Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 129/15

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Sanoku z dnia 6 maja 2016 r.

W pozwie z dnia 23 lipca 2015 r. powód D. Ś. przeciwko pozwanemu (...) Publicznemu Zespołowi (...) w L. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz kwoty 8 282 zł tytułem odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania pracowników i zasady niedyskryminacji przy ustalaniu wynagrodzenia.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż pozwany w sposób nieuprawniony różnicuje wynagrodzenie pracowników wykonujących tę samą pracę, pracę o tej samej wartości. Powód powołał tutaj za przykład dwóch pracowników pozwanego P. P. i M. W. zatrudnionych jak on na stanowisku ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, którzy otrzymują wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 1 872 zł. brutto miesięcznie, każdy z takimi samymi dodatkowymi składnikami wynagrodzenia co powód tj. dodatkiem stażowym oraz dodatkiem za pracę w dziale pomocy doraźnej w wysokości 30 %. Pracownicy ci otrzymują o 202 zł brutto więcej wynagrodzenia zasadniczego niż powód natomiast zakres zadań ich jest zaś taki sam jak powoda. Pracownicy ci wykonują pracę taką samą, pracę o tej samej wartości, gdzie powód ma dodatkowo wyższe kwalifikacje, ukończone studia I stopnia na kierunku ratownictwo medyczne, a oni jedynie ukończone szkoły średnie. Obaj pracownicy byli zatrudnieni jedynie jako kierowcy pojazdów uprzywilejowanych. Dopiero w 2001 r. pracownicy ci zostali zatrudnieni na stanowisku ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego. Inni pracownicy – P. S. i P. K., którym wówczas zmieniono stanowisko z kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, na stanowisko ratownik medyczny/kierowca pojazdu uprzywilejowanego, gdy ukończyli studium policealne wymagane na tym stanowisku pozwany z tytułu podniesienia kwalifikacji podniósł wynagrodzenie o 100 zł. brutto. Pozwany jeszcze innemu pracownikowi R. S. (1), który został zatrudniony od dnia 1 czerwca 2012 r. na stanowisku ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego przyznał od razu wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 1 670 zł. brutto. Chociaż powód miał dużo większe doświadczenie w zakresie wykonywania zadań ratownika medycznego w momencie, gdy ten pracownik zaczynał swoją pracę. Powód wskazał również, iż u pozwanego pracownicy zatrudnieni na stanowisku kierowcy pojazdu uprzywilejowanego: K. S. (1), R. W. czy S. J. (1), otrzymują wynagrodzenie zasadnicze większe od niego o 202 zł. brutto miesięcznie. Pracownicy w tej grupie nie posiadają wykształcenia medycznego, a jeden z nich K. S. (1) był karany karą porządkowa nagany.

Powód D. Ś. jako podstawę prawną swoich roszczeń wskazał art. 11 2 k.p., art. 18 3a k.p. oraz art. 18 3c k.p. w związku z art. 18 3d k.p. twierdząc, iż pozwany w sposób nieuprawniony różnicuje jego wynagrodzenie i wskazanych pracowników, którzy wykonują tę samą pracę, pracę o tej samej wartości, nadto przyznaje wyższe wynagrodzenie pracownikom wykonującym pracę o zdecydowanie mniejszym zakresie odpowiedzialności zawodowej i posiadającym zdecydowanie niższe kwalifikacje zawodowe – kierowcom pojazdu uprzywilejowanego niż ma powód.

Powód D. Ś. w związku z ukończeniem studiów I stopnia na kierunku ratownictwo medyczne zwrócił się do pozwanego pismem z dnia 11 października 2013 r. z wnioskiem o podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego jednakże bezskutecznie. Pozwany odmówił podwyższenia wynagrodzenia uzasadniając swoją decyzję trudnościami finansowymi. Inny natomiast pracownik B. B. zatrudniony na stanowisku takim samym jak powód wobec żądania skierowanego do pozwanego o podwyżkę uzasadnionym dyskryminującym działaniem pracodawcy, otrzymał podwyżkę wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 70 zł. brutto.

Wszystkie te fakty wskazują na dyskryminujące traktowanie powoda w zatrudnieniu przez pozwanego i dlatego zdecydował się on wytoczyć powyższe powództwo.

(pozew z dnia 243 lipca 2015 r. – k. 2- 12)

Pozwany (...) Publiczny Zespół (...) w L. w odpowiedzi na pozew z dnia 21 sierpnia 2015 r. wniósł o oddalenie powództwa uzasadniając swoje stanowisko, tym iż wynagrodzenie powoda jest zgodne z taryfikatorem i tabelą wynagrodzenia regulaminu wynagradzania obowiązującego w pozwanym (...) ZOZ. Wysokość wynagrodzenia zaproponowana przez pracodawcę i przyjęta przez powoda jako pracownika odpowiada aktualnym możliwością finansowym zakładu. W okresie 2009 – 2011 przyjęto do pracy u pozwanego kilkunastu pracowników, których zatrudniono na stanowisku ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, w tym powoda z płacą zasadniczą 1 550 zł. Ustalone wynagrodzenie ratowników wzrosło od stycznia 2012 r. po włączeniu dodatku kwotowego w wysokości 120 zł.

Zdaniem pozwanego, zasada równego traktowania w zakresie wynagrodzenia nie oznacza absolutnej równości płac. Kryteria dozwolonego różnicowania płacy wynikają już z samej pracy o jednakowej wartości. Kryterium takim obok kwalifikacji zawodowych potwierdzonych stosowanymi dokumentami będą praktyka i doświadczenie zawodowe. Wskazani przez powoda pracownicy legitymują się długoletnim stażem pracy w zawodzie – M. W. 25 lat, a P. P. 31 lat. W obu wypadkach niewielkie różnice w wysokości wynagrodzenia zasadniczego w stosunku do wynagrodzenia powoda wynikają z tego, że wynagrodzenia pracowników, na których zwrócił uwagę powód, wynikały z zachowania prawa do wyższego wynagrodzenia, nabytego w okresie wcześniejszej ich pracy na tych stanowiskach. Nadto ten sam rodzaj wykonywanej pracy, czy to samo zajmowane stanowisko, nie przesądza o jednakowym wynagrodzeniu, skoro sposób jej wykonywania przez pracowników może być różny np. co do staranności, nakładu pracy, doświadczenia zawodowego, terminowości. Z charakteru stosunku pracy wynika, iż ustalenie wysokości wynagrodzenia zależy właśnie od woli stron. Pozwany podkreślił, iż nie traktował powoda jako pracownika gorzej od innych pracowników zatrudnionych na podobnych stanowiskach pracy, zaś niewielkie różnice w ustalonym wynagrodzeniu w stosunku do wskazanych przez niego pracowników wynikały z kierowania się w tym przypadku obiektywnymi i usprawiedliwionymi przyczynami.

(odpowiedź na pozew z dnia 21 sierpnia 2015 r. – k. 38 - 40)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód D. Ś. ma 35 lat. W dniu 21 czerwca 2002 r. uzyskał tytuł zawodowy ratownika medycznego kończąc Zespół Szkół Medycznych im. (...) w S..

Od dnia 3 listopada 2009 r. został zatrudniony w (...) Publicznym Zespołem (...) w L., najpierw na podstawie umowy o pracę na okres próbny do dnia 31 grudnia 2009 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku ratownika medycznego w dziale pomocy doraźnej w L. oraz podstacjach pogotowania ratunkowego w C. i w P. lub w szpitalnym oddziale ratunkowym (...) ZOZ w L. otrzymując wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 1 450 zł brutto według XII kategorii zaszeregowania, następnie na czas określony od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 lipca 2010 r. na stanowisku ratownika medycznego i od dnia 1 sierpnia 2010 r. do dnia 31 lipca 2011 r. na stanowisku ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, a na czas nieokreślony począwszy od dnia 1 sierpnia 2011 r. uzyskując od dnia 1 stycznia 2010 r. wynagrodzenie zasadnicze miesięczne w wysokości 1 550 zł brutto według również XII kategorii zaszeregowania. Od dnia 1 grudnia 2009 r. przyznany został mu miesięczny dodatek w wysokości 200 zł. brutto mający na celu podwyższenie wynagrodzenia na przedszpitalne ratownictwo medyczne. Od dnia 1 sierpnia 2011 r. otrzymał kolejny dodatek w kwocie 50 zł brutto przyznany na podstawie ustaleń zwartych w protokole znak: (...) VI – (...) z dnia 18 lutego 2011 r. W wyniku porozumienia z dnia 25 stycznia 2012 r. część dodatku kwotowego w wysokości 200 zł brutto, który zaprzestano wypłacać pracownikom pozwanego została z tym dniem włączona w wysokości 120 zł. brutto do wynagrodzenia zasadniczego i od dnia 1 stycznia 2012 r. wynagrodzenie powoda D. Ś. wyniosło kwotę 1 670 zł brutto. Na wynagrodzenie powoda D. Ś. składa się prócz wynagrodzenia zasadniczego, dodatek stażowy, premia regulaminowa. Zgodnie z § 10 regulaminu wynagradzania pracowników (...) ZOZ w L. przyznany został powodowi dodatek kwotowy w wysokości 100 zł w maju 2015 r. i w wysokości 90 zł w czerwcu 2015 r. Od dnia 1 kwietnia 2015 r. zaliczona została powodowi praca na gospodarstwie rolnym w okresie od dnia 4 listopada 1994 r. do dnia 3 września 2009 r., co ma wpływ na wysokość jego dodatku stażowego.

(dowód: umowa o pracę z dnia 3 listopada 2009 r. – k. 7 teczki B akt osobowych powoda, aneks z dnia 30 listopada 2009 r. – k. 10 teczki B akt osobowych powoda, pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 1 grudnia 2009 r., pismo (...) ZOZ.VI – (...) z dnia 2 lipca 2010 r., pismo (...) VI – (...) z dnia 26 lipca 2010 r., pismo (...)ZOZ. VI – (...) z dnia 3 stycznia 2011 r., pismo (...)ZOZ. VI – (...) z dnia 25 lipca 2011 r., pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 25 lipca 2011 r., pismo (...)ZOZ. VI. (...) - 3. 2015 z dnia 1 lipca 2015 r., pismo (...) ZOZ. VI. 1230.68 – 23.2015 z dnia 1 czerwca 2015 r. - k. 11, 19, 26, 28, 33, 34, 43, 45 teczki B akt osobowych powoda, umowa o pracę z dnia 21 grudnia 2009 r. – k. 15 teczki B akt osobowych powoda, umowa o pracę z dnia 26 lipca 2010 r. – k. 25 teczki B akt osobowych powoda, umowa o pracę z dnia 25 lipca 2011 r. – k. 32 teczki B akt osobowych powoda, aneks do umowy o pracę z dnia 25 stycznia 2012 r. – k. 35 teczki B akt osobowych powoda)

Pracownicy, do których przyrównuje się powód D. Ś. P. P. i M. W. mają odpowiednio 53 lata i 44 lata. W dniu 6 czerwca 1984 r. P. P. uzyskał tytuł technika mechanika kończąc Zespół Szkół (...) w K.. W dniu 18 czerwca 2010 r. ukończył M. (...) uzyskując zawód ratownika medycznego. Od dnia 2 kwietnia 2001 r. pracuje u pozwanego w (...) Publicznym Zespole (...) w L. na podstawie umów o pracę najpierw na czas określony do dnia 31 grudnia 2001 r., od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r., a od dnia 1 stycznia 2003 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy karetki w dziale pomocy doraźnej otrzymując początkowo wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 700 zł brutto według VII kategorii zaszeregowania, dodatek za wysługę lat i premię regulaminową. Od dnia 1 stycznia 2002 r. jego wynagrodzenie zasadnicze wzrosło do kwoty 760 zł według VIII kategorii zaszeregowania w związku z włączeniem dodatkowego rocznego wynagrodzenia (tzw. 13 pensji) do miesięcznego wynagrodzenia. Z dniem 1 marca 2003 r. do wynagrodzenia P. P. włączony został dodatek w wysokości 45 % za pracę wykonywaną w niedziele i święta i dodatek w wysokości 65 % za pracę w porze nocnej. Wynagrodzenie zasadnicze P. P. osiągnęło wówczas wysokość 860 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania zgodnie z porozumieniem z dnia 26 lutego 2003 r. Jego wynagrodzenie zasadnicze ulegało wzrostowi następnie kolejno począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r. do wysokości 980 zł brutto zgodnie z VIII kategorią zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 4 stycznia 2006 r. porozumieniem o włączeniu dodatku kwotowego do wynagrodzenia zasadniczego oraz w sprawie regulacji płac, od dnia 1 października 2006 r. do wysokości 1 152 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2007 r. do wysokości 1 252 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2008 r. do wysokości 1 452 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania w wyniku porozumienia z dnia 4 stycznia 2006 r. w sprawie włączenia pozostałej części dodatku kwotowego i ustaleń dotyczących podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych zawartych w protokole z dnia 6 listopada 2007 r., od dnia 1 lutego 2009 r. do wysokości 1 752 zł brutto miesięcznie według VIII kategorii zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 27 stycznia 2009 r. porozumieniem.

Od dnia 1 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2011 r. przyznany został również P. P. dodatek kwotowy w wysokości 200 zł brutto w związku z przekazaniem dotacji przez Wojewodę (...) na podwyższenie wynagrodzeń na przedszpitalne ratownictwo medyczne. W związku z zaprzestaniem jego wypłacania począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. cześć tego dodatku została włączona do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 120 zł brutto i od dnia 1 stycznia 2012 r. zgodnie z zawartym w dniu 25 stycznia 2012 r. porozumieniem P. P. otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 872 zł brutto. Pracował już wówczas począwszy od dnia 1 listopada 2011 r. jako ratownik medyczny/kierowca pojazdu uprzywilejowanego z zmienioną kategorią zaszeregowania z VIII na XII. Od dnia 1 lutego 2011 r. P. P. otrzymał również dodatek w wysokości 50 zł brutto przyznany na podstawie ustaleń zawartych w dniu 18 lutego 2011 r.

Zgodnie z § 10 regulaminu wynagradzania pracownikówS. (...) ZOZ w L. przyznany został również P. P. dodatek kwotowy w wysokości 100 zł w maju 2015 r. i w wysokości 90 zł w czerwcu, lipcu i sierpniu 2015 r.

(dowód: świadectwo dojrzałości technikum zawodowego z dnia 6 czerwca 1984 r. – k. 3 -4 teczki A akt osobowych P. P., świadectwo ukończenia szkoły policealnej z dnia 18 czerwca 2010 r., dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe z dnia 27 sierpnia 2010 r. – k. 13, 14 teczki A akt osobowych P. P., umowa o pracę z dnia 2 kwietnia 2001 r. – k. 1 teczki B akt osobowych P. P., umowa o pracę z dnia 28 grudnia 2001 r. – k. 5 teczki B akty osobowych P. P., pismo z dnia 16 kwietnia 2002 r. – k. 7 teczki B akt osobowych P. P., umowa o pracę z dnia 12 grudnia 2002 r. – k. 10 teczki B akt osobowych P. P., pismo z dnia 3 marca 2003 r. – k. 12 teczki B akt osobowych P. P., pismo z dnia 2 marca 2006 r. (...) ZOZ. VI – (...) – k. 23 teczki B akt osobowych P. P., pismo (...) ZOZ.VI – (...) z dnia 30 października 2006 r. – k. 27 teczki B akt osobowych powoda, pismo (...)ZOZ. VI – (...) z dnia 15 stycznia 2007 r. – k. 28 teczki B akt osobowych P. P., pismo (...) ZOZ. VI – (...) – k. 33 teczki B akt osobowych P. P., pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 5 lutego 2009 r. – k. 36 teczki B akt osobowych P. P., pismo (...) ZOZ. VI – (...) – k. 34 teczki B akt osobowych P. P., aneks do umowy o pracę z dnia 31 października 2011 r. – k. 48 teczki B akt osobowych powoda, pismo (...) ZOZ. VI = (...) z dnia 23 lutego 2011 r. – k. 44 teczki B akt osobowych P. P., pisma: z dnia 6 stycznia 2015 r., z dnia 1 lipca 2015 r., z dnia 3 sierpnia 2015 r., 1 września 2015 r. – k. 58, 59, 60, 61 teczki B akt osobowych P. P.)

W dniu 30 października 1996 r. kolejny pracownik, do którego przyrównuje się w zatrudnieniu powód D. Ś. M. W. ma 44 lata, ukończył (...) w L. uzyskując zawód mechanika maszyn melioracyjnych i uzyskał tytuł robotnika wykwalifikowanego w tym zawodzie. W dniu 26 czerwca 2000 r. uzyskał wykształcenie średnie kończąc liceum ogólnokształcące. W dniu 24 czerwca 2002 r. ukończył (...) uzyskując zawód ratownika medycznego. Od dnia 1 stycznia 2000 r. pracuje u pozwanego w (...) Publicznym Zespole (...) w L. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy karetki w dziale pomocy doraźnej otrzymując początkowo wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 700 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, dodatek za wysługę lat i premię regulaminową. Od dnia 1 stycznia 2002 r. jego wynagrodzenie zasadnicze wzrosło do kwoty 760 zł według VIII kategorii zaszeregowania w związku z włączeniem dodatkowego rocznego wynagrodzenia (tzw. 13 pensji) do miesięcznego wynagrodzenia. Z dniem 1 marca 2003 r. do wynagrodzenia M. W. włączony został dodatek w wysokości 45 % za pracę wykonywaną w niedziele i święta i dodatek w wysokości 65 % za pracę w porze nocnej. Wynagrodzenie zasadnicze P. P. osiągnęło wówczas wysokość 860 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania zgodnie z porozumieniem z dnia 26 lutego 2003 r. Jego wynagrodzenie zasadnicze ulegało wzrostowi następnie kolejno począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r. do wysokości 985 zł brutto zgodnie z VIII kategorią zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 4 stycznia 2006 r. porozumieniem o włączeniu dodatku kwotowego do wynagrodzenia zasadniczego oraz w sprawie regulacji płac, od dnia 1 października 2006 r. do wysokości 1 152 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2007 r. do wysokości 1 252 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2008 r. do wysokości 1 452 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania w wyniku porozumienia z dnia 4 stycznia 2006 r. w sprawie włączenia pozostałej części dodatku kwotowego i ustaleń dotyczących podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych zawartych w protokole z dnia 6 listopada 2007 r., od dnia 1 lutego 2009 r. do wysokości 1 752 zł brutto miesięcznie według VIII kategorii zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 27 stycznia 2009 r. porozumieniem.

Od dnia 1 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2011 r. przyznany został również M. W. dodatek kwotowy w wysokości 200 zł brutto w związku z przekazaniem dotacji przez Wojewodę (...) na podwyższenie wynagrodzeń na przedszpitalne ratownictwo medyczne. W związku z zaprzestaniem jego wypłacania począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. cześć tego dodatku została włączona do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 120 zł brutto i od dnia 1 stycznia 2012 r. zgodnie z zawartym w dniu 25 stycznia 2012 r. porozumieniem M. W. otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 872 zł brutto. Pracownik M. W. począwszy od dnia 1 listopada 2014 r. pracuje jako ratownik medyczny/kierowca pojazdu uprzywilejowanego z zmienioną kategorią zaszeregowania z VIII na XII. Od dnia 1 lutego 2011 r. M. W. otrzymał również dodatek w wysokości 50 zł brutto przyznany na podstawie ustaleń zawartych w dniu 18 lutego 2011 r.

Zgodnie z § 10 regulaminu wynagradzania pracowników (...) ZOZ w L. przyznany został również M. W. dodatek kwotowy w wysokości 100 zł w maju 2015 r. i w wysokości 90 zł w czerwcu, lipcu i sierpniu 2015 r.

(dowód: świadectwo ukończenia szkoły zasadniczej z dnia 30 października 1996 r. – k. 3 teczki A akt osobowych M. W., świadectwo ukończenia liceum ogólnokształcącego z dnia 26 czerwca 2000 r. – k. 3 teczki A akt osobowych M. W., świadectwo ukończenia szkoły policealnej z dnia 24 czerwca 2002 r., dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe z dnia 24 czerwca 2002 r. – k. 4 – 5 teczki A akt osobowych M. W., umowa o pracę z dnia 3 stycznia 2000 r. – k. 4 teczki B akt osobowych M. W., pismo z dnia 16 kwietnia 2002 r. – k. 10 teczki B akt osobowych M. W., pismo z dnia 3 marca 2003 r. – k. 14 teczki B akt osobowych M. W., pismo z dnia 2 marca 2006 r. (...) ZOZ. VI – (...) – k. 29 teczki B akt osobowych M. W., pismo (...)ZOZ.VI – (...) z dnia 30 października 2006 r. – k. 32 teczki B akt osobowych M. W., pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 15 stycznia 2007 r. – k. 34 teczki B akt osobowych M. W., pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 2 stycznia 2008 r. – k. 36 teczki B akt osobowych M. W., aneks do umowy o pracę z dnia 25 stycznia 2012 r. – k. 49 teczki B akt osobowych M. W., aneks do umowy o pracę z dnia 31 października 2014 r. – k. 58 teczki B akt osobowych M. W., pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 5 lutego 2009 r. – k. 38 teczki B akt osobowych M. W., pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 30 marca 2009 r. – k. 40 teczki B akt osobowych M. W., pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 3 stycznia 2011 r. – k. 45 teczki B akt osobowych M. W. pismo (...) ZOZ. VI – (...) z dnia 5 listopada 2008 r. – k. 37 teczki B akt osobowych M. W., aneks do umowy o pracę z dnia 31 października 2011 r. – k. 48 teczki B akt osobowych powoda, pismo (...) ZOZ. VI - (...) z dnia 23 lutego 2011 r. – k. 46 teczki B akt osobowych M. W., pisma: z dnia 6 stycznia 2015 r., z dnia 1 lipca 2015 r., z dnia 3 sierpnia 2015 r., 1 września 2015 r. – k. 59, 60, 61, 62 teczki B akt osobowych M. W.)

Powód D. Ś. przyrównał siebie również do pracownika R. S. (2), który ma 28 lat i w 2009 r. (...) im. A. J. w S. na kierunku ratownik medyczny, a następnie w dniu 27 czerwca 2014 r. Państwową Wyższa Szkołę Zawodową im. (...) w S. uzyskując tytuł licencjata na kierunku ratownictwo medyczne. Od dnia 1 czerwca 2015 r. pracuje u pozwanego w (...) Publicznym Zespole (...) w L. na podstawie najpierw umowy o pracę na czas określony do dnia 31 sierpnia 2015 r., a od dnia 1 września 2015 r. na nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego w (...) ZOZ L. i podstacjach pogotowia ratunkowego w P. i C. otrzymując wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 670 zł brutto według XII kategorii zaszeregowania, dodatek za wysługę lat i premię regulaminową.

Zgodnie z § 10 regulaminu wynagradzania pracowników (...) ZOZ w L. przyznany został również R. S. (2) dodatek kwotowy w wysokości 90 zł w sierpniu 2015 r.

(dowód: curriculum vitea R. S. (2), dyplom Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. (...) w S. z dnia 27 czerwca 2014 r. – teczka A akta osobowych R. S. (2), umowa o pracę z dnia 1 czerwca 2015 r. – k. 4 teczki B akta osobowych R. S. (2), umowa o pracę z dnia 31 sierpnia 2015 r. – k. 9 teczki B akt osobowych R. S. (2), pismo z dnia 1 września 2015 r. – k. 10 B akt osobowych R. S. (2))

Pozostali trzej pracownicy, w stosunku do których powód R. Ś. przyrównuje swoją sytuację zawodową to kierowcy: K. S. (1), S. J. (1), R. W..

Pracownik K. S. (1) ma 55 lat. W dniu 17 czerwca 2004 r. ukończył liceum ogólnokształcące i uzyskał wykształcenie średnie ogólne. Pracę na rzecz pozwanego (...) Publicznego Zespołu (...) w L. rozpoczął w dniu 1 listopada 1990 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony do dnia 31 grudnia 1990 r., a następnie od 1 stycznia 1991 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sanitariusza, noszowego. Od dnia 1 stycznia 2000 r. zmienił stanowisko pracy z sanitariusza szpitalnego na kierowcę karetki zatrudnionego w dziale pomocy doraźnej (...) ZOZ w L. i otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 700 zł. brutto według VIII kategorii zaszeregowania. Z dniem 1 stycznia 2002 r. jego wynagrodzenie zasadnicze osiągnęło wysokość 760 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania w związku z zawarciem w dniu 1 stycznia 2002 r. porozumienia w sprawie włączenia do miesięcznego wynagrodzenia dodatkowego rocznego wynagrodzenia tzw. 13 pensji. Z dniem 1 marca 2003 r. do wynagrodzenia K. S. (1) włączony został dodatek w wysokości 45 % za pracę wykonywaną w niedziele i święta i dodatek w wysokości 65 % za pracę w porze nocnej. Wynagrodzenie zasadnicze K. S. (1) osiągnęło wówczas wysokość 860 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania zgodnie z porozumieniem z dnia 26 lutego 2003 r. Jego wynagrodzenie zasadnicze ulegało wzrostowi następnie kolejno począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r. do wysokości 980 zł brutto zgodnie z VIII kategorią zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 4 stycznia 2006 r. porozumieniem o włączeniu dodatku kwotowego do wynagrodzenia zasadniczego oraz w sprawie regulacji płac, od dnia 1 października 2006 r. do wysokości 1 152 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2007 r. do wysokości 1 252 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2008 r. do wysokości 1 452 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania w wyniku porozumienia z dnia 4 stycznia 2006 r. w sprawie włączenia pozostałej części dodatku kwotowego i ustaleń dotyczących podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych zawartych w protokole z dnia 6 listopada 2007 r., od dnia 1 lutego 2009 r. do wysokości 1 752 zł brutto miesięcznie według VIII kategorii zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 27 stycznia 2009 r. porozumieniem.

Od dnia 1 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2011 r. przyznany został również K. S. (1) dodatek kwotowy w wysokości 200 zł brutto w związku z przekazaniem dotacji przez Wojewodę (...) na podwyższenie wynagrodzeń na przedszpitalne ratownictwo medyczne. W związku z zaprzestaniem jego wypłacania począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. cześć tego dodatku została włączona do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 120 zł brutto i od dnia 1 stycznia 2012 r. zgodnie z zawartym w dniu 25 stycznia 2012 r. porozumieniem K. S. (1) otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 872 zł brutto. Od dnia 1 lutego 2011 r. K. S. (1) otrzymał również dodatek w wysokości 50 zł brutto przyznany na podstawie ustaleń zawartych w dniu 18 lutego 2011 r.

Zgodnie z § 10 regulaminu wynagradzania pracowników (...) ZOZ w L. przyznany został również K. S. (1) dodatek kwotowy w wysokości 70 zł w maju 2015 r. i w wysokości 80 zł w czerwcu, lipcu i sierpniu 2015 r.

(dowód: świadectwo dojrzałości liceum ogólnokształcącego dla dorosłych z dnia 17 czerwca 2004 r. – k. 4 teczki A akt osobowych K. S. (1), świadectwo dojrzałości liceum ogólnokształcącego dla dorosłych z dnia 1 lutego 2005 r. – k. 5 teczki A akt osobowych K. S. (1), umowa o pracę z dnia 4 października 1990 r. – k. 7 teczki B akt osobowych K. S. (1), umowa o pracę z dnia 7 grudnia 1990 r. – k. 8 teczki B akt osobowych K. S. (1), pismo (...) ZOZ.VI – (...) z dnia 3 stycznia 2000 r. – k. 34 teczki B akt osobowych K. S. (1), pisma: (...) ZOZ.VI – (...) z dnia 16 kwietnia 2002 r., (...) ZOZ.VI. (...) z dnia 25 sierpnia 2003 r., (...) ZOZ. VI. (...) z dnia 2 marca 2006 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 30 października 2006 r., (...)ZOZ VI. (...) z dnia 15 stycznia 2007 r., (...) ZOZ. VI. (...) z dnia 2 stycznia 2008 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 5 lutego 2009 r. – k. 39, 44, 57, 59, 60, 64, 72 teczki B akt osobowych K. S. (1), pisma: z dnia 5 listopada 2008 r., 5 lutego 2009 r., 30 marca 2009 r.,31 grudnia 2009 r., 3 stycznia 2011 r., 1 czerwca 2015 r., 1 lipca 2015 r. – k. 68, 71,73,74,89. 90 teczki B akt osobowych K. S. (1), aneks do umowy o pracę z dnia 25 stycznia 2012 r. – k. 80 teczki B akt osobowych K. S. (1))

Pracownik S. J. (1) ma 56 lat. W dniu 8 grudnia 2000 r. ukończył zasadniczą szkołę zawodową uzyskując zawód ślusarza. Pracę na rzecz pozwanego (...) Publicznego Zespołu (...) w L. rozpoczął w dniu 1 stycznia 2000 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowca karetki otrzymując wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 700 zł. brutto według VIII kategorii zaszeregowania. Z dniem 1 stycznia 2002 r. jego wynagrodzenie zasadnicze osiągnęło wysokość 760 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania w związku z zawarciem w dniu 1 stycznia 2002 r. porozumienia w sprawie włączenia do miesięcznego wynagrodzenia dodatkowego rocznego wynagrodzenia tzw. 13 pensji. Z dniem 1 marca 2003 r. do wynagrodzenia S. J. (1) włączony został dodatek w wysokości 45 % za pracę wykonywaną w niedziele i święta i dodatek w wysokości 65 % za pracę w porze nocnej. Wynagrodzenie zasadnicze S. J. (1) osiągnęło wówczas wysokość 860 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania zgodnie z porozumieniem z dnia 26 lutego 2003 r. Jego wynagrodzenie zasadnicze ulegało wzrostowi następnie kolejno począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r. do wysokości 980 zł brutto zgodnie z VIII kategorią zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 4 stycznia 2006 r. porozumieniem o włączeniu dodatku kwotowego do wynagrodzenia zasadniczego oraz w sprawie regulacji płac, od dnia 1 października 2006 r. do wysokości 1 152 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2007 r. do wysokości 1 252 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2008 r. do wysokości 1 452 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania w wyniku porozumienia z dnia 4 stycznia 2006 r. w sprawie włączenia pozostałej części dodatku kwotowego i ustaleń dotyczących podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych zawartych w protokole z dnia 6 listopada 2007 r., od dnia 1 lutego 2009 r. do wysokości 1 752 zł brutto miesięcznie według VIII kategorii zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 27 stycznia 2009 r. porozumieniem.

Od dnia 1 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2011 r. przyznany został również S. J. (2) dodatek kwotowy w wysokości 200 zł brutto w związku z przekazaniem dotacji przez Wojewodę (...) na podwyższenie wynagrodzeń na przedszpitalne ratownictwo medyczne. W związku z zaprzestaniem jego wypłacania począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. cześć tego dodatku została włączona do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 120 zł brutto i od dnia 1 stycznia 2012 r. zgodnie z zawartym w dniu 25 stycznia 2012 r. porozumieniem S. J. (1) otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 872 zł brutto. Od dnia 1 lutego 2011 r. S. J. (1) otrzymał również dodatek w wysokości 50 zł brutto przyznany na podstawie ustaleń zawartych w dniu 18 lutego 2011 r.

Zgodnie z § 10 regulaminu wynagradzania pracowników (...) ZOZ w L. przyznany został również S. J. (1) dodatek kwotowy w wysokości 70 zł w maju 2015 r. i w wysokości 80 zł w czerwcu, lipcu i sierpniu 2015 r.

(dowód: świadectwo ukończenia szkoły zasadniczej dla dorosłych z dnia 8 grudnia 2000 r. – k. 3 teczki A akt osobowych S. J. (1), umowa o pracę z dnia 3 stycznia 2000 r. – k. 4 teczki B akt osobowych S. J. (1), pisma: (...) ZOZ.VI – (...) z dnia 16 kwietnia 2002 r., (...) ZOZ.VI. (...) z dnia 25 sierpnia 2003 r., (...) ZOZ. VI. (...) z dnia 2 marca 2006 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 30 października 2006 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 15 stycznia 2007 r., (...) ZOZ. VI. (...) z dnia 2 stycznia 2008 r., (...)ZOZ VI. (...) z dnia 5 lutego 2009 r. – k. 10, 24, 27, 30, 32, 36 teczki B akt osobowych S. J. (1), pisma: z dnia 5 listopada 2008 r., 5 lutego 2009 r., 30 marca 2009 r., 31 grudnia 2009 r., 23 lutego 2011 r., 1 czerwca 2015 r., 1 lipca 2015 r. – k. 33, 35,37,45,54,55,56,57 teczki B akt osobowych S. J. (1), aneks do umowy o pracę z dnia 25 stycznia 2012 r. – k. 47 teczki B akt osobowych S. J. (1))

Pracownik R. W. ma 52 lata. W dniu 13 czerwca 1979 r. ukończył szkołę podstawową uzyskując wykształcenie podstawowe. Pracę na rzecz pozwanego (...) Publicznego Zespołu (...) w L. rozpoczął w dniu 1 marca 1983 r. na podstawie umów o pracę na czas określony trwającej do dnia 31 marca 1983 r., od dnia 1 kwietnia 1983 r. do dnia 31 maja 1983 r. oraz od dnia 1 czerwca 1983 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sanitariusza. W dniu 15 kwietnia 2002 r. uległo zmianie jego stanowisko pracy na kierowcę karetki lub sanitariusza szpitalnego, a od dnia 1 grudnia 2002 r. już tylko kierowcy karetki. Z dniem 1 stycznia 2002 r. jego wynagrodzenie zasadnicze osiągnęło wysokość 684 zł brutto według X kategorii zaszeregowania w związku z zawarciem w dniu 1 stycznia 2002 r. porozumienia w sprawie włączenia do miesięcznego wynagrodzenia dodatkowego rocznego wynagrodzenia tzw. 13 pensji. Z dniem 1 lipca 2002 r. jego wynagrodzenie zasadnicze wzrosło do kwoty 760 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania. Z dniem 1 marca 2003 r. do wynagrodzenia R. W. włączony został dodatek w wysokości 45 % za pracę wykonywaną w niedziele i święta i dodatek w wysokości 65 % za pracę w porze nocnej. Wynagrodzenie zasadnicze S. J. (1) osiągnęło wówczas wysokość 860 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania zgodnie z porozumieniem z dnia 26 lutego 2003 r. Jego wynagrodzenie zasadnicze ulegało wzrostowi następnie kolejno począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r. do wysokości 980 zł brutto zgodnie z VIII kategorią zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 4 stycznia 2006 r. porozumieniem o włączeniu dodatku kwotowego do wynagrodzenia zasadniczego oraz w sprawie regulacji płac, od dnia 1 października 2006 r. do wysokości 1 152 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2007 r. do wysokości 1 252 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania, od dnia 1 stycznia 2008 r. do wysokości 1 452 zł brutto według VIII kategorii zaszeregowania w wyniku porozumienia z dnia 4 stycznia 2006 r. w sprawie włączenia pozostałej części dodatku kwotowego i ustaleń dotyczących podwyższenia wynagrodzeń zasadniczych zawartych w protokole z dnia 6 listopada 2007 r., od dnia 1 lutego 2009 r. do wysokości 1 752 zł brutto miesięcznie według VIII kategorii zaszeregowania w związku z zawartym w dniu 27 stycznia 2009 r. porozumieniem.

Od dnia 1 lipca 2008 r. do 31 grudnia 2011 r. przyznany został również R. W. dodatek kwotowy w wysokości 200 zł brutto w związku z przekazaniem dotacji przez Wojewodę (...) na podwyższenie wynagrodzeń na przedszpitalne ratownictwo medyczne. W związku z zaprzestaniem jego wypłacania począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. cześć tego dodatku została włączona do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 120 zł brutto i od dnia 1 stycznia 2012 r. zgodnie z zawartym w dniu 25 stycznia 2012 r. porozumieniem R. W. otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 872 zł brutto. Od dnia 1 lutego 2011 r. R. W. otrzymał również dodatek w wysokości 50 zł brutto przyznany na podstawie ustaleń zawartych w dniu 18 lutego 2011 r.

Zgodnie z § 10 regulaminu wynagradzania pracowników (...) ZOZ w L. przyznany został również R. W. dodatek kwotowy w wysokości 70 zł w maju 2015 r. i w wysokości 80 zł w czerwcu, lipcu i sierpniu 2015 r.

(dowód: świadectwo ukończenia szkoły podstawowej z dnia 13 czerwca 1979 r. – k. 4 teczki A akt osobowych R. W., umowa o pracę z dnia 1 marca 1983 r., umowa o pracę z dnia 31 marca 1983 r., z dnia 1 czerwca 1983 r. – k. 2, 4, 5, teczki B akt osobowych R. W., aneks do umowy o prace z dnia 16 kwietnia 2002 r. – k. 51 teczki B akt osobowych R. W., aneks do umowy o pracę z dnia 22 listopada 2002 r. – k. 57 teczki B akt osobowych R. W., pisma: (...) ZOZ.VI – (...) z dnia 16 kwietnia 2002 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 18 czerwca 2002 r., (...).VI. (...) z dnia 3 marca 2003 r., (...) ZOZ. VI. (...) z dnia 2 marca 2006 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 30 października 2006 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 15 stycznia 2007 r., (...) ZOZ. VI. (...) z dnia 2 stycznia 2008 r., (...) ZOZ VI. (...) z dnia 5 lutego 2009 r. – k. 53, 55, 60, 65, 68, 69, 71, 78 teczki B akt osobowych R. W., pisma: z dnia 5 listopada 2008 r., 5 lutego 2009 r., 30 marca 2009 r., 31 grudnia 2009 r., 23 lutego 2011 r., 1 czerwca 2015 r., 1 lipca 2015 r. – k. 76, 77,79,83,84,97,98,99,100 teczki B akt osobowych R. W., aneks do umowy o pracę z dnia 25 stycznia 2012 r. – k. 85 teczki B akt osobowych R. W.)

Zgodnie z obowiązującym u pozwanego w (...) Publicznym Zespole (...) w L. regulaminem wynagradzania obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. wynagrodzenie zasadnicze pracowników jest ustalane z uwzględnieniem: 1) kategorii zaszeregowania obowiązującej na danym stanowisku pracy; 2) dokonywanej indywidualnej oceny przydatności i efektywności pracy; 3) wysokości stawek płac zasadniczych (tabela płac). Zmiana wysokości płacy zasadniczej może nastąpić w związku z: 1) zmianą stanowiska lub zakresu pracy pracownika; 2) decyzji dyrektora(...) ZOZ. (§ 8 ust. 1,2,3) Jak wynika z tabeli zaszeregowania stanowisk pracy ratownik medyczny zaliczony został do grupy stanowisk pracowników działalności podstawowej jest również zawodem medycznym, znajduje się w XII i XIII kategorii zaszeregowania natomiast kierowca, kierowca samochodu uprzywilejowanego znajduje się w grupie stanowisk pracowników gospodarczych i obsługi i zaliczone jest to stanowisko do kategorii zaszeregowania VI, VII, VIII. Z wykazu opracowanego przez pozwanego ratowników medycznych przyjętych do pracy w (...) Publicznym Zespole (...) w L. w latach 2009 – 2011 wynika, iż wszyscy zatrudnieni w tym czasie ratownicy medyczni – 24 osoby otrzymały wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 450 zł bądź 1 550 zł jedynie jeden z nich R. J. otrzymał wynagrodzenie w wysokości 1 600 zł. Wynagrodzenia zasadnicze pracowników zatrudnionych na stanowisku ratownika medycznego, bądź ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego mieszczą się w granicach od najniższego w tej grupie zawodowej 1 558,67 zł. do najwyższego w kwocie 1 887 zł., natomiast kierowcy pojazdów uprzywilejowanych otrzymują wynagrodzenie zasadnicze w wysokości najniższej w kwocie 1 550 zł. do najwyższej w kwocie 1872 zł. Wynagrodzenie powoda D. Ś. wynosi 1 670 zł brutto, czyli jest o 217 zł brutto niższe od najwyższego w tej grupie zawodowej, czyli o 11,49 %, przy czym to najwyższe wynagrodzenie wśród ratowników medycznych uzyskali tylko dwaj pracownicy pozwanego T. S. pracujący u pozwanego od 1 maja 1994 r. i P. B. pracujący u pozwanego od dnia 7 czerwca 1991 r. obaj na stanowisku starszego ratownika medycznego, czyli mający najdłuższy staż pracy wśród ratowników medycznych. Zatrudnieni tak jak powód w 2009 r. ratownicy medyczni: R. M., M. O., T. B., T. D., G. N., M. L., I. O., R. Ż. mają wynagrodzenie zasadnicze w wysokości takiej jak powód D. Ś. 1 670 zł brutto. Na identycznym poziomie utrzymuje się wynagrodzeni zasadnicze ratowników medycznych zatrudnionych u pozwanego w latach 2006, 2007 i 2010. Wyższe o 103 zł brutto uzyskali ci ratownicy medyczni, którzy pracują w (...) Publicznym Zespole (...) w L. od 2005 r. osiągając wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 773 zł. Podwyżki wynagrodzeń pracownikom, w tym zatrudnionym na stanowisku ratownika medycznego, w (...) Publicznym Zespole (...) w L. miały miejsce od dnia 1 lipca 2008 r. w charakterze dodatku kwotowego w wysokości 200 zł miesięcznie uzyskanego z dotacji Wojewody, a po dniu 1 stycznia 2012 r. został on włączony do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości 120 zł W 2009 r. do wynagrodzenia zasadniczego pracowników włączona została kwota 300 zł. wynegocjowana przez związki zawodowe z pozwanym. W 2014 r. pozwany opracował zmiany w regulaminie wynagradzania polegające na skreśleniu § 22 dotyczącego dodatku za pracę w dziale pomocy doraźnej, żadna z propozycji nie została przyjęta. W 2015 r. miał miejsce spór zbiorowy z pracodawcą (...) ZOZ w L., w którym związki zawodowe żądały podwyżek. Nie został on rozwiązany. Pozwany podkreślił, iż wynagrodzenia pracowników pozwanego od 2009 r. było kształtowane w oparciu o jego sytuację finansowo – ekonomiczną.

(dowód; zarządzenie nr 36/09 dyrektora (...) Publicznego Zespołu (...) w L. w sprawie wprowadzenia regulaminu wynagradzania pracowników samodzielnego publicznego zespołu (...) zdrowotnej w L. – k. 44, załącznik nr 3 regulamin wynagradzania pracowników samodzielnego publicznego zespołu opieki zdrowotnej w L. – k. 45 – 56, wykaz ratowników medycznych przyjętych do pracy w (...) ZOZ w L. w latach 2009 – 2011 – k. 58, wykaz ratowników medycznych zatrudnionych w (...) ZOZ L. na dzień 1 stycznia 2012 r. i na dzień 1 listopada 2015 r. – k. 92, 93, wykaz pracowników zatrudnionych w D. (...) (...) ZOZ w L. – k.94, 95, rachunek zysków i strat oraz bilans sporządzony na dzień 31 grudnia 2010 r. – k. 96 – 98, pismo z dnia 28 listopada 2014 r. wraz z projektem zmian regulaminu wynagradzania– k. 99, 100, rachunek zysków i strat oraz bilans sporządzony za okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 30 września 2015 r. – k. 101 – 103, protokół rozbieżności z rokowań sporządzony w dniu 3 listopada 2015 r. – k. 108 -109, porozumienie zawarte w dniu 20 listopada 2015 r. – k. 110 – 111 kartoteki wynagrodzeń pracowników P. P., M. W. i D. Ś. – k. 143 – 154, pismo z dnia 22 października 2014 r. – k. 155 – 156, zeznania świadków: T. S. – k. 1598 – 159, 78 – 80, )

Ratownicy medyczni zatrudnieni u pozwanego w dziale pomocy doraźnej i podstacjach w P. i C. wykonują te same obowiązki, maja identyczne zakresy czynności, ratownicy medyczni/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego mają również identyczne zakresy zadań określone w ich zakresach czynności. Nadto ich zakresy czynności są większe o obowiązki kierowcy pojazdu uprzywilejowanego. Wszyscy swoje zadania wykonują sumiennie, nie różnią się jakością wykonywania tej pracy. Na wysokość wynagrodzenia za pracę każdego z nich ma wpływ to w jakim okresie byli zatrudnieni przez pozwanego.

( dowód: zeznania świadka: T. S. – k. 78 – 80, J. B. – k. 80 – 81, B. B. – k. 81 – 82,

B. B. i J. W. zatrudnieni na stanowisku ratownika medycznego zwrócił się do pracodawcy o podwyższenie ich wynagrodzenia zasadniczego za pracę i pracodawca przychylił się do tych indywidualnych wniosków w tym przedmiocie podwyższając im w 2012 r. wynagrodzenie zasadnicze o 84 zł. zrównując je z wynagrodzeniem pozostałych ratowników medycznych z tym samym stażem co oni. Osiągają oni obecnie wynagrodzenie zasadnicze w wysokości w kwocie 1 804 zł.

( dowód: zeznania świadka J. B. – k. 80 – 81, B. B. – k. 81 – 82, A. O. – k. 133,

Ratownicy medyczni/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego M. W., P. P. oraz kierowcy K. S. (1), S. J. (1), pracowali wcześniej jako kierowcy w kolumnie transportu sanitarnego i przechodząc do pracy w (...) Publicznym Zespole (...) zachowane zostało im wynagrodzenie na poziomie określonym przez poprzedniego pracodawcę, proces ten trwał od 1999 r. przez rok 2000, 2001.

(dowód; zeznania świadka A. O. – k. 132 – 133)

Dokonane w niniejszej sprawie ustalenia faktyczne Sąd oparł o wskazany wyżej materiał dowodowy, uznając go za wystarczający do poczynienia stosownych ustaleń i rozstrzygnięcia na tej podstawie przedmiotowej sprawy.

Przede wszystkim Sąd dał wiarę dokumentom zgromadzonym w aktach osobowych powoda i pracowników M. W., P. P., S. J. (1), R. W., K. S. (1) oraz pozostałym przedłożonym przez strony dokumentom dotyczącym okoliczności uzyskania przez poszczególnych wskazanych wyżej pracowników wynagrodzenia zasadniczego na danym poziomie. Zeznania świadków T. S., J. B., B. B. potwierdzają jakość wykonywanej przez porównywanych z powodem pracowników pracy i braku różnic w tym zakresie dających podstawy do ich różnicowania w wysokości przyznanego im wynagrodzenia za pracę. Zeznania świadków J. B., B. B., A. O. dodatkowo potwierdzają, iż pozwany w indywidulanych przypadkach decydował się na podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego swoich pracowników zatrudnionych na stanowisku ratownika medycznego. Zeznania świadka A. O. wyjaśniają również przyczyny wysokości wynagrodzenia zasadniczego kierowców, do których przyrównuje się powód.

Zeznaniom powoda Sąd dał w większości wiarę, z uwagi na to, iż korelują one z zgromadzonym materiałem dowodowym z dokumentów i zeznań świadków jedynie go uzupełniając. Tworzą z nim jedną całość, która kreuje obraz zasadności, wysokości ustalonego na jego rzecz wynagrodzenia. Zeznania pozwanego uzupełniają materiał dowody w zakresie wykazania przyczyn i powodów jakie legły u podstaw przyznania powodowi D. Ś. wynagrodzenia zasadniczego na danym poziomie.

Sąd zważył , co następuje:

Roszczenie powoda D. Ś. o odszkodowanie z tytułu dyskryminacji w zatrudnieniu w zakresie wysokości osiąganego przez niego wynagrodzenia ze względu na staż pracy i wiek nie jest zasadne.

Powód D. Ś. uważa, iż pracodawca dyskryminował go w zakresie wynagrodzenia, gdyż wykonuje pracę jednakową z innymi ratownikami medycznymi/kierowcami pojazdu uprzywilejowanego, a mimo to od dwóch pracowników P. P. i M. W. otrzymuje niższe wynagrodzenie zasadnicze, a powyższa dyskryminacja jest spowodowana stażem pracy tych dwóch pracowników, którzy pracują u pozwanego już od szeregu lat, nadto jego młodym wiekiem, nie mówiąc już o trzech kierowcach pojazdu uprzywilejowanego: R. W., S. J. (1) i K. S. (1), których zakres czynności jest węższy od jego, a mimo to osiągają oni wyższe od niego wynagrodzenie.

Zdaniem Sądu, możliwe jest odmienne potraktowanie pracowników w zakresie zatrudnienia, w tym wynagradzania. Musi ono jednak wynikać z uzasadnionej potrzeby, dla której dopuszcza się taką dyferencjację. Taką potrzebą jest niewątpliwie realizacja konkretnej polityki zatrudnienia, a także względy ekonomiczno – finansowe. (wyrok Sądu najwyższego z dnia 7 kwietnia 2011 r., I PK 232/10) Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 lutego 2007 r. I PK 242/06 stoi na stanowisku, że w tego rodzaju sporach pracownik powinien przedstawić przed sądem fakty, z których można wyprowadzić domniemanie bezpośredniej lub pośredniej dyskryminacji, a wówczas na pracodawcę przechodzi ciężar dowodu, że przy różnicowaniu sytuacji pracowników kierował się obiektywnymi przesłankami. Tak też się stało w niniejszym sporze. Powód wskazał, iż mniej zarabia w zakresie wynagrodzenia zasadniczego od dwóch ratowników medycznych P. P. i M. W. oraz trzech kierowców K. S. (2), S. J. (1) i R. W., Szpital zaś podał racjonalne przyczyny owej dyferencjacji. W przypadku tych pracowników, do których przyrównał się powód, było to podyktowane faktem, iż wcześniej byli oni zatrudnieni jako kierowcy u innego pracodawcy w kolumnie transportu sanitarnego, który prowadził inną politykę wynagradzania, natomiast pozwany przejmując tych pracowników utrzymał ich wynagrodzenia zasadnicze w wysokości określonej przez tego poprzedniego pracodawcę, nadto było to uzależnione od okresu, w którym pracownicy ci zostali zatrudnieni u pozwanego, jakie objęły ich kolejno podwyżki wynagrodzeń i jakie w danym momencie były możliwości finansowe pracodawcy.

Niezależnie od tych argumentów podniesionych przez pozwanego, należy zauważyć, iż o dyskryminacji w wynagrodzeniu (które to pojęcie musi być rozumiane zgodnie z § 2 art. 18 3c k.p.) możemy mówić dopiero wówczas, gdy wynagrodzenie to dostrzegalnie odbiega od wynagrodzenia innych osób wykonujących pracę jednakową lub pracę o jednakowej wartości. Przyjęcie odmiennego założenia, tj. uznanie, że niewielkie drobne różnice w wynagrodzeniu mogą być uznane za dyskryminację, jeśli tylko praca ma cechy, o których mowa w art. 18 3c § 1 k.p., czyli jest jednakową bądź o jednakowej wartości, prowadziłoby do sytuacji, w której de facto sądy kształtowałyby siatkę płac u pracodawcy, co jest niedopuszczalne. W przypadku powoda mamy z taką sytuacją do czynienia.

Zgodnie z art. 18 3d k.p. osoba wobec, której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza zaś niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio z przyczyn wymienionych w art. 18 3a § 1 k.p. tj. w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy (art. 18 3a § 2 k.p.). Niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę jest naruszeniem zasady równego traktowania w zatrudnieniu tylko wtedy, gdy jest skutkiem różnicowania sytuacji pracowników z jednej lub z kilku wskazanych wyżej przyczyn. (art. 18 3b § 1 pkt. 2 k.p.), co musi być uwzględnione przy wykładni art. 18 3c § 1 k.p., zgodnie, z którym pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za prace o jednakowej wartości. Przepis ten znajduje się bowiem w rozdziale Kodeksu pracy odnoszącym się do niedyskryminowania i jest bezpośrednio związany z zakazem dyskryminacji w dziedzinie wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w art. 18 3b § 1 pkt. 2 k.p., uściślając tam zawarte pojęcie wynagrodzenia za pracę w kontekście jego niekorzystnego ukształtowania. Oba te przepisy musza być zatem odczytywane łącznie, co prowadzi do wniosku, że zakazem jest różnicowanie wynagrodzenia za pracę jednakową lub o jednakowej wartości z przyczyn uznawanych za dyskryminujące. Taka interpretacja znajduje wsparcie również w tym, iż wynagrodzenie za pracę (zgodnie z zasadą korzyści - art. 9 k.p. i art. 18 k.p.) określają akty prawne powszechnie obowiązujące (ustawy, rozporządzenia wykonawcze), układy zbiorowe pracy (art. 77 1 k.p.) oraz umowa o pracę (art. 29 § 1 k.p.). Wynagrodzenia za pracę nie może natomiast ukształtować sąd pracy. (art. 262 § 2 pkt. 1 k.p.) i jest to zasada całkowicie utrwalona w orzecznictwie. W wyroku z dnia 15 października 1975 r., I PR 109/75 Sąd Najwyższy stwierdził, iż sądy nie mogą kształtować treści stosunku pracy, ponieważ to należy do stron tego stosunku. Gdy, więc pracownikowi przyznano wynagrodzenie mieszczące się w granicach wynagrodzeń przewidzianych dla wykonywanego stanowiska we właściwych przepisach płacowych, tak jak w przypadku powoda D. Ś., sąd nie jest władny zasądzić wyższego wynagrodzenia, chociażby określenie wynagrodzenia nastąpiło w najniższej stawce zastrzeżonej dla pracowników rozpoczynających pracę po raz pierwszy. Podobnie, gdy pracownikowi powierzono pełnienie obowiązków na stanowisku, które łączy się z wyższym wynagrodzeniem niż przyznane przez zakład pracy na stanowisku zajmowanym przez pracownika zgodnie z umową i niżej opłacanym, sąd nie może zasądzić wyższego wynagrodzenia od najniższego wynagrodzenia przewidzianego na stanowisku wyżej wynagradzanym. (uchwała SN z dnia 7 listopada 1977 r., I PZP 44/77, wyrok SN z dnia 27 kwietnia 2005 r., II UZP 2/05) Jak zatem stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 maja 2006 r., III PK 22/06, sąd pracy nie może ukształtować wynagrodzenia jeżeli jest ono wypłacane w wysokości mieszczącej się w granicach określonych w przepisach prawa pracy i umowie o pracę, poza przypadkiem naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu (niedyskryminowania z przyczyn określonych w art. 18 3a § 1 k.p.), bo tylko w takiej sytuacji znajduje zastosowanie art. 18 § 3 k.p., zgodnie z którym postanowienia umów o pracę i innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, są nieważne. Zamiast takich postanowień stosuje się odpowiednio przepisy prawa pracy, a w razie braku takich przepisów – postanowienia te należy zastąpić odpowiednimi postanowieniami niemającymi charakteru dyskryminującego. Przepisy rozdziału II Kodeksu pracy nie zawierają normy, z której mogłoby wynikać, że wszyscy pracownicy danego pracodawcy mają być równo traktowani. Przepisy te określają natomiast kryteria (przyczyny), które nie mogą uzasadniać różnicowania sytuacji zatrudnionych. Oznacza to, że za dyskryminowanego można uznać tylko takiego pracownika, który wykonując pracę jednakową lub jednakowej wartości ma wynagrodzenie ukształtowane na niższym poziomie niż inny pracownik, jeżeli ta różnica wynika z jednej lub kilku przyczyn, o których mowa w art. 18 3a § 1 k.p. Przepisy Kodeksu pracy odnoszące się do zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu nie mają zatem zastosowania w przypadkach nierównego traktowania niespowodowanego przyczyną uznaną za podstawę dyskryminacji.

Przekładając powyższe rozważania na przedmiot niniejszej sprawy, należy stwierdzić, iż powód D. Ś. zatrudniony na stanowisku ratownika medycznego/kierowcy pojazdu uprzywilejowanego otrzymuje wynagrodzenie mieszczące się w granicach wynagrodzeń przewidzianych dla wykonywanego stanowiska w zakładowymi regulaminie wynagradzania obowiązującym u pozwanego. Zatrudniając się u pozwanego w 2009 r. otrzymał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1 550 zł brutto, czyli w wysokości w jakiej otrzymywali je w przeważającej większości wszyscy przyjmowani wówczas na to stanowisko pracownicy. Niektórzy otrzymywali je jak przedstawił to pozwany w niższej od niego wysokości w kwocie 1 450 zł brutto. Następnie jego wynagrodzenie przez kolejne lata ulegało wzrostowi w takiej samej wysokości i z takich samych przyczyn jak pozostałych zatrudnionych w dziale pomocy doraźnej pracowników, czyli w związku z dotacją Wojewody, a następnie włączeniem tych środków pieniężnych do wynagrodzenia zasadniczego, przyznaniem dodatku na podstawie § 10 regulaminu wynagradzania, czy na podstawie zawartego w 2011 r. porozumienia pracodawcy ze związkami zawodowymi. W przyznawaniu tych dodatkowych kwot pozwany nie różnicował pracowników, wszystkim przyznając je w identycznej wysokości. Pracownicy, do których przyrównał się powód spośród ratowników medycznych/kierowców pojazdu uprzywilejowanego M. W. i P. P., pracują u pozwanego od początku lat 2000 i ich pierwszym stanowiskiem pracy u pozwanego było stanowisko kierowcy karetki, przy czym do pracy u pozwanego zostali przyjęci po likwidacji kolumny transportu sanitarnego, gdzie wcześniej już mieli ukształtowane wynagrodzenie na określonym poziomie. Przy czym w roku 2009, gdy został przyjęty do pracy u pozwanego powód ich wynagrodzenie osiągało już wówczas wysokość 1 752 zł brutto i wszelkie, jego dalsze podwyżki następowały w tym samym czasie i w tej samej wysokości co u powoda. Wynagrodzenia tych pracowników w takiej wysokości – 1 752 zł brutto uwzględniały niewątpliwie staż pracy tych pracowników u pozwanego i ich doświadczenie zawodowe na zajmowanym stanowisku. W związku z zmianą ich stanowiska pracy na ratowników medycznych/kierowców pojazdu uprzywilejowanego ich wynagrodzenie nie uległo wzrostowi poza jego podwyżkami, którymi objęci byli wszyscy pracownicy działu pomocy doraźnej. Takie okoliczności, jak staż pracy u danego pracodawcy, ma wpływ na obejmowanie danego wynagrodzenia pracowniczego kolejnymi podwyżkami zakładowymi, co uzasadnia, iż wynagrodzenie jest na wyższym poziomie od wynagrodzenia pracownika nowozatrudnianego z racji na staż pracy w (...) Publicznym Zespole (...) w L., a także nabyte w tym czasie doświadczenie zawodowe, świadczące o uzyskaniu wyższych kwalifikacji przez danego pracownika, o których nie świadczą tylko umiejętności stwierdzone dyplomem ukończenia danej kierunkowej szkoły. W przypadku wysokości wynagrodzeń zasadniczych tych pracowników i powoda należy stwierdzić, iż nie wystąpiła żadna przyczyna uznana za podstawę dyskryminacji skutkująca podwyższeniem jego wynagrodzenia do wysokości wynagrodzenia jakie osiągnęli ci pracownicy. Wiek powoda nie miał wpływu na określenie wysokości jego wynagrodzenia, które otrzymał w takiej wysokości jak inni pracownicy wówczas przyjmowani, a staż pracy nie stanowi podstaw dyskryminacji, natomiast niewątpliwe uzasadnia różnicowanie pracowników z racji uzyskanych przez nich z upływem lata pracy wyższych kwalifikacji zawodowych i umiejętności, doświadczenia zawodowego. Pozwany wykazał, iż wzrost wynagrodzeń tych pracowników P. P. i M. W. był wynikiem jedynie ich wieloletniej pracy na rzecz pozwanego i prowadzonej przez te lata przez pracodawcę polityki płacowej. Dlatego zdaniem Sądu, pozwany udowodnił, iż kierował się racjonalnymi i sprawiedliwymi kryteriami dyferencjacji różnicując sytuację zarobkową powoda i tych pracowników. (wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2012 r., II PK 196/11)

W przypadku porównania wynagrodzenia zasadniczego powoda D. Ś. do wynagrodzenia pracownika zatrudnionego na tym samym stanowisku co on R. S. (2), to pracownicy ci mają wynagrodzenie zasadnicze w identycznej wysokości, co czyni rozważania dotyczące dyskryminacji w zatrudnieniu w tym przypadku bezpodstawnymi.

Powód przyrównuje swoje wynagrodzenie do wynagrodzenia kierowców pojazdu uprzywilejowanego zatrudnionych wraz z nim w dziale pomocy doraźnej: K. S. (1), R. W. i S. J. (1) twierdząc, iż ich wynagrodzenie jest od jego pracującego również jako ratownik medyczny, czyli mającego wyższe kwalifikacje i bardziej odpowiedzialna pracę, wyższe. Pozwany w trakcie procesu wykazał dlaczego wynagrodzenia tych pracowników, którzy wcześniej pracowali w kolumnie transportu sanitarnego znajduje się na obecnie takim poziomie. Przede wszystkim jego wysokość podyktowana była warunkami wynagradzania jakie obowiązywały u poprzedniego pracodawcy i zostały recypowane do ich stosunku pracy zawartego z pozwanym. Należy również zauważyć, iż praca powoda nie jest pracą jednakową lub o jednakowej wartości, by mogła być przyrównana do pracy tych pracowników i w związku z powyższym dawać podstawę w dalszej konsekwencji domagania się przez pracownika wynagradzanego niżej do otrzymania jednakowego wynagrodzenia. Jest to widoczne już w samym regulaminie wynagradzania pracowników pozwanego, zgodnie, z którym ratownicy medyczni zostali zaliczeni do personelu medycznego, a kierowcy stanowią grupę pracowników gospodarczych, nadto ich wynagrodzenie znalazło się w zupełnie innej stawce zaszeregowania, której górna granica wynagrodzenia możliwa do osiągnięcia przez tych pracowników jest niższa od tej, którą posiadają ratownicy medyczni. Ich szanse na określonej wysokości wynagrodzenie, to które może osiągnąć powód są niemożliwe. Zdaniem Sądu, mając na uwadze przepisy dotyczące dyskryminacji w zatrudnieniu, o czym była mowa wyżej nie dają podstaw do przyrównywania do siebie dwóch zupełnie różnych stanowisk pracy i wyciągania z tego porównania wniosków wskazujących na dyskryminacje w zatrudnieniu. Dyskryminacją jest bowiem nierówne traktowanie, spowodowane zakazanym kryterium, pracowników znajdujących się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej. (wyrok SN z dnia 29 marca 2011 r., I PK 231/10) natomiast za dyskryminowanego można uznać tylko takiego pracownika, który wykonując pracę jednakową lub jednakowej wartości ma wynagrodzenie ukształtowane na niższym poziomie niż inny pracownik, jeżeli ta różnica wynika z jednej lub kilku przyczyn, o których mowa w art. 18 3a § 1 k.p. (wyrok SN z dnia 14 maja 2014 r., II PK 208/13)

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak wyżej.

Orzeczenie o kosztach procesu wydane zostało na podstawie
art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 102 k.p.c. orzeczono jak wyżej.

Sędzia Sądu Rejonowego

Elżbieta Domańska

(...)

1.  (...).

2.  (...)

(...)

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13