Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II BU 3/15
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Gudowska
w sprawie z wniosku D. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PHU
"D." w C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
z udziałem zainteresowanego K. N.
o podstawę wymiaru składek ,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 18 lutego 2016 r.,
na skutek skargi wnioskodawcy o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 1 października 2014 r., sygn. akt III AUa …/13,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 1 października 2014 r. Sąd Apelacyjny w sprawie z
odwołania D. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PHU „D.” w C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, przy udziale zainteresowanego K.
N. o podstawę wymiaru składek oddalił apelację odwołującego się od wyroku Sądu
Okręgowego w P.z dnia 11 września 2013 r.
W skardze o stwierdzenie niezgodności prawomocnego wyroku Sądu
Apelacyjnego z prawem, w części dotyczącej oddalenia przez Sąd drugiej instancji
apelacji w zakresie kwot wypłaconych tytułem ryczałtów za noclegi i w
konsekwencji uznanie tych kwot za podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia
2
emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, D. P. wskazał, że zaskarżony wyrok
jest niezgodny z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. 2015 r., poz. 121 ze zm.) w
związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od
osób fizycznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm), a także z art. 18
ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz z art. 81 ust.
1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 581 ze
zm.).
Skarga została oparta na podstawie naruszenia prawa materialnego, tj. art. 4
pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 12 ust. 1 o
podatku dochodowym od osób fizycznych przez ich rażąco błędną wykładnię, a
także art. 18 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz
art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych przez ich
nieprawidłowe zastosowanie.
Wykazując wyrządzenie szkody spowodowanej przez wydanie wyroku,
skarżący przedstawił kserokopię umowy nr 39/2015 o rozłożeniu na raty należności
z tytułu składek zawartej w dniu 19 lutego 2015 r. między skarżącym i organem
rentowym. Podniósł także, że wyrok objęty skargą nie podlegał zaskarżeniu skargą
kasacyjną oraz nie występuje ustawowa podstawa skargi o wznowienie
postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Mając na względzie, że uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie niezgodnego z prawem orzeczenia polega na
przedstawieniu wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda została
wyrządzona, oraz określającego czas jej powstania, postać i związek przyczynowy
z wydaniem orzeczenia (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca
2009 r., IV CNP 43/09, z dnia 22 maja 2009 r., IV CNP 32/09, z dnia 24 marca
2009 r. I BP 1/09 i z dnia 28 października 2008 r., I BU 6/08, niepublikowane)
należy stwierdzić, że skarżący nie wypełnił wymagania skargi ujętego w art. 4245
§
3
1 pkt 4 k.p.c. i nie uprawdopodobnił poniesienia szkody przez wydanie
zaskarżonego wyroku. Podniesione przez niego okoliczności można rozważać
wyłącznie w sferze zagrożenia powstaniem szkody, co - zgodnie z judykaturą - nie
jest wystarczające do uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody spowodowanej
przez wydanie orzeczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 2008 r.,
II BP 68/07, OSNP 2010 nr 1-2, poz. 6).
W konsekwencji Sąd Najwyższy odrzucił skargę, jak w sentencji (art. 4248
§
1 k.p.c.).
kc

II BU 3/15

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia