Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2016 r. w S.

sprawy B. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.

z udziałem (...) Spółki Akcyjnej w W.

o ustalenie obowiązku ubezpieczenia społecznego

na skutek odwołania B. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W.

z dnia 15 marca 2013 r. (...)/- (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od B. K. (1) na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. kwotę 180 (stu osiemdziesięciu) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Aleksandra Mitros

Sygn. akt VI U 869/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 marca 2013 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział II w W. stwierdził, że od dnia 1 marca 2007 r. B. K. (1) nie podlega ubezpieczeniom społecznym pracowników (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu oraz wypadkowemu) z tytułu zgłoszenia dokonanego w dniu 3 sierpnia 2007 r. przez płatnika składek (...) S.A. z siedzibą w W..

Organ rentowy, opierając się na wynikach przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego stwierdził, że umowa o pracę, na podstawie której B. K. (1) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek (...) S.A. z siedzibą w W., nie jest ważną umową o pracę, gdyż została zawarta w celu obejścia przepisów prawa ubezpieczeń społecznych, polegającego na uzyskaniu prawa do wypłaty świadczeń z ubezpieczeń społecznych, jest również sprzeczna z zasadami współżycia społecznego oraz stanowi czynność prawną pozorną. Organ rentowy wskazał, że płatnik składek (...) S.A. dokonał zgłoszenia Pana B. K. (1) do ubezpieczeń społecznych od dnia 1 marca 2007 r. z tytułu zawarcia umowy o pracę, dokument zgłoszeniowy (...) został przekazany do Zakładu w dniu 3 sierpnia 2007 r. Określając wysokość podstawy wymiaru składek, wskazywanych przez płatnika w raportach rozliczeniowych za okres od marca 2007 r. do sierpnia 2012 r., organ rentowy zwrócił uwagę, iż za okres od września 2012 r. Spółka nie składała żadnych dokumentów ubezpieczeniowych, nie został złożony także dokument wyrejestrowujący z ubezpieczeń B. K. (1). ZUS wskazał, iż z dokumentów złożonych przez płatnika składek wynika, że w okresie od 15 kwietnia 2009 r. do 13 października 2009 r. B. K. (1) przebywał na zwolnieniu lekarskim, następnie w okresie od 14 października 2009 r. do 8 października 2010 r. wykazywany był okres świadczenia rehabilitacyjnego. Ponownie w okresie od 16 listopada 2010 r. do 31 maja 2011 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, następnie od 1 czerwca 2011 r. do 31 marca 2012 r. również wykazywany był okres świadczenia rehabilitacyjnego. Z tytułu zasiłku z ubezpieczenia chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego B. K. (1) Oddział ZUS wypłacił łącznie 3.166.563,12 zł.

Wskazując na treść art. 22 § 1 KP, organ rentowy podniósł, że w trakcie postępowania wyjaśniającego nie zostały przedstawione żadne dowody świadczenia pracy przez B. K. (1) na rzecz Spółki (...). Zdaniem organu rentowego, przy ustalaniu istnienia lub nieistnienia obowiązku ubezpieczeń społecznych B. K. (1) z tytułu zgłoszenia dokonanego przez płatnika składek istotne znaczenie mają okoliczności faktyczne potwierdzone w uzasadnieniu wyroku z dnia 13 grudnia 2011 r. Sądu Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie, Wydziału III, sygn. akt. III AUa 1174/11 w sprawie podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę J. J. przez płatnika składek (...) S.A. wydanego w sprawie apelacji wniesionej przez J. J. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 10 marca 2011 r. sygn. akt XIII U 54/09, którym Sąd oddalił apelację. Organ rentowy wskazał na ustalenia poczynione w toku tego postępowania m.in. na fakt, że spółka od 2005 r. nie miała stałej siedziby, w ostatniej siedzibie ujawnionej w KRS nie prowadziła żadnej działalności, od 2005 r. nie zatrudniała żadnych aktywnych pracowników, od lipca 2005 r. Spółka nie prowadziła aktywnie żadnej działalności gospodarczej i nie podjęła do realizacji żadnego nowego kontraktu. ZUS wskazał, że w dniu 4 lipca 2005 r. Spółka zgłosiła do Urzędu Skarbowego zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej, ostatnie deklaracje podatkowe zostały złożone za maj 2005 r. Spółka nie złożyła sprawozdania rocznego o podatku dochodowym od osób prawnych CIT - 8 za 2005 r., za 2005 r. złożyła deklaracje CIT - 8 jedynie za miesiące od stycznia do maja 2005 r. w których to deklaracjach wykazywała stratę. Organ rentowy wskazał, że Spółka nie posiadała środków na realizację zawartych kontraktów, jest dłużnikiem Urzędu Skarbowego oraz ZUS z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, FP i FGŚP za okres od listopada 2003 r., kierowane do majątku Spółki egzekucje okazały się w całości bezskuteczne.

Zdaniem ZUS działania stron poprzez zawarcie umowy o pracę od dnia 1 marca 2007 r. dążyły do obejścia przepisów ubezpieczeniowych gwarantujących pracownikom ze środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia pieniężne tj. przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.). Ponadto zdaniem ZUS działania stron należy ocenić jako skrajnie naruszające zasady współżycia społecznego, polegające na świadomym dążeniu do osiągnięcia nieuprawnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem pozostałych ubezpieczonych. Nadto skoro w okolicznościach sprawy nie zostało potwierdzone świadczenie przez B. K. (1) pracy na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W., która to Spółka pracy tej nie mogła odbierać, ponieważ nie prowadziła działalności, to czynności prawne stron należy również zakwalifikować jako czynności prawne pozorne. Natomiast zgodnie z zapisem art. 58 § 1 k.c. próba obejścia prawa jest rodzajem działania sprzecznego z przepisami prawa, a co za tym idzie czynność prawna zawarta na tej podstawie jest nieważna. Ponadto na podstawie art. 58 § 2 k.c. nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, zaś art. 83 § 1 k.c. stanowi, że nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności. Zdaniem ZUS, stwierdzenie powyższych okoliczności pozwala uznać, że zgłoszenie B. K. (1) do ubezpieczeń społecznych przez (...) S.A. z siedzibą w W. jako pracownika było bezpodstawne, co sprawia, że B. K. (1) nie podlegał ubezpieczeniom społecznych: emerytalnemu i rentowych, chorobowemu oraz wypadkowemu z tytułu tego zgłoszenia w okresie od 1 marca 2007 r. W ocenie ZUS, fikcyjne zatrudnienie i zgłoszenie do ubezpieczeń miało stronom jedynie umożliwić - przy obejściu prawa z naruszeniem zasad współżycia społecznego oraz wobec pozorności zatrudnienia - uzyskanie wysokich świadczeń finansowanych z ubezpieczenia chorobowego.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył B. K. (1), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając ją w całości. Ubezpieczony zarzucił jej naruszenie art. 58 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 83 § 1 k.c. poprzez uznanie, iż umowa o pracę została przez strony zawarta jedynie dla pozoru w sytuacji, gdy ubezpieczony faktycznie świadczył pracę na rzecz płatnika składek, za którą to pracę pobierał wynagrodzenie, naruszenie art. 7, 77 § 1, 107 § 3 k.p.a. w związku z art. 180 § 1 i 2 k.p.a. poprzez zaniechanie przeprowadzenia w sposób wyczerpujący postępowania dowodowego w zakresie ustalenia faktu wykonywania przez ubezpieczonego pracy na rzecz płatnika, co w konsekwencji spowodowało brak uzasadnienia faktycznego przedmiotowej decyzji poprzez niewykazanie dowodów, na których oparł się organ wydając decyzję. Mając na uwadze powyższe, ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uznanie, że powód podlega ubezpieczeniu społecznemu pracowników (emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu oraz wypadkowemu) z tytułu zgłoszenia dokonanego w dniu 3 sierpnia 2007 r. przez płatnika składek (...) S.A. z siedzibą w W., rozpoznanie sprawy również pod nieobecność ubezpieczonego, dopuszczenie dowodu z przesłuchania strony - B. K. (1) na okoliczność świadczenia pracy na rzecz spółki - (...) S.A. oraz okresów i przyczyn przebywania na zwolnieniu lekarskim w okresie pracy w spółce (...) S.A. oraz o zasądzenie na rzecz ubezpieczonego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu ubezpieczony wskazał, że ZUS nie poczynił żadnych ustaleń pozwalających uznać, iż doszło do naruszenia art. 83 § 1 k.c. stanowiącego o nieważności oświadczenia woli złożonego drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Zdaniem skarżącego fakt, iż spółka (...) w chwili obecnej nie osiąga zysku, czy też posiada zadłużenie wobec ZUS czy też US nie jest równoznaczny z tym, że ubezpieczony nie wykonywał pracy na jej rzecz. Odwołujący podniósł, że czynność może zostać uznana za pozorną tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy przy składaniu oświadczeń woli obie strony umowy o pracę mają świadomość, że osoba określana w umowie o pracę jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba wskazana jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy. Ubezpieczony wskazał, że takie pojmowanie pozorności umowy o pracę znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów, w tym w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 19 września 2012 r. wydanego w sprawie o sygn. akt III AUa 529/12, w którym Sąd wskazał, iż „nie można jednak przyjmować pozorności zawarcia umowy o pracę w sytuacji, gdy umowa ta była faktycznie realizowana, choćby celem osoby podejmującej zatrudnienie było uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego”.

Ubezpieczony B. K. (1) podkreślił, że przez cały okres objęty ubezpieczeniem faktycznie świadczył pracę na rzecz spółki (...) S.A. polegającą m.in. na odzyskiwaniu wierzytelności spółki, za którą to pracę otrzymywał wynagrodzenie, a więc brak jest podstaw do uznania pozorności umowy o pracę i tym samym do podważenia okresów pobierania przez niego zasiłku z ubezpieczenia chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Odwołujący podkreślił, że ZUS w żaden sposób nie badał faktu wykonywania przez niego pracy, nie kontaktował się z nim celem ustalenia zakresu jego zatrudnienia, ale rzeczywiście nie podjął żadnych czynności zmierzających do ustalenia faktu wykonywania pracy. Tylko przed wszczęciem postępowania po wypłatach świadczeń ZUS ustalał na podstawie informacji udzielonej przez ubezpieczonego okoliczności związane z przebywaniem na zwolnieniu, nie podjęto natomiast żadnych prób ustalenia okoliczności mających istotne znaczenie w toku prowadzonego postępowania. Zdaniem ubezpieczonego organ rentowy nie miał zatem możliwości ustalenia, iż obydwie strony umowy o pracę zawarły ją dla pozoru i ich celem był od samego początku brak realizacji umowy. ZUS oparł się jedynie na okoliczności, iż spółka (...) posiada zadłużenie wobec ZUS i US oraz na wyroku Sądu Apelacyjnego, który w żadnej mierze nie dotyczy ubezpieczonego, co więcej ubezpieczonemu nie są znane rozstrzygnięcia w nim zawarte, ani też nie brał on udziału w toku postępowania. Zdaniem odwołującego, powoływanie się przez organ na ustalenia zawarte w wyroku należy uznać za pozbawione podstaw prawnych i nieznajdujące odzwierciedlenia w stanie faktycznym dotyczącym B. K. (1). Przy czym czynności owych nie sposób uznać za zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i mających na względzie słuszny interes strony, który organ winien uwzględnić z urzędu.

Ubezpieczony wskazał również, iż - otrzymując zasiłek chorobowy oraz świadczenie rehabilitacyjne - faktycznie przebywał na zwolnieniu lekarskim spowodowanym chorobą oraz wypadkiem samochodowym, co w żaden sposób nie zostało przez ZUS zakwestionowane. Pozbawione jakiegokolwiek uzasadnienia jest wyprowadzanie tezy, iż zatrudnienie i zgłoszenie pracownika miało na celu uzyskanie wysokich świadczeń finansowych z ubezpieczenia chorobowego. Odwołujący podkreślił, iż zawarł umowę o pracę z dniem 1 marca 2007 r., natomiast pierwsze zwolnienie lekarskie miało miejsce dopiero w kwietniu 2009 r., a kolejne zwolnienie lekarskie dotyczyło wypadku samochodowego z dnia 14 listopada 2010 r., w którym był on poszkodowany. Wypadek ów nie został spowodowany z jego winy.

Zdaniem skarżącego, nie zostało wykazane, ażeby spółka (...) S.A. nie prowadziła działalności gospodarczej, wbrew twierdzeniom ZUS z odpisu z KRS wynika, że nie nastąpiło zawieszenie prowadzenia przez nią działalności w trybie przepisów art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ponadto zawieszenie w tym trybie może zostać dokonane jedynie przez podmiot niezatrudniający pracowników, co w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca, gdyż pracownikiem spółki był chociażby B. K. (1). Skoro zatem spółka nie dokonała zawieszenia prowadzonej działalności, to wskazać należy, iż prowadzi ona działalność gospodarczą. Ubezpieczony wskazał, że nie miał w momencie podejmowania pracy żadnej wiedzy w przedmiocie ujawnienia w KRS w latach 2005 i 2006 siedziby spółki, z uwagi na fakt, iż w tym czasie nie świadczył on na jej rzecz żadnej pracy, ani też nie miał nawet wiedzy o jej istnieniu. Ubezpieczony nie mógł również posiadać wiedzy o zawieszeniu działalności gospodarczej spółki zgłoszonym do Urzędu Skarbowego w dniu 4 lipca 2005 r., gdyż w tym czasie nie wiązał go ze spółką żaden stosunek prawny.

Odwołujący wskazał również, iż przez cały okres objęty ubezpieczeniem z tytułu świadczenia pracy na rzecz spółki (...) S.A. otrzymywał z ZUS informacje w przedmiocie jego ubezpieczenia, co więcej dokonywane były nawet korekty deklaracji rozliczeń ZUS. Ubezpieczony podkreślił, że nie był członkiem zarządu spółki, nie pełnił w niej żadnych funkcji i co za tym idzie nie miał żadnej wiedzy w zakresie zadłużenia spółki wobec ZUS i US, ani też nie spoczywał na nim obowiązek płacenia podatków i składek na ubezpieczenie społeczne.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniósł o jego oddalenie w całości z argumentacją jak w zaskarżonej decyzji.

Postanowieniem z dnia 10 września 2013 r. Sąd na podstawie art. 477 ¹¹ § 2 k.p.c. wezwał do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanego (...) S.A. w W..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. z siedzibą w W. (do 2 stycznia 2005 r. (...)) została wpisana do KRS pod nr (...). (...) Polska w dniu 20 stycznia 2005 r. uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Akcjonariuszy Spółki zmieniło nazwę na (...) S.A. Zmiana nazwy spółki została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 11 maja 2005 r. Jako adres siedziby wskazano ul. (...) w W.. Jedynym członkiem zarządu Spółki jest prezes W. W. (1). Jest on prezesem jedynie nominalnie. Utrzymuje się z renty z tytułu niezdolności do pracy w kwocie netto około 550 zł. Zamieszkuje w gospodarstwie rolnym syna M. W.. W. W. (1) posiada wykształcenie zawodowe – z zawodu jest stolarzem. Zgodził się zostać prezesem (...) S.A. na prośbę syna, M. W., ale faktycznie nie on zarządza spółką, robi to w jego imieniu syn M. W. na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa. Adres siedziby spółki został wykreślony z KRS bez wskazania innego - postanowieniem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. z dnia 22 maja 2006 r.

Dowód:

- odpis KRS k. 14-22

- zaświadczenie REGON k. 57 tom III akt ZUS,

- postanowienie SR w Warszawie z 22.05.2006 r. sygn. akt WA.XIII NS-REJ.KRS/(...) k. 51,

- akt notarialny - uchwała z 20.01.2005 r. k. 33-35 tom III akt ZUS,

- częściowo zeznania W. W. (1) w wersji elektronicznej oraz protokół k. 99-101.

Postanowieniem z dnia 22 marca 2007 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. ustanowił dla (...) S.A. w W. kuratora w osobie K. D., celem zobowiązania spółki do złożenia do Sądu dokumentów: sprawozdania finansowego za okresy od 1 października 2002 r. do 30 września 2003 r. i od 1 października 2003 r. do 30 września 2004 r., sprawozdania zarządu z działalności, odpisu opinii rewidenta, odpisu uchwał o zatwierdzeniu sprawozdań finansowych - za w/w okresy. Działania kuratora nie doprowadziły do wykonania nałożonych na spółkę obowiązków. W trakcie wykonywania czynności przez kuratora okazało się, że pod adresem wskazanym jako siedziba Spółki, nie prowadzi ona działalności. Natomiast wysłane na adres prywatny prezesa zarządu W. W. (1) wezwanie do podjęcia czynności zarządu i skontaktowania się z kuratorem – pomimo odebrania pisma przez prezesa w dniu 2 lipca 2007 r. - pozostało bez odpowiedzi. W dniu 23 sierpnia 2007 r. kurator udał się do miejsca zamieszkania prezesa zarządu w D. i odbył tam rozmowę z W. W. (1). Wynikiem rozmowy był spotkanie kuratora z M. W. w dniu 18 wrześni 2007 r., w trakcie którego M. W. poinformował kuratora, że Spółka aktualnie nie prowadzi żadnej działalności – nie ma przychodów, a dokumentacja Spółki zdeponowana została w MSWiA. Następny termin spotkania został umówiony na 04.10.2007 r. Na umówione spotkanie M. W. nie stawił się i zaprzestał odbierania telefonu od kuratora.

(...) S.A. od 2005 r. nie ma stałej siedziby. W ostatniej ujawnionej w KRS siedzibie Spółka nie prowadzi działalności. Nie przeniosła też działalności w inne miejsce, nie wynajęła biura. Nie podejmuje kierowanej do niej korespondencji.

Od 2005 r. (...) S.A. nie zatrudnia żadnych aktywnych pracowników. W czerwcu 2005 r. Spółka zatrudniała na podstawie umowy o pracę: recepcjonistkę, informatyka, 1 osobę w dziale windykacji. W złożonych do ZUS deklaracjach zostało wskazane, iż zatrudnione osoby przebywają na urlopach bezpłatnych lub wychowawczych.

W dniu 30 czerwca 2005 r. Spółka podpisała pozorną umowę o pracę z J. J. z wynagrodzeniem 87.000 zł na stanowisku dyrektora technicznego. Oprócz niego podpisała jeszcze umowy z M. W. (jako dyrektorem), J. G., B. K. (1) i S. W. (1).

Od lipca 2005 r. (...) S.A. nie prowadzi aktywnie żadnej działalności gospodarczej, nie podjęła się realizacji żadnego nowego kontraktu. Nie prowadzi również księgowości.

W dniu 4 lipca 2005 r. Spółka zgłosiła do Urzędu Skarbowego zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej. Ostatnie deklaracje podatkowe złożyła za maj 2005 r. Nie złożyła sprawozdania rocznego o podatku dochodowym od osób prawnych CIT - 8 za 2005 r., za ten rok złożyła deklaracje CIT-8 za miesiące od stycznia do maja 2005 r., w których wykazywała uzyskiwanie przychodów (poza styczniem, gdzie nie wykazała przychodu) w kwotach nieprzekraczających wykazywanych kosztów ich uzyskania i w rezultacie wykazywała stratę w kwotach – odpowiednio: 100.464,46 zł, 73.190,43 zł, 121.924,40 zł, 231.743,03 zł, 218.284,46 zł.

Spółka nie posiadała środków na realizację zawartych kontraktów.

W dniu 30 października 2006 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w W. oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki (...) S.A. z uwagi na fakt, że majątek spółki nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego.

Dowód:

- pisma k. 86-106 tom III akt ZUS

- deklaracje ZUS DRA, (...), (...), ZUS RCA k. 107-111, 113-118, 180-183 tom III akt ZUS

- umowa o pracę z 30.06.2005 r. k. 45-46 akt kontroli

k. 294 akta sprawy o sygn. XIII U 59/09, k. 86

- notatka służbowa k. 51-52

- zeznania W. W. (1) w wersji elektronicznej oraz protokół k. 99-101

- wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia XIII U 59/09 koperta k.86

- postanowienie z dnia 22.03.2007 r. koperta k. 86

- sprawozdanie kuratora z 22.10.2007 r. k.86.

(...) S.A. w W. (poprzednio (...) S.A. w W.) jest dłużnikiem ZUS z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz FP i FGŚP za okres od listopada 2003 r. do 23 października 2010 r. na kwotę 8.708.787,35 zł. Skierowane do majątku spółki egzekucje okazały się w całości bezskuteczne. Zgodnie z deklaracją rozliczeniową ZUS DRA za miesiąc listopad 2005 roku, (...) S.A. zgłosiła do ubezpieczeń społecznych 5 osób ubezpieczonych. Ostatnia dokonana w tamtym czasie wpłata składek została dokonana za listopad 2003 roku, od tego czasu brak było wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne zatrudnionych pracowników.

Dowód:

- deklaracje ZUS DRA, (...), (...), ZUS RCA k. 107-11, 113-17, 180-183 tom III akt ZUS

(...) S.A. w W. (poprzednio (...) S.A. w W.) składała deklaracje podatkowe do Drugiego Urzędu Skarbowego w W. do września 2006 roku. Spółka posiada zadłużenie podatkowe wraz z odsetkami na dzień 17.05.2016 r., za lata 2008 - 2012 w kwocie 4.825.120,00 zł., za październik 2015 r. w kwocie 15.725,00 zł.

Dowód:

pismo II US z 17.05.2016 r. wraz z wyliczeniem zaległości, k. 450, 451-452, 453

W dniu 3 sierpnia 2007 r. płatnik składek (...) S.A. w W. zgłosił B. K. (2) do ubezpieczenia społecznego, z datą wsteczną od 1 marca 2007 r., z tytułu zawartej umowy o pracę. Jako stanowisko wskazano w umowie dyrektora ds. zarządzania, a jako wynagrodzenie - 140.000 zł brutto miesięcznie. Od lipca 2008 r. wskazywano jako wynagrodzenie ubezpieczonego kwotę 190.000 zł brutto miesięcznie

N. a nadto: (...) z 03.08.2007r. k. 55 plik akt ZUS, zaświadczenia k.127, 123, 128.

B. K. (1) znał M. W., syna prezesa zarządu zainteresowanej Spółki, od lat 2004-2005.

Ubezpieczony razem ze S. W. (1) i T. K. był (...) Spółki jawnej (...), powstałej w 2002 r. Ubezpieczony był również wspólnikiem spółek: (...) Spółki z o.o. (od 10 grudnia 2004 r.), (...) Spółki z o.o. (od 7 kwietnia 2005 r.), (...) (od 29 grudnia 2005 r.), „Dom nad (...) Sp. z o.o. i Wspólnicy Spółki komandytowej (od 18 grudnia 2008 r.), (...) Spółki z o.o.” Spółki komand. (od 6 maja 2009 r.) (...) Spółki z o.o. (19 sierpnia 2008 r.), (...) (od 6 maja 2009 r.), (...) (od 7 stycznia 2011 r.), a także członkiem zarządu Spółek z ograniczoną odpowiedzialnością K (...) (od 18.12.2013 r.) i (...) (od 10.10.2016 r.). Wszystkie te spółki mają siedzibę w S..

Dowód:

- częściowo przesłuchanie ubezpieczonego, zapis a-v rozprawy z 22.09.2016 r. protokół, k. 489v-490

- dane z KRS

Oprócz tego B. K. (2) był od 1995 r. prezesem zarządu i udziałowcem (ponad 70%) Spółki z o.o. (...) z siedzibą w S. (KRS (...)), która zajmuje się działalnością logistyczno – transportową. W Spółce tej zatrudniony był do momentu podpisania umowy ze Spółką (...) na cały etat, po czym wymiar zatrudnienia został zmniejszony. W spółce tej miał ustalone niskie wynagrodzenie. Oprócz niego w Spółce tej udziałowcem i członkiem zarządu był od 1999 r. do 2005 r. S. W. (1), który w latach 2005-2007 był również jej pracownikiem. Członkiem zarządu był także T. K.. Spółka posiadała do 100 ciężarówek, około 20 pracowników administracji i spedycji oraz kierowców. Siedziba Spółki mieściła się w S.. Ubezpieczony zajmował się w niej m.in. pozyskiwaniem zleceń transportowych. Działalność spółki (...) podupadła w 2009 r.

Ubezpieczony był również udziałowcem spółki (...) w okresie 1997-2007 r. Udziałowcem tej spółki jest S. W. (1).

W swojej karierze zawodowej ubezpieczony pełnił również przez 6 lat funkcję dyrektora do spraw pracowniczych w Zakładach (...).

Dowód:

- częściowo przesłuchanie ubezpieczonego, zapis audio-video rozprawy z 22.09.2016 r. protokół, k. 489v-490

- zeznania świadka S. W. (1) zapis audio-video rozprawy z 203, protokół k. 201, transkrypcja k.214-220

- dane z KRS

Decyzją z dnia 14 marca 2007 r. Naczelnika II (...) Urzędu Skarbowego Spółka (...) została wykreślona z rejestru podatnika podatku od towarów i usług (VAT).

Na podstawie postanowienia Naczelnika II Urzędu Skarbowego w (...) ta została z wykreślona z rejestru jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych. (CIT) (niesporne)

Po dniu 1 marca 2007 roku spółka (...) -106 Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – spółka komandytowo - akcyjna z siedzibą w K., nie zawierała żadnych transakcji handlowych i nie dokonywała żadnych płatności zarówno w gotówce, jak i przelewem na rzecz spółki (...) S.A. z siedzibą w W..

Wezwania tej Spółki kierowane po 1 marca 2007 r. do Spółki (...) drogą pocztową oraz faxem do usuwania usterek w ramach udzielonej przez (...) S.A. gwarancji, pozostawały bez odpowiedzi i powracały do nadawcy jako nieodebrane.

Po dniu 1 marca 2007 roku (...) SA w P., nie prowadziła współpracy z (...) S.A. z siedzibą w W.. Płatności dokonane po 1 marca 2007 roku na rzecz tej spółki dotyczyły wypłaty kaucji gwarancyjnej do wcześniej realizowanych umów i zostały przekazane na konto komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi – Południe.

Po dniu 1 marca 2007 roku (...) Sp. z o.o. w W. nie prowadziła współpracy z (...) S.A. z siedzibą w W.

Dowód:

- pismo z 04.05.2015 r., k. 290,

- pismo z 15.05.2015 r., k. 294 wraz z potwierdzeniem przelewu,

- pismo z 04.05.2015 r., k. 301

Zgodnie z zakresem obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności datowanym na 1 marca 2007 roku obowiązującym w (...) S.A. w W., B. K. (1) zobowiązany był w oparciu o treść art. 100 i 211 Kodeksu pracy:

§ 1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.

§ 2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:

1) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy,

2) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku,

3) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych,

4) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,

5) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,

6) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.

Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:

1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,

2) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,

3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy,

4) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

5) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich,

6) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,

7) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

Dowód:

- zakres obowiązków k. 117-118

Z datą 18 czerwca 2008 r. zostało podpisane przez W. W. (1) upoważnienie dla B. D. ds. (...) do reprezentowania spółki (...) S.A. z siedzibą w W. do zaciągania w jej imieniu i na jej rzecz wszelkich zobowiązań i zawarcia umowy najmu lokalu dla Spółki, jak również wszelkich umów związanych z uruchomieniem biura i według uznania pełnomocników.

Niesporne, a nadto:

- pełnomocnictwo z 18.06.2008 r. k. 119

W okresie od 15 kwietnia 2009 r. do 13 października 2009 r. B. K. (1) przebywał na zwolnieniu lekarskim, następnie w okresie od 14 października 2009 r. do 8 października 2010 r. korzystał ze świadczenia rehabilitacyjnego.

Ponownie od 16 listopada 2010 r. do 31 maja 2011 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim w związku z wypadkiem komunikacyjnym do którego doszło w dniu 16 listopada 2010 r. i następnie od 1 czerwca 2011 r. do 31 marca 2012 r. korzystał ze świadczenia rehabilitacyjnego.

W czasie nieobecności ubezpieczonego w pracy Spółka nie zatrudniła nikogo na jego miejsce.

Z tytułu wyżej wymienionych świadczeń tj. zasiłku z ubezpieczenia chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego B. K. (1) Oddział ZUS wypłacił łącznie 3.166.563,12 zł.

Niesporne, nadto dowód:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 9

- dane o pobieranych świadczeniach i przerwach w zatrudnieniu k. 69-75 plik akt ZUS

- decyzja ZUS z 09.04.2013r. k. nienumerowana tom II akt ZUS

- karty zasiłkowe k. nienumerowane tom II akt ZUS

- decyzja ZUS z 19.05.2010r. k. nienumerowana tom II akt ZUS

- decyzja ZUS z 23.11.2010r. k. nienumerowana tom II akt ZUS

- karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 9

- dane o pobieranych świadczeniach i przerwach w zatrudnieniu k. 69-75 plik akt ZUS

Płatnik składek składał za B. K. (1) miesięczne raporty rozliczeniowe z wykazaną podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe:

- za marzec 2007 r. w wysokości 56.667,91 zł za miesiące od kwietnia do grudnia 2007 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosiły "0" z uwagi na ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,
- za styczeń 2008 r. w kwocie 77.976,03 zł, za miesiące od lutego do grudnia 2008 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosiły "0" z uwagi na ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,

- za styczeń 2009 r. w kwocie 93.830,90 zł, od lutego do grudnia 2009 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosiły "0" z uwagi na ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe,

- za miesiące od stycznia 2010 r. do września 2010 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe) wynosiły 0,00 zł za każdy miesiąc,

- za miesiąc październik 2010 r. w kwocie 94.380,00 zł,

- za miesiąc listopad i grudzień 2010 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosiły "0" z uwagi na ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Płatnik składek składał za B. K. (1) miesięczne raporty rozliczeniowe z wykazaną podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe:

- w 2007 r. za marzec w wysokości 78.000,00 zł, od kwietnia do lipca po 78.000,00 zł za każdy miesiąc, za sierpień i wrzesień 0,00 zł za każdy miesiąc, za październik 156.150,96 zł, za listopad 78.000,00 zł, za grudzień 0,00 zł,

- w 2008 r. za styczeń w wysokości 149.843,72 zł, za luty - 5.157,12 zł, za marzec - 138.253,92 zł, za kwiecień - 206.303,56 zł, za maj i czerwiec po 140.000,00 zł za każdy miesiąc, za miesiące od lipca do grudnia po 190.000,00 zł za każdy miesiąc,

- w 2009 r. za styczeń w kwocie 190.000,00 zł, za miesiące luty i marzec po 190.000,00 zł, za kwiecień 88.666,72 zł, natomiast za miesiące od maja do grudnia po 0,00 zł,

- za miesiące od stycznia 2010 r. do września 2010 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe oraz wypadkowe wynosiły 0,00 zł za każdy miesiąc,

- za październik 2010 r. w kwocie 135.714,29 zł,

- za miesiąc listopad 95.000,05 zł, za grudzień 0,00 zł.

Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w raportach składanych przez płatnika składek (...) S.A. za Pana B. K. (1) za okres od stycznia do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do sierpnia 2012 r. wynosiły po 0,00 za każdy miesiąc,

Za okres od września 2012 r. Spółka nie składała żadnych dokumentów ubezpieczeniowych, nie został złożony także dokument wyrejestrowujący ubezpieczonego z ubezpieczeń społecznych.

Niesporne, a nadto:

- dane ubezpieczonego o podstawach wymiaru składek za lata 2007-2012 k. 57-68 plik akt ZUS

- pismo ZUS z 03.01.2008r. k. 10

- pismo ZUS z 27.05.2008r. k. 12-13

- pismo ZUS z 02.06.2009r. k. 11

- zestawienia podstawy wymiaru składek k. nienumerowane tom II akt ZUS

- zaświadczenie ZUS z 03.11.2009r. k. 123

- zaświadczenie ZUS z 14.01.2009r. k. 127

- zaświadczenie ZUS z 02.10.2008r. k. 128

- (...) k. 136-140

W latach 2007-2008 ubezpieczony posiadał rachunki w następujących bankach: Banku (...) SA II Oddział w S., Banku (...) SA w W. , (...) Banku Oddział w S., Banku w W. ul. (...) w W., Banku (...) w S.. Na jego konta były wpłacane i wpływały pieniądze oznaczone jako pochodzące od (...) S.A. Wał M. 630 w W.. Na 22 wpłaty dokonane w Banku (...) było 5 przelewów - z 31.01.2008 r., 03.03.2008 r., 13.03.2008 r., 13.03.2008 r., 14.03.2008 r. Pierwsze 7 przelewów oznaczonych zostało jako częściowe wynagrodzenie za 2007 r., w tym za grudzień 2007 r. (3 wpłaty: 30.000 zł, 32278,70 zł , 18.000 zł), za styczeń 2007 r. (3.000 zł, 37.278,70 zł, 40.000 zł), za luty 2007 r. – (2.000 zł), następne dotyczyły częściowego wynagrodzenia za miesiące roku 2008 i tak za marzec 2008 r. wpłacono 40.000 zł, za kwiecień 2008 r.- 42278,70 zł, za maj 2008 r. 80278,70 zł, za czerwiec 2008 r. 100.000 zł, za lipiec 2008 r. 108.934,95 zł, za sierpień 2008 r. 68.934,95 zł, za listopad 2008 r. 68.934,95 zł.

(...) Banku (...) S.A. 65 Oddziału w W. wpłacono gotówkę do kasy tytułem: „częściowe wynagrodzenie za wrzesień 2008 r. – 108.934,95 zł „częściowe wynagrodzenie za październik 2008 r.- 40.000 zł”.

(...) Banku (...) S.A. M. W. wpłacił 22 stycznia 2009 r. kwotę 40.000 zł tytułem częściowego wynagrodzenia za grudzień 2008 r. Pozostałe wpłaty oznaczone zostały jako wpłacone przez (...) SA w W. również tytułem częściowego wynagrodzenia: za grudzień 2008 r. - 28.934,95 zł, za styczeń 2009 r. – 123.752,95 zł, za luty 2009 r. 126.500 zł, za marzec 2009 r. 123.752,95 zł, za kwiecień 2009 r. - 100.661,82 zł oznaczona jako wynagrodzenie i wynagrodzenie chorobowe.

Do Banku (...) wpłacono dla ubezpieczonego dwa razy pieniądze oznaczone jako wynagrodzenie za kwiecień 2007 r. – 100.661,82 zł oraz za maj 2007 r. – 38.164,99 zł. Wpłacający określił się jako (...) S.A.

Dowód:

- zaświadczenie z 04.11.2014 r. k. 162-164

- potwierdzenia wpłaty – k.168-182

B. K. (1), składając zeznania podatkowe w latach 2007-2011, wskazał w przychody w wysokości:

- za 2007 z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości 720.940,96 zł,

- za 2008 r. z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości 2.008.785,37 zł,

- za 2009 r. z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości 731.671,10 zł, z tytułu emerytury/renty krajowej w wysokości w wysokości 1.213.213,67 zł,

- za 2010 r. z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości 299.561,19 zł, z tytułu emerytury/renty krajowej w wysokości 1.053.947,23 zł,

- za 2011 r. z tytułu emerytury/renty krajowej w wysokości 750.000 zł.

Za lata 2007-2011 ubezpieczony wykazywał przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dowód:

- pismo US z 30.11.2012 r. k. 33 akt ZUS

- zaświadczenie 02.11.2009 r. k. 129-130

- zaświadczenie z 31.10.2014 r. k. 165-166

S. W. (1) podpisał umowę o pracę z dnia 1 lipca 2008 r., na podstawie której (...) Spółka Akcyjna w W. zatrudniła go na stanowisku Dyrektora Regionalnego tej spółki z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 135.000 zł brutto.

(niesporne)

Przed Sądem Okręgowym dla miasta stołecznego W. XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych toczyła się sprawa - najpierw o sygn. akt XIII U 181/06, a następnie XIII U 54/09 - z odwołania J. J. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 12 stycznia 2006 r., którą organ rentowy ustalił, iż J. J. nie podlega ubezpieczeniom społecznym pracowników z tytułu zgłoszenia przez płatnika (...) S.A.

Wyrokiem z dnia 19 lutego 2008 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XIII Wydział Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że J. J. podlega od 30 czerwca 2005 r. ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia w (...) SA (dawniej (...) S.A.).

Wyrok ten został uchylony wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 grudni 2008 r. i sprawa została przekazana Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Wyrokiem z dnia 10 marca 2011 r. Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XIII (...) oddalił odwołanie J. J.. Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt III AUa 1174/11 Sąd Apelacyjny Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie oddalił apelację J. J..

Postanowieniem z dnia 30 października 2012 r. w sprawie od sygn. akt II UK 153/12 Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Niesporne, a nadto:

- decyzja ZUS z 12.01.2006r. k.2-5 tom III akt ZUS

- kopia akt sprawy o sygn. XIII U 54/09 w szczególności: wyrok SO w Warszawie z 19.02.2008r. w sprawie o sygn. akt XIII U 181/06 z uzasadnieniem, wyrok SA z 04.12.2008r. w sprawie o sygn. akt III AUa 861/08, wyrok SO w Warszawie z 10.03.2011r. w sprawie o sygn. akt XIIIU 54/09 z uzasadnieniem, wyrok SA w Warszawie z 13.12.2011r. w sprawie sygn. akt III AUa 1174/11 z uzasadnieniem, postanowienie SN z 30.10.2012r. w sprawie o sygn. akt II UK 153/12 – koperta k.86 akt

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłączył z ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia w Spółce Akcyjnej (...) również J. G., która wniosła odwołanie od tej decyzji do Sądu Okręgowego w Płocku. W 2014 r. Sąd ten oddalił odwołanie J. G..

Dowód: zeznania świadka J. G. k.346 akt sprawy

Z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia w Spółce Akcyjnej (...) organ rentowy wyłączył także M. W. i S. W. (1). Sprawy z ich odwołań toczą się przez Sądem Okręgowym w Szczecinie.

niesporne

Prokuratura Okręgowa w Szczecinie wniosła w dniu 30 czerwca 2015 roku akt oskarżenia przeciwko B. K. (1), M. W., J. G., J. J., M. K., K. L. oraz R. H..

B. K. (1) oskarżony został o to, że w okresie od 1 marca 2007 r. do 30 sierpnia 2012 r. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z M. W., czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu wprowadził ZUS w błąd co do istnienia stosunku pracy z (...) S.A. w W. nawiązanego na podstawie umowy o pracę z 1 marca 2007 roku na stanowisku D. ds. (...) S.A., z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 140.000 zł brutto od lipca 2008 r. – 190.000 zł brutto mając świadomość, że wskazane w umowie zatrudnienie ma charakter fikcyjny, albowiem spółka (...) S.A nie prowadziła działalności gospodarczej i nie regulowała należności z tytułu świadczeń publiczno – prawnych, a także zaprzestała składania deklaracji VAT -7 oraz deklaracji podatku dochodowego od osób prawnych CIT, czym wyrządził ZUS szkodę w łącznej kwocie do 3.212.645,59 zł.

M. W., któremu zarzucono 25 czynów, oskarżony został m.in. o to, że w okresie od 9 marca 2005 r. do 30 sierpnia 2012 r. w W., S. oraz innych miastach na terenie kraju, kierując wykonaniem czynu zabronionego oraz współdziałając z B. K. (1), J. G., J. J., M. K., K. L., R. H. i innymi ustalonymi osobami, ze z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej i czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, doprowadził Zakład Ubezpieczeń Społecznych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwice 8.255.623,12 zł oraz usiłował doprowadzić do rozporządzenia kwotą 422.448,32 zł w ten sposób, że polecał W. W. (1) sprawującemu funkcję Prezesa Zarządu (...) SA podpisanie zgłoszenia w imieniu tego podmiotu, do ubezpieczenia społecznego z tytułu zatrudnienia:

B. K. (1) – na podstawie umowy o pracę z dnia 1 marca 2007 r. na stanowisku D. ds. (...) w (...) SA z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 140.000 zł brutto, a od lipca 2008 r. w wysokości 190.000 zł brutto;

J. G. - na podstawie umowy o pracę z dnia 1 września 2008 r. na stanowisku Kierownika ds. Zakupów i Kosztów w (...) SA, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 27.000 zł brutto;

J. J. – na podstawie umowy o pracę z dnia 30 czerwca 2005 r. na stanowisku D. D. (...) w (...) SA z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 87.000 zł brutto, a od 1 stycznia 2009 r. do 30 listopada 2011 r. w wysokości 3.000 zł brutto;

S. W. (1) – na podstawie umowy o pracę z dnia 1 lipca 2008 r. na stanowisku Dyrektora Regionalnego tej spółki z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 135.000 zł brutto;

M. K. – na podstawie umowy o pracę z dnia 30 maja 2008 r. na stanowisku D. ds. (...) i Kosztów tej spółki z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 89.000 zł brutto;

K. L. – na podstawie umowy o pracę na stanowisku D. ds. Zachodu tej spółki z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 22.000 zł brutto;

R. H. – na podstawie umowy o pracę z dnia 2 stycznia 2008 r. na stanowisku D. ds. (...) i Kosztów tej spółki, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 72.000 zł brutto,

K. T. - na podstawie umowy o pracę z dnia 30 maja 2008 r. na stanowisku D. ds. Wschodu tej spółki, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 15.000 zł netto,

A. F.- na podstawie umowy o pracę z dnia 12 listopada 2007 r., na stanowisku Kierownika ds. Koordynacyjnych tej spółki, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 2.000 zł brutto.

J. W. - na podstawie umowy o pracę z dnia 1 grudnia 2008r., na stanowisku Kierownika Handlowego i Kadr tej spółki, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 3.000 zł.

oraz siebie - na podstawie umowy o pracę z dnia 29 marca 2005r. na stanowisku D. d/s Kontraktów w (...) SA, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 160.000 zł brutto i aneksu z dnia 1 sierpnia 2008r. – 220.000 zł brutto,

a następnie polecił W. W. (1) podpisywanie w imieniu (...) SA - jako płatnika składek - comiesięcznych imiennych raportów rozliczeniowych (...) za zadeklarowanych powyżej pracowników, w których zawarto nieprawdziwe dane co do podstawy zgłoszenia i wymiaru składek, które to raporty ZUS RCA M. W. składał we właściwej placówce Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podczas gdy powyżej wskazane umowy były fikcyjne i nie wypłacano wynagrodzeń w wysokościach zadeklarowanych, nie uiszczano również z tego tytułu żadnych należnych składek ubezpieczeniowych, albowiem spółka (...) SA, nie prowadziła działalności i nie generowała obrotów i dochodów umożliwiających ich wypłatę, a także zaprzestała składania deklaracji VAT -7 oraz deklaracji podatku dochodowego od osób prawnych CIT, a w konsekwencji:

- na podstawie Decyzji Naczelnika II (...) Urzędu Skarbowego z dnia 14 marca 2007 r. została wykreślona z rejestru podatnika podatku od towarów i usług (VAT),

- na podstawie postanowienia Naczelnika II Urzędu Skarbowego w W. z dnia 18 marca 2009 r. została wykreślona z rejestru jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (CIT),

na skutek czego Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaliczył okresy tego zgłoszenia, jako okresy składkowe na przyszłe świadczenie emerytalno - rentowe wskazanych osób i - mając na uwadze wysokość deklarowanych podstaw wymiaru składek ( pensji brutto) i związanej z tym konsekwencji w postaci przekroczenia rocznej podstawy ich wymiaru na ubezpieczenie emerytalne i rentowe ustalił ich wysokość w wymiarze zerowym (0,0 zł) :

dla B. K. (1) - od 1 kwietnia 2007 r. do 31 grudnia 2007 r., od 1 lutego 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. , od 1 lutego 2009 r. do 31 grudnia 2009 r., od 1 lutego 2010 r. do 30 września 2010 r. i od 1 listopada 2001r. do 31 grudnia 2010 r. ,

dla J. G. - w grudniu 2008r. oraz w okresie od 1 maja 2009r. do 31 grudnia 2009r. , od 1 lipca 2010r. do 31 grudnia 2010 r.,

dla J. J. - od 1 sierpnia 2005 r. do 31 grudnia 2005r. , od 1 maja 2006r. do 31 grudnia 2006r. oraz od 1 marca 2007r. do 31 grudnia 2007r. , od 1 lutego 2008r. do 31 grudnia (...). i do 1 października 2009r. do 31 grudnia 2009r.

dla S. W. (1) - od 1 sierpnia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. oraz od 1 lutego 2009 r. do 30 kwietnia 2009 r.

dla M. K. - od 1 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.

dla K. L. -od 1 sierpnia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r.

dla R. H. - od 1 kwietnia 2008 r. do 31 maja 2008 r.

dla K. T. - od 1 września 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.

oraz za M. W. - od 1 kwietnia 2006r. do 31 grudnia 2006r. , od 1 marca 2008r. do 31 grudnia 2008r. od 1 lutego 2009 r. do 31 grudnia 2009 r.

oraz od 1 lutego 2010r. do 31 grudnia 20l0 r.

w konsekwencji czego Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaniechał naliczania i poboru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe z tytułu zatrudnienia: B. K. (3) przez płatnika składek (...) Sp. z o.o. w łącznej wysokości 46.078, 53 zł; K. T. przez płatnika składek (...) Sp. z o.o. w łącznej wysokości 12.887 zł; K. L. przez płatnika składek (...) Sp. z o.o. w łącznej wysokości 20.374,42 zł oraz z tytułu prowadzenia:

przez J. J. pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 5.471,75 zł.

przez S. W. (1) pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 4.498,90 zł.

przez M. K. pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 4.851,39 zł,

przez R. H. pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 1.671,20 zł,

przez K. T. - pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 1.140,66 zł,

przez K. L. pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 702,66 zł,

pomimo niezrealizowania przez płatnika składek (...) S.A. na rzecz Funduszu Ubezpieczeń Społecznych należności z tytułu wszystkich należnych składek za wymienione powyżej osoby, co stanowiło uszczuplenie zasobów tego funduszu i działanie na szkodę dysponującego nim Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a odnośnie J. G. i J. J. zmierzało do uszczuplenia zasobów tego funduszu i stanowiło działanie na szkodę dysponującego nim Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wobec wydania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,

wobec J. G. decyzji z dnia 15 marca 2013 r. o oznaczeniu (...) stwierdzającej, że nie podlega ona ubezpieczeniom społecznym pracowników z tytułu zgłoszenia dokonanego w dniu 16 października 2008 r. przez płatnika składek (...) SA, która uprawomocniła się 7 lutego 2015 r.,

wobec J. J. decyzji z dnia 12 stycznia 2006r. 9 oznaczeniu (...)/)/ (...) stwierdzającej iż nie podlega on ubezpieczeniu społecznemu pracowników z tytułu zgłoszenia przez płatnika (...) SA (obecnie (...) SA), która to decyzja uprawomocniła się w dniu 10 marca 2011 r.,

a także M. W., B. K. (1), J. G. i J. J., w oparciu o zaświadczenia lekarskie o czasowej niezdolności do pracy oraz w oparciu o stwierdzające nieprawdę podpisywane na jego polecenie przez W. W. (1) - jako reprezentanta płatnika składek - formularze (...) stanowiące wnioski w wypłacenie tym osobom zasiłku chorobowego i rehabilitacyjnego, uzyskiwali świadczenia z tytułu ubezpieczenia społecznego: B. K. (1): za okres od 29.04.2009 r. do 13.10.2009 r. tytułem zasiłku chorobowego w wysokości 771.691,20 zł, za okres od 14.10.2009 r. do 08.10.2010 r. tytułem świadczenia rehabilitacyjnego w wysokości 1.627.781,40 zł, za okres od 01.12.2010 r. do 16.05.2011 r. tytułem zasiłku chorobowego w wysokości 767.094,46 zł, (…) na skutek czego łączna kwota wypłaconych świadczeń dla B. K. (1), J. G. i M. W. wyniosła 8.157.946,61 zł., tj. o czyn z art. 18 § 1 KK w zw. z art. 286 § l kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 i 3 kk w zb. z art. 272 kk w zb. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk w zb. z art. 271 § 1 i 3 kk w zb. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

II. w okresie od daty bliżej nieustalonej w 2008 roku do dnia 17 grudnia 2008 roku w S., działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej przez B. K. (1), udzielił mu pomocy w doprowadzaniu (...) BANK SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 426.700 zł, w ten sposób, że wypełnił druk (...) BANK SA - stanowiący zaświadczenie o zatrudnieniu - wskazując, że B. K. (1) jest zatrudniony w (...) SA ul. (...) (...)-(...) W., na stanowisku D. ds. (...), na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem z ostatnich 3 miesięcy w wysokości 99.383,20 zł netto - opatrując ten druk pieczątką nagłówkową (...) SA oraz polecił jego podpisanie - w miejscu „pieczęć i stempel imienny Kierownika zakładu pracy lub osoby upoważnionej " - występującemu - jako formalny Prezes Zarządu (...) SA - W. W. (1), poświadczając w ten sposób nieprawdę co do okoliczności o znaczeniu prawnym w postaci warunków zatrudnienia B. K. (1), miejsca zatrudnienia oraz wysokości uzyskiwanego przez niego wynagrodzenia, podczas gdy nie wypłacano B. K. (1) wynagrodzenia w wysokościach zadeklarowanych, albowiem spółka (...) SA nie prowadziła działalności, która generowałaby obroty i dochody umożliwiające ich wypłatę, a następnie tak przygotowany druk przekazał B. K. (1) wiedząc, że zostanie on przez niego wykorzystany jako załącznik do wniosku o kredyt, po czym B. K. (1) przedłożył powyższe zaświadczenie w (...) BANK SA Oddziale Bankowości Detalicznej w W., jako załącznik do wniosku z dnia 22 sierpnia 2008 r. o udzielenie kredytu hipotecznego, po czym telefonicznie w dniu 11 września 2008 r. poświadczył nieprawdę co do autentyczności danych wskazanych w tym dokumencie, który to dokument i Oświadczenie miały istotne znaczenie dla uzyskania tego zobowiązania a jednocześnie były nieprawdziwe w odniesieniu do rzeczywistego zatrudnienia kredytobiorcy, a także osiąganych przez niego dochodów, a w konsekwencji zdolności kredytowej oraz możliwości spłaty zobowiązania, w wyniku czego B. K. (1) wprowadził (...) BANK SA w błąd co do ryzyka tej transakcji , doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci kwoty kredytu w wysokości 426.700 zł, wypłaconej na podstawie zawartej z B. K. (1) w dniu 17 grudnia 2008r. umowy nr (...), tj. o czyn z art.18§1 KK w zw. z art. 271§1 i 3 KK w zw z art.18§3 KKw zw. z art. 286§1 KK w zb. z art. 297§1 KK w zw. z 294§1 KK w zw. z art.11§2 KK w zw. z art.12 KK .

III. w okresie od daty bliżej nieustalonej 2010 r. do dnia 6 kwietnia 2010 r. w W., S. i innych miastach na terenie kraju, działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej przez B. K. (1), udzielił mu pomocy w doprowadzeniu Banku (...) SA w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w ten sposób, że wypełnił druk zaświadczenia pracodawcy o zatrudnieniu i zarobkach - wskazując w nim, że B. K. (1) jest zatrudniony w (...) SA ul. (...) (...)-(...) W., na stanowisku D. ds. (...), na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem z ostatnich 3 miesięcy w wysokości 190.000 zł brutto - opatrując ten druk pieczątką nagłówkową (...) SA oraz polecił jego podpisanie - w miejscu „data, pieczęć i podpis upoważnionego pracodawcy ” - występującemu jako formalny Prezes Zarządu (...) SA, W. W. (1), poświadczając w ten sposób nieprawdę co do okoliczności o znaczeniu prawnym w postaci warunków zatrudnienia B. K. (1), miejsca zatrudnienia oraz wysokości uzyskiwanego przez niego wynagrodzenia, podczas gdy nie wypłacano B. K. (1) wynagrodzenia w wysokościach zadeklarowanych, albowiem spółka (...) SA nie prowadziła działalności, która generowałaby obroty i dochody umożliwiające ich wypłatę, a następnie tak przygotowany druk przekazał B. K. (1) wiedząc, że zostanie on wykorzystany przez niego jako załącznik do wniosku o kredyt, po czym B. K. (1) przedłożył powyższe zaświadczenie w Banku (...) SA, jako załącznik do wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. o wydanie karty kredytowej i udzielenie kredytu odnawialnego, który to dokument miał istotne znaczenie dla uzyskania tego zobowiązania, a jednocześnie poświadczał nieprawdę w odniesieniu do rzeczywistego zatrudnienia kredytobiorcy, a także osiąganych przez niego dochodów, a w konsekwencji zdolności kredytowej oraz możliwości spłaty zobowiązania w wyniku czego B. K. (1) wprowadził Bank (...) SA w błąd co do ryzyka tej transakcji doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci kwoty kredytu odnawialnego w wysokości 35.000 zł wypłacanej na podstawie zawartej z nim w dniu 7 kwietnia 2010r. umowy nr (...), tj. o czyn z art.18§1 KK w zw. z art. 271§1 i 3 KK w zw z art.18§3 KKw zw. z art. 286§1 KK w zb. z art. 297§1 KK w zw. z 294§1 KK w zw. z art.11§2 KK w zw. z art.12 KK .

IV. w okresie od daty bliżej nieustalonej w 2009 r. do dnia 13 lutego 2009 r. w W., S. i innych miastach na terenie kraju, działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej przez B. K. (1) , udzielił mu pomocy w doprowadzeniu (...) SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w ten sposób, że wypełnił druk bankowy zaświadczenia o zatrudnieniu o osiąganych dochodach - wskazując na nim, że B. K. jest zatrudniony w (...) SA ul. (...) (...)-(...) W., na stanowisku D. ds. (...), na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem z ostatnich 3 miesięcy w wysokości 190.00,00 zł brutto, opatrzył tak przygotowany druk pieczątką nagłówkową, a następnie polecił podpisanie tego dokumentu - w miejscu „pieczęć z nazwiskiem i podpis osoby upoważnionej do potwierdzenia powyższych danych” - występującemu jako formalny Prezes Zarządu (...) SA - W. W. (1), poświadczając w ten sposób nieprawdę co do okoliczności o znaczeniu prawnym w postaci warunków zatrudnienia B. K. (1), miejsca zatrudnienia oraz wysokości uzyskiwanego przez niego wynagrodzenia, a następnie tak wypełniony i podpisany druk przekazał B. K. (1) wiedząc, że zostanie on wykorzystany przez niego jako załącznik do wniosku o kredyt, po czym B. K. (1) przedłożył powyższe zaświadczenie w dniu 12 lutego 2009 r. jako załącznik do wniosku o pożyczkę hipoteczną w wysokości 3.000.000 zł w (...) Bank (...) w K., a także załączył kopię poświadczającej nieprawdę deklaracji PIT-11 za rok 2007 i kopie poświadczających nieprawdę raportów miesięcznych dla osoby ubezpieczonej za miesiące 10/2008, (...), (...) - wystawione przez Prezesa Zarządu (...) SA - W. W. (1), podczas gdy nie wypłacano mu wynagrodzenia w wysokościach zadeklarowanych, albowiem spółka (...) SA nie prowadziła działalności, która generowałaby obroty i dochody umożliwiające ich wypłatę, które to dokumenty i oświadczenie miały istotne znaczenie dla uzyskania tego zobowiązania, a jednocześnie były nieprawdziwe w odniesieniu do rzeczywistego stanu zatrudnienia kredytobiorcy i osiąganych przez niego dochodów, a w konsekwencji zdolności kredytowej oraz możliwości spłaty zobowiązania, w wyniku czego B. K. (1) wprowadził (...) Bank (...) SA w błąd co do ryzyka tej transakcji, a następnie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wnioskowanej kwoty kredytu w wysokości 3.000.000 zł wypłacanej na podstawie zawartej z nim w dniu 13 lutego 2009 r. umowy pożyczki hipotecznej nr (...), tj. o czyn z art.18§1 KK w zw. z art. 271§1 i 3 KK w zw z art.18§3 KKw zw. z art. 286§1 KK w zb. z art. 297§1 KK w zw. z 294§1 KK w zw. z art.11§2 KK w zw. z art.12 KK .

V. w okresie od dały bliżej nieustalonej 2009 r. do 27 października 2009 r. w W., S. i innych miastach na terenie kraju, działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej przez B. K. (1) , udzielił mu pomocy w doprowadzeniu (...) Bank SA w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w ten sposób, że wypełnił druk bankowy zaświadczenia od pracodawcy - wskazując na nim, że B. K. (1) jest zatrudniony w (...) SA ul. (...) (...)-(...) W., na stanowisku D. ds. (...), na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, z łącznym wynagrodzeniem z ostatnich 6 miesięcy w wysokości 1.140.000 zł. zł brutto, opatrzył tak przygotowany druk pieczątką nagłówkową, a następnie polecił podpisanie tego dokumentu - w miejscu „pieczęć firmowa pracodawcy” - występującemu jako formalny Prezes Zarządu (...) SA - W. W. (1), poświadczając w ten sposób nieprawdę co do okoliczności o znaczeniu prawnym w postaci warunków zatrudnienia B. K. (1), miejsca zatrudnienia oraz wysokości uzyskiwanego przez niego wynagrodzenia, a następnie tak wypełniony i podpisany druk przekazał B. K. (1) wiedząc, że zostanie on wykorzystany przez niego jako załącznik do wniosku o kredyt, po czym B. K. (1) przedłożył powyższe zaświadczenie w dniu 27 października 2009 roku jako załącznik do wniosku o pożyczkę hipoteczną w (...) Bank SA w W. - Oddział (...) w W., podczas gdy nie wypłacano mu wynagrodzenia w wysokościach zadeklarowanych, albowiem spółka (...) SA nie prowadziła działalności, która generowałaby obroty i dochody umożliwiające ich wypłatę, które to dokumenty i oświadczenie miały istotne znaczenie dla uzyskania tego zobowiązania, a jednocześnie były nieprawdziwe w odniesieniu do rzeczywistego stanu zatrudnienia kredytobiorcy i osiąganych przez niego dochodów, a w konsekwencji zdolności kredytowej oraz możliwości spłaty zobowiązania, w wyniku czego B. K. (1) wprowadził (...) Bank (...) SA w błąd co do ryzyka tej transakcji, a następnie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci kwoty kredytu w wysokości 1.802.071, 80 zł, wypłaconej na podstawie zawartej z nim w dniu 25 listopada 2009r. umowy pożyczki hipotecznej nr DK/P-H. (...)/ (...), tj. o czyn z art.18§1 KK w zw. z art. 271§1 i 3 KK w zw z art.18§3 KKw zw. z art. 286§1 KK w zb. z art. 297§1 KK w zw. z 294§1 KK w zw. z art.11§2 KK w zw. z art.12 KK . (…)

Dowód:

- akt oskarżenia z 30.06.2015r. w sprawie VI Ds. 26/11, k. 381

Prokuratura Okręgowa w Szczecinie wniosła w dniu 28 grudnia 2015 roku akt oskarżenia przeciwko S. W. (1), oskarżając go o to, że w okresie od 1 lipca 2008 r. do 30 kwietnia 2009 r. w S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami, wprowadził Zakład Ubezpieczeń Społecznych w błąd co do istnienia stosunku pracy z (...) S.A. w W. nawiązanego na podstawie umowy o pracę z 1 lipca 2008 roku, zgodnie z treścią której był zatrudniony na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku Dyrektora Regionalnego tej spółki, z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 135.000 zł brutto, mając świadomość, że wskazane w umowie zatrudnienie ma charakter fikcyjny, a (...) S.A nie prowadziła rzeczywistej działalności gospodarczej, nie regulowała należności z tytułu świadczeń publiczno – prawnych, a następnie akceptując fakt zgłoszenia go do ubezpieczeń społecznych przez tego płatnika składek – w oparciu o stwierdzające nieprawdę imienne formularze raportów miesięcznych dla osoby ubezpieczonej ZUS DRA, w których zawarto nieprawdziwe dane co do podstawy zgłoszenia i wymiaru składek, doprowadził Zakład Ubezpieczeń Społecznych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez zaliczenie tego okresu zgłoszenia jako okresu składkowego na przyszłe świadczenie emerytalno-rentowe i określenie wymiaru tego przyszłego świadczenia przy deklarowanej podstawie wymiaru składek w wysokości 135.000 zł brutto, co ponadto skutkowało przekroczeniem rocznej podstawy ich wymiaru na ubezpieczenie emerytalne i rentowe i ustaleniem ich wysokości w wymiarze 0,0 zł: od 1 lipca 2008 r. do 31.2.2008 r. oraz od 01.02.2009r. do 30.04.2009 r., przez co Zakład zaniechał także naliczania i poboru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzonej przez S. W. (1) pozarolniczej działalności gospodarczej w łącznej wysokości 5.860,47 zł, co nastąpiło pomimo niezrealizowania przez płatnika składek (...) SA na rzecz FUS należności z tytułu wszystkich należnych składek w łącznej wysokości 205.952,66 zł, co stanowiło uszczuplenie zasobów tego Funduszu i działanie na szkodę dysponującego nim Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, tj. o czyn z art.286§1 KK w zb. z art.272 KK w zw. z art.11§2 KK w zw. z art.12 KK

Dowód:

- akt oskarżenia z 28.12.2015 r. w sprawie VI Ds. 128/15, k. 385-386.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie B. K. (1) okazało się niezasadne.

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się przede wszystkim na dowodach z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania wyjaśniającego przez organ rentowy oraz pozyskanych w toku postępowania sądowego (były to głównie pisma z Urzędy Skarbowego, z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dokumenty zawarte w aktach kontroli ZUS). W mniejszym zakresie oparto się na dowodach z zeznań świadków i przesłuchaniu ubezpieczonego. Dowody z dokumentów (poza dowodami z dokumentów kadrowych ubezpieczonego) zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby, w oparciu o posiadane przez nie dane. Nie było zatem podstaw by je kwestionować. Nie uczyniła tego również żadna ze stron. Całkowicie niewiarygodne okazały się natomiast dowody z dokumentów kadrowych ubezpieczonego dotyczące jego zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę w zainteresowanej Spółce. Dowody te po zweryfikowaniu z pozostałymi dowodami z dokumentów należało uznać za wytworzone wyłącznie w celu stworzenia pozorów zatrudnienia ubezpieczonego przez zainteresowaną Spółkę na podstawie umowy o pracę.

Zeznanie świadka S. W. (1) okazało się przydatne dla rozstrzygnięcia sprawy tylko w zakresie ustalenia podmiotów (spółek), w których świadek i ubezpieczony albo razem pracowali albo byli ich udziałowcami. W pozostałym zakresie zeznania te nie mogły zostać wykorzystane do ustalenia stanu faktycznego, ponieważ S. W. (1) albo zasłaniał się niepamięcią albo podawał fakty, o których wiedzę uzyskał od ubezpieczonego albo mijał się z prawdą (tak jak stwierdzeniu, że dla Spółki (...) S.A. „Gdzieś 7,8 lat temu. Szósty-siódmy, 2006-2007” (00:26:36-00:26:43) świadczył „usługi”, a nie pracę na podstawie stosunku pracy.

Zeznania tego świadka potwierdziły jednak pośrednio, że ubezpieczony faktycznie nie wykonywał dla płatnika żadnej pracy i to nie tylko spełniającej wymogi art.22 KP, ale również opartej na innych podstawach prawnych. S. W. (1), który od 20 lat zna ubezpieczonego, pracował z nim m.in. w (...)ie i w (...) i rzekomo w (...) SA, nie był bowiem świadkiem żadnych prac ubezpieczonego wykonywanych dla tej ostatniej Spółki. Na pytanie Sądu „czy widział jakieś dokumenty” wskazujące na to, że ubezpieczony pracował dla Spółki (...), świadek odpowiedział: „Widziałem dokumenty, mało tego jeździł gdzieś tam do, do, do lekarza po to żeby te dokumenty załatwić, widziałem umowę o pracę. Tak, że widziałem takie dokumenty, które świadczyły o tym że pracował.” Na pytanie Sądu „I co z tych dokumentów wynikało” S. W. (1) odpowiedział: „Że miał umowę o pracę z tą firmą (...) i wiem, że jeździł załatwiał różne kontrakty, jeździł za granicę dla nich, mało tego, załatwiał sprawy świadectwa pracy, no cały czas był zaangażowany w tą pracę”.

Na kolejne pytanie Przewodniczącej: „Przez jaki okres (ubezpieczony dop. Sądu) był zaangażowany w tą pracę”. Świadek odpowiedział: „Według mojej wiedzy to to było kilka miesięcy.” (zapis audio-video rozprawy 00:13:47-00:14:50 i transkrypcja k.215 akt)

Z zeznań świadka S. W. wynika zatem: po pierwsze: że jedynym dokumentem, który widział, bo pokazał mu go ubezpieczony, i który miały związek z pracą ubezpieczonego dla płatnika była umowa o pracę B. K. (1) podpisana ze spółką (...) i po drugie: że ubezpieczony musiał zarówno tę umowę, jak i sprawy świadectwa pracy ze spółki (...) i to w ciągu kilku miesięcy (bo tyle - zdaniem świadka – B. K. (1) pracował dla spółki (...)). Z zacytowanej wyżej in extenso wypowiedzi świadka można również wyprowadzić wniosek, że był on dobrze zorientowany w sposobie „załatwiania” przez ubezpieczonego u płatnika świadectwa pracy i umowy o pracę (nie tylko została mu ona pokazana, ale wiedział o wizycie ubezpieczonego u lekarza w związku z jej podpisaniem), chociaż – jak zeznał pod koniec swojego przesłuchania (odpowiadając na pytanie pełnomocnika organu rentowego „A skąd Pan wie, że jeździł” (ubezpieczony na spotkania z kontrahentami płatnika dop. Sądu) – „B. K. (1) nie jest taką otwartą osobą, że wszystko mówi (00:22:32-00:22:40)”. W kontekście powyższego sformułowania świadka wskazać należy, że S. W. (1) nie potrafił wymienić nawet jednego – z licznych – w jego ocenie - kontrahentów Spółki (...), z którymi ubezpieczony ponoć rozmawiał służbowo jako jej reprezentant.

Z powyższego wynika, że zeznania świadka S. W. (1) nie były spójne, logiczne i konsekwentne, ale sprzeczne ze sobą i wybiórcze. Zauważy należy, że informacje, które powinny być świadkowi przekazywane i znane (stan wierzytelności i zobowiązań Spółki, nazwy jej kontrahentów, ściągalność wierzytelności), bowiem jak twierdził - świadczył w tym samym czasie dla Spółki (...) usługi doradztwa finansowego i przygotowywał umowy kredytowe, (do czego niezbędna jest szczegółowa znajomość sytuacji finansowej Spółki, a zatem m.in. stanu jej wierzytelności i zobowiązań), nie były mu przez B. K. (1) przekazywane („bo nie jest taką otwartą osobą”), natomiast w innych kwestiach – niezwiązanych z pracę świadka dla spółki (...) – ubezpieczony stawał się o wiele bardziej otwartą osobą i pokazywał świadkowi swoją umowę o pracę podpisaną ze spółką (...), informował o bardzo wysokim wynagrodzeniu z tej umowy, swoich wizytach u lekarza w związku z jej podpisaniem i załatwianiu świadectwa pracy od płatnika.

Zauważyć dalej należy, że zeznania świadka S. W. (1) dotyczące konkretnej pracy ubezpieczonego dla Spółki były bardzo ogólne. Świadek „nie pamiętał” żadnych szczegółów, nie widział żadnych dokumentów (poza umową o pracę, o której mówił w liczbie mnogiej – „dokumenty”), nie potrafił nawet wymienić żadnych miejsc za granicą, do których rzekomo udawał się ubezpieczony, realizując swoją umowę o pracę dla płatnika. Na podstawie zeznań świadka nie sposób ustalić kiedy to B. K. (1) świadczył pracę w spółce (...), w której – jak twierdził świadek – ubezpieczony pracował, cały czas jednak latając do W. do spółki (...).

Sąd uznał zeznania świadka S. W. (1) w części, w której potwierdzał on i opisywał sposób świadczenia przez ubezpieczonego pracy dla spółki (...) za niezgodne z prawdą. Sprzeczności i niespójności w tych zeznaniach zostały już opisane wyżej, ponadto odwoływały się one do bezpośredniej wiedzy ubezpieczonego, a nie S. W. (1). Świadek wyraźnie kluczył w zeznaniach, podając sprzeczne ze sobą informacje również w zakresie charakteru stosunku prawnego łączącego jego osobę ze spółką (...). Przez całe przesłuchanie utrzymywał, że świadczył na jej rzecz usługi, by w pewnym momencie na pytanie Przewodniczącej: czy ma dokumentację z tego okresu, podać, że ma świadectwo pracy. Świadek nie pamiętał również w jakim okresie jego współpraca ze Spółką (...) miała miejsce. Sposób zeznawania świadka w tej kwestii był o tyle zastanawiający, że świadek również podpisał ze spółką (...) rok po ubezpieczonym, tj. 1 lipca 2008 r. umowę o pracę z wynagrodzeniem 135.000 zł brutto miesięcznie na stanowisku dyrektora regionalnego, za którą to kwotę – jak zeznał – „wysyłał wszystkie te swoje przemyślenia” , przy czym on również odwołał się do Sądu od decyzji organu rentowego o wyłączeniu go z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych właśnie z tytułu tego stosunku pracy, powinien zatem wiedzieć jaka umowa łączyła go z tą spółką i w jakim okresie (podał że kilka miesięcy, z aktu oskarżenia wynika że było to 10 miesięcy).

Zasłanianie się brakiem pamięci również w tej kwestii miało utrudnić Sądowi ustalenie powiązań świadka z płatnikiem i w konsekwencji faktycznych relacji świadka z ubezpieczonym z racji zatrudnienia w tej samej Spółce. Należałoby również podkreślić, że świadek zeznał, iż ubezpieczony świadczył pracę dla Spółki (...) tylko kilka miesięcy (00:14:46-00:14:50), a nie jak wskazywał ubezpieczony od 1 marca 2007 r. przez kilka lat (nie wiadomo dokładnie do kiedy, ale co najmniej do 14 listopada 2010 r., tj. do wypadku samochodowego, w którym ubezpieczony został poszkodowany i po którym wykorzystywał drugie zwolnienie lekarskie).

Kontynuując ocenę zeznań S. W. (1), dodać trzeba, że prawdziwa – zdaniem Sądu – jest jedynie ta część zeznań świadka, w której zeznawał on o załatwianiu (a nie zawieraniu) przez ubezpieczonego w Spółce (...) umowy o pracę i załatwianiu spraw świadectwa pracy (dokumentu tego nie trzeba „załatwiać, obowiązek jego wydania w związku z ustaniem stosunku pracy spoczywa na pracodawcy). Zeznania świadka w tej części potwierdzają ustalenia Sądu co do pozorności łączącej ubezpieczonego ze Spółką (...) umowy o pracę.

Zeznania świadka J. J., który podawał, że od 2005 r. do momentu zatrzymania przez Policję w 2012 r. pracował w Spółce (...) w charakterze dyrektora technicznego, również okazały się w całości nieprzydatne dla rozstrzygnięcia sprawy. Świadek nic nie wiedział ani o tym, czym ubezpieczony się w tej Spółce zajmował ani o liczbie zatrudnianych przez nią pracowników ani o siedzibie (biurze) Spółki po 2005 r. ani o miejscu przechowywania dokumentacji Spółki, bo – jak wskazywał - wszystko w Spółce było top-secret (ściśle tajne). Kilkakrotnie świadek (3-4 razy) widział ubezpieczonego w I. w W. na spotkaniach, w których uczestniczył M. W., jednak był wypraszany, kiedy M. W. chciał z ubezpieczonym porozmawiać.

Oceniając zeznania tego świadka, w szczególności na temat wykonywania przez niego pracy dla spółki (...) na podstawie umowy o pracę z dnia 30 czerwca 2005 r. należało mieć na względzie, że prawomocnym wyrokiem z dnia 10 marca 2011 r. sygn. akt XIII U 54/09 Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił jego odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 12 stycznia 2006 r. wyłączającej go z pracowniczego ubezpieczenia społecznego z tytułu zatrudnienia w (...) S.A. od 30 czerwca 2005 r. Zeznania więc w tym zakresie są nieprawdziwe.

Nic nie wniosły do sprawy zeznania świadka J. G., która podpisała umowę o pracę z (...) S.A. we wrześniu 2008 r. J. G., która – jak twierdziła - pracowała w charakterze kierownika zakupów i kosztów i swoje obowiązki wykonywała w miejscu zamieszkania, nie miała kontaktu z innymi pracownikami Spółki i nie spotkała nigdy ubezpieczonego i nic o jego pracy nie wie. Jej odwołanie od decyzji organu rentowego wyłączającej ją z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia w Spółce Akcyjnej (...) również zakończyła się oddaleniem odwołania przez Sąd Okręgowy w Płocku.

Sąd pominął dowód z zeznań świadka M. W., ponieważ przeprowadzenie tego dowody okazało się nadmiernie utrudnione. Wezwanie skierowane dla świadka na 2 adresy nie zostało przez niego trzykrotnie odebrane. Z tego tylko powodu zostały odroczone dwie rozprawy. Sąd nie dysponował przy tym informacją, który z 5 posiadanych adresów świadka jest prawidłowy, więc nie można było skierować wezwania do świadka za pośrednictwem Policji. Ubezpieczony twierdził ponadto na rozprawie w dniu 22 września 2016 r., że nie wie gdzie mieszka świadek, bo ostatnio mieszkał w Szwajcarii. Nowy adres świadka nie został również podany w terminie publikacyjnym, mimo że w tym czasie ubezpieczony miał się spotkać ze świadkiem na rozprawie w sprawie karnej w dniu 23 września 2016 r.

Wskazać również należy, że na rozprawie w dniu 21 czerwca 2016 r. Sąd oznaczył w trybie art.242 KPC termin przesłuchania świadka do dnia następnej rozprawy (tj. do 22 września 2016 r.). Ubezpieczony poinformował na tej rozprawie Sąd, że jeżeli zostanie ona odroczona na drugą połowę września 2016 r., to osobiście powiadomi świadka o terminie rozprawy. Sąd pomimo tego wysłał wezwanie do świadka M. W., które zostało zwrócone przez pocztę po wykonaniu dwukrotnego prawidłowego awizowania. Świadek na rozprawie w dniu 22 września 2016 r. się nie stawił. Mając to wszystko na uwadze, jak również bezskuteczny upływ terminu z art.242 KPC, dowód z zeznań tego świadka został przez Sąd pominięty.

Oceniając dowód z przesłuchania prezesa zarządu zainteresowanej (od stycznia 2005 r.), wskazać należy, że przed rozpoczęciem przesłuchania W. W. (1) powoływał się na swój zły stan zdrowia i wskazywał na kłopoty z pamięcią (6 lat temu doznał udaru niedokrwiennego mózgu z niedowładem połowiczym lewostronnym). Przy ocenie tego dowodu należało również pamiętać o postępowaniach karnych toczących się przeciwko jego synowi M. W..

Reasumując, na podstawie przesłuchania W. W. można było ustalić jedynie to, że on sam Spółką nie zarządzał, bowiem scedował to uprawnienie na swojego syna M. W. oraz na J. J. i ubezpieczonego, którzy – jak zeznał – „sobie ustalali decyzje, co robić, jak robić.” On tego nie ustalał. Uwzględnić należy fakt, że W. W. (1) jest osobą schorowaną, pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy i często – jak sam mówi - „jeździ po szpitalach”. Nie mógł więc mieć pewnej i szczegółowej wiedzy na temat tego co się w Spółce działo i jakie czynności wykonywał w niej B. K. (1). Sąd nie mógł w konsekwencji skorzystać z tego dowodu.

Ostatnim z przeprowadzonych w niniejszej sprawie dowodów było przesłuchanie ubezpieczonego. Dowód ten Sąd ocenił niemal w całości jako niewiarygodny (poza informacjami o działalności ubezpieczonego przed zawarciem umowy z (...) SA i przyczyną zwolnień lekarskich). Twierdzenia B. K. (1) o wykonywaniu pracy dla spółki (...) nie znalazły bowiem żadnego potwierdzenia w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Przede wszystkim umowa o pracę i zakres obowiązków ubezpieczonego w ogóle nie dotyczyły odzyskiwania wierzytelności, a spraw związanych z zarządzaniem, chociaż w momencie podpisywania umowy Spółka miała podpisane umowy z samymi dyrektorami, ubezpieczony nie miał zatem kim zarządzać. Dalej wskazać należy, że ubezpieczony nie miał żadnego doświadczenia w odzyskiwaniu wierzytelności. Podając przed Sądem informacje o wyjazdach zagranicznych w celu odzyskania wierzytelności zainteresowanej Spółki, nie był nawet w stanie wskazać jakich umów dotyczyły (czy zawartych jeszcze przez spółkę pod firmą (...) czy też (...)), nie znał nazw dłużników, ich reprezentantów, nie pamiętał nawet przybliżonych dat swoich wyjazdów zagranicznych. Na pytanie o wierzytelności zainteresowanej Spółki w Polsce nie potrafił udzielić odpowiedzi. Jego zeznania o wysyłaniu do Rosji dyrektora Makroregionu w KredytBanku p. N. w celu odzyskania wierzytelności zainteresowanej Spółki są zupełnie niewiarygodne i niczym niepoparte. Podobnie jak twierdzenia o odzyskaniu wierzytelności na W. (1 mln euro) czy Hiszpanii (4 mln euro) czy nieudanych próbach w Wielkiej Brytanii (wierzytelności wartych rzekomo kilkadziesiąt milinów dolarów). Ubezpieczony nie pamiętał żadnych nazwisk i nazw. Jego zeznania były w tak wysokim stopniu niewiarygodne, że wystarczyłyby same do poczynienia negatywnych dla niego ustaleń, tj. że nigdy nie realizował podpisanej ze Spółką (...) umowy o pracę.

Twierdzenia ubezpieczonego co do tego, że ze zwolnienia lekarskiego skorzystał dopiero dwa lata po zawarciu umowy, nie mają wpływu na przedstawioną wyżej ocenę jego zeznań. Okazało się bowiem, że B. K. (1) korzystał już wcześniej z innych możliwości, jakie daje umowa o pracę podpisana na tak wysoką kwotę wynagrodzenia. Dzięki zaświadczeniom o wynagrodzeniu wystawionym przez zainteresowaną Spółkę, ubezpieczony uzyskał kredyty z następujących banków: (...) BANK SA Oddział w W. (wypłata w grudniu 2008 r., wniosek z 22 sierpnia 2008 r. kwota 426.700 zł), (...) SA (umowa pożyczki hipotecznej z 13 lutego 2009 r. na kwotę 3.000.000 zł), (...) BANK SA (umowa pożyczki hipotecznej z 25 listopada 2009 r. na kwotę 1.802.071,80 zł), BANKU (...) SA w W. (7 kwietnia 2010 r. – 35.000 zł), tj. na kwotę przekraczającą 5 mln złotych.

Jego twierdzenia o doskonałej kondycji jego Spółki (...) w momencie podpisywania przez niego umowy ze Spółką (...) - niczym nie potwierdzone – nie wydają się również z uwagi na powyższe prawdziwe. Podawana przez ubezpieczonego informacja, że był wcześniej właścicielem 60 ha działek na W., z których sprzedaży czerpał co roku korzyści finansowe (ponad 2 mln zł rocznie) do najprawdopodobniej roku 2007, kiedy sprzedawał już tylko pojedyncze działki, również nie została potwierdzona. Jednak nawet gdyby okazała się prawdą, nie zmieniłaby wskazanej wyżej negatywnej oceny najistotniejszych dla rozstrzygnięcia sprawy zeznań ubezpieczonego o wykonywaniu przez niego pracy dla zainteresowanej Spółki w reżimie pracowniczym. Ponadto gdyby ubezpieczony rzeczywiście dysponował tak dużymi kwotami w latach 2007-2009 i wynagrodzeniem od zainteresowanej Spółki, to niepotrzebne byłyby mu kredyty w kwocie ponad 5 mln złotych.

Dalej wskazać jeszcze należy, że ubezpieczony nie mógł w ogóle otrzymywać od Spółki wynagrodzenia, a tym bardziej w kwotach przez niego wskazanych, ponieważ Spółka pieniędzmi takimi po porostu nie dysponowała. Nie prowadziła bowiem od lipca 2005 r. żadnej działalności gospodarczej, nie uzyskiwała żadnych przychodów, nie zatrudniała nawet księgowej, która mogłaby sporządzić listę płac. Zatrudniała tylko dyrektorów z bardzo wysokimi pensjami. Ubezpieczony zresztą nawet sam zeznał, że na początku nie otrzymywał wynagrodzenia za pracę, (choć równocześnie przedłożył przelewy bankowe z wynagrodzeniem częściowym za kwiecień 2007 r. i za maj 2007 r. oraz za styczeń i luty 2007 r. kiedy jeszcze dla Spółki nie pracował).

Reasumując, przesłuchanie B. K. (1) okazało się prawie w całości niewiarygodne (poza fragmentami wyżej wskazanymi) i dlatego nie mogło stanowić podstawy ustaleń w niniejszej sprawie.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy odnieść się do zarzutów naruszenia przy wydaniu zaskarżonej decyzji przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego Sąd wskazuje, że w postępowaniu przed sądem w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych zastosowanie znajdują przepisy kodeksu postępowania cywilnego, a nie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. W związku z tym nie ma możliwości badania w świetle przepisów tego kodeksu prawidłowości wydanej przez organ rentowy decyzji. Naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stanowi przesłanki wzruszenia decyzji przez sąd pracy i ubezpieczeń społecznych, więc także w tym aspekcie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie są przez ten sąd stosowane. Postępowanie sądowe w sprawach z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych skupia się na wadach wynikających z naruszenia prawa materialnego i kwestia wad decyzji administracyjnych spowodowanych naruszeniem przepisów postępowania, pozostaje poza przedmiotem tego postępowania. W związku z tym jest oczywiste, że wśród przewidzianych w art. 477 ⁹ § 3, 477 ¹⁰ § 2 i art. 477 ¹⁴ k.p.c. sposobów rozpoznania odwołania przez sąd nie przewidziano stwierdzania nieważności decyzji organu rentowego, nawet przy odpowiednim stosowaniu art. 180 § l k.p.a.

Sąd ubezpieczeń społecznych - jako sąd powszechny - może i powinien dostrzegać jedynie takie wady formalne decyzji administracyjnej, które decyzję tę dyskwalifikują w stopniu odbierającym jej cechy aktu administracyjnego (por. uchwały Sądu Najwyższego z 21 listopada 1980r., III CZP 43/80, OSNCP 1981 nr 8, póz. 142, z 27 listopada 1984r., III CZP 70/84, OSNCP 1985 nr 8, poz. 108 oraz z 21 września 1984r., III CZP 53/84, OSNCP 1985 nr 5-6, póz. 65), jako przedmiotu odwołania. Stwierdzenie takiej wady następuje jednak tylko dla celów postępowania cywilnego i ze skutkami dla tego tylko postępowania. Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w postanowieniu z 28 maja 2002r., II UKN 356/01, OSNP 2004/3/52 przychylając się do stwierdzenia, iż postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym ograniczającym się do ustalenia, czy decyzja dotknięta jest jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 pkt 1-7 k.p.a. Rozstrzygnięcie kończące to postępowanie następuje w drodze decyzji (art. 158 § 1 k.p.a.) podejmowanej przez organ administracji publicznej (art. 156 § 1 k.p.a.), toteż orzekanie w tej kwestii przez sąd powszechny byłoby naruszeniem kompetencji właściwego organu administracji publicznej. Tym samym zarzuty co do naruszenia prawa administracyjnego, zawarte w odwołaniu, nie mogą wpłynąć na zmianę zaskarżonej decyzji, zgodnie ze stanowiskiem skarżącego.

Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w postanowieniu z dnia 28 maja 2002 r. w sprawie II UKN 356/01, publik. OSNP 2004/3/52, zgodnie z którym postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym ograniczającym się do ustalenia, czy decyzja dotknięta jest jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 pkt 1-7 k.p.a. Rozstrzygnięcie kończące to postępowanie następuje w drodze decyzji (art. 158 § 1 k.p.a.) podejmowanej przez organ administracji publicznej (art. 156 § 1 k.p.a.), toteż orzekanie w tej kwestii przez sąd powszechny byłoby naruszeniem kompetencji właściwego organu administracji publicznej.

Przechodząc do meritum wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie B. K. (1) kwestionował wyłączenie go z ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia u płatnika składek (...) S.A z siedzibą w W., na podstawie umowy o pracę od dnia 1 marca 2007 r. Istota sporu sprowadzała się zatem do ustalenia, czy B. K. (1) i płatnika od 1 marca 2007 r. łączył stosunek pracy, a co za tym idzie, czy ubezpieczony posiadał od 1 marca 2007 r. status pracownika i pracowniczy tytuł ubezpieczenia społecznego.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 roku, poz. 1442 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami. W myśl art. 11 ust. 1 i 12 ust. 1 tej ustawy, osoby będące pracownikami podlegają również obowiązkowym ubezpieczeniom chorobowemu i wypadkowemu. Definicja pracownika na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych została zawarta w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy. Pojęcie stosunku pracy o jakim mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, jest równoznaczne z pojęciem stosunku pracy definiowanego przez art. 22 k.p. ( ide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2005 roku, I UK 296/04, OSNP 2006/9-10/157). W myśl zaś art. 22 k.p., przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Jak wynika z cytowanego przepisu kodeksu pracy, stosunek pracy jest stosunkiem zobowiązaniowym zachodzącym między dwiema stronami, z których każda jest wobec drugiej strony jednocześnie zobowiązana i uprawniona do określonego świadczenia.

Zgodnie z cytowaną wyżej ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu pracownicy podlegają od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku. Każda osoba objęta obowiązkowo ww. ubezpieczeniami, podlega zgłoszeniu do tych ubezpieczeń. Stosunek ubezpieczeniowy jest następczy wobec stosunku pracy, powstaje jednak tylko wówczas, gdy stosunek pracy jest realizowany. Jeżeli stosunek pracy nie powstał bądź też nie jest realizowany, wówczas nie powstaje stosunek ubezpieczeniowy, nawet jeśli jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne. Warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym i pobierania ewentualnych świadczeń z tego tytułu nie jest zatem tylko sporządzenie umowy o pracę, ale wykonywanie pracy w rygorze pracowniczym. Przepis art. 2 KP precyzuje, że pracownikiem jest osoba zatrudniona między innymi na podstawie umowy o pracę. Pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem występuje zatem szczególnego rodzaju stosunek zobowiązaniowy stosunek pracy. Istotą zawartej umowy o pracę jest to, iż jedna ze stron (pracownik) wyraża chęć wykonywania pracy określonego rodzaju w warunkach podporządkowania pracodawcy, natomiast druga strona – pracodawca zobowiązuje się stworzyć stanowisko pracy i zapewnić pracownikowi wynagrodzenie za świadczoną pracę. Celem i zamiarem stron umowy o pracę zgodnie z istotą stosunku pracy, jest więc rzeczywista realizacja treści tego stosunku pracy. Nie stanowi przy tym podstawy do objęcia ubezpieczeniem społecznym dokument nazwany umową o pracę, jeżeli rzeczywisty stosunek prawny nie odpowiada treści art. 22 KP (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2006 r. II UK 2/06, publ. L.).

Z kolei, aby można było uznać, że umowa o pracę została uznana za pozorną, konieczne jest - zgodnie z dyspozycją art. 83 § 1 k.c. - spełnienie łącznie trzech elementów: oświadczenie woli musi być złożone tylko dla pozoru, oświadczenie woli musi być złożone drugiej stronie, adresat oświadczenia woli musi zgadzać się na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru. Złożenie oświadczenia woli dla pozoru oznacza, że osoba składająca oświadczenie nie chce, aby powstały jego skutki prawne, jakie zwykle prawo łączy ze składanym przez nią oświadczeniem.

Mając na uwadze powyższe rozważania prawne, Sąd uznał, że umowa o pracę datowana na 1 marca 2007 r. została zawarta przez ubezpieczonego z zainteresowaną Spółką dla pozoru, ponieważ ubezpieczony ani nie zamierzał ani faktycznie nie wykonywał obowiązków pracowniczych z niej wynikających. Żaden z przeprowadzonych w niniejszej sprawie dowodów nie potwierdził nie tylko tego, że B. K. (1) świadczył pracę w Spółce Akcyjnej (...) w W. od 1 marca 2007 roku w ramach stosunku pracy, ale że w ogóle wykonywał dla niej jakieś czynności, o czym była już szczegółowo mowa we wcześniejszej części uzasadnienia, przy ocenie dowodu z przesłuchania ubezpieczonego. Podkreślić należy, że ubezpieczony wskazując, że jego praca dla zainteresowanej polegała na odzyskiwaniu jej wierzytelności, nie był nawet w stanie wskazać jakich konkretnie umów wierzytelności te dotyczyły (czy zawartych jeszcze przez spółkę pod firmą (...) czy też (...)) oraz z kim rozmawiał na temat odzyskania tych wierzytelności - nie znał ani nazw dłużników ani danych ich reprezentantów. Nie potrafił przypomnieć sobie nawet nazwiska jednej osoby, z którą w tej sprawie rozmawiał, nie znał również dat swoich wyjazdów zagranicznych. Ponadto na pytanie o wierzytelności zainteresowanej Spółki w Polsce, nie potrafił udzielić odpowiedzi. Niewiarygodne są jego zeznania o wysłaniu do Rosji dyrektora makroregionu w KredytBanku p. N. w celu odzyskania wierzytelności zainteresowanej Spółki i niczym niepoparte. Podobnie jak twierdzenia o odzyskaniu wierzytelności na W. (1 mln euro) czy Hiszpanii (4 mln euro) czy nieudanych próbach w Wielkiej Brytanii (wierzytelności wartych rzekomo kilkadziesiąt milinów dolarów). Ubezpieczony nie pamiętał żadnych nazwisk i nazw. Jego zeznania były w tak wysokim stopniu niewiarygodne, że wystarczyłyby same do poczynienia negatywnych dla niego ustaleń, tj. że nigdy nie realizował podpisanej ze Spółką (...) umowy o pracę.

Dodać jednak należy, że przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w dniu 4 lipca 2005 roku złożyła do Urzędu Skarbowego zawiadomienie o zawieszeniu działalności spółki, co odpowiadało stanowi faktycznemu, gdyż od lipca 2005 r. nie prowadziła aktywnie żadnej działalności gospodarczej, nie podjęła się realizacji żadnego nowego kontraktu i nie zatrudniała żadnych aktywnych pracowników. Spółki nie było nawet stać na opłacenie czynszu wynajmowanego biura w W. przy ul. (...), co skutkowało wypowiedzeniem jej umowy najmu tego lokalu. O złej sytuacji finansowej spółki świadczy również to, że jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od listopada 2003 roku do 23 października 2010 r. na kwotę 8.708.787,35 zł oraz posiada zaległości podatkowe wobec Urzędu Skarbowego. Ostatnie deklaracje podatkowe złożone zostały w maju 2005 roku - spółka wykazywała stratę, bowiem deklaracje CIT-8 za okres od stycznia do maja 2005 roku wykazywały uzyskiwanie przychodów w kwotach nieprzekraczających wykazywanych kosztów jego uzyskania. Ponadto w dniu 30 października 2006 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w W. oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki (...) S.A. z uwagi na fakt, że majątek spółki nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego. Skierowane do majątku spółki egzekucje okazały się w całości bezskuteczne.

W ocenie Sądu powyższe okoliczności świadczą o tym, że spółka nie uzyskiwała żadnych przychodów, w tym również tych z tytułu wierzytelności, rzekomo ściągniętych przez B. K. (1), a tym samym nie miała faktycznej możliwości zatrudnienia odwołującego się na podstawie umowy o pracę i wypłacenia mu umówionego wynagrodzenia. Skoro bowiem płatnik nie posiadał środków finansowych na uregulowanie zaległości wobec ZUS i Urzędu Skarbowego, to nie sposób przyjąć, że środki takie posiadał na wypłatę B. K. (1) wynagrodzenia w kwotach ponad 100 tys. zł miesięcznie, szczególnie że nie był jedyną osobą zatrudnioną w Spółce za tak duże wynagrodzenie.

Sąd zauważył, że gdyby nawet przyjąć za wiarygodne (czemu Sąd stanowczo zaprzecza) zeznania B. K. (1) dotyczące wykonywania przez niego czynności na rzecz spółki (...), to i tak nie sposób byłoby przyjąć, że wykonywane one były w ramach stosunku pracy. Już bowiem z zeznań samego odwołującego, złożonych na rozprawie w dniu 22 września 2016 roku wynika, że w wykonywaniu opisywanych przez siebie czynnościach na rzecz płatnika (...) S.A z siedzibą w W., nie był podporządkowany prezesowi spółki i nie świadczył pracy pod nadzorem pracodawcy. Z zeznań tych wynika bowiem, że sam podejmował decyzje dotyczące odzyskania wierzytelności, nie pracował w pełnym wymiarze czasu pracy - wyjazdy za granicę miały miejsce raz, dwa razy w miesiącu na jeden lub dwa dni, a koszty tych wyjazdów pokrywał sam.

W świetle przedstawionych wyżej argumentów przyjąć należy, że strony nie miały zamiaru realizować obowiązków wynikających z umowy o pracę z dnia 1 marca 2007 r., a jedynym jej celem było umożliwienie wnioskodawcy skorzystanie z łatwiejszego dostępu do kredytów oraz ze świadczeń z ubezpieczenie społecznego z tytułu choroby. W ocenie Sądu umowa ta miała cechy umowy zawartej dla pozoru, a jej celem rzeczywistym nie było świadczenie pracy, lecz stworzenie podstaw m.in. do nabycia przez ubezpieczonego uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

W konsekwencji powyższego ubezpieczony nie może być uznany za podmiot ubezpieczenia pracowniczego, gdyż nie może nim być osoba, która nie świadczyła pracy w ramach stosunku pracy i przez to nie można przypisać jej cech pracownika. Nie budziło więc wątpliwości Sądu, że w niniejszej sprawie doszło do zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego osoby niebędącej de facto podmiotem ubezpieczenia, nieświadczącej pracy i przez to nienoszącej cech zatrudnionego pracownika.

Reasumując Sąd uznał, że zaskarżona decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ustalająca niepodleganie przez B. K. (1) od dnia 1 marca 2007 roku ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w (...) S.A. z siedzibą w W. odpowiada prawu i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie, o czym orzekł w pkt I wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w pkt II wyroku na podstawie art. 98 i 108 k.p.c. oraz § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013 r. poz.490 ze zm.), uwzględniając zwiększony nakład pracy pełnomocnika organu rentowego, który aktywnie uczestniczył w postępowaniu sądowym przed Sądem Okręgowym w Szczecinie.

SSO Aleksandra Mitros

VI U 869/13

ZARZĄDZENIE

1.(...),

2. (...),

3. (...)