I PZ 15/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-12-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I PZ 15/15
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa M. L.
przeciwko B.Spółce z o.o. w K.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 października 2015 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 16 stycznia 2015 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 16 stycznia 2015 r. Sąd Okręgowy w K. w sprawie z
powództwa M. L. przeciwko B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o
odszkodowanie odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku Sądu Okręgowego w
K. z 30 września 2014 r.
Wyrokiem z 30 września 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda i
orzekł o obowiązku zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
odwoławczym.
2
7 stycznia 2015 roku pełnomocnik powoda złożył skargę kasacyjną od
wyroku Sądu Okręgowego. Wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie została
przez skarżącego określona na 2.934,35 złotych, a zatem poniżej 10.000 złotych.
Powód wniósł zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej,
zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 233 § 1 w
związku z art. 350 § 1 i § 2 k.p.c. przez nieuwzględnienie, że powód omyłkowo
wskazał wartość przedmiotu zaskarżenia jako 2.934,35 zamiast 10.915,80 złotych i
w związku z tym wniósł pismo o sprostowanie wskazanej omyłkowo wartości
przedmiotu zaskarżenia na 10.915,80 złotych.
W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że w skardze kasacyjnej pełnomocnik
jedynie omyłkowo oznaczył wartość przedmiotu zaskarżenia na 2.934,35 złotych.
Skarżący podniósł, że już w piśmie procesowym z 30 stycznia 2015 r. skierowanym
do Sądu Okręgowego wniósł o sprostowanie przez Sąd na posiedzeniu niejawnym
wskazanej w skardze kasacyjnej przez stronę omyłkowo wartości przedmiotu
zaskarżenia na 10.915,80 złotych. Powód wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w
sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i
ubezpieczeń społecznych – niższa niż dziesięć tysięcy złotych.
W sprawie powód wnosząc pozew domagał się zasądzenia odszkodowania
w wysokości 10.915,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami za niezgodne z prawem
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, ewentualnie w przypadku uznania
przez sąd w sprawie VII P …/11 wypowiedzenia umowy o pracę za uzasadnione,
powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na podstawie art. 60 k.p. 2.924,35 zł z
odsetkami tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o
pracę bez wypowiedzenia.
3
Powód w piśmie procesowym z 21 marca 2013 r. w związku z oddaleniem
jego odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę w sprawie VII P …/11 ograniczył
żądanie odszkodowania do 2.934,35 zł i wniósł o zobowiązanie pozwanej do
sprostowania świadectwa pracy przez zaliczenie do okresu zatrudnienia okresu
pozostawania bez pracy, za który powodowi przyznano odszkodowanie. W apelacji
powód wniósł o zmianę wyroku Sądu pierwszej instancji przez zasądzenie 2.934,35
zł i zobowiązanie pozwanego do sprostowania świadectwa pracy. Wyrokiem z 30
września 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda. Skargą kasacyjną powód
zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego w całości.
Zgodnie z ustalonym stanowiskiem orzecznictwa Sądu Najwyższego, sąd
drugiej instancji nie może bezkrytycznie przyjmować twierdzeń strony o wartości
przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z 16 czerwca 2015 r., I PZ 4/15, niepubl.). Wartość przedmiotu zaskarżenia
określona przez wnoszącego skargę kasacyjną z naruszeniem reguł art. 19-24
k.p.c. nie jest dla oceny dopuszczalności tej skargi wiążąca (por. postanowienia
Sądu Najwyższego: z 6 czerwca 1997 r., II CKN 47/97, OSNCP 1997 nr 11, poz.
180; z 20 czerwca 1997 r., II CKN 245/97, niepubl.; wyrok z 27 lutego 2002 r.,
I PKN 305/01, OSNP 2004 nr 4, poz. 65), bowiem badanie przesłanek
dopuszczalności skargi kasacyjnej następuje z urzędu (postanowienie Sądu
Najwyższego z 15 czerwca 2007 r., II CZ 38/07, LEX nr 951278). W rezultacie sąd
zobowiązany do kontroli jej dopuszczalności może i ma obowiązek z urzędu
sprawdzić podaną wartość zaskarżenia.
W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy prawidłowo przyjął, że wartość
przedmiotu zaskarżania nie przekracza 10.000 zł. Pełnomocnik powoda myli w tym
zakresie wartość przedmiotu sporu z wartością przedmiotu zaskarżenia oraz pomija
dokonaną w trakcie postępowania modyfikację w zakresie dochodzonych roszczeń.
Odnośnie do drugiego z dochodzonych roszczeń należy wskazać, że zgodnie z art.
3982
§ 2 pkt 2 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o
świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie.
kc
4
POSTANOWIENIE
Dnia 21 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa M. L.
przeciwko B.Spółce z o.o. w K.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 października 2015 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w K.
z dnia 16 stycznia 2015 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z 16 stycznia 2015 r. Sąd Okręgowy w K. w sprawie z
powództwa M. L. przeciwko B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o
odszkodowanie odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku Sądu Okręgowego w
K. z 30 września 2014 r.
Wyrokiem z 30 września 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda i
orzekł o obowiązku zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu
odwoławczym.
2
7 stycznia 2015 roku pełnomocnik powoda złożył skargę kasacyjną od
wyroku Sądu Okręgowego. Wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie została
przez skarżącego określona na 2.934,35 złotych, a zatem poniżej 10.000 złotych.
Powód wniósł zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej,
zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 233 § 1 w
związku z art. 350 § 1 i § 2 k.p.c. przez nieuwzględnienie, że powód omyłkowo
wskazał wartość przedmiotu zaskarżenia jako 2.934,35 zamiast 10.915,80 złotych i
w związku z tym wniósł pismo o sprostowanie wskazanej omyłkowo wartości
przedmiotu zaskarżenia na 10.915,80 złotych.
W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że w skardze kasacyjnej pełnomocnik
jedynie omyłkowo oznaczył wartość przedmiotu zaskarżenia na 2.934,35 złotych.
Skarżący podniósł, że już w piśmie procesowym z 30 stycznia 2015 r. skierowanym
do Sądu Okręgowego wniósł o sprostowanie przez Sąd na posiedzeniu niejawnym
wskazanej w skardze kasacyjnej przez stronę omyłkowo wartości przedmiotu
zaskarżenia na 10.915,80 złotych. Powód wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w
sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i
ubezpieczeń społecznych – niższa niż dziesięć tysięcy złotych.
W sprawie powód wnosząc pozew domagał się zasądzenia odszkodowania
w wysokości 10.915,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami za niezgodne z prawem
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, ewentualnie w przypadku uznania
przez sąd w sprawie VII P …/11 wypowiedzenia umowy o pracę za uzasadnione,
powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na podstawie art. 60 k.p. 2.924,35 zł z
odsetkami tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o
pracę bez wypowiedzenia.
3
Powód w piśmie procesowym z 21 marca 2013 r. w związku z oddaleniem
jego odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę w sprawie VII P …/11 ograniczył
żądanie odszkodowania do 2.934,35 zł i wniósł o zobowiązanie pozwanej do
sprostowania świadectwa pracy przez zaliczenie do okresu zatrudnienia okresu
pozostawania bez pracy, za który powodowi przyznano odszkodowanie. W apelacji
powód wniósł o zmianę wyroku Sądu pierwszej instancji przez zasądzenie 2.934,35
zł i zobowiązanie pozwanego do sprostowania świadectwa pracy. Wyrokiem z 30
września 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda. Skargą kasacyjną powód
zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego w całości.
Zgodnie z ustalonym stanowiskiem orzecznictwa Sądu Najwyższego, sąd
drugiej instancji nie może bezkrytycznie przyjmować twierdzeń strony o wartości
przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z 16 czerwca 2015 r., I PZ 4/15, niepubl.). Wartość przedmiotu zaskarżenia
określona przez wnoszącego skargę kasacyjną z naruszeniem reguł art. 19-24
k.p.c. nie jest dla oceny dopuszczalności tej skargi wiążąca (por. postanowienia
Sądu Najwyższego: z 6 czerwca 1997 r., II CKN 47/97, OSNCP 1997 nr 11, poz.
180; z 20 czerwca 1997 r., II CKN 245/97, niepubl.; wyrok z 27 lutego 2002 r.,
I PKN 305/01, OSNP 2004 nr 4, poz. 65), bowiem badanie przesłanek
dopuszczalności skargi kasacyjnej następuje z urzędu (postanowienie Sądu
Najwyższego z 15 czerwca 2007 r., II CZ 38/07, LEX nr 951278). W rezultacie sąd
zobowiązany do kontroli jej dopuszczalności może i ma obowiązek z urzędu
sprawdzić podaną wartość zaskarżenia.
W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy prawidłowo przyjął, że wartość
przedmiotu zaskarżania nie przekracza 10.000 zł. Pełnomocnik powoda myli w tym
zakresie wartość przedmiotu sporu z wartością przedmiotu zaskarżenia oraz pomija
dokonaną w trakcie postępowania modyfikację w zakresie dochodzonych roszczeń.
Odnośnie do drugiego z dochodzonych roszczeń należy wskazać, że zgodnie z art.
3982
§ 2 pkt 2 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o
świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie.
kc
4