Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 61/14
POSTANOWIENIE
Dnia 24 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie ze skargi Miasta J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego
w G. z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawie z powództwa Miasta J.
przeciwko A. G. ( uprzednio D. ) i T. D.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 czerwca 2015 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od Miasta J. na rzecz A. G. oraz na rzecz T. D.
kwoty po 600 zł ( sześćset złotych ) na rzecz każdego z nich
tytułem zwrotu kosztów postępowania skargowego.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację
strony powodowej od wyroku Sądu pierwszej instancji oddalającego powództwo
Miasta J. przeciwko A. G. i T. D. o zasądzenie kwoty 5 817,68 zł z ustawowymi
odsetkami od dnia 28 lipca 1989 r. tytułem zwrotu bonifikaty udzielonej na zakup
lokalu mieszkalnego.
Strona powodowa wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
powyższego wyroku. Pozwani wnieśli o oddalenie skargi i zasądzenie na ich rzecz
kosztów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku powinna zawierać między innymi wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny.
Jest to wymaganie konstrukcyjne skargi, odrębne od wymagania
przytoczenia podstaw skargi i ich uzasadnienia, przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt
2 k.p.c. i nie może być z nim utożsamiane. Oznacza to, że nie spełnia wymagań
konstrukcyjnych skarga, w której wskazano podstawy skargi przytaczając
naruszone przepisy prawa oraz uzasadnienie podstaw, lecz nie wskazano przepisu
prawa, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny, także w sytuacji, gdy są to
te same przepisy, które wskazano w podstawach skargi.
W rozpoznawanej sprawie skarżąca nie wskazała przepisów prawa,
z którymi zaskarżony wyrok jest niezgodny. Braku tego nie usuwa stwierdzenie,
w ramach wypełnienia przesłanki wskazania podstaw kasacyjnych, że uchybienie
powołanym w nich przepisom spowodowało niezgodność wyroku z prawem.
Spełnienie przesłanki przewidzianej w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaga bowiem
umieszczenia w skardze osobnej jednostki redakcyjnej, odrębnej od wskazania
podstaw skargi i ich uzasadnienia, w której wskazane zostaną przepisy prawa,
z którymi zaskarżony wyrok jest niezgodny.
Rozpoznawana skarga nie spełnia również wymagania przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. Skarżąca nie określiła bowiem postaci, sposobu wyliczenia
ani czasu powstania szkody wyrządzonej przez wydanie zaskarżonego wyroku,
jak również nie przedstawiła żadnych dowodów ani ich surogatów zdolnych
3
uwiarygodnić powstanie szkody i jej związek z wydaniem zaskarżonego
wyroku (porównaj między innymi postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
23 września 2005 r. III CNP 5/05, niepubl. i z dnia 31 stycznia 2006 r. IV CNP
38/05, OSNC 2006/7-8/141). Nie spełnia powyższego wymagania ogólnikowe
stwierdzenie w rozpoznawanej skardze, że: „wszelkie dowody, konieczne do
rozpoznania niniejszej sprawy znajdują się w aktach postępowania […]”.
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
odrzucił skargę.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 w zw. z art. 108
§ 1, art. 391 § 1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c.

V CNP 61/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia