Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 października 2016 roku

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze VI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Walenty Młodzianowski (spr.)

Sędziowie: SSO Jolanta Kurzawińska-Pasek

SSO Sławomir Kaczanowski

Protokolant: st.sekr.sąd. Irena Janecka

po rozpoznaniu w dniu 06 października 2016 roku w Zielonej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Zamkniętego w W.

przeciwko M. G.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Świebodzinie

z dnia 11 maja 2016 roku, sygnatura akt I C 19/16

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2.400 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSO J. K.-P. SSO W. M. SSO S. K.

VI Ca 576/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. G. kwoty 49.248,58 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a nadto o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podał, że pozwaną łączyły z (...) SA (poprzednik prawny (...) Bank (...) SA) dwie umowy bankowe: z dnia 18 października 2007r. i z dnia 19 października 2007r. Pozwana nie wykonała swego zobowiązania i nie zwróciła wierzycielowi kwot przekazanych na podstawie tych umów, na skutek czego bank dokonał wypowiedzenia umów ze skutkiem na 8 października 2014r., wystawił bankowy tytuł egzekucyjny i wszczął postępowanie egzekucyjne. Wierzytelność przysługująca (...) Bank (...) SA przeciwko pozwanej był następnie przedmiotem aportu do (...) Sp. z o.o. sp.k., a następnie (...) Sp. z o.o. sp.k. zwolniła się z zobowiązania względem powoda poprzez przelew w/w wierzytelności.

Nakazem zapłaty z dnia 27 października 2015r wydanym w postępowaniu upominawczym referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Świebodzinie uwzględnił żądanie powoda w całości.

Pozwana M. G. w sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty podniosła zarzut braku wykazania cesji wierzytelności - braku legitymacji czynnej po stronie powoda oraz zarzut przedawnienia roszczenia, jako zarzut ewentualny na wypadek nieuwzględnienia zarzutu braku legitymacji.

Sąd Rejonowy w Świebodzinie wyrokiem z dnia 11 maja 2016r. sygn. akt I C 19/16 oddalił powództwo (pkt I) i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt II).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. G. z (...) SA, poprzednikiem prawnym (...) Bank (...) SA z siedzibą w W., zawarła dwie umowy : umowę z dnia 15 października 2007r. o kredyt na miarę oraz umowę karty kredytowej z dnia 18 października 2007r .

Umowa z dnia 15 października 2007r. uległa rozwiązaniu w dniu 11 maja 2009r. , zaś umowa 18 października 2007r. w dniu 13 lutego 2009r.

Wierzyciel pozwanej na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanej. Postępowanie to zostało umorzone przez komornika postanowieniem z dnia 5 listopada 2015r. na wniosek wierzyciela w sprawie w sprawie Km 2202/11 prowadzonej przez Komornika Sądowego przy SR w Świebodzinie B.Dmucha.

(...) Bank (...) SA z siedzibą w W. w dniu 8 października 2014r. wniósł aportem do (...) Sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w W. wkład niepieniężny - wierzytelności z tytułu udzielonych kredytów i pożyczek. (...) Sp. z o.o. sp.k. oraz powód zawarły w dniu 24 października 2014r umowę o świadczenie w miejsce wykonania, na mocy której spółka zwolniła się z zobowiązania wobec powoda poprzez przelew wierzytelności, które uprzednio zostały wniesione aportem przez (...) Bank (...) SA.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo jest niezasadne.

Zgodnie z art.6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Dlatego powód był obowiązany przede wszystkim wykazać, że przysługuje mu wymagalna wierzytelność wobec pozwanej. Powód powołał się na umowę z dnia 8 października 2014r. zawartą pomiędzy (...) Bank (...) SA z siedzibą w W., a (...) Sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w W. na mocy której (...) Bank (...) SA jako komandytariusz wniósł wkład niepieniężny w postaci wymagalnych wierzytelności pieniężnych wynikających z umów kredytowych, a także na umowę z dnia 24 października 2014r. na podstawie której (...) Sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w W. zawarła z powodem umowę świadczenia w miejsce wykonania, której przedmiotem było zwolnienie się przez tą spółkę z zobowiązania poprzez dokonanie przelewu wierzytelności, które były przedmiotem umowy z dnia 8 października 2014r. Ponadto do pozwu dołączył tabelę (k.17) wskazującą zadłużenie pozwanej podpisaną przez pełnomocnika powoda i zawierającą informację, że stanowi ona wyciąg elektroniczny załącznika do umowy z dnia 24 października 2014r. W tabeli brak odniesienia do daty zawarcia umów.

W ocenie Sądu Rejonowego powód nie wykazał, że przedmiotem umowy z dnia 8 października 2014r., a następnie z dnia 24 października 2014r. była wierzytelność

(...) Bank (...) SA przysługująca bankowi przeciwko pozwanej. Ponadto podkreślił, iż powód dopiero w toku postępowania wywołanego wniesieniem sprzeciwu od nakazu zapłaty przedłożył oświadczenie do umowy z dnia 8 października 2014r. oraz aneks do umowy z dnia 24 października 2014r. indywidualizujący wierzytelności będące przedmiotem wspomnianych umów. Jednocześnie wskazał, iż nie jest rolą sądu wskazywanie stronie, zwłaszcza reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika, dowodów jakie winna przedłożyć, aby udowodnić swe żądanie. Powód wytaczając pozew winien dysponować już wszystkimi dowodami na poparcie swych żądań. Zobowiązanie do uzupełnienia braków formalnych pozwu po przekazaniu sprawy z postępowania elektronicznego stanowi wyłącznie zobowiązanie do przedłożenia konkretnych dokumentów, które strona powodowa wskazała jako załączniki do pozwu. Dokumenty te podlegają następnie merytorycznej ocenie. To powód odpowiada za to, że nie wskazał tych dowodów w odpowiednim czasie na poparcie swego żądania.

Mając na uwadze powyższe Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że powód nie wykazał swego uprawnienia do kierowania żądań przeciwko pozwanej.

Niezależnie od powyższego sąd I instancji za zasadny uznał także zarzut przedawnienia roszczenia jako związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z zaświadczenia wystawionego przez (...) (k.57) wynika, że umowa z dnia 15 października 2007r. uległa rozwiązaniu w dniu 1 1 maja 2009r., zaś umowa 18 października 2007r. w dniu 13 lutego 2009r. (k.60). Zatem rację ma pozwana gdy twierdzi, że roszczenia wynikające z tych umów przedawniły się w dniach - odpowiednio - 11 maja 2012r. i 13 lutego 2012r. Według utrwalonego podglądu zbycie wierzytelności na rzecz podmiotu, który nie jest bankiem nie zmienia sytuacji dłużnika, nadal może on powołać się wobec nabywcy na zarzut przedawnienia wierzytelności tak jak wobec banku, zaś wystawienie bankowego tytułu egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia. Sąd przywołał także uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2015r. (IIICZP 103/14) z której wynika, że umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego na wniosek wierzyciela - banku (tak jak w przedmiotowej sprawie) niweczy przerwy biegu przedawnienia wynikające ze złożenia wniosku egzekucyjnego.

Mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy Sąd Rejonowy orzekł jak w sentencji wyroku. O kosztach zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej orzekł na podstawie art.98 § 1 i 2 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W., zaskarżając wyrok Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 11 maja (...). w części, w jakiej sąd ten oddalił powództwo co do kwoty 24.3S3.24 zł wraz z ustawowymi odsetkami Uczonymi od dnia wniesienia pozwu oraz w odniesieniu do rozstrzygnięcia o kosztach procesu.

Zaskarżonemu wyrokowi powód zarzucił:

1)  naruszenie przepisów prawa procesowego, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy,

a to art. 309 k.p.c. poprzez zignorowanie przedłożonych przez stronę powodową środków dowodowych w postaci wydruków z wykazów wierzytelności sporządzonych w formie elektronicznych załączników do umowy zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 08.10.2014r. oraz umowy świadczenia w miejsce wykonania z dnia 24.10.2014r. - nie uznanie ich za dowody i pominiecie przy orzekaniu, podczas gdy zgodnie z dyspozycją art. 309 k.p.c. polska procedura cywilna przewiduje otwarty katalog środków dowodowych przy pomocy, których strona może dowodzić fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, zaś przedłożone środki dowodowe potwierdzają fakt nabycia przez powoda wierzytelności wobec pozwanej wynikającej z Umowy Kredytowej,

2)  naruszenie przepisu prawa procesowego, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, tj

art. 227 k.p.c. w zw. z art. 309 k.p.c. poprzez pominięcie przez Sąd I instancji środków dowodowych w postaci wydruków z wykazów wierzytelności sporządzonych w formie elektronicznych załączników do umowy zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 08.10.2014r. zawartej pomiędzy (...) Bank (...) S.A. ( Bank (...)), a (...) Sp. z o.o. Sp. k. (Spółka Komandytowa) oraz od umowy świadczenia w miejsce wykonania z dnia 24.10.2014r. zawartej pomiędzy Spółką Komandytową a powodem, podczas gdy z przedłożonych środków dowodowych wynikają fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy w tym zwłaszcza, okoliczność nabycia przez powoda wierzytelności względem pozwanej przysługującej pierwotnie (...) SA Spółka Akcyjna (poprzednikowi prawnemu (...) Bank (...) S.A.), a wynikającej z Umowy Kredytowej,

3)  naruszenie przepisów prawa procesowego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik

sprawy, a to art. 217 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 207 § 3 i 6 k.p.c. w zw. z art. 127 k.p.c. i w zw. z art. 212 §1 k.p.c. poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a w efekcie uznanie za spóźnione dowodów przedłożonych przez powoda wraz z pismem z dnia 26.01,2016r., wykazujących fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy (nabycie przez powoda wierzytelności wobec pozwanej wynikającej z Umowy Kredytowej) pomimo, że pismo to zostało złożone w wykonaniu zarządzenia Sądu I instancji, w terminie przez Sąd wskazanym, w odpowiedzi na zarzuty strony pozwanej naprowadzone w sprzeciwie, a nadto przeprowadzenie tych dowodów nie powodowało zwłoki w rozpoznaniu sprawy,

4)  naruszenie przepisu prawa procesowego, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy, a to art. 227 k.p.c. w zw. z art. 245 k.p.c. poprzez nieuprawnionego pominięcia dowodów z dokumentów w postaci; wniosku (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce ( Bank (...)) z dnia 21.12.2009r., złożonego do Sądu Rejonowego w Świebodzinie w sprawie o sygn. akt I Co 788/10 o nadanie (...) klauzuli wykonalności, postanowienia Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 06.07.2012r., sygn. akt I Co 543/12 oraz oświadczenia (...) Bank (...) S.A. i (...) sp. z o.o. sp. k. z dnia 07.08.2015r. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności, jak też Aneksu nr (...) z dnia 12.08.2015r., do umowy świadczenia w miejsce wykonania zawartej w dniu 24.10.2014r., zawartego pomiędzy B. sp. z o.o sp. k. z siedzibą w W., a (...) Wierzytelności Detalicznych (...) z siedzibą w W. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności podczas gdy z ich treści wynikają fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, a to przerwanie biegu terminu przedawnienia przez (...) S.A. oraz nabycie przez powoda wierzytelności wobec pozwanej, wynikającej z Umowy Kredytowej,

5)  naruszenie przepisów prawa procesowego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 227 k.p.c. poprzez bezzasadne pominięcie wniosku dowodowego strony powodowej o przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w Świebodzinie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności (...), pod sygn. akt I Co 788/10, tj. Umowy Kredytowej, zaświadczenia o rozwiązaniu tej umowy, (...), wniosku o nadanie (...) klauzuli wykonalności oraz postanowienia Sądu w tym przedmiocie, pomimo kwestionowania przez stronę pozwaną okoliczności wskazywanych przez powoda w zakresie przerwania biegu terminu przedawnienia roszczeń, tymczasem ww. dokumenty dowodzą faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie,

6)  błędne ustalenie przez Sąd Rejonowy stanu faktycznego niniejszej sprawy, tj. zaniechanie przez Sąd 1 instancji dokonania ustaleń faktycznych w sprawie, będące wynikiem wadliwej oceny mocy dowodowej wydruków z wykazów wierzytelności sporządzonych w formie elektronicznych załączników do umowy zmiany umowy spółki z dnia 08.10.2014r. oraz umowy świadczenia w miejsce wykonania i bezzasadnego ich zignorowania, jak też nieuprawnionego pominięcia dowodów z dokumentów w postaci: wniosku Banku (...) z dnia 21.12.2009r. złożonego do Sądu Rejonowego w Świebodzinie o nadanie (...) klauzuli wykonalności, postanowienia Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 06.07.2012r., sygn. akt I Co 543/12 oraz oświadczenia (...) Bank (...) S.A. i (...) sp. z o.o. sp. k. z dnia 07.08.2015r. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności, jak też Aneksu nr (...) z dnia 12.08.2015r., do umowy świadczenia w miejsce wykonania zawartej w dniu 24.10.2014r„ zawartego pomiędzy B. sp. z o.o sp. k. z siedzibą w W., a (...) Wierzytelności Detalicznych (...) z siedzibą w W. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności, a także bezzasadnego pominięcia przez Sąd wniosku dowodowego powoda o

przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w Świebodzinie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności (...), pod sygn. akt I Co 788/10, tj. Umowy Kredytowej, zaświadczenia o rozwiązaniu tej umowy, (...), wniosku o nadanie (...) klauzuli wykonalności oraz postanowienia Sądu w tym przedmiocie, a w efekcie powyższego nieustalenie przez Sąd Rejonowy, że powód nabył wobec pozwanej wierzytelność której źródło stanowi m.in. umowa kredytu ratalnego jakim jest Kredyt na Miarę zawarta w dniu 15.10.2007r., a uruchomiona w dniu 18.10.2007r. (Umowa Kredytowa) na mocy zawartej w dniu 24.10.2014r. ze spółka (...) Spółka z o.o. Sp. k. (Spółka Komandytowa) umowy o świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum), którą to umową Spółka Komandytowa zwolniła się ze zobowiązania względem powoda poprzez spełnienie innego świadczenia, tj. poprzez przelew wierzytelności przysługujących Bankowi (...), które zostały wniesione aportem do Spółki Komandytowej na podstawie umowy zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 08.10.2014r., a nadto również nieustalenie przez Sąd, że bieg terminu przedawnienia roszczeń został skutecznie przerwany wobec uzyskania przez (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce na (...) klauzuli wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 27.07.20lOr. (sygn. akt 1 Co 788/10) oraz przez (...) S.A. (następcę prawnego (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce) na (...) klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego, postanowieniem Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 21,12.2009r. (sygn. akt I Co 543/12),

7)  naruszenie przepisów prawa procesowego które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 232 zdanie 1 k.p.c., poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że powód nie wywiązał się z obowiązku udowodnienia okoliczności, z których wywodzi skutki prawne, a to nie wykazał że nabył wierzytelność wobec pozwanej, wynikającą z niewywiązania się strony pozwanej ze zobowiązania kredytowego wobec (...) Bank (...) S.A. (następcy prawnego Banku (...) S.A. Spółka Akcyjna), którego źródło stanowi Umowa Kredytowa, na mocy zawartej w dniu 24.10.2014r. ze Spółką Komandytową umowy o świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum), którą to umową Spółka Komandytowa zwolniła się ze zobowiązania względem powoda poprzez spełnienie innego świadczenia, tj. poprzez przelew wierzytelności przysługujących (...) Bank (...) S.A. ( Bank (...)), które zostały wniesione aportem do Spółki Komandytowej na podstawie umowy zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 08.10.2014r., a nadto także przerwania przez poprzedników prawnych powoda biegu terminu przedawnienia roszczeń poprzez uzyskanie na (...) klauzuli wykonalności oraz klauzuli wykonalności na rzecz następcy prawnego, podczas gdy powód zaoferował w sprawie wzajemnie się uzupełniające dowody w postaci: - umowy kredytu ratalnego jakim jest Kredyt na Miarę zawartej w dniu 15.10.2007r., a uruchomionej w dniu 18.10.2007r. (Umowa Kredytowa) wykazującej treść stosunku zobowiązaniowego łączącego pozwaną z (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce ( Bank (...)), wysokość udzielonego pozwanej kredytu oraz prawa i obowiązki stron;

-zaświadczenia z dnia 21.12.2009r. o rozwiązaniu Umowy Kredytowej, na okoliczność rozwiązania stosunku zobowiązaniowego łączącego pozwaną z Bankiem (...) i postawienia całego zadłużenia w stan wymagalności; bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 21.12.2009r. ( (...)) wraz z wnioskiem z dnia 21.12.2009r. skierowanym do Sądu Rejonowego w Świebodzinie o nadanie temu (...) klauzuli wykonalności (sygn. akt I Co 788/10) oraz postanowieniem Sądu Rejonowego w Świebodzinie, I Wydział Cywilny z dnia 06.07.2012r. (sygn. akt I Co 543/12) w przedmiocie nadania (...) klauzuli wykonalności na rzecz następcy - (...) S.A., jakie udowadniają wysokość zobowiązania strony pozwanej na dzień wystawienia (...), jego wymagalność oraz dowodzą okoliczności przerwania przez poprzedników prawnych powoda biegu terminu przedawnienia roszczeń;

–

umowy zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 08.10.2014r. wraz z wydrukiem z wykazu wierzytelności sporządzonego w formie elektronicznego załącznika do tej umowy, umowy świadczenia w miejsce wykonania z dnia 24.10.2014r. wraz z wydrukiem z wykazu wierzytelności sporządzonego w formie elektronicznego załącznika do tej umowy, odpisu pełnego (...) Bank (...) S.A., odpisu pełnego KRS (...) Spółka Akcyjna, odpisu (...) sp. z o.o. w W., odpisu (...) sp. z o.o. sp. k., postanowienia Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 23.09.201 lr. sygn. sprawy WA.XII NS-REJ.KRS/(...) z poświadczeniem notarialnym zgodności odpisu z oryginałem Repertorium A nr 12123/2011, wyciągu z Decyzji Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 29.08.201 lr. (...)/ (...)/700/57/40/I1/AK z poświadczeniem notarialnym zgodności odpisu z oryginałem Repertorium A nr 1714/2011, oświadczenia (...) Bank (...) S.A. i B. sp. z m o.o. sp.k. z dnia 7.08.2015 r. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności oraz aneksu nr (...) z dnia 12.08.2015 r. do umowy świadczenia w miejsce wykonania zawartej w dniu 24.10.2014 r. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności na dowód skutecznego nabycia przez powoda wierzytelności wobcc pozwanego, której źródło stanowi Umowa Kredytowa, na okoliczność skutecznego nabycia przez powoda wierzytelności wobec pozwanej oraz jej wysokości na dzień rozliczenia Portfela wierzytelności;

–

podpisanego wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu (...) z dnia 25.06.2015r. (wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego) wykazującego istnienie oraz obowiązek spełniania świadczenia przez stronę pozwaną, a także nabycie przez stronę powodową dochodzonej wierzytelności;

–

pełnomocnictwa do podpisywania wyciągów z ksiąg rachunkowych powoda wraz z dokumentami potwierdzającymi umocowanie osób podpisujących pełnomocnictwo;

–

pism z dnia 04.11.2014r., jako dowód zawiadomienia pozwanego o zmianie wierzyciela oraz wezwania strony pozwanej do dobrowolnej spłaty zadłużenia, które to dokumenty i środki dowodowe potwierdzają zarówno skuteczne nabycie przez powoda wierzytelności wobec pozwanej wynikającej z Umowy Kredytowej,

8) naruszenie przepisów prawa procesowego które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 233 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów przeprowadzonych w sprawie, dokonanej w sposób dowolny, wybiórczy, wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, a nadto wyciągnięcie z zebranego materiału dowodowego wniosków nielogicznych, sprzecznych z tym materiałem co przejawia się tym, że:

• a)  Sąd I instancji odmówił mocy dowodowej wydrukom z wykazów wierzytelności sporządzonych w formie elektronicznych załączników do umowy zmiany umowy spółki z dnia 08.10.2014r. oraz do umowy świadczenia w miejsce wykonania z dnia 24.10.2014r. i bezzasadnie pominął je przy orzekaniu, tymczasem z ich treści jednoznacznie wynikają fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, a to skuteczne nabycie przez powoda wierzytelności wynikającej z Umowy Kredytowej, jak też wysokość tej wierzytelności na dzień rozliczenia Portfela Wierzytelności;

  b)  Sąd Rejonowy bezzasadnie przyjął, że powód nie wykazał nabycia dochodzonej w procesie wierzytelności, podczas gdy okoliczność ta znajduje potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w szczególności dowodzą jej dokumenty w postaci umowy zmiany umowy spółki z dnia 08.10.2014r„ umowy świadczenia w miejsce wykonania z dnia 24.10.2014r., oraz bezzasadnie pominięte przez Sąd oświadczenie (...) Bank (...) S.A. oraz (...) sp. z o.o. sp. k. z dnia 07.08.2015r. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności, sporządzone w formie pisemnej z notarialnie poświadczonym podpisem oraz Aneks nr (...) z dnia 12.08.2015r., do umowy świadczenia w miejsce wykonania zawartej w dniu 24.10.2014r., zawarty pomiędzy B. sp. z o.o sp. k. z siedzibą w W., a (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności, sporządzony w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym;

  c)  Sąd Rejonowy uwzględni! podniesiony przez stronę pozwaną zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia, pomimo iż okoliczność przerwania jego biegu na skutek uzyskania przez Bank (...) oraz (...) S.A. na (...) klauzul wykonalności wykazana została przez stronę powodową w toku procesu;

  d)  Sąd I instancji nie uznał zasadności przejścia na powoda wierzytelności wynikającej z umowy Kredytowej, pomimo faktu, że gdyby nie doszło do skutecznego przeniesienia praw na powoda, to nie dysponowałby on danymi pozwanej oraz składanymi w postępowaniu dokumentami, na podstawie, których dochodzi roszczenia;

  e)  Sąd I instancji nie uwzględnił mocy dowodowej wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego nr (...) z dnia 25.06.2015r. dla wykazania zasadności roszczenia powoda w sytuacji gdy z jego treści wynika jednoznacznie wysokość nabytej przez powoda wierzytelności, a nadto konkretyzuje on także podstawę zobowiązania.

• 9)  naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 328 §2 k.p.c. poprzez:

  a)  zaniechanie pełnego, wyczerpującego przytoczenia podstaw dokonanego rozstrzygnięcia, w szczególności przyczyn pominięcia przez Sąd Rejonowy części materiału dowodowego w postaci wydruków z wykazów wierzytelności sporządzonych w formie elektronicznych załączników do umowy zmiany umowy spółki komandytowej z dnia 08.10.2014r. oraz umowy świadczenia w miejsce wykonania z dnia 24.10.2014r. wniosku Banku (...) z dnia 21.12.2009r. złożonego do Sądu Rejonowego w Świebodzinie w sprawie o sygn. akt I Co 788/10 o nadanie (...) klauzuli wykonalności, a także postanowienia Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 06.07.2012r. w przedmiocie nadania (...) klauzuli wykonalności na rzecz (...) S.A.sygn. akt I Co 543/12;

  b)  zaniechanie przytoczenia podstaw pominięcia przez Sąd wniosku dowodowego strony powodowej o przeprowadzenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w Świebodzinie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności (...), pod sygn. akt I Co 788/10, tj. Umowy Kredytowej, zaświadczenia o rozwiązaniu tej umowy. (...), wniosku o nadanie (...) klauzuli wykonalności oraz postanowienia Sądu w tym przedmiocie,

wskutek zaś powyższych naruszeń proceduralnych, powód zarzucił również:

• 10)  naruszenie przepisów prawa materialnego z art. 6 k.c. w zw. z art. 510 k.c. poprzez jego niewłaściwą wykładnię polegającą na uznaniu, że powód nie zadośćuczynił spoczywającemu na nim ciężarowi dowodu i nie wykazał faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, zwłaszcza przysługiwania mu roszczenia wynikającego z przedstawionej w procesie Umowy Kredytowej, co stoi w sprzeczności z przedłożonym w sprawie materiałem dowodowym,

ll) naruszenie prawa materialnego z art. 509 § 2 k.c. oraz. z art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. i 124 § 2 k.c.. poprzez ich błędną wykładnię objawiającą się przyjęciem, że powód, nabywając wierzytelność wobec pozwanej, nie wszedł w miejsce i sytuację prawną zbywcy wierzytelności w zakresie, w jakim wobec zbywcy i jego poprzedników prawnych na skutek wszczęcia postępowań klauzulowych został przerwany bieg terminu przedawnienia,

12) naruszenie prawa materialnego z art. 117 k.c. w zw. z art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. oraz 124 § 2 k.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że roszczenie dochodzone przez powoda uległo przedawnieniu, a pozwana mogła uchylić się od jego spełnienia, podczas gdy roszczenie przedawnione nie było, albowiem bieg terminu przedawnienia, niezależnie od faktu prowadzenia wobec pozwanej postępowania egzekucyjnego, rozpoczął się na nowo z momentem uprawomocnienia się postanowienia Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 06.07.2012r. (sygn. akt I Co 543/12) o nadaniu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 21.12.2009r. ( (...)) klauzuli wykonalności na rzecz (...) S.A. - następcy prawnego (...)

(...) S.A. ( Bank (...), Wierzyciel Pierwotny) i został skutecznie przerwany po raz kolejny przez powoda wskutek wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 25.06.2015r.

Z ostrożności procesowej, na wypadek, gdyby Sąd II instancji nie uwzględnił zarzutów naprowadzonych w pkt. 11 i 12 apelacji, zaskarżonemu wyrokowi powód zarzucił także:

13) naruszenie prawa materialnego z art. 5 k.c. w zw. z art. 117 § 2 k.c. w zw. z art. 509 k.c. i art. 471 k.c., jak również w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez przyjęcie, że pozwana może uchylić się od spełnienia świadczenia wobec powoda - nabywcy wierzytelności, podnosząc skutecznie przeciwko niemu zarzut przedawnienia roszczenia, gdy tymczasem w sytuacji gdyby wierzytelność od niej przysługująca nie została przez Bank zbyta, zarzut taki bezsprzecznie nie byłby zasadny, wobec czego uprawnienie podniesienia zarzutu przedawnienia, skutecznego wyłącznie przeciwko nabywcy wierzytelności stanowi nadużycie prawa i jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, nadto prowadzi do nierównego traktowania przez władzę publiczną - Sądy - innych dłużników, których wierzyciele nie zbyli przysługujących względem nich wierzytelności, a zatem takie uprawnienie powoduje dyskryminację i odmienne traktowanie dłużników ze względu na to, czy ich wierzyciel pierwotny zbywa wierzytelności.

Z uwagi na powyższe zarzuty powód wniósł o:

1) na podstawie art. 380 k.p.c. o dopuszczenie przez Sąd Okręgowy bezzasadnie pominiętych przez Sąd I instancji:

• a)  wniosku dowodowego powoda i przeprowadzenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy toczącej się przed Sądem Rejonowym w Świebodzinie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności (...), pod sygn. akt I Co 788/10, tj.:

  –

  umowy o kredyt ratalny jakim jest Kredyt na Miarę zawartej w dniu 15.10.2007r. (Umowa Kredytowa),

  –

  zaświadczenia z dnia 21.12.2009r. o rozwiązaniu Umowy Kredytowej,

  –

  Bankowego Tytułu Egzekucyjnego z dnia 21.12.2007r. nr (...) ( (...)),

  –

  wniosku o nadanie (...) klauzuli wykonalności z dnia 21.12.2009r., -postanowienia Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 27.07.20lOr. o nadaniu (...) klauzuli wykonalności (sygn. akt I Co 788/10),

  b)  dowodów z dokumentów w postaci:

  –

  oświadczenie (...) Bank (...) S.A. oraz (...) sp. z o.o. sp. k. z dnia 07.08.2015r. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności sporządzonych w formie pisemnej z notarialnie poświadczonym podpisem,

-Aneks nr (...) z dnia 12.08.2015r., do umowy świadczenia w miejsce wykonania zawartej w dniu 24.10.2014r., zawarty pomiędzy B. sp. z o.o sp. k. z siedzibą w W., a (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany

Sekurytyzacyjny Fundusz inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wraz z załącznikiem w postaci ograniczonego wykazu wierzytelności sporządzonych w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym,

- postanowienia Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 06.07.2012r. (sygn. akt I Co 543/12) o nadaniu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 21.12.2009r. ( (...)) klauzuli wykonalności na rzecz (...) S.A. - następcy prawnego (...) S.A.,

2)  zmianę wyroku w zaskarżonej części i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 24.383,24zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz zasądzenie na rzecz powoda od pozwanej zwrotu kosztów procesu za pierwszą instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z uiszczoną opłatą skarbową od pełnomocnictwa;

3)  zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych;

ewentualnie

4)  uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji wraz z pozostawieniem temu Sądowi rozstrzygnięcia co do kosztów postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu powód powielił postawione rozbudowane zarzuty.

W odpowiedzi na apelacje powoda pozwana wniosła o oddalenie apelacji i orzeczenie o kosztach postępowania vi>g norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja strony powodowej nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko powoda, że Sąd Rejonowy dokonał częściowo błędnych i niepełnych ustaleń faktycznych w oparciu o materiał dowodowy zaprezentowany przez tę stronę w toku postępowania przed sądem 1 instancji. W szczególności ma rację skarżący, gdy stawia zarzuty procesowe, które sprowadzają się do stwierdzenia, iż w okolicznościach sprawy nie było podstaw do pominięcia przez sąd 1 instancji dowodów przedłożonych przez powoda wraz z pismem z dnia 26.01.2016r. (k.79 i n.). Taki zarzut był uzasadniony choćby dlatego, że pismo to złożone zostało w wykonaniu zarządzenia tego sądu z dnia 15.01.2016r. (k.77) w którym sąd ten zobowiązał powoda do ustosunkowania się co do sprzeciwu. Powód mógł w tych okolicznościach nie tylko wnieść pismo procesowe z dnia 26.01.2016r. ale także zaprezentować dalsze dowody w sprawie i to tym bardziej, że przeprowadzenie tych dowodów nie powodowało zwłoki w rozpoznaniu sprawy. Poddając analizie przepis art. 217 § 1 i 2 k.p.c. należało dojść do wniosku, że ocena, czy pewna okoliczność lub dowód powołane zostały bez zwłoki, wymaga uwzględnienia naturalnej dynamiki rozwoju postępowania. Oczywiście strona powodowa powinna już w pozwie prezentować znane jej okoliczności faktyczne i dowody, które uzasadniają jej żądanie, jednak w sytuacji gdy sąd zobowiązuje tą stronę do ustosunkowania się do stanowiska strony przeciwnej, trudno jest prezentować skutecznie stanowisko, iż określony dowód powołany został ze zwłoką (vide także art. 6 § 2 k.p.c.). Ponadto prekluzję procesową sąd stosuje po dokonaniu dalszej oceny czy nie występuje chociażby jedna z okoliczności wyłączających to pominięcie i nie może ich pominąć m.in. w sytuacji, gdy uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie powoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy (vide art. 217 § 2 k.p.c. w zw. z art. 207 § 6 k.p.c.). Taka sytuacja także wystąpiła w okolicznościach sprawy skoro pismo procesowe powoda z dnia 26.01.2016r. wpłynęło do sądu pomiędzy rozprawami i przed rozprawą wyznaczoną na dzień 9.03.2016r. na której zamknięto rozprawę, a którą następnie otwarto na nowo i wyznaczono rozprawę na dzień 27.04.2016r. i ponownie zamknięto rozprawę.

Ma rację także skarżący, że niewątpliwie umowa o kredyt na miarę z dnia 15.07.2007r. została ujęta w wykazie wierzytelności w formie zaszyfrowanej do aktu notarialnego z dnia 8.10.2014r. Rep. A nr 12378/2014 (k.28 i n. i 81 i n.). Dowody na w/w okoliczność zaprezentowane przed Sądem Rejonowym nie budzą wątpliwości Sądu Okręgowego, a argumentacja w pismach procesowych strony powodowej jest również dla Sądu Okręgowego przekonywująca i nie ma potrzeby jej powielać.

Powyższe uchybienia sądu I instancji nie oznaczają, że żądanie powoda ograniczone jego apelacją, jest uzasadnione. Gdy uwzględni się wszystkie zaprezentowane dowody przez powoda przed sądem I instancji, również te wynikające z pisma procesowego z dnia 26.01.2016r. - w ocenie sądu II instancji - należało dojść do wniosku, że powód nie wykazał w sposób przekonywujący aby nabył wierzytelność wobec pozwanej.

Na wstępie należy zauważyć, że pozew był sporządzony chaotycznie i zawierał nieprawdziwe twierdzenia, jak choćby to, że ze stroną pozwaną obie umowy zawierał (...) S.A. Z dowodów zaprezentowanych przez powoda wynika jednoznacznie, że umowę o Kredyt na miarę z dnia 15.07.2007r. zawarł z pozwaną (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W. (k.55) i to w/w bank rozwiązał z pozwaną tą umowę kredytową, co wynika z pisma tego banku z dnia 21.12.2009r. (k.57). Zatem należało przyjąć, że wierzytelność z umowy z 15.07.2007r. wobec pozwanej przysługiwała wyżej wskazanemu bankowi.

Z pism procesowych powoda złożonych przed sądem I instancji oraz z apelacji wynikało, że kolejnymi wierzycielami pozwanej miały być banki: najpierw (...) S.A., a później (...) Bank (...) S.A. Co do następstwa prawnego (...) S.A. powód złożył dwa pisma: W. z decyzji Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 29.08.201 lr. (k.50 i n.) i postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st.Warszawy z dnia 23.09.201 lr. o wykreśleniu podmiotu (k.49). O ile z postanowienia sądu wynika, że wpisany został do rejestru (...) S.A., który powstał wskutek wniesienia wszystkich składników majątkowych Oddziału (...) S.A., o tyle z pierwszego dokumentu wynika, że (...) zezwolił na utworzenie (...) S.A. przez (...)

(...) S.A. z siedzibą w A., Grecja. Poza w/w dwoma dokumentami powód nie złożył innego dokumentu ani też nie wyjaśnił dlaczego w umowie z dnia 15.07.2007r. wpisany był (...) S.A. Oddział w Polsce z siedzibą w W., a z wyciągu (...) wynika, że (...) S.A. powstał z majątku (...) S.A. z siedzibą w A., Grecja. To nie są tożsame oznaczenia banku i wymagały - stosownie do art. 6 k.c. - wykazania, że są to tożsame podmioty. Tego jednak powód i do tego profesjonalista, nie wykazał. Dlatego już z tej przyczyny nie można było przyjąć w ciągu zdarzeń prawnych, że powód nabył wierzytelność wobec pozwanej. Nie może też zmienić tego poglądu fakt, że powód wykazał odpisem z KRS, że w późniejszym czasie (...) S.A. został przejęty przez (...) Bank (...) S.A. (k.34v), a następnie ten ostatni bank jako komandytariusz, w dniu 8.10.2014r. wniósł aportem do (...) Sp. z o.o. sp.k. wkład niepieniężny (wymagalne wierzytelności z tytułu udzielonych kredytów), a w dalszej kolejności spółka (...) oraz powód zawarły w dniu 24.10.2014r. umowę o świadczenie w miejsce wykonania, na mocy której spółka zwolniła się z zobowiązania względem powoda, poprzez przelew wierzytelności przysługujących bankowi (...).

Na powodzie, zgodnie z art. 6 k.c., spoczywał obowiązek wykazania nabycia jako cesjonariusz wierzytelności wobec pozwanej stosownie do art. 509 k.c. Powód winien wykazać nie tylko przelew tej wierzytelności pomiędzy (...) Sp. z o.o. sp.k. a powodem na podstawie umowy z dnia 24.10.2014r., ale również powinien wykazać każdego kolejnego wierzyciela-cedenta i kolejnego nabywcę-cesjonariusza, począwszy od pierwszego wierzyciela to jest (...) S.A. Oddział w Polsce, który zawarł umowę kredytową z pozwaną z dnia 15.07.2007r. oraz winien wykazać, że każdy kolejny nabywca-cesjonariusz przyjął w ramach portfela wierzytelności także wierzytelność przysługującą wobec pozwanej jako dłużnika. W ocenie Sądu Okręgowego nie można było - w oparciu o dowody zaprezentowane przez powoda - przyjąć, że (...) S.A. powstał z majątku (...) S.A. Oddział w Polsce, a w konsekwencji przyjąć, że (...) S.A. jako cesjonariusz nabył od (...) S.A. Oddział w Polsce przedmiotową wierzytelność.

Pomijając kwestię skuteczności nabycia przez powoda wierzytelności wobec pozwanej, a wynikającej z umowy kredytowej zawartej przez pozwaną w dniu 15.10.2016r., również w ocenie Sądu Okręgowego żądanie powoda jest przedawnione, co skutkować musiało oddaleniem powództwa.

Artykuł 123 § 1 pkt 1 k.c. stanowi, że bieg terminu przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Powołany przepis nie określa przesłanek, jakim powinna odpowiadać czynność, aby mogła skutecznie przerwać bieg terminu przedawnienia, nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi o czynność przedsięwziętą bezpośrednio we wskazanym w przepisie celu przez strony stosunku prawnego, leżącego u podstaw przedawniającego się roszczenia. Do przerwania biegu przedawnienia nie wystarczy identyczność wierzytelności; niezbędna jest identyczność osób. na rzecz których lub przeciwko którym dana czynność, obiektywnie zdatna do przerwania przedawnienia, została dokonana. Skuteczne wniesienie pozwu jest czynnością przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia i dlatego, zgodnie z powołanym przepisem, przerywa bieg przedawnienia. Przerwanie przedawnienia następuje jednak, co do zasady, tylko pomiędzy stronami postępowania, jeżeli z istoty łączącego je stosunku prawnego wynika, że są materialnie zobowiązane lub uprawnione. Tak więc z istoty tej instytucji wynika, że przerwanie następuje w podmiotowych i przedmiotowych granicach czynności podjętej przez wierzyciela; dotyczy tego roszczenia, które jest zabezpieczone, dochodzone, ustalane lub egzekwowane, jest skuteczne przeciwko osobie, wobec której kieruje się czynność i z korzyścią na rzecz osoby dokonującej czynności.

Czynnością przerywającą bieg przedawnienia przedsięwziętą w celu zaspokojenia roszczenia jest wniosek wierzyciela o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności (por. m.in. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004 r.. III CZP 101/03, OSNC 2005, nr 4, poz. 58. i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2004 r., II CK 276/04. nie publ.). Czynnością taką jest też niewątpliwie wniosek o wszczęcie egzekucji, jest to bowiem czynność zmierzająca bezpośrednio do zaspokojenia roszczenia. Powód w apelacji powoływał się na obie wyżej wskazane podstawy przerywające bieg przedawnienia, ale nie są to zarzuty trafne w okolicznościach przedmiotowej sprawy.

Wniosek o wszczęcie egzekucji wywołuje skutek w postaci przerwy biegu przedawnienia roszczenia stwierdzonego tytułem wykonawczym tylko wtedy, gdy pochodzi od wierzyciela, wskazanego w tytule egzekucyjnym i na którego rzecz temu tytułowi została nadana klauzula wykonalności. Reguła ta stanowi stosowaną odpowiednio w postępowaniu egzekucyjnym, w związku ze specyfiką tego postępowania, zasadę konstruowaną w postępowaniu rozpoznawczym, że przerwanie przedawnienia następuje pomiędzy stronami, jeżeli z istoty łączącego je stosunku prawnego wynika, iż są materialnie zobowiązane (uprawnione). Jednocześnie ugruntowany jest pogląd, że art. 192 pkt 3 k.p.c. nie ma zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym, co oznacza, że jeżeli w toku postępowania egzekucyjnego dojdzie do zawarcia umowy przelewu egzekwowanej wierzytelności, to postępowanie egzekucyjne nie zmierza już do zaspokojenia wierzyciela, którego osobę wskazuje tytuł wykonawczy (tak uchwała Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2009 r. III CZP 4/09, OSNC 2010, nr 1, poz. 2). W konsekwencji nabywca wierzytelności niebędący bankiem powinien uzyskać sądowy tytuł egzekucyjny, a następnie klauzulę wykonalności, nadanie bowiem bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności na rzecz nabywcy wierzytelności niebędącemu bankiem nie jest dopuszczalne (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 2004 r., III CZP 9/04. OSNC 2005, nr 6, poz. 98). Tak więc, z racji następstwa prawnego, prawo stwierdzone w tytule egzekucyjnym na rzecz dotychczasowego wierzyciela wygasa wskutek przejścia na inny podmiot, a tym samym wygasa uprawnienie do prowadzenia postępowania egzekucyjnego przez pierwotny podmiot.

W przedmiotowej sprawie jak wynika z akt KM 2202/11 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Świebodzinie B.Dmucha wniosek egzekucyjny w dniu 28.09.20lOr. złożył (...) S.A. Oddział w Polsce, a (...) Bank (...) S.A. w dniu 25.09.2015r. wystąpił o umorzenie egzekucji (k. 116 KM 2202/11), a następnie w/w komornik postanowieniem z dnia 5.11.2015r. umorzył postępowanie egzekucyjne (k. 126 KM 2202/11). Powodem umorzenia postępowania egzekucyjnego było przeniesienie wierzytelności mocą umowy z dnia 24.10.2014r. ((k. 116 KM 2202/11). W tej sytuacji wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego oznaczał rezygnację z poszukiwania ochrony, która już cedentowi, wobec zbycia wierzytelności, nie przysługiwała. Powstała sytuacja taka, jaką tworzy stan taki, jaki w postępowaniu rozpoznawczym łączy się ze skutecznym cofnięciem pozwu (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 1988 r., III CZP 24/88, OSNCP 1989, nr 9, poz. 138). Pozew skutecznie cofnięty nie wywołuje skutków prawnych, jakie ustawa wiąże z jego wniesieniem (art. 203 § 2 k.p.c.). Ponadto stosowanie w postępowaniu egzekucyjnym uregulowań kodeksu postępowania cywilnego obejmujących proces nie jest wyłączone (art. 13 § 2 k.p.c.), czemu dał wyraz Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 października 2003 r.. II CK 113/02 (OSP 2004, nr 11, poz. 141).

W konsekwencji należało stwierdzić, że wniosek o wszczęcie egzekucji z dnia 28.09.20lOr. nie przerwał biegu przedawnienia skoro komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na wniosek wierzyciela, który w toku tej egzekucji dokonał przelewu egzekwowanej wierzytelności.

Nie mógł przerwać biegu przedawnienia także wniosek (...) S.A. o nadanie klauzuli wykonalności (...) z dnia 21.12.2009r. opatrzonego już wcześniej klauzulą wykonalności na rzecz (...) S.A. Oddział w Polsce postanowieniem Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 27.07.20lOr. Wniosek ten został uwzględniony postanowieniem Sądu Rejonowego w Świebodzinie z dnia 6.07.2012r. w sprawie I Co 543/12 (k.63). Podstawą wydania tego ostatniego postanowienia był przepis art. 788 § 1 k.p.c. co wynika wprost z uzasadnienia postanowienia sądu. W ocenie Sądu Okręgowego wydanie postanowienia przez Sąd Rejonowy w dniu 6.07.2012r. nie było czynnością przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia i zaspokojenia roszczenia w rozumieniu art. 123 § 1 pkt 1 k.p.c. Taką czynnością było jedynie postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 27.07.20lOr. Więcej, przepis art. 788 § 1 k.p.c. nie miał w sprawie zastosowania, gdyż pomiędzy wskazanymi podmiotami miały miejsce tylko przekształcenia organizacyjno-prawne, które nie prowadziły do powstania nowego podmiotu. To nie była sukcesja uniwersalna, lecz jedynie przekształcenie jednej spółki handlowej w inną spółkę handlową (art.551 i n. KSH). Zresztą komornik sądowy dalej prowadził egzekucję sądową wszczętą przez (...) S.A. Oddział w Polsce i popieraną przez (...) Bank (...) S.A., by ostatecznie umorzyć egzekucję z wniosku tej ostatniej spółki prawa handlowego, która przejęła (...) S.A. Dlatego roszczenie powoda uległo przedawnieniu.

Przerwany wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bieg trzyletniego terminu przedawnienia rozpoczął się na nowo z chwilą wydania postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności z dnia 27.07.20lOr. i zakończył się przed wniesieniem pozwu, co miało miejsce 25.06.2015r. Powód, zawierając w dniu 24. (...). umowę przelewu, nabył wierzytelność już przedawnioną.

Z tych względów zarzuty i wnioski apelacji okazały się nieuzasadnione i nie ma potrzeby szczegółowo odnosić się do każdego z postawionych zarzutów. Sąd Okręgowy nie dopatrzył się też nierównego traktowania dłużników i wierzycieli. Wyjątkowe uprawnienia banków do uzyskiwania tytułu egzekucyjnego poza sądowym postępowaniem rozpoznawczym nie mogą być interpretowane rozszerzająco i każdy cesjonariusz musi się z tym liczyć.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji stosownie do art. 385 k.p.c.

(pkt 1).

O kosztach procesu instancji apelacyjnej orzeczono zgodnie z art. 98, 99 i 108 § 1 zd. 1 k.p.c. oraz § 2 pkt 5 i 10 ust. 1 pkt 1 Rozp. MS z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804).

SSO J. K.-P. SSO W. M. SSO. S. K.