Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 5/16
POSTANOWIENIE
Dnia 2 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek
SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa P. S.A. w T.
przeciwko M. S.A. w Lizbonie, Republika Portugalska
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 marca 2016 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 października 2015 r.,
1) oddala zażalenie,
2) zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 3600 (trzy
tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 30 października 2015 r. w sprawie z
powództwa P. Spółki Akcyjnej przeciwko M. Spółce Akcyjnej w Lizbonie, Republika
Portugalska o zapłatę odrzucił apelację strony pozwanej od wyroku Sądu
Okręgowego w G. z dnia 30 października 2014 r.
Sąd Apelacyjny wskazał, że apelacja wniesiona w dniu 22 grudnia 2014 r. do
Sądu Okręgowego w G. została podpisana przez osoby, których odręczne podpisy
są nieczytelne (k-875-880). Nad dwoma odręcznymi podpisami znajduje się odcisk
pieczęci o treści: „M., S.A.”, a pod nim znajduje się adnotacja, że zostały złożone
„za M. S.A.” Wobec powyższego, na skutek zarządzenia Przewodniczącego w
Sądzie Apelacyjnym z dnia 6 lipca 2015 r. (k-904), w adresowanym do pozwanej
zawiadomieniu o terminie rozprawy apelacyjnej (k-905) zawarte zostało wezwanie
„do wskazania na terminie rozprawy imienia i nazwiska osób podpisujących
apelację oraz złożenie dokumentów wskazujących umocowanie tych osób do
reprezentowania pozwanej (w oryginale lub uwierzytelnionym odpisie) wraz z
tłumaczeniem na język polski, pod rygorem odrzucenia apelacji”. Zawiadomienie o
terminie rozprawy zawierające powyżej przytoczone wezwanie zostało doręczone
pozwanej wraz z tłumaczeniem na język portugalski sporządzonym przez tłumacza
przysięgłego języka portugalskiego (k-913-914). Wezwanie zostało skierowane do
pozwanej, gdyż pełnomocnik procesowy pozwanej pismem z dnia 15 grudnia 2014
r. (k-871) zawiadomił Sąd Okręgowy o wypowiedzeniu mu pełnomocnictwa przez
pozwaną.
Sąd Apelacyjny wskazał, że pozwana M. Spółka Akcyjna do dnia rozprawy
nie wykonała wezwania zawartego w zawiadomieniu o terminie rozprawy, nie
uczyniła tego także podczas rozprawy apelacyjnej, na której za pozwaną działał
aplikant radcowski, jako substytut pełnomocnika pozwanej. Z uwagi na fakt, iż
bezskutecznie upłynął termin wyznaczony do wykazania, że apelacja została
wniesiona w imieniu pozwanej przez osoby uprawnione do jej reprezentacji,
apelacja, jako niedopuszczalna, podlegała odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c.
w zw. z art. 373 k.p.c.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Apelacyjnego pozwana podniosła
zarzut naruszenia: art. 130 § 11
k.p.c. w zw. z § 69 rozporządzenia Ministra
3
Sprawiedliwości z dnia 25 czerwca 2015 r. – Regulaminu urzędowania sądów
powszechnych oraz art. 111 § 1 k.c. i 112 k.c., polegające na nieprawidłowym
wezwaniu pozwanej do uzupełnienia braków formalnych apelacji wskutek braku
wyznaczenia terminu do uzupełnienia tych braków. Skarżąca podniosła, że
wezwanie Sądu drugiej instancji zawarte w piśmie z dnia 6 lipca 2015 r. budziło
poważne wątpliwości i nie poddawało się jednoznacznej interpretacji. Skarżąca
stwierdziła ponadto, iż w piśmie z dnia 6 lipca 2015 r. Sąd drugiej instancji w istocie
nie wyznaczył terminu do uzupełnienia braków formalnych apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Wbrew twierdzeniom pozwanej,
wezwanie do uzupełnienia braków pod rygorem odrzucenia apelacji zawierało
określony jednoznacznie termin do dokonania wskazanych w nim czynności, łącząc
go tylko z innych zdarzeniem a mianowicie rozprawą wyznaczoną na dzień
30 października 2015 r. Pozwana nie wykonała wezwania w okresie do dnia
rozprawy apelacyjnej ani podczas rozprawy, pomimo iż na rozprawę stawił się jej
pełnomocnik, który nie kwestionował tłumaczenia zawiadomienia o rozprawie:
„...w którym zawarte było wezwanie do wykazania umocowania osób
podpisujących apelację wg treści znajdującej się na karcie 912 akt na język
portugalski nie odpowiada treści dokumentu sporządzonego w języku polskim”
(k-945). Zgodnie z utrwalonym w judykaturze Sądu Najwyższego stanowiskiem,
wezwanie do uzupełnienia braków formalnych powinno być precyzyjne i jasne,
powinno zawierać dokładne oznaczenie braku formalnego i termin jego
uzupełnienia, a także określać skutki nieusunięcia braku w terminie (por. m.in.
postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 30 stycznia 2008 r., III CSK 235/07,
niepubl.; z dnia 9 października 2014 r., IV CZ 61/14, niepubl.), nie ulega zatem
wątpliwości, że wezwanie do uzupełnienia braków sformułowane przez Sąd
Apelacyjny w niniejszej sprawie spełnia wszystkie wymienione wymagania,
a wobec tego rozstrzygnięcie tego Sądu o odrzuceniu apelacji jest prawidłowe.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy oddalił zażalenie na podstawie
art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c. O kosztach postępowania
zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji pkt 2, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c., art. 39821
k.p.c., 391 § 1 k.p.c. oraz § 6 pkt 7, § 13 ust. 2 pkt 2
4
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461; zm.:
Dz. U. z 2015 r. poz. 616).
kc
db