Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 maja 2016 r. (znak: ENS/25/021119970) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 marca 2016 r., odmówił K. K. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 r. na wymagane przepisami prawa 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wnioskodawca udowodnił jedynie 11 lat, 5 miesięcy i 3 dni w związku z jego zatrudnieniem w (...) S.A., (...) oraz Zakładach (...), z wyłączeniem okresów niewykonywania pracy po dniu 14 listopada 1991 r., za które wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, których – zgodnie z art. 32 ust. 1a – nie zalicza się do zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy do pracy w szczególnych warunkach nie uwzględnił również okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. na stanowisku kierowca ciągnika z powodu braku kart pracy, co uniemożliwia stwierdzenie rodzaju prac wykonywanych przez wnioskodawcę jako kierowca ciągnika.

/decyzja – k. 67 – 67 odwrót plik II akt ZUS/

K. K. w dniu 14 czerwca 2016 r. złożył odwołanie od w/w decyzji z dnia 23 maja 2016 r., zaskarżając ją w całości i podnosząc, że w okresie zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. jako kierowca ciągnika w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace transportowe, podobnie, jak w okresie zatrudnienia w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. od 14 grudnia 1979 r. do 15 kwietnia 1981 r.

/odwołanie – k. 2/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podając te same argumenty, co w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 3-3 odwrót/

Na rozprawie w dniu 22 listopada 2016 r. pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie oraz wniósł o zaliczenie do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) w S. od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. i w (...) w Ł. od 14 grudnia 1979 r. do 15 kwietnia 1981 r. i od 4 maja 1982 do 31 stycznia 1984 r. oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/e-protokół rozprawy z dnia 22.11. 2016 r., czas nagrania: 00:00:59 – 00:07:56 oraz 00:57:29 – 01:01:28, płyta CD – k. 43/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca K. K. urodził się (...)

/bezsporne/

W dniu 17 marca 2016 r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

/wniosek – k. 1–4 plik II akt ZUS/

W okresie od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. (8 miesięcy i 23 dni) K. K. był zatrudniony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowca ciągnika /traktorzysta.

/zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 25.01.2016 r. - k. 22 plik II akt ZUS; kopia świadectwa pracy z 24.11.1979 r. – k. 19 plik I akt ZUS; kopia legitymacji ubezpieczeniowej – k. 25/

Spółdzielnia Kółek Rolniczych w S. wystawiła w dniu 25 stycznia 2016 r. świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach i wskazała, że podczas zatrudnienia w Spółdzielni w okresie od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. K. K. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace kierowcy ciągnika wymienione w dziale VIII, poz. 3, pkt 1 wykazu A stanowiącego załącznik nr 1 do uchwały nr 24 Zarządu Krajowego Związku (...), K. i Organizacji Rolniczych z 14 czerwca 1983 r.

/świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 25.01.2016 r. – k. 21 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca nie był członkiem Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. tylko jej pracownikiem.

/bezsporne/

Podczas zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. ubezpieczony pracował w transporcie jako traktorzysta (kierowca ciągnika kołowego) realizując świadczone przez (...) usługi transportowe. Woził zboże z elewatora do młynów, paszę dla zwierząt do różnych spółdzielni, żwir i piasek na drogi ze żwirowni, zboże, komponenty do pasz oraz węgiel ze stacji kolejowej. Wykonywał również usługi transportowe świadczone przez (...). Ww. praca była wykonywana przez wnioskodawcę w pełnym wymiarze czasu pracy i przez cały rok. Wnioskodawca nie wykonywał żadnych innych prac, w szczególności prac polowych jako traktorzysta. W (...) w S. była praktyka, że tylko doświadczeni pracownicy wykonywali prace polowe przy użyciu maszyn rolniczych. Pracownicy młodsi, z mniejszym doświadczeniem wykonywali prace transportowe. Wnioskodawca był w ww. okresie młodym pracownikiem (...)u. Wnioskodawca nie posiada żadnych kwalifikacji (kursy, szkolenia) do prac polowych. Nie umiał ich wykonywać.

/zeznania świadka I. L. – e-protokół z rozprawy z 22.11.2016 r., czas nagrania: 00:34:46 – 00:37:14 – płyta CD;

zeznania świadka M. M. - e-protokół z rozprawy z 22.11.2016 r., czas nagrania: 00:38:26 – 00:47:59 – płyta CD;

zeznania wnioskodawcy – e-protokół z rozprawy z 22.11.2016 r., czas nagrania: 00:11:57 – 00:26:31 oraz 00:56:15 – 00:57:28 - płyta CD/

W okresie od 14 grudnia 1979 r. do 15 kwietnia 1981 r. ( 1 rok, 4 miesiące i 1 dzień) oraz od 4 maja 1982 do 31 stycznia 1984 r. (1 rok, 7 miesięcy i 28 dni) wnioskodawca był zatrudniony w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku betoniarz / kierowca ciągnika.

/poświadczona za zgodność z oryginałem kopia umowy o pracę z 03.05.1982 r. – k. 62; poświadczona za zgodność z oryginałem kopia świadectwa pracy z 30.01.1984 r. – k. 57; poświadczona za zgodność z oryginałem kopia świadectwa pracy z 15.04.1981 r. – k. 65; poświadczona za zgodność z oryginałem kopia zaświadczenia z 14.07.2016 – k. 55; poświadczona za zgodność z oryginałem kopia kart pracy z roku 1980 i 1981 – k. 68-69, kopia legitymacji ubezpieczeniowej – k. 21,26/

W okresie zatrudnienia w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. wnioskodawca, jako kierowca ciągnika kołowego z przyczepą przewoził na budowy różnego rodzaju materiały budowlane, tj.: cegły, beton, bloki, drewno, żwir, rusztowania. Ww. praca była wykonywana przez wnioskodawcę w pełnym wymiarze czasu pracy i przez cały rok. Wnioskodawca nie wykonywał żadnych innych prac, w szczególności pracy betoniarza.

/zeznania świadka S. U. - e-protokół z rozprawy z 22.11.2016 r., czas nagrania: 00:48:00 – 00:51:44 – płyta CD;

zeznania świadka A. K. - e-protokół z rozprawy z 22.11.2016 r., czas nagrania: 00:51:45 – 00:54:40 – płyta CD;

zeznania wnioskodawcy – e-protokół z rozprawy z 22.11.2016 r., czas nagrania: 00:11:57 – 00:26:31 oraz 00:56:15 – 00:57:28 - płyta CD/

Obecnie wnioskodawca nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

/bezsporne/

Ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 25 lat.

/bezsporne - wyliczenia ZUS/

Organ rentowy, jako okres pracy w warunkach szczególnych – poza spornym okresem zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. i w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. - uwzględnił wnioskodawcy łączny okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 11 lat, 5 miesięcy i 3 dni.

/bezsporne/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych dowodów zarówno w postaci dokumentów, jak i częściowo na podstawie osobowych źródeł dowodowych w postaci zeznań świadków I. L., M. M., S. U. i A. K., uznając ich zeznania za w pełni wiarygodne. Osoby te były współpracownikami wnioskodawcy w spornym okresie jego zatrudnienia w (...) w S. i (...) w Ł.. Miały one bezpośrednią wiedzę na temat charakteru czynności wykonywanych przez niego w ramach pracy na stanowisku kierowca ciągnika / traktorzysta. Są one również osobami obcymi w stosunku do wnioskodawcy, niezainteresowanymi rozstrzygnięciem sprawy na korzyść którejkolwiek ze stron. Ich zeznania nie budzą wątpliwości przy ocenie ich wiarygodności, nie są sprzeczne wzajemnie ze sobą, ani z zeznaniami wnioskodawcy, czy też z treścią załączonych do akt sprawy dokumentów; przeciwnie - wzajemnie ze sobą korespondują. W ocenie Sądu zeznania ww. świadków i wnioskodawcy, świadectwo pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonego potwierdzają jednoznacznie, że ubezpieczony w spornych okresach czasu pracował jako kierowca ciągnika wykonując prace transportowe.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

W myśl art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zaś ust. 2 w/w przepisu stanowi, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 w/w ustawy, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 – 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Analiza treści wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. wskazuje, że do prac w warunkach szczególnych należą wymienione w dziale VIII (zatytułowanym „W transporcie i łączności”) pod poz. 3 „Prace kierowców ciągników, kombajnów lub pojazdów gąsienicowych”.

Stosownie zaś do treści § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach w nim określonych są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest - w myśl § 2 ust. 2 - świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione według określonego wzoru lub świadectwo pracy, w którym zakład pracy stwierdza charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których jest uzależnione przyznanie emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca spełnił warunki do uzyskania emerytury w zakresie wymaganego wieku (ukończone 60 lat) i ogólnego stażu pracy (co najmniej 25 lat). Jako okres pracy w warunkach szczególnych organ rentowy ostatecznie zaliczył wnioskodawcy okres pracy w łącznym wymiarze 11 lat, 5 miesięcy i 3 dni. Spór dotyczył natomiast okresów zatrudnienia wnioskodawcy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. (8 miesięcy i 23 dni) na stanowisku traktorzysty/kierowcy ciągnikowego oraz w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. od 14 grudnia 1979 r. do 15 kwietnia 1981 r. ( 1 rok, 4 miesiące i 1 dzień) oraz od 4 maja 1982 do 31 stycznia 1984 r. (1 rok, 7 miesięcy i 28 dni) na stanowisku betoniarza/kierowca ciągnika.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę, że świadectwo pracy w warunkach szczególnych, wydane pracownikowi przez pracodawcę z zachowaniem warunków przewidzianych normą § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r., stanowi domniemanie i podstawę do przyjęcia, iż okres pracy w nim podany jest okresem pracy w warunkach szczególnych. Samo jednakże posiadanie świadectwa pracy potwierdzającego wykonywanie zatrudnienia w warunkach szczególnych organu rentowego nie wiąże i nie przesądza automatycznie o przyznaniu świadczenia emerytalnego na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach w postępowaniu sądowym traktuje się jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki może być więc weryfikowany pod kątem prawdziwości wskazanych w nim faktów / por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 4 listopada 2008 r. sygn. III AUa 3113/08, opubl. LEX nr 552003; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 30 listopada 2006 r. sygn. III AUa 466/06, opubl: Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Katowicach rok 2007, Nr 3, poz. 8; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 24 września 2008 r. sygn. III AUa 795/08, opubl: Orzecznictwo Sądów Apelacji B. rok 2008, Nr 4, str. 60/.

Jednocześnie w judykaturze ugruntowane jest stanowisko, iż regulacja § 2 statuująca ograniczenia dowodowe nie ma zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym nawet zeznaniami świadków / por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. III UZP 5/85; uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84; wyrok Sądu Najwyższego z 30 marca 2000 r. II UKN 446/99, opubl. OSNAPiUS 2001, nr 18, poz. 562/.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na okoliczność rodzaju i charakteru wykonywanych przez wnioskodawcę czynności przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę złożonej do akt sprawy dokumentacji pracowniczej oraz zeznań zgłoszonych świadków i samego wnioskodawcy.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał dostateczne podstawy do tego, aby pracę świadczoną przez odwołującego się w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. (8 miesięcy i 23 dni) na stanowisku traktorzysty/kierowcy ciągnikowego zaliczyć do prac w warunkach szczególnych. Podkreślić należy, że wskazany okres został potwierdzony również stosownym świadectwem pracy w warunkach szczególnych.

Zdaniem Sądu Okręgowego także okres zatrudnienia w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. od 14 grudnia 1979 r. do 15 kwietnia 1981 r. ( 1 rok, 4 miesiące i 1 dzień) oraz od 4 maja 1982 do 31 stycznia 1984 r. (1 rok, 7 miesięcy i 28 dni) należy wliczyć skarżącemu do pracy w warunkach szczególnych.

Lektura dotyczących spornych okresów dokumentów wskazuje, że wnioskodawca był zatrudniony na stanowiskach traktorzysty i kierowcy ciągnikowego. Wykonywanie przez wnioskodawcę pracy kierowcy ciągnika i traktorzysty potwierdziły również zeznania słuchanych w sprawie świadków. Na podstawie zgromadzonych dokumentów, zeznań świadków, a także zeznań samego wnioskodawcy, Sąd ustalił, że w spornych okresach pracy wnioskodawca wykonywał pracę w transporcie jako kierowca ciągnika.

Podczas zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. woził zboże z elewatora do młynów, paszę dla zwierząt do różnych spółdzielni, żwir i piasek na drogi ze żwirowni, zboże, komponenty do pasz oraz węgiel ze stacji kolejowej. Wykonywał również usługi transportowe świadczone przez (...) dla innych podmiotów. Ww. praca była wykonywana przez wnioskodawcę w pełnym wymiarze czasu pracy i przez cały rok. Skarżący nie wykonywał żadnych innych prac, w szczególności prac polowych, jako traktorzysta. W (...) w S. była praktyka, że tylko doświadczeni pracownicy wykonywali prace polowe przy użyciu maszyn rolniczych. Pracownicy młodsi, z mniejszym doświadczeniem wykonywali prace transportowe. Wnioskodawca był w ww. okresie młodym pracownikiem (...)u, nie posiadał żadnych kwalifikacji (kursy, szkolenia) do prac polowych i nie umiał ich wykonywać.

W okresie zatrudnienia w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł. wnioskodawca formalnie był zatrudniony na stanowisku betoniarz, kierowca ciągnika. Faktycznie wykonywał jedynie prace kierowcy ciągnika kołowego z przyczepą. Przewoził na budowy różnego rodzaju materiały budowlane, tj.: cegły, beton, bloki, drewno, żwir, rusztowania. Ww. praca była wykonywana przez wnioskodawcę w pełnym wymiarze czasu pracy i przez cały rok. Wnioskodawca nie wykonywał żadnych innych prac, w szczególności pracy betoniarza.

Jedynie na marginesie należy zauważyć, że nawet jeżeliby przyjąć, że wykonywał on również prace betoniarza (co nie zostało w żaden sposób potwierdzone w toku postępowania), to także ten rodzaj prac jest zaliczany do pracy w warunkach szczególnych.

Jednocześnie zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdził, że wskazane prace kierowcy ciągnika wnioskodawca wykonywał stale, tj. codziennie i w pełnym wymiarze czasu pracy, tj. co najmniej przez 8 godzin dziennie - w wymiarze pełnego etatu w ramach stosunku pracy.

W ocenie Sądu Okręgowego nie ma przeszkód, aby zaliczyć prace transportowe wykonywane przez wnioskodawcę do stażu pracy w warunkach szczególnych, mimo że ubezpieczony pracował w Spółdzielni Kółek Rolniczych i w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), a nie w przedsiębiorstwie transportowym. Transport jest działem gospodarki, związanym z przemieszczaniem ludzi i ładunków w przestrzeni przy wykorzystaniu odpowiednich środków transportu. Transport, w szczególności transport towarowy, jest przy tym ściśle powiązany z pozostałymi działami gospodarki, przy czym niejednokrotnie jest on wykonywany nie tylko przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorstwa, firmy), których przedmiotem działalności są wyłącznie usługi transportowe i które z tego powodu nie są przyporządkowane do tego właśnie działu gospodarki. Prace kierowców ciągników w transporcie wymienione zostały w dziale VIII poz. 3 wykazu A, stanowiącego załącznik do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. Skoro więc skarżący wykonywał de facto prace transportowe, to nie ma przeszkód, aby zakwalifikować je jako wykonywane w warunkach szczególnych, choć niewątpliwie Spółdzielnia Kółek Rolniczych nie była przedsiębiorstwem transportowym.

Przyporządkowanie w przywołanym wykazie danego rodzaju pracy do określonej branży ma istotne znaczenie dla jej kwalifikacji jako pracy w warunkach szczególnych (stanowiskowo-branżowy charakter wykazu), jednakże chodzi tu o narażenie procesami technologicznymi stanowiska pracy na czynniki szkodliwe, wynikające ze specyfiki danego działu przemysłu. Bowiem w sytuacji gdy stopień uciążliwości nie wykazuje żadnych różnic w zależności od branży, to brak jest podstaw do negowania kwalifikacji pracy, jako pracy w warunkach szczególnych tylko dlatego, że w załączniku do rozporządzenia praca ta przyporządkowana została do innego działu przemysłu. Oznacza to, że zasadą jest przyporządkowanie określonego pracodawcy do danej branży przemysłu, gdyż uciążliwość i szkodliwość dla zdrowia wynika właśnie z owej branżowej specyfiki. Odmówić trzeba wówczas waloru pracy w szczególnych warunkach pracy na podobnym stanowisku wykonywanej w innym dziale przemysłu lub gospodarki (tak Sąd Najwyższy również wyroku z dnia 26 marca 2014 r., II UK 368/13, LEX nr 1458633). Nie jest to jednak reguła bezwzględna, ponieważ dopuszcza się możliwość uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach także w sytuacji, gdy zakład zatrudniający ubezpieczonego nie należy do określonej branży - według nomenklatury przyjętej w rozporządzeniu, ale wykonuje zadania całkowicie odpowiadające branżowej specyfice (zob. także wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 25 marca 2014 r., I UK 337/13, LEX nr 1458817, z dnia 6 lutego 2014 r., I UK 314/13, OSNP 2015 Nr 5, poz. 66).

(podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 27 stycznia 2016 r. III AUa 900/15; LEX nr 2008341).

W niniejszej sprawie nie budzi żadnych wątpliwości, że wnioskodawca wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy czynności transportowe, a zatem cały sporny okres winien zostać zaliczony do pracy w warunkach szczególnych. Mając na uwadze, że organ rentowy uznał jako okres pracy wnioskodawcy w warunkach szczególnych 11 lat, 5 miesięcy i 3 dni, zaś wnioskodawca w toku postępowania udowodnił dalszy okres pracy jako kierowca ciągnika w transporcie od 1 marca 1979 r. do 24 listopada 1979 r. (8 miesięcy i 23 dni) w Spółdzielni Kółek Rolniczych w S. i od 14 grudnia 1979 r. do 15 kwietnia 1981 r. ( 1 rok, 4 miesiące i 1 dzień) oraz od 4 maja 1982 do 31 stycznia 1984 r. (1 rok, 7 miesięcy i 28 dni) w Ł. Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Ł., tj. łącznie dodatkowe 3 lata 8 miesięcy i 22 dni, uzasadnione jest przyjęcie, że w odniesieniu do wnioskodawcy spełniona została przesłanka posiadania co najmniej 15-letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych. Łączny staż pracy w warunkach szczególnych wynosi bowiem 15 lat 1 miesiąc i 25 dni.

Na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do jej nabycia. Zgodnie zaś z art. 129 ust. 1 świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Wnioskodawca urodził się (...), zaś w dniu 17 marca 2016 r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c,, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał skarżącemu prawo do emerytury od dnia 1 marca 2016 r., to jest od pierwszego dnia miesiąca, w którym zgłosił on wniosek o emeryturę.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organ u rentowe go , wypożyczając akta rentowe.

/RP/