywanych
prac (potwierdzających spełnienie warunku) obejmował trasę ok. 55 km linii dwutorowej
z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg, a stacją, która spełnia warunek
zamawiającego w zakresie dwóch torów głównych i trzech krawędzi peronowych jest stacja
Nykobing Falster.
Odwołujący podniósł, że stacja Nykobing Falster nie wchodzi w zakres
wykonywanych prac, ponieważ nie leży na odcinku pomiędzy stacją Ringsted a stacją
Vordingborg, na dowód czego załączył mapę kolei duńskich ze strony www zamawiającego
– Duńskich Kolei.
Odwołujący dodał, że z przedłożonego przez wykonawcę MGGP oświadczenia
zamawiającego wynika wprawdzie, że stacja Nykobing Falster wchodziła w zakres projektu
kolejowego Ringsted-Femern, jednak z wykazu przedłożonego przez tego wykonawcę
wynika, że stacja ta nie wchodziła w zakres prac wykonywanych przez spółkę Ramboil,
tj. podmiot, doświadczeniem którego posługiwał się wykonawca MGGP).
Odwołujący stwierdził, że zarówno z przedłożonego wykazu, jak i poświadczenia
wynika, że zakres prac wykonywanych przez spółkę Ramboil obejmował „trasę ok. 55 km linii
dwutorowej z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg". Złożył pismo Kolei
Duńskich z dnia 9 lutego 2016 r.
W odniesieniu do nieprawdziwych informacji dotyczących opracowania dokumentacji
projektowej i materiałów przetargowych w ramach projektu POiŚ 7.1-73 pn: „Modernizacja
linii kolejowej nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na odcinku Otwock – Lublin
– Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały przetargowe)" – odcinek
Dęblin – Lublin w km 107,283 – 175,850” odwołujący stwierdził, że z oświadczenia
wykonawcy MGGP złożonego w wykazie wykonanych usług wynika, że nie uzyskał on
jakiejkolwiek decyzji administracyjnej dla wykonanego projektu budowlanego („opracowanie
projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji administracyjnych"), wynika jedynie, że
zakres wykonywanych prac (potwierdzający spełnienie warunku udziału w postępowaniu)
obejmuje: kompleksową dokumentację projektową (wielobranżową) zawierającą Koncepcję
programowo - przestrzenną, projekty budowlane wraz z kompletem uzgodnień i z oceną
uwzględnienia warunków określonych w Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
w zakresie nie objętym decyzją środowiskową i/lub opracowanie ponownych raportów
o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko oraz projekt wykonawczy.
Uzupełnił, że z wykazu wynika jedynie, że wykonawca MGGP, opracowując
Koncepcję programowo – przestrzenną ocenił, czy Koncepcja uwzględnia warunki określone
w Decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
KIO 292/16 6
Podkreślił, że w wyjaśnieniach z dnia 10 lutego 2016 r. wykonawca MGGP złożył
oświadczenie, że „MGGP S.A. już w chwili złożenia oferty spełniało warunki udziału
w postępowaniu również w zakresie uzupełnionych dokumentów i informacji."
Uznał, że oświadczenie to stanowi oczywistą nieprawdę w stosunku do wymogu
zamawiającego, jakim było „uzyskanie decyzji administracyjnych".
Zaznaczył, że zarówno oświadczenia dotyczące stacji Nykoblng Falster jak
i zakresu dokumentacji projektowej dla Modernizacji linii kolejowej Nr 7, złożone zostały
w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego do udzielenia wyjaśnień.
Odwołujący podał, że w dniu 5 lutego 2016 r. zamawiający wezwał wykonawcę
MGGP (ponownie, pierwsze wezwanie miał miejsce w dniu 15 lipca 2016 r.), do złożenia
wyjaśnień, brakujących oświadczeń i dokumentów, w szczególności, wezwanie
zamawiającego dotyczyło udzielenia wyjaśnień:
1. Czy zamówienie realizowane na rzecz Banedenmark obejmowało stację Ringsted ?
2. Czy stacja Yordingborg posiada przynajmniej dwa tory główne dodatkowe?
Odwołujący oświadczył, że pytania te były konsekwencją zarzutu odwołującego
dotyczącego złożenia przez wykonawcę MGGP nieprawdziwych informacji w wykazie
wykonanych przez wykonawcę usług, dołączonym do oferty, w którym wykonawca MGGP
złożył oświadczenie, że zakres wykonywanych prac (potwierdzający spełnienie warunku
udziału) obejmuje „Trasę ok. 55 km linii dwutorowej z pełną elektryfikacją (Ringsted do
Vordingborg)".
Natomiast, zdaniem odwołującego, z dowodów przez niego przedłożonych wynikało,
że:
• opracowanie dokumentacji projektowej nie obejmowało stacji Ringsted,
• stacja Vordlngborg posiada tylko jeden tor główny dodatkowy (a nie dwa jak wymagał
zamawiający).
Złożył korespondencję mailową z – jak podał – Banedanmark oraz opinię
dr inż. S.G..
Odwołujący oświadczył również, że wobec sprzeczności pomiędzy oświadczeniami
wykonawcy MGGP złożonymi w wykazie a dowodami przedłożonymi przez odwołującego,
zamawiający wezwał wykonawcę do udzielenia wyjaśnień, w szczególności w zakresie
odpowiedzi na pytania:
1. Czy zamówienie realizowane na rzecz Banedenmark obejmowało stację Ringsted ?
2. Czy stacja Vordingborg posiada przynajmniej dwa tory główne dodatkowe ?
i uzyskał odpowiedź, że „Nazwa stacji Ringsted została wpisana w wykazie usług jako
spełniająca wymogi SIWZ w zakresie torów dodatkowych i krawędzi peronowych w wyniku
omyłki. Przyczyną omyłki była niewłaściwa interpretacja przez Wykonawcę treści
KIO 292/16 7
poświadczenia wystawionego przez Banedanmark, w którym wskazano, że projekt
obejmował planowanie trasy z pełną elektryfikacją „Ringsted do Vordingborg", co oznacza,
że w opisie projektu w poświadczeniu wspomniano o stacji Ringsted. Wykonawca MGGP
poinformował dodatkowo, że po zweryfikowaniu tej okoliczności z wykonawcą
przedmiotowego zamówienia (Ramboli Denmark A/S) i zamawiającym (Banedanmark),
projekt kolejowy Ringsted - Femem, realizowany na rzecz Badanmark obejmował trasę
ok. 55 km linii dwutorowej z pełną elektryfikacją od stacji Rlngsted do Vordingborg, jednakże
stacja Ringsted nie wchodziła w zakres realizowanej dokumentacji projektowej.
Odwołujący stanął na stanowisku, że wykonawca MGGP nie weryfikował złożonych
przez siebie oświadczeń – od daty pierwszej oceny ofert (w sierpniu 2015 r.) utrzymywał, że
wykonywany przez spółkę Ramboll Denmark Ą/S projekt obejmował stację Ringsted.
Odwołujący wskazał, że po raz pierwszy zarzut podania przez wykonawcę MGGP
nieprawdziwej informacji podnosił w swoim odwołaniu wykonawca Systra S.A.
(KIO 1829/15), które w zakresie przedmiotowego zarzutu zostało oddalone, a następnie
zarzut ten podnoszony był przez odwołującego w postępowaniu KIO 2690/15 – odwołanie
zostało odrzucone.
Wedle odwołującego od początku wykonawca MGGP miał świadomość, że stacja
Ringsted nie wchodzi w zakres realizowanej przez Ramboll dokumentacji projektowej i nie
zamierzał weryfikować tej okoliczności ani z duńskim zamawiającym, ani z wykonawcą
Ramboll z uwagi na fakt, iż „wystarczające było wykazanie się doświadczeniem
w odniesieniu do jednej stacji" i dopiero po przedłożeniu korespondencji mailowej z duńskim
zamawiającym, po zadanym wprost pytaniu zamawiającego – Czy zamówienie realizowane
na rzecz Banedanmark obejmowało stację Ringsted ? – wykonawca MGGP oświadczył, że
„stacja Ringsted nie wchodziła w zakres realizowanej przez Ramboll Denmark A/S
dokumentacji projektowej".
Dodatkowo odwołujący podniósł, że złożone przez wykonawcę MGGP oświadczenie:
„Nazwa stacji Ringsted została wpisana w wykazie usług jako spełniająca wymogi SIWZ
w zakresie torów dodatkowych i krawędzi peronowych w wyniku omyłki. Przyczyną omyłki
była niewłaściwa interpretacja przez Wykonawcę treści poświadczenia wystawionego przez
Banedanmark, w którym wskazano, że projekt obejmował planowanie trasy z pełną
elektryfikacją „Ringsted do Vordingborg" (...)" potwierdza jedynie, że wykonawca MGGP
w żaden sposób nie zapoznał się z zakresem tego projektu lub też zapoznał się, ale
świadomie wprowadził w błąd zamawiającego oświadczając, że stacja ta wchodzi w zakres
projektu, co oznacza, że złożył nieprawdziwą informację mającą wpływ na wynik
postępowania.
KIO 292/16 8
Odwołujący podał, że jako przyczynę omyłki wykonawca MGGP wskazał okoliczność,
że w poświadczeniu wskazano, że projekt obejmował planowanie trasy z pełną elektryfikacją
„Ringsted do Vordingborg",co prowadzi do wniosku, że w opisie projektu w poświadczeniu
wspomniano o stacji Ringsted.
Wedle odwołującego trudno przypuszczać, by wykonawca MGGP treść oświadczenia
złożonego w wykazie opierał wyłącznie o treść wystawionego poświadczenia (bez wiedzy
odnośnie zakresu projektu), zwłaszcza w sytuacji, gdy z treści poświadczenia nie musi
wynikać, i nie wynikał, zakres wykonywanego zamówienia oraz nie można sobie wyobrazić
sytuacji, że wykonawca MGGP sprawdził, iż stacja spełnia wymagania co do ilości torów
dodatkowych głównych i co do ilości krawędzi peronowych, a nie zorientował się, że stacja
nie jest objęta tym projektem.
Stwierdził, że nawet w przypadku nieuznania winy umyślnej wykonawcy MGGP,
działania wykonawcy MGGP wyczerpują co najmniej działanie z winy nieumyślnej lub
z rażącym niedbalstwem.
W ocenie odwołującego zgodnie z art. 14 ustawy Pzp do oceny czynności
wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy Kodeksu
cywilnego – zgodnie z art. 355 § 1 k.c. dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie
wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Uzupełnił, że przypisanie
określonej osobie niedbalstwa jest uzasadnione tylko wtedy, gdy osoba ta zachowała się
w określonym miejscu i czasie w sposób odbiegający od właściwego dla niej miernika
należytej staranności (wyrok SN z dnia 10 marca 2004 r., sygn. akt: IV CK 151/03), przy
czym wzorzec należytej staranności ma charakter obiektywny i abstrakcyjny, jest ustalany
niezależnie od osobistych przymiotów i cech konkretnej osoby, a jednocześnie na poziomie
obowiązków dających się wyegzekwować w świetle ogólnego doświadczenia życiowego oraz
konkretnych okoliczności (wyrok SN z dnia 23 października 2003 r., sygn, akt: V CK 311/02).
Nadto wskazał, że w stosunku do profesjonalistów miernik ten ulega podwyższeniu,
gdyż art. 355 § 2 k.c, precyzuje, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej
przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego
charakteru tej działalności.
Ocenił, że za takiego profesjonalistę uznać należy wykonawcę MGGP – należyta
staranność profesjonalisty nakłada na wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty
i oświadczenia we własnym imieniu, aby upewnił się, czy deklarowany w nich stan rzeczy
odpowiada rzeczywistości.
KIO 292/16 9
Powołując się na wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 24 kwietnia 2015 r. sygn.
akt KIO 726/15) podał: „1. Nie ma podstaw, aby wyłączać spod zakresu zastosowania
podstawy wykluczenia z art. 24 ust. 2 pkt 3 p.z.p. przypadków poważnego wprowadzenia
w błąd nieprawdziwymi informacjami złożonymi w wyniku niedbalstwa wykonawcy.
2. Takiego niedbalstwa dopuścił się wykonawca, który co najmniej posłużył się
w postępowaniu nieprawdziwymi informacjami nie weryfikując Informacji przekazywanych
mu przez podmiot trzeci. W profesjonalnym obrocie reguły należytej staranności wymagają
upewnienia się, czy stan rzeczy deklarowany w oświadczeniach składanych zamawiającemu
odpowiada rzeczywistości."
W zakresie nieprawdziwej informacji w odniesieniu do stacji Vordingborg odwołujący
podał, że na pytanie zamawiającego o treści: „Czy stacja Vordingborg posiada przynajmniej
dwa tory główne dodatkowe ?” wykonawca MGGP wyjaśnił, że „przyjął, że linia kolejowa jest
na szlaku linią jednotorową. W świetle tego założenia Wykonawca konsekwentnie uznał, że
w stacji Vordingborg znajduje się jeden tor główny zasadniczy, a przyległe do toru głównego
zasadniczego tory na stacji służące do przyjmowania i wyprawiania pociągów są torami
głównymi dodatkowymi".
Odwołujący podniósł, że z przedłożonej opinii dr inż. S.G., opracowanej na podstawie
dokumentacji projektowej wykonanej przez Ramboll wynika, że stacja Vordingborg posiada
dwa tory główne zasadnicze oraz jeden tor główny dodatkowy.
Wskazał, że zgodnie z § 5 pkt 3 Instrukcji o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1:
Na stacjach tory kolejowe dzielą się na tory: główne, specjalnego przeznaczenia i
boczne. Tory przystosowane do jazd pociągowych nazywają się torami głównymi Dzielą się
one na tory główne zasadnicze i główne dodatkowe.
Tory główne będące przedłużeniem torów szlakowych nazywała się torami głównymi
zasadniczymi natomiast pozostałe tory główne torami głównymi dodatkowymi.
Wedle odwołującego z dokumentacji projektowej dla stacji Vordingborg wynika
jednoznacznie, że dwa z trzech torów głównych są przedłużeniem torów szlakowych, co
oznacza że ma się do czynienia z dwoma torami głównymi zasadniczymi i jednym torem
głównym dodatkowym, a nie odwrotnie.
Odwołał się również do treści § 40 rozporządzenia powołanego przez wykonawcę
MGGP, zgodnie z którym
§ 40.1. Liczba torów głównych zasadniczych na stacji powinna odpowiadać liczbie
torów głównych wchodzących do danej stacji
KIO 292/16 10
Zgodnie natomiast z § 40 ust. 2:
2. Liczba torów głównych dodatkowych powinna wynikać z natężenia ruchu oraz
prawdopodobieństwa zatrzymania pociągu przed stacją, ze względu na zajętość wszystkich
torów głównych zasadniczych.
Na tej podstawie uznał, że liczbę torów głównych zasadniczych wymusza liczba torów
wchodzących do stacji z przyległych szlaków, zaś liczbę torów głównych dodatkowych
dobiera się w zależności od natężenia ruchu.
Ocenił, że potwierdza to jego stanowisko, ponieważ tylko jeden z trzech torów
głównych na stacji Vordingborg mógłby nie istnieć w wypadku bardzo niskiego natężenia
ruchu, a dwa pozostałe wynikają z liczby torów głównych wchodzących do stacji,
a dodatkowo fakt złożenia przez wykonawcę MGGP również w odniesieniu do stacji
Vordingborg nieprawdziwych informacji.
Z ostrożności procesowej, na wypadek gdyby Krajowa Izba Odwoławcza nie uznała,
że w odniesieniu do stacji Vordingborg ma się do czynienia z nieprawdziwą informacją,
stwierdził, że z całą pewnością wykonawca nie wykazał spełnienia warunku udziału
w postępowaniu w związku z czym winien zostać wykluczony na podstawie art. 24 ust. 2 pkt
4) ustawy Pzp, a jego oferta winna zostać uznana za odrzuconą.
Odwołujący stwierdził, że wykonawca MGGP postanowił nie udowadniać, że
prezentowana przez niego interpretacja jest prawidłowa – przyznał, że interpretacja ta może
być nieuprawniona – ale postanowił, w wykazie usług, wskazać kolejną stację, która spełnia
postawiony przez zamawiającego wymóg, tj. jest stacją z przynajmniej dwoma torami
głównymi dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Jednak, wskazał ponownie, stacja Nykobing Falster, wbrew twierdzeniu wykonawcy
MGGP, nie wchodzi w zakres projektowanej trasy ok. 55 km linii dwutorowej z pełną
elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg, ponieważ znajduje się za stacją
Vordingborg.
W ocenie odwołującego takie działanie wykonawcy (próba zastąpienia informacji
nieprawdziwych informacjami prawdziwymi (których prawdziwość odwołujący także
kwestionuje) jest niedopuszczalna.
Podniósł, że w takiej sytuacji niemożliwe jest zastosowanie art. 26 ust. 3, zgodnie
z którym, uzupełnieniu podlega dokument niezłożony lub wadliwy i powołał się na stanowisko
zawarte w wyroku z dnia 24 października 2008 r., KIO/UZP 1098/08: "nie można zastąpić
nieprawdziwej informacji prawdziwą. W odniesieniu do dokumentu zawierającego informację
nieprawdziwą nie można uznać, iż ma się do czynienia z błędem, o którym mowa w art. 26
ust. 3 ustawy p.z.p., który można sanować”.
KIO 292/16 11
Odwołujący ocenił, że jeżeli wykonawca winny jest poważnego wprowadzenia w błąd
nieprawdziwym oświadczeniem lub dokumentem, nie można jednocześnie twierdzić, że takie
oświadczenie lub dokument zawiera błędy dotyczące braku potwierdzenia spełniania
warunku udziału w postępowaniu; w takim przypadku oświadczenie lub dokument wręcz
potwierdzają spełnianie warunku, tyle, że za pomocą informacji, która okazała się
nieprawdziwa, a nie niepełna (za wyrokiem z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. akt KIO/UZP
177/15).
Odwołujący uznał nadto, że niedopuszczalna jest również praktyka wskazywania
kilku projektów na spełnienie warunku posiadania wymaganej wiedzy i doświadczenia
w sytuacji gdy zamawiający wymagał jednego, ponieważ narusza zasady uczciwej
konkurencji – w sytuacji wykazania przez przeciwnika procesowego podania przez
wykonawcę MGGP nieprawdziwej informacji lub niespełnienia warunku w odniesieniu do
jednego z projektów, wykonawca wskazuje inny projekt, a fakt podania przez niego
nieprawdziwej informacji pozostaje bez znaczenia bowiem nie ma ona wpływu na wynik
postępowania.
Odwołujący stanął na stanowisku, że profesjonalny wykonawca powinien wskazać
jeden, dobry projekt, projekt w odniesieniu do którego jest pewien, że spełnia wymagania
zamawiającego, a nie kilka niepewnych projektów, w nadziei, że któryś z nich okaże się
zgodny z wymaganiami zamawiającego.
Niedopuszczalne jest również, w ocenie odwołującego, wykazywanie się przez
wykonawcę zupełnie nowym doświadczeniem w sytuacji, gdy wezwanie zamawiającego,
przesłane w trybie art. 26 ust 3 i 4 ustawy Pzp dotyczyło wyłącznie oświadczeń, dokumentów
i wyjaśnień w odniesieniu do stacji Ringsted i Vordingborg.
Podsumował, że zamawiający winien wykluczyć wykonawcę MGGP na podstawie
art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, a jego oferta winna zostać uznana za odrzuconą.
W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4) ustawy Pzp w zw. z art. 24
ust. 4 ustawy Pzp, poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia wykonawcy
MGGP jako wykonawcy, który nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu
oraz uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą odwołujący stanął na stanowisku, że
wykonawca MGGP nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu zarówno w
odniesieniu do dokumentacji projektowej: Projekt Kolejowy Ringsted - Femern jak i do
opracowania dokumentacji projektowej i materiałów przetargowych w ramach projektu: POIŚ
7.1 - 73 pn.: „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa - Dorohusk
na odcinku Otwock - Lublin - Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały
przetargowe)" - odcinek Dęblin ™ Lublin w km 107,283 - 175,850).
KIO 292/16 12
W zakresie dokumentacji projektowej: Projekt Kolejowy Ringsted – Femern
odwołujący podał, że wykonawca MGGP w wyjaśnieniach z dnia 10 lutego 2016 r.
oświadczył, że „projekt kolejowy Ringsted - Femern, realizowany na rzecz Banedanmark
obejmował trasę ok. 55 km linii dwutorowej z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do
Vordingborg".
Skoro jednak, wywodził odwołujący, stacja Nykobing Falster nie leży na tym odcinku,
to oznacza, że wykonawca MGGP nie wykazał należytego wykonania usługi w odniesieniu
do tej stacji, bowiem poświadczenie odnosi się wyłącznie do zakresu od stacji Ringsted do
Vordingborg – potwierdzeniem tego jest poświadczenie z dnia 25 lutego 2015 r ., wyjaśnienia
wykonawcy MGGP z dnia 10 lutego 2016 r. oraz mapa kolei duńskich ze strony www
zamawiającego – Duńskich Kolei.
W zakresie opracowania dokumentacji projektowej i materiałów przetargowych
w ramach projektu: POiŚ 7.1-73 pn.: „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia
Osobowa - Dorohusk na odcinku Otwock - Lublin - Prace Przygotowawcze (dokumentacja
projektowa i materiały przetargowe)" - odcinek Dęblin - Lublin w km 107,283 -175,850)
odwołujący ponownie wskazał, że warunkiem zamawiającego było wykazanie wykonanie
w okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert, (a jeżeli okres
prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości
nie mniejszej niż 10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji
projektowej (obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem
decyzji administracyjnych w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Odwołujący stanął na stanowisku, że nie chodzi w tym warunku o uzyskanie
jakichkolwiek decyzji administracyjnych (np. decyli o środowiskowych uwarunkowaniach),
ale decyzji umożliwiającej realizację prac budowlanych na podstawie opracowanego projektu
budowlanego (decyzji o pozwoleniu na budowę), ponieważ przyjęcie odmiennej interpretacji
prowadziło by do sytuacji, w której spełnieniem warunku byłoby także uzyskanie decyzji
administracyjnej – odmowy udzielenia pozwolenia na budowę.
Na powyższą interpretację, wedle odwołującego, wskazuje również Rozporządzenie
Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy
dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych
oraz programu funkcjonalno-użytkowego.
Podał, że zgodnie z § 4 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia:
KIO 292/16 13
Dokumentacja projektowa, służąca do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie
robót budowlanych, dla których Jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę, składa się
w szczególności z:
1) projektu budowlanego w zakresie uwzględniającym specyfikę robót budowlanych;
2) projektów wykonawczych w zakresie, o którym mowa w § 5;
3) przedmiaru robót w zakresie, o którym mowa w § 6;
4) informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, w przypadkach gdy jej
opracowanie jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów.
Dokumentacja projektowa, służąca do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie
robót budowlanych, dla których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę, składa
się w szczególności z:
1) planów, rysunków lub innych dokumentów umożliwiających jednoznaczne określenie
rodzaju i zakresu robót budowlanych podstawowych oraz uwarunkowań i dokładnej
lokalizacji ich wykonywania;
2) przedmiaru robót, w zakresie o którym mowa w § 6;
3) projektów, pozwoleń, uzgodnień i opinii wymaganych odrębnymi przepisami.
Podsumował, że skoro wymaganiem zamawiającego było „opracowanie projektu
budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji administracyjnych", to chodziło o decyzję
o pozwoleniu na budowę lub innej zatwierdzającej projekt budowlany
Odwołujący podniósł, że w dniu, w którym upływał termin składania ofert, dla
powołanego przez wykonawcę MGGP opracowania dokumentacji projektowej i materiałów
przetargowych decyzja o pozwoleniu na budowę nie została w ogóle wydana.
Podał, że ze strony internetowej Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie
wynika, że wniosek o pozwolenie na budowę linii kolejowej nr 7 Dęblin - Lublin złożony został
przez inwestora w dniu 22 grudnia 2015 r., co oznacza, że stało się to pół roku po upływie
terminu składania ofert.
Dodatkowo wskazał, że zgodnie z odpowiedzią zamawiającego obowiązek
uzyskiwania decyzji administracyjnych spoczywać miał na wykonawcy, a nie na inwestorze.
Wskazał, że wykonawca MGGP dwukrotnie, pismem z dnia 15 lipca 2015 r. oraz
z dnia 5 lutego 2016 r., był wzywany do złożenia brakujących dokumentów w trybie art 26
ust. 3 ustawy Pzp.
Podniósł, powołując się na z wyrok z dnia 17 lipca 2015 r. sygn. akt KIO 1436/15, że
„Wykonawca wezwany do uzupełnień zgodnie z art. 26 ust. 3 p.z.p. powinien mieć
świadomość, że zamawiający czyni takie wezwanie tylko jednokrotnie. Dlatego żadne braki
w ofercie, które były wykazane w wezwaniu do uzupełnienia, nie mogą być później
KIO 292/16 14
uzupełnione, a więc z tego wynika, że wykonawca powinien uzupełnienie wykonać w sposób
pełny. Brak w ofercie i w uzupełnieniu oferty wykazu wszystkich robót lub dodatkowego
wykazu zawierającego tylko wykazanie uzupełnionej roboty nie może być uzupełniony po
upływie terminu wskazanego w wezwaniu."
Uznał, że niedopuszczalne jest dalsze wezwanie wykonawcy MGGP do złożenia
oświadczeń, czy dokumentów w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp oraz, że spełnienie przez
wykonawcę MGGP warunku udziału w postępowaniu nie miało miejsca w związku
z czym winien zostać wykluczony z postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4) ustawy
Pzp, a jego oferta winna zostać uznana za odrzuconą.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem przy piśmie z dnia 11 marca 2016 r.,
Odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie (pismo z dnia 14 marca 2016 r.),
dokumentacji postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. akt KIO 2690/15, Decyzji
Zarządu Dróg i Mostów w Lublinie z dnia 10 lutego 2015 r. wydanej na wniosek
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum Realizacji Inwestycji z Warszawy, Decyzji
Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 19 stycznia 2015 r.
wydanej na wniosek MGGP S.A. w imieniu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., a także
stanowisk stron, zaprezentowanych w toku rozprawy skład orzekający Izby ustalił
i zważył, co następuje.
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4, poprzez ich
niezastosowanie i zaniechanie wykluczenie wykonawcy MGGP S.A. jako wykonawcy, który
złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego postępowania oraz
zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą skład orzekający Izby –
w zakresie dotyczącym stacji Vordingborg – pozostawił bez rozpoznania.
Niniejsze odwołanie zostało złożone wobec czynności zamawiającego z dnia
18 lutego 2016 r., polegającej na wyborze, jako najkorzystniejszej, oferty MGGP S.A.
z Tarnowa, tj. oferty przystępującego.
Czynność wyboru z dnia 18 lutego 2016 r., poprzedzały czynności wyboru z dnia
11 sierpnia 2015 r. oraz z dnia 30 listopada 2015 r. (wówczas – II wybór – odwołujący, tak
jak obecnie, został sklasyfikowany na II miejscu).
KIO 292/16 15
Wobec czynności wyboru z dnia 30 listopada 2015 r. odwołujący złożył odwołanie
(sygn. akt KIO 2690/15), które zostało odrzucone na podstawie art. 189 ust. 1 pkt 3 ustawy
Pzp, tj. z tego powodu, że zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie.
Jak wskazała Izba w uzasadnieniu postanowienia z dnia 28 grudnia 2015 r.
w sprawie KIO 2690/15: „(…) odwołujący nie wniósł odwołania po zawiadomieniu o wyborze
najkorzystniejszej oferty w dniu 11 sierpnia 2015 roku. (…) sytuacja prawna i roszczeniowa
odwołującego nie uległa zmianie w stosunku do pierwotnej sytuacji to jest istniejącej w dniu
11 sierpnia 2015 roku, kiedy to zamawiający ogłosił wybór najkorzystniejszej oferty. Istnienie
naruszeń przy ocenie ofert ma charakter obiektywnie istniejący i nieprawidłowości
podnoszone przez pozostałych wykonawców zarówno wobec wykonawcy na pierwszym
miejscu jak i na dalszych miejscach istniały już przy pierwszym wyborze najkorzystniejszej
oferty. Pozostali wykonawcy złożyli odwołania z dalszych pozycji rankingowych
w porównaniu z pozycja rankingową odwołującego. W związku z powyższym naruszenie
interesu w uzyskaniu zamówienia istniało już przy pierwszym wyborze oferty to jest w dniu
11 sierpnia 2015 r. i termin do wniesienia upłynął w dniu 21 sierpnia 2015 roku. W związku
z tym wniesienie odwołania w dniu 10 grudnia 2015 roku to jest po drugim wyborze
najkorzystniejszej oferty jest spóźnione w kontekście art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.
Reasumując należy stwierdzić, że kolejne wybory najkorzystniejszej oferty nie mogą
stanowić podstawy do przedłużenia obowiązującego w tym wypadku 10 dniowego terminu
na wniesienie odwołania, jeżeli z okoliczności faktycznych i prawnych wynika, że
podnoszone nieprawidłowości w ofertach istniały i mogły być stwierdzone w związku
z pierwszym wyborem najkorzystniejszej oferty”.
Podzielając ww. zaprezentowane stanowisko Izby, skład orzekający Izby wskazuje,
że podnoszona obecnie przez odwołującego nieprawidłowość, polegająca na zaniechaniu
przez zamawiającego wykluczenia przystępującego z tego powodu, że złożył on mającą lub
mogącą mieć wpływ na wynik postępowania nieprawdziwą informację a to, iż stacja
Vordingborg posiada przynajmniej dwa tory główne dodatkowe i trzy krawędzie peronowe
w sytuacji, gdy w rzeczywistości stacja ta posiada dwa tory główne zasadnicze oraz jeden tor
główny dodatkowy (co wynikać ma z opinii dr inż. S.G.) mogła zostać podniesiona przez
odwołującego już w związku z pierwszym wyborem najkorzystniejszej oferty, ponieważ już w
Wykazie usług, złożonym wraz z ofertą przystępujący wskazał stację Vordingborg (ponownie
ujął ją w uzupełnionym Wykazie usług).
Z tożsamych względów obecnie podnoszona przez odwołującego (jedynie
w uzasadnieniu odwołania – str. 14, 5 akapit) nieprawidłowość, polegająca na zaniechaniu
przez zamawiającego wykluczenia przystępującego na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy
Pzp z tego powodu, że nie wykazał on (wskazując stację Vordingborg) warunku udziału
KIO 292/16 16
w postępowaniu (8.4. IDW) mogła zostać podniesiona przez odwołującego już w związku
z pierwszym wyborem najkorzystniejszej oferty.
Uwzględniając powyższe zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 24 ust. 4,
poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie wykluczenie wykonawcy MGGP S.A. jako
wykonawcy, który złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik prowadzonego
postępowania oraz zaniechanie uznania oferty tego wykonawcy za odrzuconą w zakresie
dotyczącym stacji Vordingborg skład orzekający Izby pozostawił bez rozpoznania.
Zarzut zaniechania przez zamawiającego wykluczenia przystępującego z tego
powodu, że nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu w odniesieniu do
dokumentacji projektowej: Projekt kolejowy Ringsted – Femern, wskazując stację Nykobing
Falster nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
Zamawiający w punkcie 8.4 Instrukcji Dla Wykonawców (część SIWZ) wymagał –
w zakresie warunku określonego w punkcie 8.2.2. IDW wykazania wykonania w okresie
ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert (a jeżeli okres prowadzenia
działalności jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości nie mniejszej
niż 10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji projektowej
(obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji
administracyjnych) w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Przystępujący, na wezwanie zamawiającego z dnia 5 lutego 2016 r. skierowane
w trybie art. 26 ust. 3 i 4 ustawy Pzp, złożył wyjaśnienia, załączając do nich także
uzupełniony Wykaz wykonanych przez wykonawcę usług w okresie ostatnich 3 lat (dalej
„Wykaz usług”).
W złożonym przy wyjaśnieniach z dnia 10 lutego 2016 r. Wykazie usług przystępujący
jako stację z przynajmniej dwoma torami głównymi dodatkowymi i trzema krawędziami
peronowymi wskazał, poza stacją Vordingborg, wskazaną uprzednio także w Wykazie usług
złożonym wraz z ofertą, stację Nykobing Falster.
Jak wynikało z Wykazu usług (kolumna „Zakres wykonanych prac”) złożonego wraz
z ofertą, a także uzupełnionego, zarówno stacja Vordingborg, jak i stacja Nykobing Falster
wchodziła w zakres zamówienia o nazwie: „Dokumentacja projektowa: Projekt kolejowy
KIO 292/16 17
Ringsted-Femern”, której zakres opisano jako „Trasa ok. 55 km linii dwutorowej
z pełna elektryfikacją (Ringsted do Vordingborg)”.
Odwołujący oparł zarzut o okoliczność, iż stacja Nykobing Falster nie leży na odcinku
wskazanym przez przystępującego w Wykazie usług, tj. na trasie ok. 55 km linii dwutorowej
z pełną elektryfikacją od stacji Ringsted do Vordingborg, a poświadczenie duńskiego
zamawiającego z dnia 25 lutego 2015 r. na rzecz, którego zamówienie było realizowane
odnosi się wyłącznie do zakresu od stacji Ringsted do Vordingborg.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby stanął na stanowisku, że wskazana okoliczność nie przesądza
jeszcze o tym, że stacja Nykobing Falster nie wchodziła do zakresu zamówienia
dotyczącego projektu kolejowego Ringsted – Femern.
Nie można przecież pominąć, że zarówno informacja o linii (Ringsted do
Vordingborg), jak i informacja o stacji Nykobing Falster zostały wskazane przez
przystępującego w Wykazie usług jako informacje równorzędne. Porównanie obu informacji
prowadzi co najwyżej do wniosku o konieczności wyjaśnienia wątpliwości z tego porównania
wynikającej.
Wątpliwość co do zrealizowania na rzecz duńskiego zamawiającego zamówienia
w odniesieniu do stacji Nykobing Falster została przez zamawiającego wyjaśniona – duński
zamawiający w piśmie z dnia 12 lutego 2016 r. – pismo w języku angielskim z tłumaczeniem
przysięgłym na język polski (scan w ramach korespondencji prowadzonej drogą
elektroniczną), na zapytanie zamawiającego o treści: „Dla jakich stacji kolejowych
wykonawca Ramboll Denmark A/S wykonał dokumentację projektową w ramach projektu
Rindsted – Femern ? Czy były to stacje Vordingbor i Ringsted ?”, potwierdził, że wskazana
firma sporządziła dokumentację projektową dotyczącą m.in. stacji „Nykobing F”.
W tym stanie rzeczy skład orzekający Izby uznał, że wskazana przez odwołującego
okoliczność nie może prowadzić do wykluczenia przystępującego z udziału w postępowaniu
w sytuacji, gdy jednocześnie żadnych innych okoliczności, ani żadnych dowodów (pomimo
ciążącego na nim obowiązku – art. 190 ust. 1 ustawy Pzp) odwołujący nie wskazał.
W konsekwencji nie sposób uznać, że podana przez przystępującego w Wykazie
usług (ujęcie stacji Nykobing Falster) informacja nie odpowiada rzeczywistemu stanowi
rzeczy, a więc że przystępujący podał nieprawdziwe informacje.
Zarzut zaniechania przez zamawiającego wykluczenia przystępującego z tego
powodu, że nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu w odniesieniu do
dokumentacji projektowej i materiałów przetargowych w ramach projektu POiŚ 7.1-73 pn:
KIO 292/16 18
„Modernizacja linii kolejowej nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na odcinku
Otwock – Lublin – Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały
przetargowe)" – odcinek Dęblin – Lublin w km 107,283 – 175,850” nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
Zamawiający w punkcie 8.4 Instrukcji Dla Wykonawców (część SIWZ) wymagał –
w zakresie warunku określonego w punkcie 8.2.2. IDW wykazania wykonania w okresie
ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert (a jeżeli okres prowadzenia
działalności jest krótszy – w tym okresie), co najmniej jednej usługi o wartości nie mniejszej
niż 10.000.000,00 PLN brutto, polegającej na opracowaniu dokumentacji projektowej
(obejmującej co najmniej opracowanie projektu budowlanego wraz z uzyskaniem decyzji
administracyjnych) w zakresie budowy lub modernizacji (rozbudowy, przebudowy)
zelektryfikowanej linii kolejowej wraz z jedną stacją z przynajmniej dwoma torami głównymi
dodatkowymi i trzema krawędziami peronowymi.
Odwołujący oparł zarzut na twierdzeniu, że zamawiający zażądał w przedmiotowym
postępowaniu wykazania wykonania usługi polegającej na opracowaniu dokumentacji
projektowej obejmującej uzyskanie „decyzji o pozwoleniu na budowę”, posiłkując się przy
interpretacji opisanego w pkt. 8.4. IDW wymogu Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury
z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji
projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz
programu funkcjonalno-użytkowego.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby stanął na stanowisku, że twierdzenie odwołującego nie
znajduje oparcia w brzmieniu opisanego w pkt. 8.4. IDW wymogu, ponieważ mowa w nim
wyłącznie ogólnie o „decyzji administracyjnej”, nie zaś o konkretnej decyzji, tj. „decyzji
o pozwoleniu na budowę”.
Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej, rozszerzająca
interpretacja postanowień SIWZ (w tym IDW) po terminie składania ofert, ze względu na
dotkliwe dla wykonawców konsekwencje w postaci eliminacji z udziału w postępowaniu, jest
niedopuszczalna jako naruszająca zasady równego traktowania i uczciwej konkurencji.
Uwzględniając powyższe skład orzekający Izby, że zarzut nie potwierdził się.
Ponieważ nie potwierdził się żaden z podlegających rozpoznaniu przez Izbę zarzut
odwołanie oddalono.
KIO 292/16 19
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 1 oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia
15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41
poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………………….